Δευτέρα, Δεκεμβρίου 28, 2009

Αποχαιρετώντας το ΕΝΝΙΑ με το NINE...


Ας αφήσουμε τη γκρίνια και τις ενστάσεις για τις ζοφερές μέρες που μας ετοιμάζουν προσωρινά στην άκρη,κι ας μεταφερθούμε για λίγο στην βιοτεχνία κατασκευής ονείρων του σινεμά,με μια ασυνήθιστη ματιά στην εναγώνια αναζητηση έμπνευσης,στο προσωπικό κόστος του δημιουργού καθώς 'αξιοποιεί" τις σημαίνουσες στιγμές της ιδιωτικής του ζωής όποτε ξεμένει από έμπνευση,στην όχι και τόσο ορθολογική (εκτός Χόλλυγουντ φυσικά) ενίοτε διαδικασία του film-making,μέσα απ το "περίεργο" μιούζικαλ του Ρόμπ Μαρσαλ,"Nine":

Περίεργο λόγω δομής(a film about filmmaking during a film that there isn't...),αλλά και φιλοδοξιών, αφού είναι δύσκολο για ένα κατά βάση διασκεδαστικό είδος σαν το μιούζικαλ να εμβαθύνει ταυτόχρονα σε τόσο πολλά θέματα μέσα σε 2 μόνο ώρες.Περίεργο επίσης γιατί μάλλον λείπουν οι catchy μελωδίες-αναπληρώνουν όμως οι ουσιαστικοί στίχοι και οι λαμπερές πρωταγωνίστριες:το world class σκέρτσο της Πενέλοπε Κρουζ,η classy,ώριμη,αλλά και εύθραυστη "μούσα" της Kidman,οι grand dame Σοφία Λόρεν και Judy Dench,η λαμπερή και σέξι Kate Hudson στην καλύτερη στιγμή της,η "έκλυτη",ζωώδης πόρνη της Fergie...



Μα την αληθινή μαγεία του σινεμά βιώνει κανείς βλέποντας μόνο τα υγρά,πληγωμένα μάτια της 'συζύγου" Marion Cotillard να μεταφέρουν όσα χιλιάδες λόγια θα υπολείπονταν να πουν:τραγουδώντας το αποκαλυπτικό "My husband Makes Movies" σε αναγκάζει να προσπαθήσεις ,frantically,να εγγράψεις στον αναξιόπιστο εγκεφαλικό σκληρό σου δίσκο αυτό που βλέπεις,για δια βίου χρήση,ενώ στο σπαρακτικό Take it all γυμνώνει ψυχή τε και σώμα(με την πλάτη στον θεατή...),έχοντας συνειδητοποιήσει ότι στην σύντροφο του μπερδεμένου maestro δεν ανήκουν πια ούτε οι εντελώς προσωπικές τους στιγμές:κι αυτές έχουν επιστρατευτεί να υποκαταστήσουν τη χαμένη έμπνευση ακόμα και στα αρχικά screenings.


Ζηλεύω τους ανθρώπους που μπόρεσαν να "αποστάξουν" τέτοιους στίχους,που αξιοποίησαν τόσο ώριμα την τεχνολογία για να ακούγονται τόσο σαγηνευτικά βαθιές οι φωνές της Kidman και της Dench,που χορογράφησαν τα σέξι νούμερα της Fergie(Be Italian) και της Hudson(Cinema Italiano),και κυρίως που ήταν παρόντες σε τέτοια σύναξη ταλέντου,με αποκορύφωμα βέβαια την Cotillard και τον χαμελαίοντα Daniel Day Lewis,που τούτη τη φορά επισκιάζεται απ το υπέρλαμπρο θηλυκό cast του...Εν αναμονή λοιπόν κάποιας πιο "εγκεφαλικής" review από τους πιο ταλαντούχους για κάτι τέτοια(πχ.τον oldboy),αποχαιρετώ το (200)9 κρατώντας την συγκίνηση ενός βλέμματος ως πολύτιμο φυλακτό για τις δύσκολες μέρες που έρχονται...

Κυριακή, Δεκεμβρίου 13, 2009

Επίκαιρο....Uprising



Paranoia is in bloom,

The PR, transmissions will resume

They'll try to, push drugs that keep us all dumbed down

And hope that, we will never see the truth around

(So come on)



Another promise, another seed

Another, packaged lie to keep us trapped in greed

And all the, green belts wrapped around our minds

And endless, red tape to keep the truth confined

(So come on)



They will not force us

They will stop degrading us

They will not control us

We will be victorious

So come on



Interchanging mind control

Come let the, revolution takes its toll

If you could, flick the switch and open your third eye

You'd see that, we should never be afraid to die

(So come on)



Rise up and take the power back

It's time the, fat cats had a heart attack

They know that, their time's coming to an end

We have to, unify and watch our flag ascend

(So come on)



They will not force us

They will stop degrading us

They will not control us

We will be victorious

So come on

Τετάρτη, Νοεμβρίου 18, 2009

Will you miss me when I burn....



Μουσική: Soulsavers with Mark Lanegan
Εικόνες: πίνακες του Edward Hopper
(και ο τελευταίος του David Hockney)

Πάντρεμα: Squarelogic


when you have no one
no one can hurt you

in the corners
there is light
that is good for you
and behind you
I have warned you
there are awful things

will you miss me
when I burn
and will you eye me
with a longing
it is longing
that I feel
to be missed or to be real
when you have noone
no one can hurt you

will you miss me
when I burn
and will you close
the others eyes
it would be such a favour
if you would blind em
there is absence
there is light
there are woes
healed and bound
will you miss me
when I turn around

when you have no one
no one can hurt you




Τρίτη, Νοεμβρίου 17, 2009

Περί γρίππης...


Μεγάλη επιτυχία της Επιτροπής Πανδημίας και των διαφόρων συμβουλίων των "σοφών" που-6 μήνες μετά την έναρξη της συζήτησης και της 'ενημέρωσης"-το 90% του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού δηλώνει απρόθυμο να εμβολιαστεί!
Με τις διαφοροποιήσεις,τις παλινωδίες και τα "φάλτσα" τους,συχνά υποψιάζομαι υποκινούμενα στη βάση τους από καριερίστικους ανταγωνισμούς,και την έλλειψη ενός πυραμιδωτού συστήματος διάχυσης υπεύθυνων πληροφοριών προς τον ιατρικό κόσμο κι από κει,εκμεταλλευόμενοι την υψίστης σημασίας σχέση εμπιστοσύνης καθενός με "τον γιατρό του"(άσχετα από ειδικότητα),προς το ευρύ κοινό,επέτρεψαν να ανθήσουν κάθε λογής θεωρίες συνωμοσίας και να αντιμετωπίζει ο κόσμος εξαιρετικά δύσπιστα την αναγκαιότητα του μαζικού εμβολιασμού.
Αναγκαιότητα που δεν υπαγορεύεται τόσο απ την επικινδυνότητα της λοίμωξης σε ατομικό επίπεδο,όσο απ το ενδεχόμενο-λόγω της τεράστιας μεταδοτικότητας του Η1Ν1-να καταρρεύσουν μαζικά καίριες δομές της κρατικής μηχανής και να υπάρχει ταυτόχρονα ένας δυσανάλογα μεγάλος αριθμός ασθενών που να χρήζουν νοσηλείας στις ήδη ελλειματικές ΜΕΘ,με τραγικές συνέπειες για αρκετές ζωές.

Ο ανομολόγητος φόβος αρκετών γιατρών είναι απώτερες επιπλοκές από την συνεχή διέγερση του ανοσολογικού συστήματος,ειδικά στα παιδιά,του τύπου των αυτοάνοσων αντιδράσεων,είτε μιλάμε για την πολυνευροπάθεια του Guillain Barre, είτε για σακχαρ.διαβήτη τύπου 1 είτε αλλα αυτοάνοσα νοσήματα.
Και δυστυχώς,οι κλινικές μελέτες των 1000 ατόμων με 3-4 μήνες follow up που υπάρχουν σήμερα δεν μπορούν να προδικάσουν τι θα συμβεί όταν εμβολιαστούν 4 εκατομ.άνθρωποι!Υπάρχει μόνο η χρήσιμη εμπειρία της ασφάλειας των εμβολίων της εποχικής γρίππης που γίνονται κάθε χρόνο,αν κι αυτά αφορούν συνήθως ηλικιωμένους και ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού.Απ την άλλη βέβαια,και η έκθεση στον ιό καθαυτό συνιστά μια πολύ εντονώτερη αντιγονική διέγερση που κανείς δεν ξέρει πως θα αλληλεπιδράσει με το γενετικό/ανοσολογικό προφιλ του καθενός.Οφείλει λοιπόν κανείς να ζυγίσει την επικινδυνότητα του εμβολίου που υπολογίζεται σε 1 προς 1 εκατομύριο με την επικινδυνότητα της λοίμωξης που είναι μεταξύ 1:1000 και 1:10.000,λαμβάνοντας υπόψιν του οτι απώτερες αλληλεπιδράσεις μπορεί να υπάρξουν και από οποιαδήποτε ήπια λοίμωξη κι όχι φυσικά μόνο απ τα εμβόλια!
Πάντως αν θέλει η ηγεσία του Υπ.Υγείας να αναστρέψει μεμιάς το κλίμα δεν έχει παρά να θυμηθεί τον...Καποδίστρια:αρκεί να πει οτι αυτή τη στιγμή υπάρχει ενας πολύ περιορισμένος αριθμός εμβολίων,που δεν επαρκεί καν για τις ομάδες προτεραιότητας, για να δημιουργηθεί άμεσα τεράστια και επιτακτική ζήτηση!
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες θα βρείτε και εδώ,για να μην κάνω παραπομπή σε επιστημονικά sites...

Σάββατο, Νοεμβρίου 07, 2009

Και κάτι πολύ όμορφο...

Για τους πατέρες που μας δίδαξαν...
για τους πατέρες που θάπρεπε να γίνουμε...


Πέμπτη, Νοεμβρίου 05, 2009

Ας φάμε τις σάρκες μας!

του Ηλ.Μακρή,απ την Καθημερινή....

"Αναδιανομή" ισχυρίζεται η Κυβέρνηση για την έκτακτη φοροεπιδρομή στις επιχειρήσεις και την "μεγάλη" ακίνητη περιουσία.
"Γιατί εμάς κι όχι τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελματίες" απαντά σαν το αντιπαθητικό καρφί της τάξης ο πρόεδρος του ΣΕΒ.
Μην ξεχνάμε όμως οτι οι επιχειρήσεις είχαν εξαιρεθεί απ΄την αναδρομική φοροεπιδρομή του Παπαθανασίου,την οποία πληρώνουν μόνο τα φυσικά πρόσωπα.Απ την άλλη καθένας έχει δικαίωμα να γνωρίζει εκ των προτέρων τους κανόνες του παχνιδιού
ώστε να μπορεί να κάνει τους υπολογισμούς του σε ποιό βαθμό τον συμφέρει να δραστηριοποιείται,πόσο μπορεί ν'ανοιχτεί επαγγελματικά,να κάνει προσλήψεις κλπ.
Πρόσθετος φόρος στη "μεγάλη" ακίνητη περιουσία και ενώ ήδη φέτος θα πληρωθεί 2 φορές το ΕΤΑΚ.
Με τις αντικειμενικές αξίες κοντά πλέον στις εμπορικές,όπως αυτές είχαν προσδιοριστεί ΠΡΙΝ την Κρίση,και άρα συχνά εντελώς θεωρητικές στην παρούσα συγκυρία,η "μεγάλη" ακίνητη περιουσία δεν είναι και τόσο μεγάλη.Συχνά μπορεί να είναι ένα μόνο κληρονομημένο ερειπωμένο διατηρητέο ή ένα οικόπεδο σε καλή περιοχή,δηλ.ακίνητα τα οποία έχουν μεν μια θεωρητική αξία,αλλά στην ουσία δεν αποδίδουν εισόδημα στον ιδιοκτήτη τους.
Άρα η αναδιανομή γίνεται υπέρ των 'φτωχών και αδυνάτων" ή υπέρ των φορτωμένων σε μαύρο χρήμα φοροφυγάδων που καραδοκούν ν'αρπάξουν "φιλέτα" που δεν θα μπορεί να συντηρήσει λόγω των συνεχών φορολογ.βαρών ο ιδιοκτήτης τους?

