Κυριακή, Νοεμβρίου 30, 2008

Διαχείρηση Πληροφοριών

Αναγνωρίζω βέβαια οτι τελευταία άρχισα να ποστάρω με μια μεγαλύτερη του συνήθους συχνότητα και δυστυχώς με εμμονή σε πολιτικά/κοινωνικά θέματα,αλλά δε μ'αφήνουν ν'αγιάσω:
Η σημερινή Freesunday παρέχει ένα εξόχως διδακτικό δείγμα "διαχείρησης πληροφοριών" ή αλλιώς πως,μέσα από ενα κρυπτικό για τους πολλούς ανυπόγραφο κείμενο,απευθύνεις μήνυμα σε κείνους που γνωρίζουν για τι μιλάς.
Στη σελ.5 και με τίτλο "Κατι απο Warergate" η καλή εφημερίδα σκιαγραφεί την ύπαρξη υλικού εκβιασμού ανώτατων κυβερνητ.παραγόντων από τη διαμονή τους στις "ιερές σουϊτες" της Μονής Βατοπεδίου.Ιδού το "ζουμί" της "φημης"...

Οι φήμες κάνουν λόγο για βιντεοσκόπηση ανώτατου κυβερνητικού παράγοντα (της εποχής που έγινε η βιντεοσκόπηση) και εν ενεργεία κρατικού λειτουργού, τους οποίους συνδέει η μεταξύ τους φιλία. Και δεν χρειάζεται να επιχειρηματολογήσει κανείς για το πόσο επικίνδυνο είναι αυτό για τη χώρα...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει ο τρόπος με τον οποίον κλιμακώνει την αγωνία για την είδηση.
Αρχικά μιλά για την επίμονη φήμη,κατόπιν κάνει την εισαγωγή για τις δαπανηρές πολυτελείς
κατασκευές στις σουίτες της Μονής,στα πλαίσια των οποιων "δεν θα ήταν παράλογο να έχει τοποθετηθεί κλειστό κύκλωμα τηλεόρασης",για να πάει το κρίσιμο βήμα παραπέρα όπου περιγράφει οτι σύμφωνα με τη "φήμη" το κλειστό κύκλωμα καλύπτει και τις σουίτες VIP.
Παρακάτω ενισχύει τη "φήμη" μιλώντας για περιστατικό όπου" μοναχός έψεξε τις προάλλες προσκυνητή για την τηλεφωνική συνομιλία που ο τελευταίος είχε νωρίτερα με συγγενή του, όταν ήταν μόνος του, στο δωμάτιό του" και για τους "σπουδαστές της Αθωνιάδας Σχολής, την οποία επίσης ελέγχει το συγκεκριμένο μοναστήρι,που αποφεύγουν φωναχτά να λένε πολλά πολλά".
Από την αρχαιότητα υπήρχε ένας φόβος απέναντι στη φήμη. Στα κείμενα των αρχαίων, αλλά και σε ρωμαϊκά, όπως στην "Αινειάδα", περιγράφεται η φήμη σαν ένα φοβερό τέρας με μεγάλη γλώσσα, τεράστια αυτιά και μάτια που τα βλέπουν όλα, σαν ένα πανάσχημο τέρας που καλό θα ήταν να μην το συναντήσει κανείς στη ζωή του, να περιορίζεται να το αντιλαμβάνεται σαν ένα ζώο που καταστρέφει τη ζωή των άλλων και όχι τη δική του, στην οποία καλό θα ήταν να μην υπεισέλθει καθόλου
Δεν ξέρω σε ποιον απευθύνεται το μαεστρικά δοσμένο μήνυμα,είναι όμως σαφής-για όποιον μπορεί να διαβάζει πίσω απ τις γραμμές-η ύπουλη μεθοδολογία και η ακόμα σκοτεινότερη σκοπιμότητα.
Έτσι,για να θυμόμαστε πως ότι διαβάζουμε και ακούμε από εφημερίδες και τηλεόραση δεν είναι "ειδήσεις",αλλά
διαχείρηση ειδήσεων καταπώς βολεύει τον εκπέμποντα το μήνυμα.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 28, 2008

Mr Nothing's Blues....


