Τρίτη, Οκτωβρίου 30, 2007

Ιστορία μιας ταμπακέρας...


Με αφορμη μια συγκινητικη ιστορια στα κατεχόμενα της Κυπρου που διαβασα στο μπλογκ του βασικου μετοχου,παρακινηθηκα και γω να γραψω μια αληθινη ιστορια οπως μου την ειχε μεταφερει ο πατερας μου,μια απο τις πολλες σπαραχτικές,ανθρωπινες ιστοριες που συμβαινουν εκατερωθεν των τεχνητών διαχωριστικων γραμμων,που ειναι τα συνορα.


Στο χωριο τους,κοντα στην Ελληνοαλβανικη μεθοριο,πριν τον Πολεμο ζουσαν αρμονικα οι χριστιανοί με τους (περισσοτερους) μουσουλμανους. Το χωριό ειχε μια Εκκλησία και 3 τζαμιά,αλλα ένα σχολειο-κοινό.Μαλιστα συχνα στην ελληνικη εκκλησια παρακολουθουσαν την Λειτουργία και ορισμένοι μουσουλμανοι, βγαινοντας εξω μονο οταν ο ιερεας εψελνε "τας θυρας εν σοφια πρόσχωμεν".Ετσι ειχαν σφυρηλατηθει γερές φιλίες μεταξυ εκπροσωπων των δυο πληθυσμων,σαν αυτην που ειχε ο πατερας του(και παππους μου)Γιωργος, με το Νουρη.


Οταν ξεσπασε ο Β Παγκοσμιος Πολεμος το χωριο διαιρεθηκε στα δύο αφου οι Μουσουλμανοι ταχθηκαν υπερ του Αξονα.Οσο ειχαν το πανω χερι εκαναν πολλες αγριοτητες και τελικα εβαλαν στο στοχαστρο και δημογέροντες που εχαιραν καθολικης αποδοχης επιχειρωντας να διαλυσουν την ελληνικη κοινοτητα.Ο Γιωργος,λιγο πανω απ τα 40 τοτε,ηταν λογικα ενας απ τους πρωτους επομενους στοχους τους,και αναγκαστηκε να κρυφτει.Ο φιλος του Νουρης φροντιζε τα παιδια του,μαζευε το λαδι του,και του το πηγαινε ο ιδιος περπατωντας πανω απο 8 ωρες,ενω φροντιζε να τον ειδοποιει οταν κινδυνευε.Αλλα κι απ την αλλη πλευρα οταν καποια φορα ο Νουρης βρεθηκε στα χέρια των ανταρτών,ο φιλος του Γιωργος καταφερε και τον εσωσε...


Οταν η Κατοχή τελειωσε και οι ανδρες του Ζέρβα μπηκαν στο χωριο,εκαψαν τα περισσοτερα σπίτια των Μουσουλμανων σε αντιποινα.Οι περισσοτεροι απ αυτους ειχαν ηδη φυγει για την Αλβανια.Ενα βραδυ στην πορτα του Γιωργου εμφανιστηκε κατωχρος και ταλαιπωρημενος ο Νουρης.Ειχε στείλει την οικογενεια του κι αυτος στην Αλβανια,αλλα του ιδιου δεν του εκανε καρδια να φυγει χωρίς τιποτε στα χερια του,να εγκαταλειψει το χωριό του και το λεηλατημενο βιός του.Ο Γιωργος τον περιθαλψε εκεινο το βραδυ,αλλα καθως δεν μπορουσε να εγγυηθει για την ζωη του στο αγριο κλιμα εκείνων των ημερών,τον παρακίνησε να φυγει...Για να απαλυνει τη δυστυχια του του εδωσε κουβερτες,δεκα χρυσες λιρες που ειχε και μια ασημένια ταμπακερα γεματη καπνό για το δρόμο.Χαιρετηθηκαν βουρκωμένοι, ευχόμενοι να συναντηθουν ξανά γρηγορα,κατι που φυσικα δεν εμελλε να γίνει.


Ο παππους Γιωργος δεν εζησε πολυ μετα τη ληξη του πολεμου και η επικοινωνία των 2 λαων ειχε κοπει.Ενα λογοκριμένο γράμμα που εφτασε μετα τον θανατο του και ζητουσε να πωληθουν τα κτηματα τους όσο-όσο και να τους σταλουν τα χρηματα δεν απαντηθηκε ποτε,γιατι δεν ηθελαν να τους στεναχωρησουν λεγοντας τους οτι τα κτηματα τους ειχαν επιταχθει και μοιραστεί σε ακτημονες.


Οταν στα τελη του 80 η Ελλαδα ήρε μονομερώς το εμπολεμο,ο πατέρας μου ηταν απ τους πρωτους που επισκεφτηκαν την Αλβανία.Αναζητησε με πεισμα και επιμονη τον Νουρη(που στο μεταξυ ειχε πεθανει κι αυτος)και τα παιδια του και τελικα καταφερε να τους εντοπισει.