"Ψίχουλα" φωνασκεί απ την άλλη η Αριστερά,"ένα κουλούρι την ημέρα" εικονογραφεί,λαικίζοντας το ύψος του επιδόματος αλληλεγγύης.
Αποσιωπά βέβαια το γεγονός ότι ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι απ τα "πλατιά λαικά στρώματα"για τα οποία κόπτεται φέρουν ατομική ευθύνη για την παρούσα κατάσταση
(τους):ουδέποτε κοπίασαν για να διακριθούν σε κάτι,είτε να πιάσουν ένα καλό επάγγελμα είτε να διακριθούν σε όποια δουλειά κάνουν,απαξιούν να κάνουν διάφορες δουλειές που "πληρώνουν" αλλά δεν τις θεωρούν αντάξιες τους και προτιμούν να σπαταλούν την μέρα τους στις καφετέριες και να εισπράττουν επιδόματα ανεργείας και γονεικές ενισχύσεις παρά να εργαστούν έστω σε μη glamorous απασχολήσεις.Πριν από 20-30 χρόνια ακόμα και απόφοιτοι της Ιατρικής ή της Νομικής θα δούλευαν προσωρινά σε οικοδομή για να βγάλουν τα έξοδά τους μέχρι να βρουν τον επαγγελματικό τους δρόμο.Σήμερα,ημιαγράμματοι απόφοιτοι Λυκείου προσβλέπουν μόνο στο αραλίκι του ευρύτερου Δημόσιου τομέα,έχοντας επίγνωση οτι στον απαιτητικό ιδιωτικό δύσκολα θα τα βγάλουν πέρα,και πάντως όχι δίχως να ξεβολευτούν.
"Να πληρώσουν οι πλούσιοι" απαιτεί το ΚΚΕ,λες και θα υπάρχουν πολλά κορόιδα να συνεχίσουν να παραμένουν και να εργάζονται σκληρά στην χώρα εφόσον πάμε 60 χρόνια πίσω.Λησμονά ΄επίσης το γεγονός οτι σε μια χώρα
που ο συνολικός πλούτος μειώνεται,σε μια χώρα που παράγει ελάχιστα και που δεν είναι καθόλου ανταγωνιστική,η τακτική αυτή δεν θα κάνει τους φτωχούς πλουσιότερους:θα κάνει τους πάντες φτωχούς!
Σε αναλογία με την χριστιανική παραβολή η Αριστερά απαιτεί διαρκώς" τζάμπα ψάρια"αντί να προωθεί την κουλτούρα του "να μάθουμε να ψαρεύουμε".Καλό είναι να υπάρχει αλληλεγγύη σε περιόδους κρίσεων,να μην ξεχνάμε όμως οτι η Κρίση στην Ελλάδα είναι κατά βάση δικό μας δημιούργημα:των πολιτικών που σπατάλησαν και καταλήστευσαν τα κοινοτικά πακέτα σε ψηφοθηρικό εναγκαλισμό με τους 'επαγγελματίες οπαδούς" τους,της ακύρωσης κάθε αξιοκρατίας και της υιοθέτησης της λογικής της ήσσονος προσπαθείας,από τις δημόσιες υπηρεσίες ως,δυστυχώς,και τα σχολεία και τα πανεπιστήμια,με τις ευλογίες βέβαια 'των προοδευτικών δυνάμεων",της επικράτησης του νόμου των ισχυρών συντεχνιών σε βάρος του κοινωνικού συνόλου (δείτε την στήριξη στους βασιλικά αμειβόμενους συνδικάλες του ΟΛΠ για να μην αποκτήσουν ξαφνικά ανταγωνισμό),και άρα ,ως τέτοια,απαιτεί ρήξη με το βόλεμα για να ξπεραστεί,και πάντως όχι μια από τα ίδια...Αλλιώς τα επιδόματα αλληλεγγύης σε λίγο δεν θα έχουν απο που να αντληθούν και θα ξυπνήσουμε σύντομα από
τον αριστερόστροφο,"προοδευτικό" μας ύπνο οριστικά χρεωκοπημένοι..".Έχοντες" και μη...

Δευτέρα, Νοεμβρίου 02, 2009

Ασυνήθιστες αλήθειες

Για να μην ξεχαστούν κάποιες μεγάλες αλήθειες ,απ'αυτές που σπάνια γράφονται σε εφημερίδες(από τη χθεσινή Καθημερινή)


Χρήστος Γιανναράς:


Η στοιχειώδης λογική λέει: Δεν γίνεται να είμαστε και καταχρεωμένοι και ελεύθεροι. Να έχουμε δεσμεύσει τρεις ή τέσσερεις γενιές μετά από μας με κρατικά χρέη, και όμως να απολαμβάνουμε κρατική ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα. Δεν γίνεται, είναι εκ των πραγμάτων αδύνατο.

Οποιος χρωστάει λίγα, είναι δεσμευμένος. Οποιος χρωστάει πολλά, είναι υποτελής. Οι δανειστές του ή τα αφεντικά των δανειστών του, του κρατάνε το δελτίο τροφίμων. Δεν έχει περιθώριο να αρνηθεί τίποτα, δεν έχει μερτικό στην αξιοπρέπεια. Είτε άτομο είτε λαός. Δεν γίνεται να χρωστάει η χώρα τριακόσια δισ. και όμως να απολαμβάνει ανεξαρτησία, πολιτικές ελευθερίες, εδαφική ακεραιότητα.

Ετσι ίσως εξηγείται γιατί προωθήθηκε μεθοδικά να γίνει πρωθυπουργός ο πολιτικός που, ως προπαγανδιστής του Σχεδίου Ανάν, είχε δώσει έμπρακτο δείγμα για το πώς αντιλαμβάνεται την ευθύνη διαχείρισης ελληνικών κοιτίδων πολιτισμού. Και γιατί τώρα ανέλαβε ο ίδιος το υπουργείο Εξωτερικών με αναπληρωτή τον συγκεκριμένο εκλεκτό του.

Η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων (που εφευρέθηκε για να αποκλειστεί θεσμικά η αυθαιρεσία των κομματικών απολύσεων) αποδείχθηκε το ειδεχθέστερο κοινωνικό έγκλημα από την ίδρυση του ελλαδικού κράτους: Δημιούργησε ένα κράτος ραστώνης, ατομικού βολέματος, χυδαίας ιδιοτέλειας. Παρέδωσε τη διαχείριση της συλλογικότητας στους παραιτημένους από φιλοδοξίες. Οι δημιουργικοί Ελληνες ή μαραζώνουν ή φεύγουν.

Στεφ.Κασιμάτης:
Στη ρίζα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα, από την εξαχρείωση της δημόσιας παιδείας ώς την υπέρμετρη διόγκωση του δημόσιου χρέους, βρίσκεται η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς στην πολιτική και κοινωνική ζωή.

και Νίκος Ξυδάκης περί παιδείας:
"Το μέγα ζητούμενο είναι να αποκτήσουν τα παιδιά γλωσσικό αίσθημα, να συνδέσουν το κείμενο που διδάσκεται με τη γλώσσα που μιλάνε, να δώσουν ονόματα στη σκέψη τους, στα αισθήματά τους... Κάθε χρονιά βλέπω ότι μπορώ να προσφέρω λιγότερα. Και κανείς δεν μου ζητά να είμαι καλύτερος, κανείς δεν αξιολογεί την εργασία μου, ο θεσμός του επιθεωρητή έχει καταργηθεί, οι σχολικοί σύμβουλοι δεν έχουν αποφασιστικό ρόλο, η επιμόρφωση είναι ανύπαρκτη ή μαϊμού, οι καθηγητές βαριούνται ή απλώς είναι ανεπαρκείς...
Οι απόφοιτοι των λυκείων έξι χρόνια αποστήθιζαν μόνο εξεταστέα ύλη. Και τώρα ανακαλύπτουν εμβρόντητοι ότι η γνώση δεν ήταν ποτέ στα SOS."


Κανένα περαιτέρω σχόλιο...

Τετάρτη, Οκτωβρίου 28, 2009

Της διαδοχής το κάγκελο....

Όπως ένας δεσποτικός πατέρας αφήνει το στίγμα του στην αναποφασιστικότητα και αδράνεια της οικογενείας του για πολύ μετά αφότου εκλείψει,έτσι και η αδιαμφισβήτητα ηγετική προσωπικότητα του ιδρυτή της Ν.Δ. την μετέτρεψε για πάντα σ'ενα κόμμα αταβιστικά καταδικασμένο στην αναζήτηση του επόμενου Μεσσία.
Αντί να προβληματιστούν ειλικρινά και γόνιμα πως στο καλό καταφεραν την παντοδυναμία του 2004 να την μετατρέψουν στην ηχηροτερη ήττα της ιστορίας τους (και από ποιόν αντίπαλο...) και να συνάγουν πολύτιμα για το μέλλον συμπεράσματα και διδαχές,η (έμπλεη ανακούφισης) ανακοίνωση της παραίτησης του ηττηθέντος αρχηγού έθεσε άμεσα σε λειτουργία τους μηχανισμούς προσωπικής προβολής και πλασαρίσματος,υπερπηδώντας το αναγκαίο στάδιο ενδοσκόπησης.

Οι επίδοξοι δελφίνοι έσπευσαν να δηλώσουν υποψηφιότητες προλαμβάνοντας ίσως κάποιον άλλο που θα μπορούσε να αναδειχθεί μέσα από γόνιμες ζυμώσεις,και τα στελέχη δίχως τωρινές ηγετικές φιλοδοξίες έσπευσαν να ποντάρουν όπου θεωρούν επικρατέστερη την επικράτηση σε συνδυασμό με την επίτευξη των προσωπικών τους ανταλλαγμάτων.Μόνη τους έννοια τα διαδικαστικά ιδίως σχετικά με το ποιοί τελικά θα ψηφίσουν.Όποιοι θεωρούν οτι μειονεκτούν στον τομέα των εσωκομματικών μηχανισμών επιδιώκουν διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος ποντάροντας στα ώριμα κριτήρια με τα οποία ψηφίζει συνήθως το πόπολο:χαμόγελο,σκηνική παρουσία,στομφώδης λόγος άνευ συγκεκριμένων δεσμεύσεων,image.Μόνη τους έννοια η αναρρίχηση στη θέση του "Θεού",του έχοντος το Αλάθητο,τουλάχιστον μέχρι την επόμενη ήττα...
Κι έτσι οι δύσμοιροι θαμώνες του κεντροδεξιού χώρου,αλλά και όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας που κατανοούν την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας σοβαρής και συντεταγμένης Αντιπολίτευσης κάθε φορά,ως ένα αναγκαίο ερέθισμα για την καλύτερη λειτουργία της Κυβέρνησης καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα σε εμφανώς ανεπαρκείς και οπωσδήποτε καθόλου ανανεωτικές λύσεις.