Οταν το 1994 ο παρορμητικός ως συνήθως Θόδ.Πάγκαλος αποκάλεσε το νεαρό πρώην Διπλωμάτη και συνυποψήφιο του για τη Δημαρχία των Αθηνών Δημήτρη Αβραμόπουλο 'Κύριο Τίποτα" προκάλεσε αλγεινή εντύπωση σε πολλούς;ενας παραδοσιακός εκπρόσωπος του πολιτικού κατεστημένου που βιάζεται να μηδενίσει όχι τόσο τον πολιτικό του αντίπαλο,αλλά περισσότερο τον εκπρόσωπο μιας νέας γενιάς πολιτικών,πιο τεχνοκρατών και,κυρίως,δίχως δεσμούς αίματος με παραδοσιακά πολιτικά τζάκια. Η πρεμούρα του Πάγκαλου τιμωρήθηκε με μια ηχηρή ήττα απ τον "Κυριο Τίποτα",ο οποίος στα χρόνια της Δημαρχίας του κατάφερε να γίνει συνώνυμος με τα (καλαίσθητα) κάγκελα που τοποθέτησε στους περισσότερους κεντρικούς δρόμους αποθαρρύνοντας το εθνικό σπορ της ανάβασης (μισού) αυτοκινήτου επί του πεζοδρομίων.
Eχοντας καλλιεργήσει προσεκτικά το αρχηγικό δημόσιο προφίλ του αρχίζει να αισθάνεται περιορισμένος απ την Δημαρχία και έτσι ιδρύει το αλήστου μνήμης Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών(ΚΕΠ) στο οποίο συστρατεύονται με ελπιδες αρκετοί σκεπτόμενοι πολίτες που ασφυκτιούν στις απολιθωμένες ιεραρχικές δομές των κομμάτων εξουσίας.Διαψεύδει την πλάνη τους όταν ανακοινώνει από τηλεοράσεως την διάλυση του φιλόδοξου νεαρού κόμματος δίχως να έχει συζητήσει με τα άλλα στελέχη του.
Κάπου εκεί,στον κολοφώνα της αλαζονείας του γίνεται και η περίφημη συνάντηση με τον Καραμανλή στον Διόνυσο του Φιλοπάππου,όπου ο Αβραμόπουλος υπεροπτικά και παρά την τηλεοπτική κάλυψη αρνείται την προταση Καραμανλή να συστρατευθεί με τη ΝΔ στις εκλογες του 2000.
Η προιούσα απομόνωση στην οποία βρέθηκε έκτοτε τον οδήγησε πίσω στο κόμμα με το οποίο αναδείχθηκε και το οποίο αποδέχτηκε την επιστροφή του "άσωτου δελφίνου" στα πλαίσια της συστράτευσης για την επιστροφή στην Κυβέρνηση.
Ο φιλόδοξος δελφίνος έλαβε αρχικά το (σχετικό με τις ικανότητες του) Υπ.Τουρισμού,αλλά η μεγαλοθυμία του Καραμανλή είχε και τα όρια της.Ετσι,στον ανασχηματισμό του 2006 ο Αβραμόπουλος βρέθηκε ανέλπιστα με την βραδυφλεγή βόμβα του Υπουργείου Υγείας ανα χείρας.
Είμαι πεπεισμένος ότι απο κείνη την ώρα η στρατηγική Αβραμόπουλου ήταν πως να βγει αλώβητος προσωπικά απ το επικίνδυνο πόστο.Απέφυγε να ανοίξει μέτωπα αποφεύγοντας συγχρόνως όμως να κοιτάξει κατάματα και τα προβλήματα που συσσωρεύονταν επιτακτικά: την γήρανση του ΕΣΥ και των λειτουργών του,τις μεγάλες ελλείψεις σε ιατρικο,νοσηλευτικό και υποστηρικτικό προσωπικό,τα χρέη των Νοσοκομείων και των Ταμείων,το γεγονός οτι όλο το Σύστημα βασίζεται σε εικονικά κοστολόγια,κρατικά καθοριζόμενα,τα οποία επισσυσωρεύουν τελικά ελλείματα στους προυπολογισμούς των επιμέρους μονάδων και τελικά στον κεντρικό προυπολογισμό.