Η συναντηση ηταν πολυ συγκινητικη,και κορυφωθηκε οταν η γυναικα του Νουρη του παρουσιασε ξαφνικά την ασημένια ταμπακερα του πατέρα του:

" Πεινασαμε,διψασαμε,υποφεραμε ,αλλα αυτη την ταμπακέρα δεν την πουλήσαμε...ηταν για μας ιερη...εκλεινε μεσα της το παρελθον μας" του ειπε."Μας θυμιζε τον δικο μας αγαπημενο ανθρωπο,τον πατερα σου,το χωριό μας"


Ηταν απ τις τελευταίες επιθυμίες του Νουρη,αν ποτε συναντουσαν τον "βλαμη" του ή τα παιδια του,να τους επεστρεφαν την ταμπακερα.Και ετσι,45 δυσκολα χρονια μετα,η ταμπακέρα επεστρεψε στο σπιτάκι που ειχε θεμελιωσει ο παππους μετα τους καταστροφικους σεισμους,αδεια απο καπνο,αλλα γεμάτη αναμνησεις,συμβολο μιας φιλίας που επιβίωσε των δυσκολότερων συνθηκών που μπορει κανείς να φανταστει...

Δευτέρα, Οκτωβρίου 22, 2007

SQUARE NEWS: Ο ψεύτης,ο κλεφτης και το καθαρό βλέμμα της επιβίωσης.











1.


Α.Πετρουλακης και παλι,Καθημερινή 22/10



Γ.Αλογοσκουφης,Υπουργος Οικονομικών:

"Ασφαλώς είχαμε σχέδιο αλλά είναι άλλες οι απαιτήσεις εφαρμογής της πολιτικής σε λεπτομέρεια όταν είσαι στην κυβέρνηση και άλλες όταν κάνεις γενικού χαρακτήρα εξαγγελίες "

...ειπε ο Καθηγητής-Υπουργος και μετετάχθη νοητικως, απο τους ακαδημαικους που καλουνται να συνεισφερουν στην Πολιτικη στον τομέα της ειδικευσης τους, στους κλασικους πολιτικους τυπου Μαυρογιαλουρου.

Συγγνωμε υπουργε μου,
αλλα οταν κανατε τις "γενικου χαρακτηρα εξαγγελίες" εισασταν 3,5 χρονια στο ιδιο ποστο και μαλιστα επαιρόσασταν για το σε ποσο καλό δρομο εχετε βαλει την Οικονομια μας.

Τι μεσολαβησε μεσα σε λιγες μερες για να δικαιολογησει εστω και τυποις αυτη τη "φοροκαταιγιδα"?Δεν γνωρίζατε τις "απαιτησεις λεπτομερους εφαρμογής"?Ή απλώς (και κλασσικα) ψευδοσασταν αδιάντροπα? Σταθης,παλιός αλλά πάντα επικαιρος...
Kαι μετα σου λένε για το δικαίωμα ψηφου(1 φορά καθε 4 χρόνια),και το ποσο σημαντικο είναι...Δε λέτε καλύτερα οτι ζητάτε λευκη επιταγή,να καταλαβαινομαστε καλύτερα...


2.
kathimerini.gr:

"Ο ανθυπαστυνόμος της Ελληνικής Αστυνομίας, Βασίλης Μελιόπουλος, που υπηρετούσε στην Τροχαία Βέροιας είναι ο ένας εκ των τριών δραστών της ένοπλης ληστείας που διαπράχθηκε χθες το μεσημέρι σε τράπεζα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, ευτυχώς χωρίς τραυματισμούς......ακινητοποίησαν με την απειλή του όπλου υπαλλήλους και πελάτες κι αφού άρπαξαν άγνωστο χρηματικό ποσό από το ταμείο, εξαφανίστηκαν πυροβολώντας στον αέρα μπροστά στα μάτια δεκάδων περαστικών....Σε βάρος του εκκρεμούσε έρευνα της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων για υποθέσεις έκδοσης πλαστών δελτίων ταυτότητας..."


θα ειχε ενδιαφερον να ερευνουνταν οι εισηγησεις βασει των οποιων ειχε προαχθει το "ανθος" αυτο της Αστυνομιας στο βαθμο του Ανθυπαστυνόμου,οι εκθεσεις των ανωτερων του εκει που υπηρετουσε,αλλα και ερευνα για τυχον δικη τους συμμετοχη στις ' παραλληλες δραστηριοτητες"του υφισταμένου τους...επισης θα ειχε ενδιαφερον να γνωριζαμε ποσο καιρό ηταν υπό ερευνα απο τη Διευθυνση Εσωτερ.Υποθεσεων.

Προσπαθω να φανταστώ το θρασος που χρειαζεται για να κανει ενοπλη ληστεια εν ενεργεια αστυνομικος!Καποιοι ισως να ελεγαν την 'απελπισία",αλλά δεν το νομιζω δεδομενου του "ενδοξου" παρελθοντος του με τα επικερδη πλαστα διαβατήρια.Περισσοτερο εχει να κανει με τη θεοποιηση του ατομικου πλούτου στην εποχη μας,και την κατάρρευση των όποιων εσωτερικων αναστολών...


3.



...και τωρα συγκρίνετε και δείτε την αποφασιστικότητα και το θαρρος στο πεντακάθαρο βλέμμα της 15χρονης Κοσοβαρας Αριγκονα Ζογκαι που εξαφανίστηκε και απείλησε μεσω των ΜΜΕ οτι θ'αυτοκτονούσε αν οι Αυστριακές Αρχές επεμεναν στην αποφαση της απέλασης της οικογενειας της(ηδη ο πατερας της και τα 4 αδελφια της ειχαν αναγκαστει να επιστρεψουν στο Κοσοβο).Κι επειδη δε χορταινω να βλέπω αυτο το πείσμα για μια καλυτερη ζωη,ξανα...