Υπάρχει κανείς που θα έβλεπε το φαβορί της κούρσας σε θέση ανώτερη από προισταμένη τοπικού supermarket αν διέθετε διαφορετικό επώνυμο?σε τι έχει διακριθεί η κυρία ώστε να διεκδικεί την αρχηγία της ΝΔ?από τότε που πήρε το οικογενειακό χρίσμα(δεδομένου ότι οι άρρενες κληρονόμοι ήταν ακόμα μικροί σε ηλικία) πολιτεύεται αξιοποιώντας τους μηχανισμούς του πατρός,μεριμνώντας αποκλειστικά για την προσωπική της προβολή,προσεταιριζόμενη αυτούς ακριβώς τους ισχυρούς που ο κόσμος έχει σιχαθεί να τον εκμεταλλεύονται,δίχως καμία ουσιαστική συνεισφορά στην ιδεολογία και την ατζέντα του κόμματος.Και μόνο το γεγονός ότι συνεχίζει με το συναισιθηματικά φορτισμένο επώνυμο του δολοφονηθέντος συζύγου και όχι με το πατρογονικό της ή/και αυτό του νέου συζύγου δείχνει οτι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα:κανείς δεν αποποιείται ενα πετυχημένο brandname.
Για τον αγαπημένο του ιστολογίου,κ.Αβραμόπουλο το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οτι δεν εμφανίσθηκε τώρα πρόσφατα ως πολλά υποσχόμενος ευρωπαιστής:στα 18 χρόνια που μεσολάβησαν πρόλαβε να δικαιώσει πλήρως τον Πάγκαλο,αποδεικνυόμενος όχι μόνο 'ένα πουκάμισο αδειανό",αλλά και ενα πολύ επικίνδυνο τέτοιο,διατεθειμένο να παίξει οποιονδήποτε ρόλο(και για οποιονδήποτε....)θα μπορούσε να τον εκτοξεύσει στην κορυφή.
Παρά το ότι έσπευσε να κατοχυρώσει "οτι εμείς τουΛάχιστον δεν κλέψαμε", αποδείξεις αμοραλισμού έχει δώσει πολλές,απ την διάλυση του κόμματός του στον τηλεοπτικό αέρα δίχως να έχει προηγουμένως ενημερώσει ή συναποφασίσει με τα στελέχη του,μέχρι την πανηγυρική υπογραφή συλλογικής συμβάσεως με την ένωση των νοσοκομειακών γιατρών και την εντός μηνός εν κρυπτώ αθέτησή της κατά την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου προφασιζόμενος οτι η κρίση ήταν βαθύτερη απ΄ όσο γνώριζε ενα μήνα πριν ή την επίσης εν κρυπτώ παράδοση της πρωτοβάθμιας υγείας στα μεγάλα συμφέροντα του χώρου με διάταγμα που προώθησε για υπογραφή 2 μέρες πριν τις εκλογές(είχε ήδη αποπειραθεί να το πράξει άλλες 2 φορές εξίσου ύπουλα,υποβάλλοντας το στα θερινά τμηματα της Βουλής και ενώ υποτίθεται οτι βρισκόταν σε διαβούλευση).Θα συζητηθεί επίσης αρκετά απ'ότι λέγεται η απευθείας παραγγελία 8 εκατομ.δόσεων του εμβολίου για την γριππη Η1Ν1 πάλι λίγες μέρες πριν τις μοιραίες εκλογές και ενώ οι ειδικοί είχαν καταλήξει οτι θα αρκούσαν περίπου οι μισές.
Ο τρίτος υποψήφιος δεν βρέθηκε αρκετά σε κυβερνητικό πόστο για να μας έχει δώσει τέτοια δείγματα.Γόνος γνωστών οικογενειών,με πτυχίο από ηχηρό Πανεπιστήμιο και ισχυρά ερείσματα στην στενά αλληλουποστηριζόμενη ¨μαφία" του νομού του,δεν έχει ουσιαστικά εργαστεί κι αυτός ποτέ,ενώ στα μείον του καταγράφεται όχι μόνο η αποτυχημένη τροχιά του πολιτικού σχηματισμού που δημιούργησε αλλά και το ότι τα τότε στελέχη του δεν επέλεξαν να σταθούν πλάι του και τώρα.Προς τιμήν του,είναι ο μόνος που έθεσε ουσιαστικά το θέμα του ιδεολογικού και πολιτικού επαπροσανατολισμού του κόμματος ως αλληλένδετο με την εκλογή του αρχηγού.Δεν εγγυάται κι αυτός όμως την ρήξη με τα φέουδα και την επετηρίδα του κόμματος.
Για τον γραφικό λαικιστή 4ο υποψήφιο δεν χρειάζεται να ξοδέψω φαιά ουσία καθώς η υποψηφιότητα του εξυπηρετεί προσωπικές του στρατηγικές τοπικής εμβέλειας.

Είναι σαφές λοιπόν,οτι ενώ οι νεοδημοκράτες ψάχνουν τον επόμενο Μεσσία που θα τους οδηγήσει και πάλι στο έπαθλο της Νίκης,ήτοι τον κρατικό κορβανά,έχουν χάσει την μεταστροφή της κοινωνίας που δε μένει πια περιορισμένη σε πατροπαράδοτα κομματικά στεγανά αλλά ταλαντώνει όλο και πιο βίαια και ανυπόμονα το εκκρεμές της Εξουσίας,αναζητώντας,επιτέλους,έναν άξιο κήνσορά της...Κι αφού οι πορφυρογέννητοι φορείς του "κληρονομικού χαρίσματος" αποδεικνύονται ανεπαρκείς ο ένας μετά τον άλλον,θ'ανοίξει ο δρόμος για μια εκ βάθρων αλλαγή του στάσιμου,εδώ και 50 χρόνια,πολιτικού σκηνικού.

Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2009

Γνήσια Τέχνη με Άμμο...



Η Ξένια Σιμόνοβα,εξ Ουκρανίας,κερδίζει το 'Ουκρανία έχεις ταλέντο"
Με χέρια που πετούν σαν πουλιά,ζωντανεύει την τραγική ιστορία της χώρας της,εικονογραφώντας στιγμιότυπα απ τη ζωή ενός νέου ζευγαριού καθώς η ανέφελη προοπτική της σκιάζεται απ τα γερμανικά βομβαρδιστικά.Η Ουκρανία έχασε στον Β Παγκ.Πόλεμο το 1/4 του πληθυσμού της,και η Σιμόνοβα αποτείνει συγκινητικό φόρο τιμής με τους μαγικούς μετασχηματισμούς των εικόνων της,που μιλούν-σε παγκόσμια γλώσσα-για τα αιώνια της Ζωής ζητήματα:τον Έρωτα,την ελπίδα,το θάνατο,την απώλεια,την Γέννηση,τον Πόλεμο και την Ειρήνη.
Απλά υπέροχο...

Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2009

Ο Ευλογημένος Αρχηγός....



Ποιός να το έλεγε,εκείνο το μακρινό καλοκαίρι του 90...όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος,που πλήρωνε ακόμα πανάκριβα "δίδακτρα" ως παράγοντας,αποφάσιζε να δώσει κοντά 100 εκατομύρια και να διαλύσει το ιστορικό τμήμα πόλο για χάρη ενός 16 χρονου μαθητή από την Γλυφάδα.Οι 'εσωκομματικοί του αντίπαλοι" έμελλε να του το χτυπάνε σαν σκάνδαλο μέχρι να έρθει το παλλιροιακό κύμα των τίτλων και να τους πνίξει...
Το λεπτό παλικαρράκι με το φαρμακερό "χέρι" βρέθηκε αναγκαστικά στα βαθιά ελλείψει αληθινής ποιότητας στην τότε ομάδα,πήρε πολύ νωρίς φανέλα βασικού και άρχισε να ζυμώνεται στον ρόλο που η Μοίρα του επεφύλασσε.Η έλευση ολοένα και μεγαλύτερων ονομάτων στην ομάδα βοήθησε και τον ίδιο να γίνεται καλύτερος παίκτης,αίροντας τις δυσβάστακτες προσδοκίες απ τους δικούς του μόνο ώμους,με τις επιτυχίες να έρχονται ακριβώς την ώρα που έπρεπε,λίγο πριν η απογοήτευση και η εσωστρέφεια αρχίσουν να κατατρώνε την ομάδα.
Γιατί τελικά,οι πολύ μεγάλες καριέρες,εκτός από ταλέντο και δουλειά,χρειάζονται 2 ακόμα δυσεύρετα συστατικά:
Τύχη και σωστή Κρίση...
Η τύχη
έγκειτο στο ότι η μπασκετική ωρίμανση του αρχηγού,σε νεαρή μάλιστα ηλικία,συνέπεσε με την καρποφορία, επιτέλους, των κόπων των Γιαννακοπουλέων σε τίτλους, που τους παρακινούσε σε ολοένα και νέες επενδύσεις χτίζοντας τελικά στα χρόνια του Ομπράντοβιτς μια Αυτοκρατορία που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο ελληνικός αθλητισμός.
Η σωστή κρίση εκδηλώθηκε για 1η φορά το καλοκαίρι του 97(αν δεν κάνω λάθος),όταν ο διόσκουρός του Νίκος Οικονόμου" εκβιαζοντας" τον Παύλο γα μερικά εκατομύρια παραπάνω γύρισε την πλάτη του στο πεπρωμένο του,καταστρέφοντας ουσιαστικά την καριέρα του.
Ο Φράνκι,που ακολουθούσε στις διαπραγματεύσεις,τήρησε διαφορετική στάση και έμελλε να δικαιωθεί πλουσιοπάροχα,και υλικά,και-κυρίως-από πλευρά δόξας και τίτλων.Την ίδια εμπιστοσύνη στους διοικούντες έδειξε σε κάθε ανανέωση του συμβολαίου του και αυτοί του το ανταπέδωσαν χαρίζοντάς του μεγάλα συμβόλαια και όταν πια ο αγωνιστικός του ρόλος στην ομάδα ήταν πια περιορισμένος.Στο πλευρό του τεράστιου Ομπράντοβιτς όμως,είχε σφυρηλατήσει έναν διαφορετικό,πολύ πιο σημαντικό ρόλο,αυτόν της ζωντανής Ιστορίας του Παναθηναικού,του αληθινού Ηγέτη που συνόψιζε το πνεύμα αυτής της Ομάδας,του εμψυχωτή αλλά και του θρύλου που δεν είχε πρόβλημα να μπεί μόνο για 5 λεπτά "βρώμικης" δουλειάς,δίνοντας το
μέτρο και στους νεώτερους συμπαίκτες του,Και εδώ ανιχνεύεται η σωστή κρίση του ανθρώπου Αλβέρτη:άλλοι στη θέση του θα δυσανασχετούσαν για την αγωνιστική τους απραξία,θα αρνούνταν να υποβληθούν στην βάσανο της προετοιμασίας και των προπονήσεων μόνο για να παίζουν αραιά και πού 3λεπτα...ο Φράνκι αποδέχτηκε μεγαλόθυμα τον ρόλο του και δεν δισταζε όταν καλούνταν να προσφέρει και στο παρκέ,να παίξει κάποια λεπτά "σκυλίσιας" άμυνας περιμένοντας την ευκαιρία για το trademark σουτ του...
Η ανταμοιβή του εξαιρετικά πλουσιοπάροχη:25 τίτλοι,μεταξύ αυτών και 5 ευρωπαικά κύπελλα,καθολική αναγνώριση,δόξα και χρήμα...Κυρίως όμως η ηθική αναγνώριση απ τους συμπαίκτες του που εκδηλώθηκε με των ωραιότερο τρόπο με το επίμονο κάλεσμα του διαδόχου του Δημ.Διαμαντίδη να σηκώσουν μαζί το πέμπτο Ευρωπαικό,στην O2 Arena του Βερολίνου.