Ίσως και να ήλπιζε οτι θα είχε αλλάξει πόστο προτού "σκάσει η βόμβα".Δεν πρόλαβε όμως. Χάρη και στην περιοριστική τακτική Αλογοσκούφη ξεπεράστηκαν τα όρια αντοχής των προμηθευτών των Νοσοκομείων,των φαρμακοποιών και των συμβεβλημένων με τα Ταμεία ιατρών οι οποίοι έχουν να πληρωθούν περί τον 1 χρόνο ενώ ταυτόχρονα πρέπει να αποδώσουν ΦΠΑ και φόρους για χρήματα που δεν έχουν ακόμη λάβει και κανείς δεν ξερει πότε θα λάβουν.
Ετσι απ τα Νοσοκομεία λείπουν πλέον είδη πρώτης ανάγκης,οι ασφαλισμένοι καλούνται να πληρώσουν απ την τσέπη τους φάρμακα (και σύντομα και γιατρούς)κι εξετάσεις,νέες και πολύτιμες διαγνωστικές εξετάσεις δεν εχουν κοστολογηθεί απ το ΚΕΣΥ και άρα δεν αποζημιώνονται απ τα Ταμεία,τα οποία,έτσι κι αλλιώς βρίσκονται σε φάση αναδιοργάνωσης(?) μετά την 'ασφαλιστικη μεταρρύθμιση"(λέμε τώρα...). Διορισμοί Επιμελητών έχουν γίνει με το σταγονόμετρο αυτά τα χρόνια ,με το Σύστημα να βασίζεται όλο και περισσότερο στην εργασιακή ομηρεία των μονοετούς θητείας επικουρικών γιατρών(κάτι σαν 3η σειρά κωπηλατών σε γαλέρα,για να καταλάβετε...).
Ακόμα και την Κοινοτική Οδηγία περί περιορισμού του εργασιακού χρόνου σε 48 ωρες για τους επιμελητές(και 56 για ειδικευόμενους) την αντιμετώπισαν ζητώντας παρατάσεις οι οποίες πέρασαν χωρίς να εκπονηθεί κάποιο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης που εκ των πραγματων η Οδηγία θα προκαλέσει. Έτσι έφτασε το Υπουργείο να ζητά απ τους γιατρούς να υπογράψουν "οτι με δική τους πρωτοβουλια και θέληση θα εφημερεύουν πέραν του 48ώρου"
καθιστώντας αφενός αβεβαία την πληρωμή τους όταν τα εντάλματα θα φτάσουν στους επιτρόπους του Ελεγκτικού Συνεδρίου,αφετέρου βεβαία τη νομική εμπλοκή τους στην περίπτωση που κάποιος ψηλαφήσει νομικά την ατυχή έκβαση κάποιου περιστατικού(πάντα μέρος του καθημερινού αγώνα στον χώρο της υγείας).
Δυόμιση χρόνια τώρα ο κ.Αβραμόπουλος παίζει καθυστέρηση εκμεταλλευόμενος το σοβαρό επικοινωνιακό προφίλ του εξαντλώντας τα περιθώρια υπομονής των εταίρων του μέχρι που το Σύστημα κατέρρευσε.Και ήρθε η κατάρρευση αυτή,βολικά(?),την εποχή της παγκόσμιας οικονομικής αναταραχής,την εποχή που δεν διαφαίνονται περιθώρια γενναίας κρατικής παρέμβασης(εκτός αν μιλάμε για Τράπεζες).
Αν σκεφθεί κανείς οτι το μόνο βασικό νομοθέτημα που πήγε λάθρα να περάσει προέβλεπε παράδοση της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στα γνωστά "σούπερ μάρκετ" της Υγείας,με την απίστευτη πρόβλεψη οτι αν η αίτηση ενός ενδιαφερόμενου επιχειρηματία για ίδρυση φορέα ΠΦΥ δεν απαντηθεί απ τις υπηρεσίες του Υπουργείου εντός 60 ημερών,τότε θεωρείται αυτοδίκαιη η δυνατότητα σύστασης του(δηλ.πιθανώς χωρίς να έχουν ελεγθεί καν οι προυποθέσεις),τότε αντιλαμβάνεται προς τα που πάνε τα πραγματα: σταδιακή απαξίωση της Δημόσιας Υγείας,και σταδιακή απεμπλοκή του Κράτους απ την παροχή της μέσω συμβάσεων αγοράς υπηρεσιών αρχικά με τους μεγάλους Ομίλους,και παράδοση των πολιτών στις ασφαλιστικές εταιρείες στη συνέχεια για όλο και" πιο συμπληρωματική" κάλυψη.
Κι όποιος βιάζεται να πανηγυρίσει σκεπτόμενος τα υπαρκτά πράγματι προβλήματα των Νοσοκομείων ή των Ταμείων,ας αναλογιστεί οτι η αυτονόητη σήμερα απαίτηση του για
απεριόριστη κάλυψη(σε κόστος φαρμάκων/υλικών ή διάρκεια νοσηλείας ή συχνότητα χρησης των υπηρεσιών υγείας) θα προσγειωθεί σε συζητήσεις για "όρια καλύψεων",για " καλυπτόμενες και μη" επεμβάσεις/διαγνωστικές δοκιμασίες και όποιους άλλους μηχανισμούς επινοήσουν οι ιδιωτικοί φορείς για να ελέγξουν την χρήση των υπηρεσιών τους,ειδικά αν αμείβονται με κατ'αποκοπήν αποζημίωση.
Παρά την παραδοχή οτι ο χώρος της Υγείας είναι εξαιρετικά δύσκολος διεθνώς,καθώς οι εξελιξεις της τεχνολογιας και της Επιστήμης δημιουργούν όλο και πιο ακριβές επιλογές,στα καθ'ημάς η στρουθοκαμηλική τακτική Αβραμόπουλου και των προκατόχων του έχουν οδηγήσει το Σύστημα στην κατάρρευση.Δημόσια παραδοχή του γεγονότος μην περιμένετε. Θα τη βιώνετε όλο και περισσότερο,όποτε προκύψει η ανάγκη να το χρησιμοποιήσετε. Και τότε ειναι που πονά περισσότερο... 14 χρόνια μετά,ο αμετροεπής Πάγκαλος δικαιώνεται πανηγυρικά... (όχι βεβαια οτι το κόμμα του δεν έχει συμβάλλει αντίστοιχα με τα χρόνια παραμονής του στην εξουσία στην διαμόρφωση της σημερινής κατάντιας...)