Φαντασθειτε τον απιστευτο συνδυασμό απελπισίας-θαρρους-ελπιδας για ενα καλυτερο αυριο-αγνοιας κινδύνου που εκανε αυτο το 15χρονο κοριτσι αντί να χαζευει τις βιτρινες των zara & bershka,να τα βαλει με ολοκληρη Κυβερνηση για λογαριασμό της οικογενειας της!Τελικα,μερικοι ανθρωποι γεννιουνται για μεγάλα πραγματα...





Σάββατο, Οκτωβρίου 13, 2007

ΓΕΜΙΣΑΜΕ Phoneys...


Οταν στα δεκαπεντε μου παλευα να βγαλω ακρη με το Catcher In the Rye,το βιβλιο-οροσημο του J.D.Salinger με το ασυνηθιστο ασημί εξωφυλλο,υποχρεωτικο τοτε αναγνωσμα στην προετοιμασια για το Proficiency,ειχα ορισμενα προβληματα:

εκτος απ το οτι δεν καταλαβαινα που κολλουσε ο τιτλος,η γλωσσα του βιβλιου ηταν γεματη ιδιωματισμους της αμερικανικης νεολαιας του μακρινου 1950 που δυσκολα τους εβρισκες στα λεξικα ή παραφθαρμενες/συντμημενες εκφρασεις οπως sunovabitch(son of a bitch!) ή goddam ικανες να μπερδεψουν τον απειρο,ξενο μαθητη της οξφορδιανης Αγγλικης των βιβλιων του βρεττ.Συμβουλιου.Μια λεξη ομως επανερχοταν τακτικα στο προσκηνιο συνοψιζοντας τα συμπερασματα του disillusioned εφηβου Holden Caulfield απο τις περιπετειες του στη Ν.Υορκη:
το phoney,δηλ. επίπλαστος,υποκριτης αν και το Oxford Advanced Learner's Dictionary δεν ηταν τοσο σαφες στην εξηγηση του.Phoney ο ενας,phoney ο αλλος,ολους τους εβρισκε στο τελος phoney ο Holden,και μαλλον το μονο αμεσο κερδος μου τοτε απ την πολυμηνη παλη με το βιβλιο ηταν η γνωση αυτης της λεξης(που βεβαια αποδειχτηκε αχρηστη για τις εξετασεις) αφου χρειαστηκε να περασει πολυς καιρος για να συνειδητοποιησω οτι ειχα τουλαχιστον διαβασει ενα απ τα βιβλια-οροσημα του 20 ου αιωνα.

Αυτη λοιπον η λεξη μου ερχεται αυτοματα ολη την εβδομαδα όποτε ανοιγω την τηλεοραση και πεφτω σε "παραθυροσυζητηση" σχετικη με την υγεια του Αρχιεπισκόπου.

Phoneyδες οι δημοσιογραφοι που δηθεν ψαχνουν την αληθεια για το τι επρεπε να γινει με ενα εξαιρετικα συνθετο ιατρικο προβλημα(λες και τους ζητησε κανεις την αναντικαταστατη συμβολη τους),γεμιζοντας τα παραθυρα με αδιστακτους για αυτοπροβολή γιατρους,ιερεις,"εκπροσωπους" και παν-ειδημονες αποσκοπωντας βεβαια στον τηλεοπτικο καυγα ,την κοντρα που θα συζητηθει αυριο σ'ολα τα γραφεια,αναγκαζοντας περισσοτερα "προβατα"(πολιτες ηθελα να πω...) να συντονιστουν την επομενη στο καναλι τους.Αν στην ακρη του τηλεοπτικου τραπεζιου τους υπηρχε ενα μονιτορ που να εδειχνε σε real time τα νουμερα της AGB,θα βλεπαμε επιτελους το ενα τους ματι να λοξοκοιτα μονίμως εκει ενω το αλλο θα προσπαθουσε να μιμηθει το βλεμμα της προσπαθειας κατανοησης του μεσου Ελληνα,κατι σαν τη γλοιωδη φατσα του Αυτια οταν επιτελους το βουλωνει και κανει οτι ακουει εμβριθώς καποιον "οργισμενο καταγγέλοντα".Αν υπηρχε κι ενα ακομα μονιτορ καπου ψηλα που θα εδειχνε τις πιο ενδομυχες σκεψεις τους ,θα τους βλεπαμε μονιμως να κοιτανε ψηλα,αγνοωντας τους "καλεσμενους" τους,αναλογιζομενοι τη βουλευτικη εδρα με την οποια θα εξαργυρωσουν την αναγνωρισιμοτητα τους,το υπουργικο χαρτοφυλακιο το οποιο αναποφευκτα καποια στιγμη θα πρεπει να παρουν....