Κορυφαία στιγμή για έναν αληθινά Ευλογημένο αθλητή...μέχρι το σημερινό σούπερ τιμητικό Αντίο που θα κάνει και τον Μήτσο,τον Bill και τ'άλλα παιδιά να ονειρεύονται την δική τους αντίστοιχη βραδιά.Έτσι χτίζονται και διατηρούνται οι μεγάλες Ομάδες...

Παρασκευή, Οκτωβρίου 02, 2009

Επίφαση Δημοκρατίας η Τελετή παράδοσης....

του Ηλ.Μακρή απ την Καθημερινη

Μια μέρα έμεινε για να ολοκληρωθεί η διαδικασία παράδοσης της Εξουσίας στο νέο "εκλεκτό".Προσέξτε,σκοπίμως δεν γράφω 'εκλεγμένο" αφενός γιατί οι εκλογές δεν έγιναν ακομα,αφετέρου διότι η επιλογή από τα Αφεντικά (εγχώρια τε και εξωχώρια...) έχει γίνει προ πολλού.Απομένει η τυπική επικύρωσή της από τους "πολίτες" δια της ψήφου τους ώστε να παραμένει η κατευναστική ψευδαίσθηση της επιρροής,της συμμετοχής στην "δημοκρατία" και ο "εκλεκτός" να καταστεί και "εκλεγμένος".

θα πρέπει να έχω παρακολουθήσει (με άλλοτε άλλο ενδιαφέρον) κοντά 30 χρόνια προεκλογικών εκστρατειών.Πάντα οι έχοντες την Εξουσία,κορεσμένοι ή/και κουρασμένοι μετέρχονταν οποιουδήποτε μέσου(διατυμπάνιση έργου,εκμετάλλευση κρατικών ΜΜΕ,προσπαθεια 'εξαγοράς" εξαρτημένων εργασιακά ψηφοφόρων κλπ) για να διατηρηθούν σ'αυτήν και οι διεκδικώντες υπόσχονταν μετεκλογικούς παραδείσους με πιασιάρικα σλόγκαν όπως "Αλλαγή","Εκσυγχρονισμός"(άσχετα αν οι υποσχέσεις τους υπονομεύονταν πάντα από την παραλαβή της ..... παραδοσιακά "καμμένης γης").Δεν θυμάμαι πάντως άλλη φορά υποψήφιο να κάνει μια εντελώς αγέλαστη προεκλογική εκστρατεία με βασικό σύνθημα το πόσο πιο υπεύθυνα θα μας αφαιμάξει μετεκλογικώς...γεγονός που ενισχύει την υποψία μου οτι η χρεωκοπία ειναι ήδη εδώ.Σαν μια παρωδία του Ουίνστον Τσώρτσιλ ο Πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε 'υπεύθυνα" "αίμα και πόνο",προσπερνώντας βέβαια την προφανή ένσταση του γιατί ο κόσμος να εμπιστευτεί ξανά κάποιον ο οποίος 5,5 χρόνια δεν έκανε τίποτε για να μην φτάσουμε σ'αυτό το σημείο.
Βλέποντας όμως στιγμιότυπα από τη χθεσινή επικοινωνιακή "παράσταση" στην Ηλιούπολη βεβαιώθηκα οτι-ακόμα και τώρα-ο τύπος δεν έχει καταλάβει τίποτε και (νομίζει οτι..)μας δουλεύει:
ερωτηθείς κατά πόσο το "δραστικό φάρμακο" που προτείνει μπορεί να είναι ανεκτό απ τους χαμηλόμισθους και τους επί ξύλου κρεμάμενους νέους,ο κ.Καραμανλής ύψωσε τα χέρια για να προσδιορίσει τους "υψηλόμισθους" και κατεβάζοντας τα,τα άνοιξε διαγράφοντας μια αποφασιστική οριζόντια γραμμή που συνόδευε τη λέξη "πάγωμα",προτού τα χαμηλώσει για να προσδιορίσει τους "χαμηλόμισθους",για να τα τείνει μετά προς τα μπρός σα νάδινε ένα δώρο,εν προκειμένω κάποιο απροσδιόριστο "βοήθημα",λες και η κατάσταση της Οικονομίας οφείλεται στις υπερβολικές αυξήσεις των "υψηλόμισθων"...
Σαν διάγγελμα σε κωφούς,η ικανότητα του στη Γλώσσα του Σώματος υπερτονίστηκε τόσο ώστε η Εικόνα να υποκαθιστά πλήρως τον Λόγο,για να εντυπωθεί στο ασυνείδητο των ψηφοφόρων το ¨μήνυμα" του αποφασιστικού και υπεύθυνου Ηγέτη.Κι όμως η ίδια αυτή Εικόνα του ασφυκτιώντος στο τεράστιο άψογο κοστούμι του υπερσιτισμένου "Μπούλη", εικονογραφούσε με ανατριχιαστική ενάργεια μια 5ετία ράθυμης και "καλοσιτισμένης" εικονικής διακυβέρνησης,της οποίας η κύρια παρακαταθήκη αν δεν είναι η Χρεωκοπία της χώρας,θα είναι η ανάδειξη-επιτέλους- του Γιωργάκη πρωθυπουργού.
Ναι, νιώθω θυμό για την κατασπατάληση της ηχηρής εντολής που έλαβε το 2003,μιας εντολής που συμπεριελάμβανε και την σιωπηρή αποδοχή μεγάλου μέρους και εκείνων που δεν τον είχαν ψηφίσει και σηματοδοτούσε την τελευταία,ίσως, ευκαιρία νοικοκυρέματος της Ελλάδας σε σχετικά ήρεμα νερά ,πριν ξεσπάσει η παγκόσμια Κρίση που ξεγύμνωσε και μεγέθυνε τις χρόνιες παθογένειες μας απειλώντας να τσακίσει το καρυδότσουφλο "η ανέμελη Ελλάς' στις ξέρες της υπερχρέωσης και του ΔΝΤ.
Κι έτσι,μεθαύριο ο "Κυρίαρχος Λαός"θα επικυρώσει την προαποφασισθείσα μεταβίβαση της εξουσίας από τον Καραμανλή τον Β΄ στον Παπανδρέου τον Γ¨(τον "Τρίτο τον Μακρύτερο" κατά Καλαιτζή)και την ομάδα των 'έτοιμων από καιρό" πρωτοκλασάτων του,γνωστών και μη εξαιρετέων για να συνεχιστεί το 'παιχνίδι" των πολιτικών στις πλάτες των υπηκόων τους...πως ήταν η σχολική Βυζαντινή Ιστορία? κάπως έτσι...
Μένει μόνο να δούμε τον πανάκριβο λογαριασμό....


Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 03, 2009

Τα αδιέξοδα της Δημοκρατίας...



Η Κ.Κ.Productions παρουσιάζει την ιλαροτραγωδία "ο Γιωργάκης Πρωθυπουργός"



"θα φάμε,θα πιούμε και νηστικοί θα κοιμηθείτε"


Πράγματι,είμαι παρήφανος που επιτέλους θα μου δοθεί η ευκαιρία να σας θυμίσω γιατί μας είχατε σιχαθεί....


Μόνος μου θα τα διορθώσω όλα!!!




Μα γιατί δεν μου είπατε ότι ήταν τόσο χάλια η Οικονομία?Τι ήθελα και φαγώθηκα να γίνουν εκλογές?
Είμαι περίεργος να δω πως θα βάλει πάλι αυτογκόλ ο Αμερικάνος....

τρεις το λάδι,τρεις το ξύδι,δε μου βγαίνουν στον ξύπνο μου τα κουκιά....


έτσι είναι καλύτερα....!



Θέλω νωπή εντολή για να κάνω όσα δεν έκανα την προηγούμενη φορά που μου δώσατε νωπή εντολή....

Δυό λόγους για να με ξαναψηφίσετε???μμμ,δύσκολα μου βάλατε...

....Άμα με ξαναβγάλετε έτσι θα σας τον κάνω.....


Κι όπως έχουμε πει Κωστάκη,να μην ξεχνιόμαστε...εγώ έχω σειρά!


Καληνύχτα εξουσία!Καληνύχτα Ελλάδα!!!
(και πάλι εν μέσω καπνών...)


.....και μετά,θα κααααάθομαι.....

Και του είπα του Αλμούνια:"Δηλ.κ.Επίτροπε,δε μπορούμε να τάξουμε στο λαό μας?δε μπορούμε να "φάμε" όπως παλιά?"
.....Ναι, με έστειλε και διακοπές...στο όρος Πατάτα!



Και στην τελική,αν δεν βγω αυτοδύναμος,μαζί θα σας την φορέσουμε....


Πέμπτη, Ιουλίου 23, 2009

Στάζιλαντ....

Το Stasiland,Ιστορίες πίσω απ το τείχος του Βερολίνου της Anne Funder(εκδόσεις Οχτώ),είναι μια συγκλονιστική συλλογή από προσωπικές ιστορίες που συνέλεξε η Αυστραλή συγγραφέας στο Βερολίνο στο δεύτερο ήμισυ της 10ετίας του 90,σε μια προσπάθεια αντίστασης στη μαζική λήθη στην οποία ειδικεύονται οι Γερμανοί όποτε αλλάζουν ριζικά οι συνθήκες της Ιστορίας:όπως στην Ανατολική Γερμανία επιβλήθηκε-και έγινε,αναγκαστικά όσο και βολικά αποδεκτή-η απίστευτη ιστορ.εκδοχή οτι οι Ρώσοι 'ελευθέρωσαν¨τους ανατολικογερμανούς αδελφούς τους" απ τα δεσμά των Ναζί,έτσι και μετά την πτώση του Τείχους οι Γερμανοί-αφού το εξαφάνισαν στη φυσική του μορφή-προτιμούν να κάνουν οτι δεν υπήρξε ποτέ.