Τετάρτη, Νοεμβρίου 26, 2008

Απ τη Λεττονία με ...φαντασία

Γνωρίζουμε όλοι τα θλιβερά πρωτεία πανευρωπαικά της χώρας μας σε τροχαία ατυχήματα,συνέπεια ενός καταστροφικού μίγματος ακατάλληλων δρόμων με ασυνείδητους οδηγούς.Οι κατά καιρούς διαφημιστικές καμπάνιες του Υπ.Υγείας λίγα έχουν συνεισφέρει στην μείωση των ατυχημάτων κι ακόμα λιγότερα τα αστρονομικά πρόστιμα του νέου(εισπρακτικού)ΚΟΚ που όμως επιβάλλονται σε 1 άτυχο στους 100 ασυνείδητους.
Στη Λεττονία όμως βρήκαν ενα ευφάνταστο τρόπο να ταρακουνήσουν το κύριο target group,δηλ.άνδρες 20-35 ετών για τους οποίους η υπερβολική ταχύτητα είναι στυλ ζωής
και στους οποίους οι παραδοσιακές καμπάνιες κατήχησης ή προβολής σοκαριστικών εικόνων
θεωρείτο απίθανο να αποδώσουν.
Αντί για κλήση/πρόστιμο η αστυνομία τους υποχρεώνει να υπογράψουν την κάτωθι δήλωση
δωρητή οργάνων

Πιστοποιητικό Δωρητή Οργάνων

Υπάρχουν άνθρωποι που θα έδιναν τα πάντα για να βρίσκονται στη θέση σου, και εάν βρίσκονταν, δεν θα έπαιζαν ποτέ με τη ζωή τους. ΣΚΕΨΟΥ!