Phoneyδες οι καθηγηταδες της Ιατρικης που ενω υποτιθεται οτι βγαινουν για να δωσουν την επιστημονικη τους γνωμη (λες και το ιατρικο ηθος επιτρεπει να γινονται τετοιες συζητησεις δημοσια,ενωπιον ενός ασχετου κοινου) ξεπεφτουν ακομη και χωρις αφορμη σε κατινίστικα ξεκαθαρισματα προσωπικων λογαριασμων και αδιστακτη και ξεδιαντροπη αυτοπροβολή ,αδιαφορωντας για το (ενα ακομα...)πληγμα που επιφερουν στην ιατρικη και πανεπιστημιακη αξιοπιστια.
Και ειναι τοσο φαντασμένοι που δεν αντιλαμβανονται οτι το υποκρυπτομενον πισω απ το προκαλυμμα μηνυμα ("μονο εγω ηξερα τι γινεται,μονο εγω ειμαι Ο γιατρος,μονο εγω πρεπει να λεγομαι Καθηγητης,καντε ουρές στο ιατρειο μου αν οχι για να σωθειτε εσεις,τουλαχιστον για να πλουτιζω εγω...") ειναι διαφανα ευαναγνωστο για πολλους! Δεν φτανει δηλ.που κανουν ο,τι κανουν αλλα μας περνανε ολους (και τους συναδελφους και φοιτητες τους!)για κατωτερης νοημοσυνης οντα που αδυνατουν να δουν πισω απ το (ισχνοτατο..)πεπλο επιστημοσυνης.


Phoneyδες και οι Μητροπολιτες της Ιερας (εδω γελανε)Συνοδου που κανουν οτι συμπασχουν και προσευχονται για τον βαρια ασθενουντα ηγετη τους ενω ετοιμαζονται για τη "Νυχτα των Μεγαλων Μαχαιριων",βολιδοσκοπουν και διαπραγματευονται ωστε να βρεθουν με τη πλευρα του νικητη.
Που ενω υπηρετουν μια θρησκεια που μιλα για μια ταπεινη και εναρετη επιγεια ζωη με επουρανιες μεταθανατιες ανταμοιβες,αυτοι φαινονται αποφασισμενοι να παρουν οσα περισσοτερα μπορουν στην παρουσα ζωη,προφανως διοτι ξερουν πολυ καλα οτι αλλη δεν θα υπαρξει!Που ενω κηρυττουν για Παραδείσους,οταν φτανει η στιγμη που" πλησιαζουν"οι ιδιοι αγκιστρωνονται με οποιο τροπο μπορουν στην ταπεινη Γη.Που ενω σκοταδίζουν αρνουμενοι να αποδεχθουν βασικες αρχες της Επιστημης(πχ.προσπαθουν να απαγορεψουν τη διδασκαλια της θεωριας του Δαρβινου περι φυσικης επιλογης),καταφευγουν στις πιο προχωρημενες και ηθικα οριακές πρακτικες αυτης για να σωσουν το δικο τους φθαρτό σωμα.


Phoneyδες και πολλοι απ "το χριστεπωνυμο πληθος" που κρυφοχαιρονται που η αρρωστια χτυπησε τον ισχυρο και αλαζονα εραστη της εξουσίας,αρχιεπισκοπο,ξεχνωντας πως δεν προκειται για αποδοση δικαιοσυνης απο καποιο επουρανιο ζορρό,αλλα για το προαιωνιο,κοινο για ολους, ανθρωπινο πεπρωμένο...


Α,ρε Holden,ποσο δίκιο ειχες τελικά!

Τετάρτη, Οκτωβρίου 10, 2007

Μια αποκαλυπτικη ματιά στα Ιερατεία της συγχρονης Ελλαδας

γελοιογραφια του Α.Πετρουλακη απο την Καθημερινη

Οπως αναμενόταν απ'οσους γνωριζουν καποια πραγματα απο Ιατρικη, η υποθεση της υγειας του Αρχιεπισκόπου ειχε αρνητικη εξελιξη,και ακολούθως η αντιμετωπιση του θεματος απο τα τηλεοπτικα ΜΜΕ εγινε με τη γνωστη τους σοβαροτητα και εγκυροτητα...Το θεαμα θα ηταν για γελια αν δεν ηταν για κλαμματα,αλλά δινει μια καλη ευκαιρια για να ριξει ο κοσμος μια ανεμποδιστη ματια στα Χρυσα Ιερατεια στα οποια εμπιστευται τις τυχες του:


Στο Ιερατείο των Τηλεσταρ,οι οποιοι θα εκαναν παρτυ αν καθε μερα καιγόταν η μιση Ελλαδα,ειχαμε ενα τουλαχιστον συγκινητικο πολυνεκρο τροχαιο που να πουλαει(κατα προτιμηση με μαθητες...) και διαγιγνωσκονταν 2-3 διακεκριμενοι Ελληνες με ανιατες ασθενειες.Δυστυχως,η Φυση και η Μοιρα δεν τους κανει παντα την χαρη και πρεπει να βολευτουν οι καημένοι τωρα με τον Χριστοδουλο για κανα μηνα για να βγαλουν τα "νουμερακια"που εξασφαλίζουν το παντεσπάνι τους.Τι κι αν κανιβαλιζουν την υγεια και την αξιοπρεπεια ενος ανθρωπου,τι κι αν κανουν δημοσιο κτημα τον απορρητο ,υποτιθεται, ιατρικο φακελο ενος ασθενους,τι κι αν υποκαθιστουν ή αμφισβητουν καταξιωμενους γιατρους στην 'ακορεστη διψα τους" για "αληθεια"...Τα νουμερα της AGB ν'ανεβαινουν....