Υπήρξαν όμως και υπάρχουν ακόμη,χιλιάδες ζωές κατεστραμμένες από την ύπαρξή του,ανεξίτηλα σημαδεμένες από ένα απ τα μεγαλύτερα "πειράματα" στην ανθρώπινη Ιστορία.Από την παράνοια του να ζεις σ'ενα σύστημα "όπου οτι ήταν πραγματικό δεν υπήρχε και ότι ήταν επίσημα παραδεκτό δεν ήταν πραγματικό",από τους φοβερούς τρόπους με τους οποίους πρακτικά στηρίχθηκε το όνειρο της δημιουργίας και επιβιωσης ενός μεταπολεμικού κομμουνιστικού γερμανικού κράτους.
Η διαβόητη Στάζι έφτασε να έχει 1 καταδότη ανά 6 πολίτες,έχοντας συγκεντρώσει ατελείωτους φακέλους για την παραμικρή πτυχή της ζωής των "πολιτών" της ΛΔΓ,΄φακελοι που κατεστράφησαν σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες μέρες πριν την πτώση του καθεστώτος και των οποίων η ανασύσταση(όσων βρέθηκαν),με το πενιχρό προσωπικό που διατέθηκε απ το ενωμένο πλέον Γερμανικό Κράτος,αναμένεται να πάρει...375 χρόνια!
Όπως προκύπτει απ το βιβλίο,οποιαδήποτε απόπειρα να γίνεις κάτι στην Λαοκρατική Δημοκρατία απαιτούσε την πώληση της ψυχής σου στο "Διάβολο":κανείς δεν γινόταν δεκτός στο Πανεπιστήμιο,σε επαγγελματικές σχολές,αθλητικά σωματεία ή σε δουλειά αν δεν είχε την σφραγίδα αποδοχής της Στάζι.Και για να την αποκτήσεις αυτή δεν αρκούσε απλώς να μη δημιουργείς εσύ ή η οικογένεια σου προβλήματα.Έπρεπε να είσαι "συνεργάσιμος" και μαζί τους,δηλ.να ενταχθείς στις λεγεώνες των υποχειρίων τους.
Καποιες απ τις προσωπικές αυτές ιστορίες καταγράφει η συγγραφέας καθώς βυθίζεται η ίδια σε αυτόν τον κόσμο που θεωρητικά έπαψε να υπάρχει:όπως την ιστορία της φράου Πάουλ που η ξαφνική οικοδόμηση του Τείχους την χώρισε απ το βαριά άρρωστο νεογέννητο γιό της που νοσηλευόταν σε Νοσοκομείο του Δυτικού Τομέα,ιστορίες στελεχών της διαβόητης Στάζι που συνεχίζουν να διαβιούν στα ίδια διαμερίσματα και να συχνάζουν στα ίδια στέκια κλπ.
Συγκλονιστικές υπομνήσεις του τι τραγωδίες μπορεί να δημιουργήσει η τάση κάθε Συστήματος (ιδιαίτερα "κλειστού") να προστατεύει-πριν απ'ολα-την ύπαρξή του,φυσικά σε βάρος εκείνων στο όνομα των οποίων δημιουργήθηκε.
Ένα βιβλίο που θα ήταν χρήσιμο να διαβαστεί κι απ τους 'συντρόφους' στον Περισσό,που ακόμα και σήμερα,50 χρόνια μετά,δεν βρίσκουν το θάρρος να δουν την Ιστορία όπως πράγματι ήταν,και οργανώνουν συνέδρια για να εφεύρουν ιδεολογήματα που να δικαιώνουν ακόμα και τον Στάλιν....

video με τη συγγραφέα εδώ...
http://www.youtube.com/watch?v=mrMAvy_Aoak

Παρασκευή, Ιουλίου 17, 2009

Όταν το ΙΒ γνώρισε το "ελληνικό δαιμόνιο"...

Θα έχετε διαβάσει βέβαια τα σχετικά με την διαρροή θεμάτων στις ελληνικές εξετάσεις του ΙΒ....Ενας Έλληνας καθηγητής,προφανώς με "καλές σπουδές και βιογραφικό",υπεύθυνος του προγράμματος ΙΒ σε γνωστό Ιδιωτικό σχολείο,χάρη στο συνδυασμό θράσους-κουτοπονηριάς-άκρατης φιλαργυρίας και έλλειψης ηθικών φραγμών που συνιστούν συχνότατα αυτό το 'δαιμόνιο",αντί να αισθάνεται περήφανος για την θέση Κύρους που κατείχε,επέλεξε να πωλήσει έναντι αδρής αμοιβής θέματα των εξετάσεων σε γονείς μαθημένους να παρακάμπτουν τους όποιους κανόνες αξιοκρατίας.

Υποτίθεται ότι όσοι επιλέγουν να στείλουν τα παιδιά τους στο ΙΒ,αφενός μεν έχουν τα οικονομικά μέσα να το κάνουν και να χρηματοδοτήσουν τις σπουδές των παιδιών τους στα καλύτερα εκπαιδευτ.ιδρύματα του εξωτερικού,αφετέρου εμμέσως
εκδηλώνουν την απαξίωσή τους για τα ελλην.Πανεπιστήμια και την κατάσταση της Ελλην.Παιδείας.
Υποτίθεται δηλ.ότι πληρώνουν για μια καλύτερη ποιότητα εκπαίδευσης.Πως συνδυάζεται αυτό με την αγορά θεμάτων στις εξετάσεις του ΙΒ?
Μα προφανώς διότι κι εδώ ο Ελληνας προκρίνει το Φαίνεσθαι από το Είναι.Ας είναι το "παιδί" αδιάφορο και άσχετο...θα του 'αγοράσουν" την επιτυχία στις εξετάσεις.Θα μπορέσουν να κάνουν το ίδιο και στα απαιτητικά πανεπιστήμια του Εξωτερικού όπου θα διεκδικήσει την εισαγωγή του?
Πιο δύσκολα,αν και με κάποια γενναία 'δωρεά" όλο και κάτι γίνεται.
Το ζητούμενο δηλ.είναι να αποκτηθεί-με κάθε τρόπο ή μάλλον με την τακτική της ήσσονος προσπαθείας(διότι τι τα έχουμε τα λεφτά άμα είναι να ζοριζόμαστε?)-η έξωθεν μαρτυρία μιας (πλασματικής..)κοινωνικής και πνευματικής υπεροχής,το μίνιμουμ απαιτούμενο διαβατήριο για τις θέσεις που οι γνωριμίες και τα λεφτά της οικογένειας εγγυώνται οτι θα καταλάβει ο αντιγραφέας φελλός.
Είναι όμως και ένδειξη της όλο και πιο στεγανής ταξικοποίησης του συστήματος της Παιδείας.Το ΙΒ και η επιλογή της αγνόησης των ελλην,πανεπιστημίων και η απευθείας εισαγωγή στις πιο ονομαστές σχολές του εξωτερικού είναι φυσικά υπόθεση των "μεγαλοαστών" που θα τους διαφοροποιήσει στο μέλλον από τους αποφοίτους της μεσαίας τάξης.Απ'ότι λέγεται,υπάρχουν φραγμοί στο ποιά παιδιά μπορούν αρχικά να ενταχθούν στο πρόγραμμα(προτιμώνται εκείνα με την δυνατότητα πανάκριβων "ιδιαίτερων"μαθημάτων) και προφανώς υπάρχει σκληρός ανταγωνισμός και για την βαθμολογία που έδωσε το κίνητρο για την απάτη.
Απ την άλλη,ο δρόμος για τα ελλην.πανεπιστήμια περνά φυσικά μέσα απ την "επένδυση" στους διαδρόμους της παραπαιδείας και αφορά ουσιαστικά την μεσαία τάξη και κάτω,όσους δηλ.πλήρώνουν,αλλά όχι αρκετά...

Τι να πει κανείς για τους γονείς που είναι οι ηθικοί αυτουργοί της απάτης?
Νεόπλουτοι,εθισμένοι στο να παρακάμπτουν οποιοδήποτε πλαίσο κανόνων(αφού κατά πάσα πιθανότητα έτσι απέκτησαν τα πλούτη),μαθημένοι στο ότι "όλα αγοράζονται",δίχως φραγμούς και ηθικούς ενδοιασμούς "δείχνουν το δρόμο" και στα βλαστάρια τους...
Αλλά μια στιγμή....
Αν υποθέσουμε οτι σ'ενα μεγάλο ποσοστό γονέων υποψηφίων φτάσει η πληροφορία οτι έναντι ενός εφικτού τιμήματος δύνανται να γνωρίζουν τα θέματα των πανελληνίων εξετάσεων,πόσοι νομίζετε οτι δεν θα αξιοποιούσαν την "δυνατότητα"?
Εδώ είναι το κομβικό ερώτημα για την ελλην.κοινωνία:μια κοινωνία βαθιά εθισμένη στην Διαφθορά,με πρωτόγνωρη ανοχή-ακόμα και ηρωοποίηση-των πρωταγωνιστών της.Μια κοινωνία απ την οποία έχει χαθεί παντελώς πλέον η αίσθηση του αρχαίου ελλην.Μέτρου, της Αρμονίας,της Ιδέας της Ηθικής και της Ευγενείας που αποτέλεσε το πρότυπο της κοινωνικής συμπεριφοράς τα χρόνια της ελληνικής ακμής.
Και για να μην έχουμε αυταπάτες,η αίσθησή μου είναι οτι με το αξιακό σύστημα που έχουμε,με την δικαιολογημένη δυσπιστία απέναντι στην λειτουργία των Θεσμών(που αποδεικνύονται κάθε λίγο ιδιαίτερα ελαστικοί στην αντιμετώπιση των προνομιούχων)
η πλειοψηφία των γονιών θα αξιοποιούσε αυτήν την "δυνατότητα"!
Ναι,ίσως ακόμα κι εγώ κι εσείς,γονείς που κατά τα άλλα αποδοκιμάζουν την διαφθορά,δίότι απλά θα πίστευαν οτι εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες στα τέκνα τους,ίσες με των έτσι κι αλλιώς" προνομιούχων".Έτσι διαχέεται το δηλητήριο της ακραίας διαφθοράς στο σώμα της Κοινωνίας:
όταν η καθολική επέκτασή της ισοδυναμεί με 'εκδημοκρατισμό",με ακύρωση λόγω γενίκευσης του προνομίου των Ολίγων(οι οποίοι βέβαια ήδη
θα έχουν βρει άλλα πεδία όπου να επιβεβαιώνουν την κυριαρχία τους πάνω στις μάζες).
Αν αύριο δημοσιοποιηθεί το όνομα του εφοπλιστή που αγόρασε για λογαριασμό του "βλαστού" του τα θέματα,νομίζετε οτι θα εισπράξει την απαξία που του αρμόζει?
"Μαγκας" θα θεωρηθεί απ την συντριπτική πλειοψηφία των νεοελλήνων!Αντίθετα,μπορείτε να φαντασθείτε τι θα συνέβαινε στην αρχαία ελληνική Εκκλησία του Δήμου αν αποκαλυπτόταν κατι ΄τετοιο?Αν γλύτωνε τον λιθοβολισμό,αναμφίβολα θα εξοριζόταν,στερημένος απ τα προνόμια του Αθηναίου Πολίτη και με την περιουσία του δημευμένη.
Κάθε τέτοιο περιστατικό-ίδίως όταν έχει να κάνει με διεθνείς θεσμούς- υπονομεύει την αξιοπιστία όλων μας και δυσχεραίνει τις κινήσεις μας στο εξωτερικό.
Την επόμενη φορά που στο εξωτερικό θα μας κοιτάξουν με ερωτηματικό και δυσπιστία ακόμα κι αν έχουμε τις καλύτερες των προθέσεων ας αναγνωρίσουμε οτι είναι προιόν της εκτεταμένης μας διαφθοράς που έχει εξισωθεί με το "δαιμόνιο της φυλής".

Τετάρτη, Ιουλίου 08, 2009

Ένας ακόμη Έξω...

kathimerini.gr:

"Αποφυλακίζεται ο Ευάγγελος Καλούσης, καθώς το Πενταμελές Εφετείο Αναστολών έκανε δεκτή την αίτηση αποφυλάκισής του. Όπως υποστήριξε, η κατάσταση της υγείας του είναι επιβαρυμένη.Υπενθυμίζεται ότι ο Ευάγγελος Καλούσης είχε καταδικαστεί τον Ιούλιο του 2008 σε κάθειρξη 26 ετών και δύο μηνών, για παθητική δωροδοκία, νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, απόπειρα εκβίασης, παράβαση καθήκοντος, κατάχρηση εξουσίας και ηθική αυτουργία σε αυτήν και αποσιώπηση λόγου εξαίρεσης."