Εγώ ο/η , ____ _____. Εφόσον έχω την τάση να υπερβαίνω το όριο ταχύτητας στο δρόμο και/ή να οδηγώ επιθετικά, με το παρόν δηλώνω ότι η ζωή μου δεν είναι πρώτης προτεραιότητας για μένα και ευχαρίστως θα την αποχωριζόμουν. Έχοντας σώας τας φρένας, κατανοώ ότι αργά ή γρήγορα θα εμπλακώ σε ατύχημα και αφού αυτό συμβεί, αφήνω την καρδιά μου, τα νεφρά μου και όποια άλλα όργανα του σώματός μου δεν καταστραφούν από το ατύχημα, σε εκείνους που τα χρειάζονται πραγματικά.

Επίσης, ζητώ εκ των προτέρων να με συγχωρέσουν οι άνθρωποι και τα αγαπημένα πρόσωπα εκείνων για τους οποίους είμαι εγώ υπεύθυνος για το θάνατο ή την αναπηρία, εξαιτίας ατυχήματος.

__, _______, 200_.

Υπογραφή

Αποδείχτηκε οτι μπορεί οι νεαροί οδηγοί να μην θυμόνταν ένα οποιοδήποτε διαφημιστικό, όμως δεν θα μπορούσαν να ξεχάσουν ποτέ την ημέρα που, άθελά τους, έγιναν δωρητές οργάνων.Τα θύματα τροχαίων μειώθηκαν κατά 29%!
Πιστεύω και γω οτι αφενός δίπλωμα οδήγησης θάπρεπε να χορηγείται μετά τα 21,ώστε να ωριμάζει λίγο το μυαλό και αφετέρου πριν την χορήγηση του θα έπρεπε ο φέρελπις νεος οδηγός να υποχρεούται σε εθελοντική προσφορά εργασίας ολίγων ημερών στο πλησιέστερο τραυματιολογικό κέντρο.Κανένα επιχείρημα δεν είναι πειστικότερο απ'οσα βλέπουν τα μάτια μας και μυρίζουν τα ρουθούνια μας.

Παρασκευή, Νοεμβρίου 21, 2008

Περί Αισθητικής στο Δημόσιο φαγοπότι...

Αν μετά το 99 είχε εμπεδωθεί στους περισσότερους σκεπτόμενους Ελληνες οτι πολλά απ τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ είχαν εγκαταστήσει ενα αξεπέραστο σύστημα συναλλαγής και διαφθοράς με το οποίο έπαιρναν μερίδιο σχεδόν απ'οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα,
λίγοι θα περίμεναν οτι 5 μόλις χρόνια μετά την εκλογή Καραμανλή με σημαία την ηθική ανωτερότητα και τιμιότητα θα είμασταν ακούσιοι θεατές σε μια τέτοια operetta buffa τρίτης διαλογής...

Δεν είναι τόσο η έκπληξη για την επανάληψη αντίστοιχων φαινομένων,όσο για την
αισθητική που αναδύεται μέσα απ'ολη αυτήν την ιστορία,την αισθητική των πρωταγωνιστών των ημερών,της "επιτομής του λαμογιοδικηγόρου" Κουκουβίνου μετά της αεράτης υπεροπτικής συζύγου του που το έπαιζαν δίπορτο στην πλάτη κατοίκων της Ν.Ρεδαιστού,του γραφικού Νομάρχη μετά της χορεύτριας "χορού της κοιλιάς" Αζέλ,των αυστηρότατων με τον απλό πολίτη Κρατικών υπηρεσιών,που έσπευσαν να γνωμοδοτήσουν σημεία και τέρατα τόσο για το αν είχε δικαιώματα η Μονή στις παραλίμνιες εκτάσεις "της",όσο και για την αξία των "οικοπέδων" που-όλως τυχαίως-προσέφερε για ανταλλαγή το Δημόσιο,"παραπλανώντας" έτσι τους αρμόδιους Υπουργούς,των "αγίων"( του real estate) Εφραίμ και Αρσενίου που φαίνονται να συμμερίζονται την αγωνία των συζύγων Πελέκη και Ζαχαρέα για το ευ ζην των τέκνων τους έστω κι αν οι ίδιοι δεν έχουν τέτοιες έννοιες...
(Κι αν μαζεύτηκαν πολλά εισαγωγικά,είναι προφανώς γιατί είναι μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στο
φαίνεσθαι και στο είναι,σε τέτοιες ιστορίες...)