Απο κοντα το Ιερατειο των Πανεπιστημιακων,και δη των Καθηγητων της Ιατρικης(ιδιοι ειναι ολοι,απλως εδω παιζονται περισσοτερα φραγκα...).Με αφορμη τη αναμενομενη τροπη των πραγματων στην υγεια ενος τοσο βαρια ασθενους,ξεκαθαριζουν δημοσια προσωπικους λογαριασμους,βαζουν υποθηκες για καταληψη Εδρας(ή αντιθετα εγκαθιστουν προσκομματα για αλλους),εκφερουν καφενειακου τυπου γνωμες για τη δουλεια συναδελφων τους,κι ολα αυτα δημόσια,ενωπιον κοινου που δεν εχει τη στοιχειωδη ικανοτητα να κρινει την εγκυροτητα των λεγομενων.Οταν ανθρωποι σαν τον Σωτ.Ραπτη,καθηγητη Παθολογιας επι 20 χρονια,Προεδρο καθε πιθανης Αρχης της Υγειας για το ιδιο διαστημα,βγαινουν και λενε επαισχυντα "ο αλλος θα εκανε την επεμβαση σε 1,5 ωρα και σεις κανατε 6",οταν ο ιδιος σαν προσωπικος γιατρος του ασθενους δεν φροντισε να διαγνωσει τα προβληματα νωριτερα,τοτε ξερουμε ποιους ανθρωπους δεν πρεπει ποτέ να εμπιστευτουμε...Και οταν,γνωστοι στον ιατρικο κοσμο τυχοδιωκτες, βγαινουν και λενε ανέξοδα και ατεκμηρίωτα"δεν μου τον φερανε εμενα να τον κανω καλα" και δεν τους στερει ο Ιατρικος Συλλογος την αλλη μερα την αδεια ασκησεως επαγγελματος για 6 μηνες,τοτε καταλαβαινουμε αλλα μια φορά σε τι Μπανανία ζουμε.

Το φρεσκο νεο ειναι οτι αν και ολοι γνωριζαμε οτι το να εισαι ανωνυμος αρρωστος ειναι κακο για την υγεια,φαινεται οτι μερικες φορές και το να εισαι πολυ επωνυμος αρρωστος μπορει να αποβει ακομα χειροτερο!


Και βεβαια,πως να ξεχασει κανεις το Ιερατειο της Εκκλησιας,την Ιερα Συνοδο,τη μεγαλυτερη συναξη σκανδαλων και υποκρισιας,που εδω και καιρο ομαδοποιουνται και οργανωνονται για τη νεα σφαγη που θα γινει γυρω απ τον αρχιεπισκοπικο θρονο.Ειδικα αυτος ο Ζακυνθου,τη μια μερα δε θεωρουσε ηθικο να θεσει θεμα,αλλα μολις εμαθε οτι η νοσος ειναι ανίατη,ξαφνικα η ιδια ηθικη του,το επιτρέπει.Δεν εχω δει καλυτερη εικονογραφηση της λαικης ρησης "θελει η πουτ...α να κρυφτει κι η χαρα δεν την αφηνει".Του ευχομαι ολοψυχα την ιδια επιτυχια στο κυνηγι του θρονου που ειχε κι ο "Ινδος"Πητ.Σελλερς στο αξεχαστο "Παρτυ".


Ο ιδιος ο Αρχιεπισκοπος βεβαια,δεν πρεπει να παιρνει και πολυ τοις μετρητοις αυτα που λεει για την Αιωνια Ζωη και τους Παραδείσους,γιατι πως αλλιως να εξηγησει κανεις την αγωνιωδη αγκιστρωση του σ' αυτή την 'επιγεια προβα"? Μην ξεχναμε οτι επεδίωξε μεσω της θεσης του να τεθει πρωτος στη λιστα αναμονης για ληψη μοσχευματος μπροστα απο ανθρωπους νεωτερους και σε καλυτερη γενικη υγεια απ τον ιδιο,που περιμεναν πολυ περισσοτερο καιρο...Μαλλον διαφωνει λοιπον ως προς την αποτελεσματικοτητα της θεικης παρεμβασης με την Απογευματινη πχ.Οπως και ναχει στον ασθενη Χριστοδουλο ευχομαστε κουραγιο και υπομονη και εστω και τωρα,να βρει τη Σοφια να αποδεχθει στωικά το ανθρωπινο πεπρωμενο,οπως και τοσοι απλοι ανθρωποι καθε μερα,ωστε να κανει τα τελευταια του "βηματα" σ'αυτη τη ζωη με αξιοπρεπεια και σεμνοτητα.

Κυριακή, Οκτωβρίου 07, 2007

Επί πτυχίω...