Κι αυτός?
Ενώ αν ήταν ακόμα στην Έδρα και τα έπαιρνε κανονικά,υποθέτω θα ήταν καλά στην υγεία του
και θα μπορούσε να κάνει τις "κρουαζιέρες με τις 2μετρες τσέχες" σε γιωτ υποδίκων?
Βρε,τι ανθυγιεινό πράγμα η Δικαιοσύνη....

Κυριακή, Ιουλίου 05, 2009

Γιατί ήμουν σίγουρος....

Για να το ελαφρυνουμε και λιγάκι...

Έτυχε, πάλι, το Σάββατο το βράδυ,μετά από μια ωραία ταινία σε θερινό(Burning Plain) να πέσω πάνω στον τελικό του 'Ελλάδα έχεις ταλέντο",από τη μέση και μετά...Στους φιναλίστ και μάλιστα ανάμεσα στην 4άδα,μάλλον ανέλπιστα ήταν και ο νεαρός Μαυρίκιος Μαυρίκου,για τον οποίον είχα γράψει εδώ μετά την πρώτη του εμφάνιση.
Όταν ο παρουσιαστής Χρήστος Φερεντίνος έφτασε στους 2 τελικούς διεκδικητές της πρώτης θέσης και του επάθλου
ήμουν σίγουρος για το ποιά θα ήταν η επιλογή του κοινού(σημειώνω εδώ οτι η επιτροπή επέλεξε ενα νούμερο στο οποίο δόθηκε ένα σπορ αυτοκίνητο,και το κοινό τον τελικό νικητή του διαγωνισμού)




Ανάμεσα στην αποενοχοποιημένη σάτιρα του θνησιγενούς σχήματος των Kiss Μαδιάμ και στο,έστω, παρουσιασμένο με στόμφο κλασικό τραγούδι του Μαυρίκιου,ήμουν βέβαιος οτι το ελληνικό κοινό-κάθε φορά- θα διάλεγε τον καινοτόμο χαβαλέ...Δεν βοηθησε βέβαια και το οτι ο νεαρός,που παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά, επιμένει ν'αναζητά την καταξίωση εκτός του φυσικού του χώρου,σε διαγωνισμούς 'γενικού" ταλέντου,βγάζοντας ίσως και μια απωθητική calculated δουλο/θηλυ/πρέπεια...Ομολογουμένως γέλασα με την αναπάντεχη χιουμοριστική διασκευή του concept group των Kiss Μαδιάμ,αλλά ακριβώς τα συστατικά της επιτυχίας του εγγυώνται και το βραχύβιο αυτής,μόλις δεν θα φαίνονται πια ως καινοτομία.Αναρωτιέμαι για παράδειγμα,αν στην Ιταλία με τη μεγαλύτερη παράδοση στο κλασικό τραγούδι,το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα ήταν το ίδιο....

Σάββατο, Ιουνίου 27, 2009

Us and Them....

Η αντίδραση των επιχειρηματιών/ελευθ.επαγγελματιών στη Λήμνο απέναντι στο κλιμάκιο της ΥΠΕΕ(πρώην ΣΔΟΕ) καλό είναι να μην χαρακτηριστεί απ τους υπεύθυνους σαν προσπάθεια δημιουργίας ενός ακόμα αβάτου τύπου Ζωνιανών στην ελλην.επικράτεια.Η βίαιη αντίθεση στους ελέγχους έχει βαθύτερες αιτίες που πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψιν.Είναι,κατά τη γνώμη μου, συνδυασμός

α)του ότι εξαντλούνται τα όρια της φοροδοτικής αντοχής,ειδικά των πιο συνεπών ελευθεροεπαγγελματιών απ το μπαράζ των φόρων/εισφορών όλων των μορφών
β)ότι κανείς δεν πιστεύει πλέον οτι επιτελεί το καθήκον του με το να είναι συνεπής φορολογικά την στιγμή που κάθε μέρα διαβάζει ιστορίες για 10άδες κυβερνητικά στελέχη,νυν και τεως,που καταχρώνται με κάθε τρόπο τον ιδρώτα του
γ)οτι δεν βλέπει να γίνεται καμία προσπάθεια για συμμάζεμα της σπατάλης στο Δημόσιο.Και συμμάζεμα δεν είναι η εύκολη λύση του παγώματος των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων-αλλού χάσκουν οι χιλιάδες μάύρες τρύπες όπου 'χάνονται' τα δημόσια έσοδα

Κάθε χρόνο διαβάζουμε οτι προυπολογίζουν αύξηση των φορολ.εσόδων κατά 10-15%,
ακόμα και στην παρούσα συγκυρία που είναι φανερό οτι η οικονομική δραστηριότητα αναζητά χαμηλότερα επίπεδα ισορροπίας.Κι επειδή σπανίως αυτοί οι στόχοι επιτυγχάνονται,το έλλειμμα μεγαλώνει,γεγονός που αναγκάζει σε προυπολογισμό ακόμα πιο υπερφίαλων στόχων ,για να καταλήξουν συνήθως σε "φορολογικά πακέτα" τα οποία πλήττουν τους πάντες,φορολογώντας ακόμα και τον αέρα που αναπνέουμε.

Η ανωτέρω συζήτηση είναι φανερό οτι είναι απελπιστικά μονόπλευρη.Εστιάζει μόνο στην συνεχή ανάγκη αύξησης των φορολ.εσόδων,άσχετα με την επίδραση αυτών των πολιτικών στην γενικότερη οικον.δραστηριότητα.Απουσιάζει επίσης κραυγαλέα οποιαδήποτε αναφορά στο γιατί να υπάρχει συνεχής ανάγκη αύξησης των φορολ.εσόδων.Που πάνε όλα αυτά τα χρήματα?Έχει διασφαλιστεί η σωστή διαχείρησή τους προτού αναζητήσουμε συνεχώς κι άλλα?Προφανώς όχι!

Και δεν μιλάμε μόνο για τις 100άδες δουλειές του Δημοσίου που γίνονται βασικά για να βγούν οι σχετικές μίζες.Δε μιλαμε μόνο για για τις χιλιάδες παράτες/συνέδρια που οργανώνονται ανά την επικράτεια για να τιμηθεί ο τάδε ή ο δείνα ή δήθεν για να συζητηθεί κάποιο θέμα.Είναι και τα ταξίδια των επισήμων με άχρηστες κουστωδίες-όπου 'επίσήμους" βάλτε και τον κάθε δημαρχίσκο μετους δημοτικούς συμβούλους που "αδελφοποιούνται" δημοσία δαπάνη με τα νυχτομάγαζα της Ρουμανίας ή- πιο glamorous- της Κούβας.Είναι και οι άφθονες "μελέτες" για το καθετί που καταλήγουν να τρώνε τον προυπολογισμό της εκτέλεσης του ίδιου του έργου που μελετάται.Φυσικά οι "μελετητές" δεν είναι τυχα'ιοι...Είναι και τα χιλιάδες σωματεία και οι εκπολιτιστικοί σύλλογοι που βασικό στόχο έχουν την κρατική επιχορήγηση.
Μπορεί κανείς ν'απαριθμήσει έναν ατελείωτο κατάλογο από "μαύρες τρύπες"...

Ατελείωτο χρήμα και παραγωγικός χρόνος όμως χάνεται και εξαιτίας του εξαιρετικά δύσκαμπτου και αντιπαραγωγικού κρατικού μηχανισμού.Απ τα πρώτα πράγματα που θάπρεπε να κάνει κάποιος που επαγγέλεται την"επανίδρυση του Κράτους" θάταν να βάλει στό μικροσκόπιο τις διαδικασίες που απαιτούνται για το καθετί,απ το να βγάλεις ταυτότητα ή διαβατήριο,μέχρι ν'ανοίξεις μια επιχείρηση ή να βγάλεις μια πολεοδομική άδεια:και αφού έβλεπε (και τρόμαζε) απ την τερατώδη γραφειοκρατία που άλλους τους αποθαρρύνει κι από αλλους στερεί πολύτιμο χρόνο και πόρους,να περιόριζε τις διαδικασίες στις απολύτως απαραίτητες προωθώντας και την διασύνδεση των υπηρεσιών μεταξύ τους ώστε να μην χάνει ο πολίτης την δουελιά του για να κάνει την δουλειά των απομονωμένων-λες και ανηκουν σε άλλο κράτος-κρατικων υπηρεσιών.Από 15 πχ.βήματα να τα κάνει 4 ή 5,με προοπτική για περαιτέρω μείωση.Να μελετηθεί από εξωτερικούς ειδικούς τι ακριβώς κάνει ή δεν κάνει ο κάθε υπάλληλος σε μια υπηρεσία και κατά πόσο είναι απαραίτητος.Εκεί να δείτε εκπλήξεις που θα είχαμε....Έτσι δεν θα χρειαζόνταν όλο και περισσότερους αντιπαραγωγικούς δημοσίους υπαλλήλους που όλο και επιβαρύνουν τις "ανελαστικές δαπάνες"
Λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι-λιγότερη και απλούστερη γραφειοκρατία-λιγότερα έξοδα-μικρότερη ανάγκη για φόρους-περισσότερη ιδιωτική επιχειρηματικότητα-δημιουργία θέσεων εργασίας εκεί που πραγματικά χρειάζονται-παραγωγή πλούτου(κι όχι στραγγαλισμός του ιδιωτικού τομέα για να τραφεί ο υπερτοφικός δημόσιος).

Πόσο λογικό είναι να κάνει κάποιος την αρχική επένδυση για τη δουλειά του,να προσλαμβάνει προσωπικό,να έχει όλο το άγχος του να προωθήσει και να εδραιώσει τη δουλειά του,να εργάζεται ο ίδιος 12 και 14 ώρες την ημέρα,5και 6 μερες την βδομάδα και να έρχεται στο τέλος το Κράτος και να του ζητά το 40%(ή όπως συζητιέται το 45 ή το 50%)?Τετοιο νταβατζηλίκι ούτε οι μαστρωποί δεν πουλάνε.Και για τι υπηρεσίες,ε....
Είναι προφανές οτι τέτοιοι συντελεστές ή ακόμα καταστροφικότερα η αύξησή τους,σε συνδυασμό με τις υψηλές ασφαλιστικές εισφορές και την δύσκαμπτη εργατική νομοθεσία ωθεί όλο και περισσότερους εκτός πραγματικής οικονομίας.Το κίνητρο για παράκαμψη του κράτους στις μεταξύ μας συναλλαγές
γίνεται όλο και πιο ισχυρό και δεν αναστρέφεται αυτό με καμπάνιες για τη φορολογική συνείδηση με φόντο τα όσα "νόμιμα,άρα και ηθικά" συντελέστηκαν πχ/στο Βατοπέδι ή την υπόθεση Ζήμενς ή με υποδοχή ατεκμηρίωτων καταγγελιών απρόσωπα σε κάποιο site.Οι "μικροί" στραγγαλίζονται και οι "μεγάλοι" έχουν τους τρόπους και τη δύναμη να φοροδιαφεύγουν "νομότυπα" ή αν δεν γίνεται αυτό,υπάρχουν και γειτονικές χώρες όπου μπορούν να εγκατασταθούν με μικρότερο κόστος.Το κόστος της ΕΛΛΑΔΑΣ Α.Ε έχει ξεφύγει ανεξέλεγκτα και δίχως αντιστοιχία προς τις υπηρεσίες της..