Αισθητική τόσο απωθητική που σε κάνει
σχεδόν να αναπολείς το αγέρωχο παράστημα και άψογο κοστούμι του υπουργού των εξοπλισμών,για τη θητεία του οποίου ελάχιστα γράφτηκαν αν και του επέτρεψε να κάνει τον φτωχικό του γάμο στο Four Seasons a Paris.
Σχεδόν...
Θα περίμενε κανείς από ενα αστικό κόμμα εξουσίας,τουλάχιστον πιο σοφιστικέ τρόπους ιδιοποίησης δημόσιου χρήματος,κάτι πιο κοντά ας πούμε στα δομημένα ομόλογα του...τελειόφοιτου οικονομικών Προέδρου του ΤΕΑΔΥ ή στην χρηματιστηριακή φούσκα του 99 (αλλά σ'αυτό οι πασόκοι εχουν το copyright,οπότε...)
Και αντί για κάτι πιο glamorous,έχεις την κ.Πελέκη,σύζυγο Βουλγαράκη,να αιτιολογεί
την σχεδόν αποκλειστική της συμμετοχή στα δεκάδες σκανδαλώδη συμβόλαια της Μονής Βατοπεδίου με το ελλην.Κράτος (όπου δασικές ή αρχαιολογικές εκτάσεις χαρακτηρίζονται "οικόπεδα"ενώ αποσιωπούνται μη βολικές λεπτομέρειες όπως γειτνίαση με θάλασσα κλπ) στη βάση της
χριστιανικότητας και της θεοσέβειας της...Φαντάζομαι οτι τα ποσοστά της θα της δόθηκαν σε προσευχές και Πατερ ημά ενώ πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματική η νομική εκπροσώπηση της Μονής απ τον πατέρα και τον αδελφό της...

Α,ρε Γιωργάκη,στην Ελλάδα του Καραμανλή μέχρι και συ μπορείς να γίνεις Πρωθυπουργός!

"Ρε Βαγγέλη,λες να ήρθε η ώρα μου?"

και μέσα σε όλα αυτά,νάσου και η τρίτη εμφάνιση του Πρίγκηπος στον πάγκο της πολύπαθης ΑΕΚ...

που δεν ήξερε να έχει προσλάβει για μεσίτη τον Εφραίμ και έχει μείνει άστεγη ενώ γκρέμισε το ιστορικό της γήπεδο στη Ν.Φιλαδέλφεια...Οικόπεδα στο Σύνταγμα θα είχε εξασφαλίσει ο Ηγούμενος αν του είχαν αναθέσει την δουλειά!

Τέτοια αγάπη πια ούτε αυτοί οι δυό...(για να τελειώσουμε με class τουλάχιστον)



Πέμπτη, Νοεμβρίου 06, 2008

The "O" day...