...Μια δροσερη νυχτα του Αυγουστου βγηκε θολωμενη απ το διαβασμα για ενα τσιγαρο.Ειχε μια μαλλον ασυνηθιστη για το χωρο ησυχια,πραγμα φυσιολογικο ομως αν σκεφτει κανεις οτι οι περισσοτεροι φοιτητες ελειπαν σε διακοπες.Λιγοι συνεχιζαν ακομη να παλευουν με τα βιβλια τους μες στο κατακαλοκαιρο,κι ακομη λιγοτεροι εμεναν εως αργα.Καθησε στο πεζουλι,αναψε το τσιγαρο της κι αφησε τα ματια της να πλανηθουν στον χωρο που ειχε γινει δευτερο σπιτι της τα τελευταια χρονια.Κοιταξε χωρις να εστιαζει το αγαλμα του Ιπποκρατη απεναντι της κι ενιωσε την πολυ μεγαλη κουραση που ειχε συσσωρευτει μεσα της.Αραγε,ποτε θα καταφερνε να πει τον ορκο του?Κι οταν επιτελους το καταφερνε θα ειχε μεινει διαθεση να κανει αυτο που την ειχε εξαρχης παρακινησει να μπλεχτει σε αυτη την πορεια ζωης?


Δεκα μαθηματα.Ειχε μολις ολοκληρωσει την παρακολουθηση του 6ου ετους και της εμεναν δεκα μαθηματα.Καποιοι συμφοιτητες της ειχαν μολις ορκιστει,καποιοι αλλοι χρωστουσαν μονο 1-2 μαθηματα και λογικα θα ξεμπερδευαν τον Σεπτεμβρη,και κεινη παλευε ανισα με δεκα μαθηματα.Και δεν ηταν μονο ο αριθμος τους,ηταν τα διαφορετικα αντικειμενα,το πηγαινε -ελα αναμεσα σε προκλινικες βασικες επιστημες και κλινικα μαθηματα που προυπεθεταν στερεα γνωση των βασικων επιστημων.Το προγραμμα των εξετασεων δεν αφηνε περιθωρια για μια πιο λογικη διευθετηση των μαθηματων,μια ομαδοποιηση τους σε συναφη αντικειμενα.
Ηταν παρακινδυνευμενο να αφησει εξεταστικες να παρελθουν χωρις να προσπαθησει,αφου,αν ειχε μαθει ενα πραγμα στην Ιατρικη,ηταν οτι επρεπε παντα να υπολογιζει την αβεβαιοτητα.Απο Σεπτεμβριο θα μπορουσε καλλιστα να αρχισει παλι καμια απεργια,που θα την εριχνε ακομη πιο πισω.Ηταν υποχρεωμενη λοιπον να διαβαζει παραλληλα 4-5 μαθηματα,αλλαζοντας αντικειμενο οταν κουραζοταν αλλα και συγχεοντας τα ορια μεταξυ τους:συχνα δεν μπορουσε να θυμηθει που διαβασε μια πληροφορια,στην Παθολογικη Φυσιολογια ή στην Χειρουργικη,ή μηπως σε κεινη την καταραμενη Βιοχημεια που κουβαλουσε στην πλατη απ το 2ο Ετος?
Η χαλαρωση που ειχε συνοδεψει την πολυποθητη κοινωνικοποιηση της μετα το πρωτο ετος,ειχε το κοστος της:Οι περισσοτεροι απ την παρεα της ανοιγαν τα φτερα τους ειτε για εναρξη ειδικοτητας ειτε για αγροτικο,ειτε οι πιο θαρραλεοι για το εξωτερικο.Και κεινη αισθανοταν ξεχασμενη πισω,παγιδευμενη σε ενα σταδιο ζωης που θα επρεπε να ειχε ξεπερασει.Εδω και ενα χρονο ειχε παρει την αποφαση της να σοβαρευτει και ειχε περιορισει στο ελαχιστο τον χρονο που αφιερωνε σ'οτιδηποτε αλλο εκτος απ τη μελετη.Κομμενες οι συναισθηματικες εμπλοκες που τοσο της ειχαν κοστισει στο παρελθον,κομμενες οι εκδρομες και οι διακοπες,κομμενες οι πολλες εξοδοι.Κανενα περιστασιακο σινεμα,αλλα συχνοτερα DVD στο σπιτι που μπορουσε να το δει οταν πια δεν μπορουσε να κανει τιποτε αλλο,τηλεφωνα με συμφοιτητες/συμφοιτητριες της και λιγο chat στον υπολογιστη,οι μονες διεξοδοι που επετρεπε στον εαυτο της,και αυτες για να "μην καψει καμια ασφαλεια" οπως της ελεγε πειραχτικα ο Ορεστης.Οχι οτι ελειπαν οι προτασεις,τουλαχιστον τον πρωτο καιρο...γιατι σιγα-σιγα,και με τις πολλες αρνησεις,καποιοι την ειχαν διαγραψει απο το νοητο καταλογο των "διαθεσίμων",και οσο κι αν το κατανοουσε,δεν μπορουσε να μην αισθανεται ενα τσιμπημα ζηλειας οποτε μαθαινε τυχαια οτι κανονιζοταν καποια εξοδος χωρις να εχει ενημερωθει.Απεχθανόταν τη ματαιδοξια που της προκαλουσε αυτη τη ζηλεια που την αποσυντονιζε για καποιες ωρες απο το στοχο της,αλλα δεν μπορουσε να παει κοντρα στην ανθρωπινη φυση της.