Είναι καιρός να κοιτάξουν και προς τα έσω.Που πάνε όλα αυτά τα χρήματα,σε τι ελάχιστο ποσοστό αξιοποιούνται,ποιά είναι επιτέλους η παραγωγικότητα όλων αυτών των δημοσίων υπαλλήλων,αν κάνουν καλό ή αντίθετα κακό στην πραγματική οικονομία,.πως μπορούν να διευκολύνουν την επιχειρηματικότητα,σε ποιους τομείς πιθανόν να έχουμε κάποια συγκριτικά πλεονεκτήματα και αυτοί να πριμοδοτηθούν κλπ.Είναι καιρός να διαχωρίσουν τις μεταπρατικές/μεσολαβητικές δραστηριότητες που δεν παράγουν τίποτε και αντίθετα προωθούν την εκροή συναλλάγματος από τις παραγωγικές με εξαγωγικό προσανατολισμό,και να προμοδοτηθούν (και φορολογικά) οι δεύτερες.
Αντ'αυτού προωθούν μέτρα για εισαγωγή πολυτελών ΙΧ και "οικολογικών" κλιματιστικών εκτοξεύοντας το έλλειμμα δρώντας σαν συνεταίροι συγκεκριμένων εισαγωγέων.
Εδώ και 10ετίες έχουμε μια οικονομία που ομφαλοσκοπεί,περιφέρεται γύρω απ τον υπερτροφικό Δημόσιο τομέα,τρώει απ τις 'αδυναμίες" του,δεν καινοτομεί και δεν ανταγωνίζεται στην διεθνή αγορά.
Τρεφόμαστε χάρη στις επιδοτήσεις,όπως και όσο αυτές διαχέονται στην ευρύτερη κοινωνία απ τα χέρια των "εκλεκτών" που τις νεμονται,μόνο που αυτες είχαν σκοπό να μας κάνουν ανταγωνιστικους και να μην σαρωθούμε απ το άνοιγμα των αγορών,και επιπλέον,όπου νάναι τελειώνουν.

Η αυτιστική αναζήτηση όλο και περισσότερων εσόδων δίχως ουσιαστικό έλεγχο της αξιοποίησης τους στεγνώνει την πραγματική Οικονομία και ήδη φτάνει σ'ένα κρίσιμο όριο ανατροπής της όποιας ισορροπίας.Στην ουσία το Κράτος συμπεριφέρεται σαν ορισμένους κακούς ξενοδόχους σε δημοφιλείς προορισμούς που έχοντας κάθε χρόνο όλο και λιγότερους πελάτες εξαιτίας υψηλών τιμών και κακών υπηρεσιών,κοιτάνε να βγάλουν τα ίδια ή και περισσότερα,αδιαφορώντας για το ότι τον επόμενο χρόνο θα έχουν ακόμα λιγότερους πελάτες.Η διαρκής λογιστική σμίκρυνση του ελλείμματος είναι ανεδαφική γιατί αυτά ακριβώς τα άδικα και αντιπαραγωγικά μετρα που αποδίδουν προσωρινά καποια χρήματα στο πηγάδι δίχως πατο που είναι ο κρατικός κορβανας,στερούν πολλαπλάσια απ την πραγματική οικονομία και στην πραγματικότητα διευρύνουν μεσοπρόθεσμα το έλλειμμα.
Είναι καιρός να ξυπνήσουν οι αρμόδιοι και να πάψουν ν'απειλούν με ολοένα και μεγαλύτερες φορολογικές επιβαρύνσεις,άμεσες και έμμεσες,τη στιγμή που δεν είναι ικανοί καν να εισπράξουν τον ΦΠΑ...

Δευτέρα, Ιουνίου 22, 2009

Κλέφτης των Αστεριών, Β΄

Έστω και με καθυστέρηση,σας εχω βιντεάκι από το φινάλε της παράστασης των παιδιών.





Στο πολύ όμορφο και αχανές Αλσος Βείκου(τυχεροί όσοι κατοικούν πλησίον) με την ελλιπή σήμανση(πρέπει να ρώτησα 10 διαφορετικά ατομα για να βρω το αθέατο από κάτω θεατράκι) η ομάδα Κόκκινη Κλωστή παρουσίασε μια καταπληκτική παράσταση,πολύ κοντά σε επαγγελματικά standards ξαφνιάζοντας ευχάριστα μικρούς και μεγάλους.Με τον (από πολλών ετών συνοδοιπόρο των Κατσιμιχαίων),Σπύρο Παπαδάτο υπεύθυνο στη μουσική και τα ηχητικά εφφέ του να καθοδηγούν τα παιδιά,η δουλειά της Ελένης Ζιώγα και της ομάδας της αναδείχθηκε και δικαιώθηκε,έστω και με την εφήμερη δικαίωση της μίας παράστασης!
Σίγουρα θα έχουν να θυμούνται πολλά από αυτήν την εμπειρία οι μικροί πρωταγωνιστές,και πάνω απ'όλα την αγάπη και τα συγχαρητήρια των οικείων και φίλων τους...

Πέμπτη, Ιουνίου 11, 2009

Ο Κλέφτης των Αστεριών


...κατόπιν "παράκλησης" της δ/δος Squarelogic....

Σάββατο 13 Ιουνίου ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΣΟΣ ΒΕ'Ι'ΚΟΥ 8,30 μ.μ

Η μουσικός και Θεατρολόγος κ.Ελένη Ζιώγα μαζί με τους συνεργάτες της και την παιδική μουσικοθεατρική ομάδα "Κόκκινη Κλωστή Δεμένη" παρουσιάζει το έργο της Ζωής Βαλάση "Ο Κλέφτης των Αστεριών" στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Πνευματ.Κέντρου Δήμου Γαλατσίου μεθαύριο,Σάββατο 13 Ιουνίου στο θεατράκι του Άλσους Βεϊκου.
Με αληθινό κέφι,δημιουργικότητα,αγάπη και γνώση προετοίμασε ολόκληρη τη χρονιά τους λιλιπούτειους πρωταγωνιστές της προσφέροντας τους ταυτόχρονα και μια εμπειρία Ζωής,πχ.σχετικά με το πόσο κόπο απαιτεί κάτι φαινομενικά τόσο απλό όσο μια ερασιτεχνική θεατρική παράσταση,πως ένα σύνολο ατόμων παραμερίζουν το Εγώ τους για να μεταμορφωθούν σε μια λειτουργική Ομάδα όπου κάθε μέλος βοηθά το άλλο...
Πιστεύω οτι θα είναι μια όμορφη βραδιά όπου οι κόποι των παιδιών και των δασκάλων τους θα ανταμειφθούν με μια άρτια παράσταση ως επιστέγασμα της σύνθετης όσο και πολύτιμης μαθησιακής διαδικασίας που ακολούθησαν όλο το χρόνο.

Ή όπως γράφουν τα παιδιά...

"Ελατε στην παιδική , αστεία ,διασκεδαστική και περιπετειώδη παράστασή μας που θα σας γεμίσει το απόγευμα με ένα ενδιαφέρον παραμύθι, που θα σας ταξιδέψει στην χώρα του θεάτρου ,στο μαγικό εργαστήρι του σοφού μάγου Τζιχάρ, στην πόλη και στο εργαστήριο των αστρονόμων . Η είσοδος είναι ελεύθερη στο ανοιχτό μας θέατρο. Θα κανουμε οτι μπορούμε για να περάσετε ευχάριστα. Μην την χάσετε."

Παίζουν : ΚΑΛΥΒΑ ΕΛΠΙΔΑ , ΚΑΝΣΟΛΑΚΗ ΕΒΕΛΙΝΑ , ΜΗΤΣΙΩΡΗΣ ΝΙΚΟΣ, ΝΤΟΥΣΗ ΜΑΡΙΑ- ΝΕΦΕΛΗ , ΡΕΠΟΥΛΙΟΥ ΕΛΕΝΗ , ΤΣΑΚΟΣ ΔΙΑΜΙΑΝΟΣ, ΤΣΙΑΚΑΛΟΥ ΕΥΗΤΑ, ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ, ΤΣΙΑΚΑΛΟΣ ΜΙΧΑΗΛ, ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΟΥ ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ
Μουσική:Σπύρος Παπαδάτος,
Σκηνικά/κοστούμια:Έρρικα Μερόπη Αλαβάνου

Παρασκευή, Ιουνίου 05, 2009

Η φλόγα του Univers....


Μία ασυνήθιστη για τον Univers,αλλά υπέροχη ανάρτηση για μια "σπίθα" που άναψε και τρεμόσβησε για ένα (τουλάχιστον) βράδυ ...

Εύχομαι και άλλες τέτοιες, αν και με λιγότερο ολέθριες συνέπειες...
.


Να μην ξεχάσω...

...Να μην ξεχάσω οτι εκτός ότι εκτός απ τους καταζητούμενους δωροδόκους υπάρχουν και αυτοί που απαίτησαν και κατέστησαν θεσμό την δωροδοκία,κι ας έχει-ώ,του νομικού θαύματος-παραγραφεί το αδίκημα τους...

...Να μην ξεχάσω οτι σε περίπτωση ομολογίας τους οι πρώτοι κινδυνεύουν με ισόβια φυλάκιση ενώ αυτοί που είχαν βουλευτική ή υπουργική ιδιότητα "λευκάνθηκαν" με το άρθρο 86...

...να μην ξεχάσω πόσο πρόστυχο είναι να ρίχνεις τις προφανείς ευθύνες σου σε βολικούς "υπηρεσιακούς παράγοντες" ενώ είναι το όνομα της οικογενείας σου ανεμειγμένο μέχρι τα μπούνια στην υπόθεση...

...να μην ξεχάσω οτι η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης δεν είναι ενα αστείο μπλουζάκι που το φοράμε για λίγο αν αναγκαστούμε από την γενική κατακραυγή και μετά το βγάζουμε σιωπηρά και πάμε γι'άλλα...

... να μην ξεχάσω οτι ο 'εν αναμονή πρωθυπουργός" καμία κάθαρση δεν έχει κάνει στο κόμμα του και άρα-στην καλύτερη των περιπτώσεων-οι καλές του προθέσεις(?) θα εγκλωβιστούν στην ανάγκη διατήρησης εσωκομματικών ισορροπιών.Το πολύ πιθανότερο σενάριο βέβαια είναι οτι τα στελέχη του απλά θα συνεχίσουν από κει που σταμάτησαν το ξεκοκκάλισμα του εθνικού πλούτου...

...να μην ξεχάσω επίσης οτι κανείς εκ των δύο δεν έχει δεσμευτεί για τίποτε συγκεκριμένο για το μέλλον.Ο μεν ένας απλά προιδεάζει για την καταιγίδα που θ'ακολουθήσει λέγοντας γενικόλογα οτι αν χρειασθεί θα πάρει και πρόσθετα μέτρα,ο δε άλλος κινείται στην χώρα της Πολυάννας υποσχόμενος πράγματα που προφανέστατα δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει...

...να μην ξεχάσω τον λαϊκισμό των Τσίπρα και Αλαβάνου και τον Δεκέμβριο και σε πλείστες άλλες περιπτώσεις,ανάλογα με τα ποσοστά των δημοσκοπήσεων και την απέχθεια τους να αναλάβουν μια στάση Ευθύνης απέναντι στις χρόνιες παθογένειες του ελλην.πολιτικοοικονομικού μορφώματος(που όμως θα μπορούσε να έχει κόστος στην εκλογική "πελατεία")

.... να μην ξεχάσω επίσης,οτι το ΚΚΕ βρίσκεται ακόμα στην 10ετία του 50 και άρα ελάχιστη βοήθεια μπορεί να προσφέρει στη σημερινή συγκυρία(αν και είναι το μόνο που μάχεται ακόμα συντεταγμένα απέναντι στα όσα δυσάρεστα κυοφορούνται),και ο χαρισματικός ατακαδόρος Καρατζαφέρης απλώς αποσπά την προσοχή απ τις φασίζουσες συνιστώσες και τα αστεία στελέχη του.