Η μέρα που αποφασίζεται κάποια μεγάλη αλλαγή συχνά αποκτά μυθικές διαστάσεις στο συλλογικό υποσυνείδητο,γίνεται ημερομηνία αναφοράς έστω κι αν οι πραγματικές αλλαγές προκύπτουν μέσα απο μια σταδιακή,επίπονη διεργασία δίχως αναγνωρισμένα χρονικά ορόσημα.Απ'αυτή την άποψη σίγουρα η χθεσινή μερα είναι μια απ'αυτές τις μέρες, με τον πλανήτη ολόκληρο να κρατά την αναπνοή του ελπίζοντας,προσδοκώντας,την αλλαγή σκηνικού στην Προεδρία των ΗΠΑ με την θεσμοθετημένη(ευτυχώς)αποχώρηση του G.W.Bush Jr .Αν και η Ιστορία κάνει συνήθως την αποτίμηση της μετά πάροδο ικανού χρόνου,η προεδρία του W έχει ήδη καταγραφεί στη συνείδηση των περισσοτέρων ως η χειρότερη των τελευταίων 50-60 χρόνων.Μια Προεδρία που ξεκίνησε με πρώτη νομοθετική πράξη κατάφωρες ευνοικές ρυθμίσεις για τις πετρελαικές εταιρείες(τους συναδέλφους και φιλαράκια του νεου τότε Προέδρου),συνέχισε με το πρώτο μείζον τρομοκρατικό χτύπημα στην καρδιά της Αυτοκρατορίας το οποίο" νομιμοποίησε" την εκστρατεία της και μακρόχρονη πολεμική εμπλοκή της σε 2 μακρινές χώρες(Αφγανιστάν-Ιρακ),επιλογή που όμως απαίτησε τεράστια κεφάλαια και άρα αντίστοιχη αύξηση του ΑΕΠ και παράλληλα του αμερικανικού χρέους,οδηγώντας έτσι στην απορύθμιση και τον" καπιταλισμό του καζίνου" με τη χρήση απεριόριστου leverage(ελληνιστί "αέρα"). Η θεοποίηση της αυτορύθμισης των αγορών και η ουσιαστική αποστροφή προς κάθε είδους κρατικό έλεγχο οδήγησε αρχικά στην κατάρρευση εταιρειών κολοσσών(Εnron,WorldCom) εξαφανίζοντας τις συντάξεις εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων τους,και τελικά,μέσα απ τον ίδιο μηχανισμό corporate απληστίας υπό συνθήκες έλλειψης ελέγχου, στην παρούσα παγκόσμια οικονομική κρίση,που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια του παγκόσμιου Συστήματος. Παρότι ο Ομπάμα in office, σίγουρα θα αποδειχθεί περισσότερο "γεράκι" απ'οτι φαντάζονται οι εγχώριοι υποστηρικτές του,ενσαρκώνει την βάσιμη ελπίδα για μια σταδιακή αλλαγή φιλοσοφίας που θα οδηγήσει ίσως σε δικαιοσύνη και ευημερία για περισσότερους,έστω και προς χάριν του συστήματος.Η μειονοτική του προέλέυση πέρα απ τους προφανείς συμβολισμούς δημιουργεί και βάσιμες προσδοκίες ικανότητας καταν'οησης των προβλημάτων των ασθενέστερων και των κοινωνικά περιθωριοποιημένων. Όσο για τον Μπους,η Μοίρα του επεφύλαξε την απόλυτο ειρωνικό συμβολισμό:ο διαδοχος του εκτός απ το χρώμα,να φέρει το όνομα του βασικού εχθρού που εφηύρε για να δικαιολογήσει την πολεμική εκτροπή της προεδρίας του.