Οι εξωτερικες πορτες του αναγνωστηριου ετριξαν παλι,προφανες σημαδι οτι καποιος απ τους νυχτερινους θαμωνες χρειαζοταν λιγο καθαρο αερα.Με την περιφερικη της οραση ειδε τον σιωπηλο τυπο που συχναζε τελευταια στο χωρο κουβαλωντας κατι τομους σχετικους με Ενδοκρινολογια.Τον ειχε καταταξει νοερα στους πρωην "πυλωνες του αναγνωστηριου",δηλ.εναν απ τους φοιτητες που-οπως και κεινη τωρα το ειχαν κανει δευτερο σπιτι τους-και επανερχονταν τωρα που τελειωναν την ειδικοτητα.Σταθηκε 2 μετρα μακρια της κοιτωντας κι αυτος προς τον Ιπποκρατη και τεντωθηκε αργα:πρωτα ανοιξε τα χερια του,μετα κυρτωσε την πλατη προς τα πισω και στο τελος σηκωθηκε στις μυτες σχηματιζοντας ενα ψηλολιγνο,αθλητικο τοξο...δεν μπορεσε να μην αισθανθει ενα ακαθοριστο αισθημα θαυμασμου για την ευλιγισια του μετα τοσα χρονια διαβασμα...παντα θαυμαζε τους ανθρωπους που καταφερναν να διατηρουν μια ισορροπια στη ζωη τους κατω απο συνθηκες που συνετριβαν τους περισσοτερους.


"Ποσα μεινανε?"
ο γνωστος -αγνωστος την κοιτουσε τωρα,αρα η βαθια φωνη που την εβγαλε απ την ονειροποληση της απευθυνοταν σε κεινη.
"Σε βλεπω μερες τωρα που κουβαλας διαφορα βιβλια,διαβαζοντας ποτε απ το ενα,ποτε απ το αλλο,οποτε συμπερανα οτι πρεπει να εισαι στο πτυχιο...συγγνωμη,Κων/νος"συνεχισε και της ετεινε το χερι
Ανταπεδωσε την χειραψια και τη συσταση και ειπε οτι μενανε 9-10 μαθηματα.Επιβεβαιωσε την εκτιμηση της οτι ετοιμαζοταν για τις εξετασεις της εδικοτητας και συνεχισαν για λιγο την διερευνητικη ανταλλαγη "ελεγχομενων" πληροφοριων.


'Θαπρεπε να εκανες διακοπες τωρα"της ειπε καποια στιγμη..."ειναι κριμα ενα κοριτσι σαν εσενα να ξενυχτα μονη στο αναγνωστηριο μες στον Αυγουστο"
"Τι να κανει το κοριτσι που πρεπει καποτε να παρει πτυχιο,ωστε παλι,καποτε στο απωτερο μελλον να μπορει να ξανακαθεται εδω για να διαβασει για την Ειδικοτητα?" απαντησε ετοιμολογα,προκαλωντας το αβιαστο χαμογελο του.
"Ετοιμολογη βλεπω,παρα το προχωρημενο της ωρας".
"Τι να κανω ,σκυβω το κεφαλι και τραβαω την ανηφορα...καπου εκει ψηλα υπαρχει μια κορυφη,που αν ποτε καταφερω να την ανεβω,θα σταθω να παρω μια ανασα"
"Στην κορυφη θα ανεβεις,μα στο μεταξυ χανεις τη θέα"
"Δε βλεπω καμια θέα εδω..αισθανομαι μονο χρονικη πιεση να τελειωσω μια ωρα αρχυτερα,προτου οι λιστες αναμονης διπλασιαστουν.Εσυ τα εχεις περάσει αυτα και δεν εχεις τετοια αγχη.."
"Ναι,δεν εχεις αδικο σ'αυτο...αλλα μονο αφου τα περασεις συνειδητοποιεις οτι η φαση αυτη ειχε την ιδιοτυπη χαρη της...ειναι,πως να το πω μια μετεωρη φαση λιγο πριν βουτηξεις στα βαθια νερα της Ιατρικης"
"μμμ,δεν ξερω...μηπως το εξιδανικευεις λογω της χρονικης αποστασης?"
"In limbo, ειναι η εκφραση που μου ερχεται στο μυαλο οτι αποδιδει καλυτερα αυτο που θελω να πω.Δηλ.μια αιωρηση λιγο πριν το μεταιχμιο,οπως ενα πλοιο στεκεται αροδο περιμενοντας να μπει στο λιμανι,και το ταξιδι τελειωσει...αλλα οσο στεκεται εκει,το ταξιδι συνεχιζεται..."
"Μαλλον εσυ επρεπε να εισαι διακοπες,αφου κανεις παρομοιωσεις με νερα και πλοια" του γελασε.
"Σωστα! ξερεις θαπρεπε ιδανικα να απολαμβανουμε αυτη τη διαδικασια αποκτησης γνωσης κι οχι να βιαζομαστε να την τελειωσουμε οπως-οπως.Μαθαινεις καινουρια πραγματα,νεο τροπο σκεψης,ιδανικα θα επρεπε να εχεις ενα Δασκαλο διπλα σου να σε καθοδηγει...και το χαρτι ειναι απλα μια πιστοποιηση οτι ολοκληρωσες αυτη την διαδικασια,δε θαπρεπε να γινεται αυτοσκοπος"
"Μου φαινεται σωστα διαλεξες ειδικοτητα ετσι φιλοσοφος που εισαι...αστειευομαι,ωραια θα ηταν να ηταν ετσι τα πραγματα...Αλλα εγω αισθανομαι οτι εχω μεινει πισω και καθε μερα που περνα προστιθενται κι αλλοι στις λιστες πριν απο μενα,και δε θα τελειωσω ποτε για να ασκησω αυτο που τοσα χρονια σπουδαζω.Ανυπομονω να βγω εξω στην αληθινη ζωη,ν'αρχισω να παιρνω ευθυνες,να εχω δουλειά και ασθενεις που να απασχολουν την σκεψη μου το βραδυ,να μπορω να προχωρησω και να κανω σχεδια και για αλλους τομεις της ζωης μου..."
"Ολοι ετσι αισθανομαστε στην αντιστοιχη φαση...και χανουμε την μοναδικη αισθηση των ανοιχτων επιλογων.Βιαζομαστε να διαλεξουμε Ειδικοτητα,Νοσοκομειο,πολη χωρις να καταλαβαινουμε οτι κλεινουμε ταυτοχρονα τις διαθεσιμες επιλογες μας...θα μου πεις "τι να κανω?να μην διαλεξω?",οχι θα διαλεξεις,αλλα για την ωρα μπορεις να ασθανθεις οτι αιωρεισαι αναμεσα στις επιλογες και να αφησεις αυτες να σε σαγηνευσουν,να σε προσελκυσουν..."
"Δε μου λες,μηπως διαβαζες τιποτε Κοελιο τελευταια?"τον ρωτησε καχυποπτα
Ο Κων/νος γελασε με την καρδια του.