...οπότε?

...οπότε,βρίσκομαι σε αδυναμία να απαντήσω στην κόρη μου,που επιμένει να της απαντήσω "ποιό κόμμα θα διάλεγα,αν έπρεπε να διαλέξω οπωσδήποτε κάποιο"...

Σάββατο, Μαΐου 30, 2009

Αποχαιρετώντας ένα άξιο Άνθρωπο....


Όταν ο Μιχ.Παπαγιαννάκης διεκδικούσε την ηγεσία του ΣΥΝ,προφανώς κάποιες πτυχές της προσωπικότητας του αποτιμηθηκαν από τους δικούς του ως λιγότερο ελκυστικές σε σχέση πχ.με του Αλαβάνου,κι έτσι ηττήθηκε στην διαδικασία.
Αν και μόνο εικασίες μπορεί να κάνει κανείς για το αν η πολιτική στην Ελλάδα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί διαφορετικά σε περίπτωση επικράτησης του,η ομοφωνία της μετά θάνατον θετικής αποτίμησης δικαιώνει το Ήθος και την στάση ζωής του ανδρός.
Είναι σαν το πέρασμα στην άλλη πλευρά να σβήνει επιτέλους τις υποκειμενικές αποτιμήσεις των ελαττωμάτων και πλεονεκτημάτων του καθενός,και να επιτρέπει την
απόσταξη της ουσίας του βίου δίχως ιδιοτελείς χρωματισμούς και ερμηνείες.

Και
εκεί πλέον,όπου τα χαρίσματα του εκλιπόντος δεν απειλούν πλέον τις μετριότητες αλλά και το συμφέρον παύει να υπάρχει,όπου τα επιμέρους περιστατικά χάνονται και ομογενοποιούνται σε μια αλάνθαστη γενική αίσθηση,είναι το crash test για τον τρόπο που επέλεξε καθένας να ζήσει την επίγεια ζωή του.

Αποχαιρετώ και γω με σεβασμό τον έντιμο και άξιο Άνθρωπο Μιχάλη Παπαγιαννάκη,τον βαριά δοκιμασμένο απ τη Μοίρα,με την θλιβερή επίγνωση ότι έχουν μείνει πλέον ελάχιστοι σαν αυτόν,σε μια εποχή που αφθονούν οι φελλοί και οι βουλγαράκηδες....

Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009

The Hazards of Love


Και μια και μιλούσα για ταλέντο,να και μια αναφορά που την χρωστώ από τις αρχές Μαρτίου,όταν πρωτοδιάβασα για την κυκλοφορία του επικείμενου νέου άλμπουμ των αμερικανών Decemberists,και χάρη στις..."αγαθές δυνάμεις"του διαδικτύου βρέθηκε στον σκληρό μου αρκετές μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του.
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι καλλιτέχνες προσπαθούν να βγάλουν 2-3 το πολύ singles απο κάθε άλμπουμ και όπου οι περισσότερες αγορές πλέον μουσικής είναι downloading μεμονωμένων κομματιών απ τα επίσημα δικτυακά "μαγαζιά",ο Colin Molloy και η παρέα του τολμούν για άλλη μια φορά να δοκιμαστούν στο απόλυτο τεστ, ένα concept album,και μάλιστα δίχως το προφανές single που θα τραβήξει το όλο εγχείρημα.Aπό πότε έχετε να δείτε ένα concept album που να σας κερδίσει την καρδιά?μήπως απ το θρυλικό The Wall? ακόμα κι αυτό,αν και λειτουργούσε ως υποβλητικό σάουντρακ,δύσκολα κάθεται κανείς να το ακούσει ολόκληρο:συνήθως το τηλεκοντρόλ θα επιλέξει τα 3-4 πιο catchy κομμάτια.Στην περίπτωση του Hazards of Love η συνολική ακρόαση δίνει μια σαφώς πληρέστερη αίσθηση μέθεξης απ'οτι η απομόνωση κάποιων απ τα εξαιρετικά τραγούδια.

Το αλμπουμ ξεκίνησε όταν ο λάτρης της βρεττανικής φολκ Colin Molloy "ερωτεύτηκε" ένα ομώνυμο EP απ το μακρινό 1966 κάποιας Annie Briggs,και βάλθηκε να γράψει ένα κομμάτι με τον τίτλο αυτό μια και το EP στερείτο ομότιτλου track.Σύντομα η έμνευση τον οδήγησε σε κάτι πολύ ευρύτερο καταλήγοντας σε μια πραγματική folk/rock opera,την καλύτερη των τελευταίων (πολλών...) χρόνων.Συνεπικουρούμενος στα φωνητικά από τις άξιες Becky Stark των Lavender Diamond’ και Shara Worden των My Brightest Diamond’s και τον "παλιόλυκο" Robyn Hitchcock,μοιράζει τους ρόλους που διηγούνται τη ρομαντική ιστορία της Margaret και του William,αξιοποιεί κάθε είδους έγχορδο,μια παιδική χορωδία και το δικό του υπερχειλίζον ταλέντο για να μας παρασύρει στο μεγαλειώδες όραμά του.Η μουσική πότε ίπταται και απογειώνεται και πότε χαμηλόφωνα αφηγείται επιτρέποντας στις αισθήσεις μας να απολαύσουν την επόμενη "πτήση"


.Η αλήθεια είναι ότι αυτό το δισκάκι έχει καταλάβει το player του αυτοκινήτου(το κύριο μέρος που ακούω μουσική πλέον...) εδώ και δυόμιση μήνες και αρνείται πεισματικά να παραχωρήσει τη θέση του.

Buy with confidence!(καθώς παραείναι καλό για να μείνει μόνο στην συμπιεσμένη εκδοχή του)

Παρασκευή, Μαΐου 15, 2009

Με πυξίδα το Ταλέντο...

Δευτέρα βράδυ, την ώρα που το αφεντικό του οικιακού τηλεκοντρόλ,η δεσποινίς squarelogic Sr,επιδιδόταν στο προσφιλές της σπορ της εναλλαγής καναλιών ανάμεσα στα δήθεν "οικογενειακά" σήριαλ και το "Ελλάδα έχεις ταλέντο",έπεσα πάνω σε κάτι που τράβηξε το ενδιαφέρον μου:
εκείνη την ώρα ο Χρ.Φερεντίνος παρουσίαζε στους θεατές(πριν την επί σκηνής εμφάνιση) εναν 15χρονο περίπου νεαρό με ελαφρώς ασουλούπωτο σώμα και όχι ιδιαίτερα αρρενωπή φωνή,μαζί με την μητέρα του,ο οποίος θα διαγωνιζόταν με" κλασικό τραγούδι"-έκπληξη 1η.
Η υπερπροστατευτική μητέρα-προφανώς ο ιθύνων νους πίσω απ την καλλιέργεια της επιδίωξης του υιού, έλεγε οτι από μικρός ο Μαυρίκιος μαγευόταν απ τις όπερες,τις τραγουδούσε σε κάθε ευκαιρία και προφανώς στη διάρκεια της μικρής ζωής του η οικογένεια του διέθεσε τα μέσα και την φροντίδα για να καλλιεργήσει την όχι και τόσο συνηθισμένη κλίση του.
Η 2η έκπληξη ήρθε όταν ο νεαρός Μαυρίκιος ανέβηκε στην σκηνή και μόλις παρουσιάστηκε τον χαιρέτισε με ασυνήθιστο σεβασμό ο συνήθως δηκτικότατος Περρής.Επεσήμανε οτι πρέπει να είχε χάσει πολλά κιλά,κι έγινε φανερό οτι τον είχε ξανακρίνει σε άλλο τηλεοπτικό talent show εκφράζοντας μάλιστα την έκπληξη του γιατί δεν είχε προχωρήσει τοτε.
Το σκηνικό προιδέαζε ήδη για κάτι ιδιαίτερο όταν ο νεαρός δήλωσε οτι θα ερμήνευε το Nessun dorma του Puccini.Φιλόδοξη κι οπωσδήποτε όχι mainstream επιλογή για τέτοιου είδους διαγωνισμούς,χώρια που συνήθως στις αρχικές φάσεις τέτοιων show προβάλλουν κάθε είδους ατάλαντους ελαφρόμυαλους προς τέρψη και ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του "μέσου τηλεθεατή".
Ένα μόλις λεπτό όμως αφού ο Μαυρίκιος είχε ξεκινήσει με τη μία το μουσικό του ταξίδι 'εγινε σαφές τόσο σ'εμάς όσο και στη σαλα του διαγωνισμού οτι ο νεαρός είχε αυτό το "κάτι",το προορισμένο για μεγάλα πράγματα.Η ελαφρώς κοριτσίστικη φωνή του είχε μεταμορφωθεί σε ένα θεικό μουσικό εργαλείο προκαλώντας νεκρική σιγή στην αίθουσα,ενώ στο πρόσωπό του φαινόταν οτι ο ίδιος είχε μαγικά αποσπαστεί από το άγχος του διαγωνιζόμενου και ταξίδευε με τη μουσική του δίνοντας μια παράσταση,όχι πλέον για να προχωρήσει στην επόμενη φάση,αλλά για το πάθος της ζωής του,το όραμά του...και οταν η φωνή του είχε για τα καλά απογειωθεί,εκεί στα 2 και κάτι λεπτά,και στο πρόσωπό του ήταν χαραγμένο το (αυτοαναφορικό) χαμόγελο
της εσωτερικής πληρότητας,σίγησε και η γκρίνια της ασυνήθιστης σε άριες μικρότερης θυγατέρας μου,έχοντας από μόνη της συνειδητοποιήσει μια αληθινή αξία,και μάλιστα εν μέσω (αναπόφευκτης...)γιουροβιζιονικής πλύσης εγκεφάλου.
Όταν τελείωσε(εν μέσω εγκωμίων βέβαια...),σκεφτόμουν το δούλεμα που πρέπει να έχει φάει αυτό το παιδί απ τους συνομιλήκους του,τόσο για την ιδιαίτερη χροιά τη φωνής του,όσο και για την "φλώρικη" ενασχόλησή του,την υπομονή και επιμονή που πρέπει να έχει κάνει τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του,τη μοναξιά που πιθανώς να έχει νιώσει,τις πολλές ώρες της πρόβας, και παρ'ολα αυτά
τον ζήλεψα(με την καλή έννοια),όχι μόνο για το ταλέντο του,αλλά γιατί σ'αυτούς τους ανερμάτιστους καιρούς που ζούμε,αυτός ξέρει ξεκάθαρα τι θέλει,έχει έναν φωτεινό σκοπό στην ζωή του...
Μακαριοι οι άνθρωποι με τόσο ξεκάθαρες κλίσεις,που καθίστανται συστατικό του αέρα που αναπνέουν,και δεν τους αφήνουν να χαθούν στον καταιγισμό τών " έτοιμων λύσεων"ή της κατανάλωσης...
Δυστυχώς το συγκεκριμένο βίντεο δεν υπάρχει προς το παρόν στο youtube,βρήκα όμως το παρακάτω με τον εκπληκτικό 3χρονο Νικόλα που αναγνωρίζει σημαίες χωρών(μην το χάσετε...)





και ψάχνοντας διεπίστωσα οτι και ο νικητής του αντίστοιχου βρεττανικού show κέρδισε με την ίδια άρια...




οπότε αρκούμαστε προς το παρόν στον αναπάντεχο κύριο Paul Potts,τον αντίστοιχο Βρεττανό Μαυρίκιο Μαυρικίου...