Την ίδια θαυμαστή μέρα,στην "παλιά Ευρώπη" συνετελέσθη άλλο ένα παράδοξο:αφήνοντας στην άκρη την γεννήτρια τυχαίων αριθμών με την οποία εικάζεται οτι έκανε μέχρι τώρα τις αλλαγές,ο Ολλανδός σωσίας του Βασ.Παιτέρη Χενκ Τεν Κατε, παρουσίασε μια απόλυτα αυτοσυγκεντρωμένη ομάδα που πρώτα διασφάλισε το
o και κατόπιν επικράτησε απόλυτα επί της Βερντερ Βρέμης σηματοδοτώντας την επιστροφή του παλιού,καλού Ευρωπαίου Παναθηναικού.Πρόκειται για ενα βατερλώ των exit polls μια και 5 μέρες νωρίτερα ήθελαν τον προπονητή του ΠΑΟ με το ένα πόδι στο αεροπλάνο της φυγής. Προφανώς,αν ένας μαύρος μπορεί να γίνει Προεδρος των ΗΠΑ,ακόμα κι ο Παναθηναικός μπορεί να φτιάξει ομάδα και να πάρει το Πρωταθλημα.
Το ίδιο ισχύει βέβαια και νοτιοαναλικότερα,όπου ο "δικός μας" Γεωργιανός Τιμούρ Κετσπάγια τα κατάφερε πολύ καλύτερα απ τον Πρόεδρο της χωρας του:όχι μόνο οδήγησε μια ανυπόληπτη Κυπριακή ομάδα για πρώτη φορά στους ομίλους του Champions League αλλά με μια σειρά εντυπωσιακών αποτελεσμάτων ειναι φαβορί για να προχωρήσει και στην επόμενη φάση.Στην προκειμένη περίπτωση το "
Ο" συσχετίζεται είτε με τα επιφωνήματα θαυμασμού και έκπληξης των φιλάθλων είτε με την εντυπωσιακή εύνοια της Τύχης στα χθεσινά γκολ της Ανόρθωσης όπως αυτη αποδίδεται στην ποδοσφαιρικη αργκό.

ΥΓ.Όπως βλέπετε όλα μπορεί να τα συνδυάσει κανείς με λίγη καλη θέληση... -)

Δευτέρα, Νοεμβρίου 03, 2008

Σταδιο "Θεμιστοκλή Νικολαίδη"?


Το γεγονός ότι ένας άνθρωπος σαν τον Ντέμη Νικολαιδη αισθάνεται την αναγκη ν'αποχωρήσει απ την ομάδα του, μετά μάλιστα απ την ιστορική του προσφορά προς αυτήν αποτελεί μια ήττα ενός πιο ρομαντικού,λιγότερου κυνικού μοντέλου διοίκησης στον ιδιαίτερο αυτό επιχειρηματικό χώρο.Και ένα σαφές μήνυμα προς όλους τους υγιώς σκεπτόμενους φίλους του αθλήματος ότι κακώς ασχολούνται μ'ενα χώρο που πάντα θα διαφεντεύουν οι 'στρατοί" των οργανωμένων οπαδών και οι 'επιχειρηματίες της πιάτσας" που προσβλέπουν
μόνο στο αποτέλεσμα νομιμοποιώντας κάθε τρόπο επιτευξης του..
Όταν αποκαθηλώνεται ο παίκτης-σύμβολο που τη στιγμή που η ομάδα της καρδιάς του βυθιζόταν αβοήθητη από τους ισχυρούς "φίλους" της,παράτησε ένα ιδιαίτερα προσοδοφόρο συμβόλαιο στο εξωτερικό για να συνθέσει μια ομάδα σωτηρίας απο Low profile αληθινούς επιχειρηματίες,να δώσει μάχη(και εντυπώσεων...) με το Δημόσιο και στη συνέχεια να εμπνεύσει τους οπαδούς να στηρίξουν μαζικά τη νέα προσπάθεια είναι ένδειξη οτι τίποτε γόνιμο δε μπορεί να ζήσει μακροπρόθεσμα σε αυτή την περιρέουσα ατμόσφαιρα.Και δεν αναφέρομαι μόνο στον χώρο του ποδοσφαίρου....
Τίτλους μπορεί να μην πήρε,αλλά με budget μικροτερο των βασικών ανταγωνιστών, τους διεκδίκησε μέχρι τέλους.Παράλληλα σταθεροποίησηε τα οικονομικά της ομάδας αυξάνοντας σταδιακα το μεταγραφικό μπάτζετ της,δρομολόγησε το προπονητικό κέντρο (έργο πνοής για μια ομάδα) και πιθανώς και το γηπεδικό.
Οταν η Ιστορία κάνει την ψύχραιμη αποτίμηση της δεν αποκλείεται καθόλου να δώσει το όνομά του στο νέο σπίτι της ΑΕΚ.Θάναι η τέλεια ειρωνία για τους κάφρους που τον οδήγησαν στην έξοδο...