"Μπα,πανε 8-10 χρονια απ τον "Αλχημιστη",και δεν διαβασα κανενα απ τα επομενα του...Κι ομως σκεψου,εισαι ακομα φοιτητρια,χωρις σαφως καθορισμενες υποχρεωσεις,ωραρια,εφημεριες.Εχεις την αγωνια σου και των δικων σου να τελειωσεις,αλλα εχεις και τη δυνατοτητα να πεις οτι"σημερα θελω να παω για μπανιο στη θαλασσα" ή "χρειαζομαι μια εκδρομη 4-5 ημερων" 'η "θα παω για 5 μερες στο Λονδινο".
Αν σκεφτεις τις αναμονες που σε περιμενουν,οι καθυστερησεις αυτες ειναι ασημαντες.Ακομα κι αν δεν τις κανεις,εχεις την πολυτελεια να μπορεις να τις κανεις...και ξερεις αυτο δε θα ισχυει για παντα."

"Σαν να καταλαβαινω τι εννοεις...αλλα ειναι δυσκολο να το δω ετσι απ τη δικη μου θεση.Εγω αισθανομαι μονο πιεση εσωτερικη και εξωτερικη να τελειωνω"
"Το ξερω..ετσι αισθανομουν κι εγω.Ισως χρειαζεται η χρονικη αποσταση για να μπορεις να το εκτιμησεις.Αλλη μια περιπτωση που το παρον μας διαφευγει τη στιγμη που το ζουμε..Δε σου εχει τυχει συχνα να συνειδητοποιεις εκ των υστερων οτι περνουσες πολυ ομορφα ενω τη στιγμη που αυτο συνεβαινε ειχες καποιες αγωνιες,σκεφτοσουν κατι αλλο και δεν ειχες εκτιμησει την ιδιαιτεροτητα της στιγμης?"
"Μμμ,να που το σημερινο μενου ειχε και τροφη για σκεψη εκτος απο αγχωδη μελετη...Ισως καποια στιγμη δηλαδη ν'αναπολω αυτη την κουβεντα"
"Ομολογω οτι θα κολακευομουν αν με συναντουσες μετα 10 χρονια και μου ελεγες οτι σκεφτοσουν συχνα την κουβεντα μας.Αλλα επειδη εχω και αλλες σοφιες να πω,εχεις σκοπο να κανεις πολυ διαβασμα ακομα?"


Η κρυμμενη προταση του την αιφνιδιασε λιγακι...ενστικτωδως πηγε να απαντησει οτι ναι,θα καθοταν 1-2 ωρες ακομη,αλλα ειχε πολυ καιρο να κανει συζητηση που να την αγγιζει τοσο,ηταν Αυγουστος και ειχε ξεχασει τον εαυτο της πανω απ τα βιβλια for too long,τα παρτερια της σχολης σκορπουσαν μια δροσερη ευωδια και η εσωτερικη της φωνουλα της ελεγε οτι αποκλειοταν να ξανασυγκεντρωθει σημερα....


"Μπορουμε να τα μαζεψουμε και να συνεχισουμε την κουβεντα μας πανω απο καμιά κρέπα ή ενα ποτήρι δροσερό λευκό κρασί...κι εγω αισθανομαι οτι η σχεση μου με την Επιστημη για σημερα ελαβε τελος.."


Διχως να πει κουβεντα,τον τραβηξε ελαφρα απ τη μπλουζα προς την κατευθυνση του αναγνωστηριου...πηγε στο τραπεζι της και μαζεψε τα απλωμενα της βιβλια,ενω προσπαθουσε να ελεγξει τον ρυθμο της καρδιας της...τελικα,σκεφτοταν ποτε δεν ξερεις απο που θα σου ρθει...Βγαινοντας μαζι με τον Κων/νο απ το κτηριο,αισθανθηκε για πρωτη φορα ζωντανη και αισιοδοξη μετα απο παρα πολυ καιρο.Βγαινοντας της φανηκε οτι η προτομη του Ιπποκρατη μειδιουσε...