Δευτέρα, Ιανουαρίου 21, 2008

Δημοσιογραφίας το απόστημα...

Μετά το ντέρμπυ της περασμένης Κυριακής ξεκίνησα να γραφω ενα κείμενο με αφορμή την αλγεινή εντυπωση που μου εκαναν οι τοποθετήσεις των αθλητικογράφων εν είδει 'εκπροσώπου τύπου" της ομάδας που καλύπτουν δημοσιογραφικά.
Φυσικά ο τυφώνας Θεμου-Μακη που ενεσκηψε,εκανε τις παραπάνω σκεψεις να φαίνονται παιδαριώδεις.Τι να πεις για διαπλεκόμενους με διοικήσεις ομάδων "δημοσιογράφους"που παίρνουν προνομιακη πληροφορηση(πχ.περι μεταγραφών)και ξεπληρώνουν το "χρέος" περνώντας "γραμμη" με τη μορφή γνώμης,οταν ο προβολέας φωτίζει τις εχθροπραξίες "ελεφάντων της διαπλοκής"?


Οταν πριν 3 χρονια είδα τη διαφήμιση του Πρωτου Θεματος απόρησα αφενός μεν για το που βρήκαν τα κεφάλαια οι δυο δημοφιλείς τηλεδημοσιογράφοι για να προχωρήσουν σε εκδοση στον απαιτητικό κεφαλαιακά στίβο της Κυριακής,αφετέρου για την ποσότητα της διαφήμισης.Οι δυνατές προσφορές σ'επίπεδο dvd σε συνδυασμό με τρανταχτές αποκαλυψεις στο γνωριμο στυλ του ενος εκ των συνεταίρων συνέτειναν στην εκτοξευση της νεοτευκτης εφημερίδας προς την κορυφή των πωλήσεων.
Η αλλη μου απορία διαχρονικά ηταν αν ο Μάκης είναι τοσο καλύτερος στη δουλεια του απ'ολους τους άλλους συναδέλφους του και μονο αυτός κατάφερνε να έχει πάντα τοσο ζουμερες αποκαλύψεις.Η κοινή λογική βεβαια λέει οτι δεν μπορεί ενας ανθρωπος με το επιτελείο του μονο, να παρακολουθει ταυτόχρονα 5 και 10 μπλεγμένες υποθέσεις: κάποιοι τον τροφοδοτούν με στοιχεία για να βλάψουν ανταγωνιστές τους.Οπως και στην υπόθεση της 17Ν που καποιοι άλλοι δημοσιογράφοι προανήγγειλαν ουσιαστικά καθε φορά τις επόμενες κινήσεις ή "φωτογράφιζαν" χώρους και ανθρώπους, πολλές φορές είχα την αισθηση οτι είναι απλώς ο "εκλεκτός αγωγός"καποιων αθέατων εξουσιαστών με προσβαση σε απόρρητες και πιθανως παράνομα αποκτηθείσες πληροφορίες.
Δεν ξερω αν εχετε προσέξει οτι όλοι οι όψιμοι εκδότες(Μακης,Τραγκας,Κακαουνάκης,Σπ.Καρατζαφέρης κλπ) που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη όχι μόνο μεσα απ τα έντυπά τους αλλά και μέσα απ την συνεχή παρουσία τους στα ηλεπαράθυρα των ειδήσεων ενδεδυμένοι τον ρόλο αυτού που γνωρίζει το παρασκήνιο,προέρχονται όλοι απ τον χωρο της λεγόμενης "αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας".
Αφού δηλ.εξαργύρωσαν τις περίεργες πηγές τους με πανελλαδική αναγνωρισιμότητα, ουδείς εξ αυτών δυσκολεύτηκε να βρει κεφάλαια για να προχωρήσει στην εκδοση εφημερίδας,τη στιγμή που παραδοσιακές εφημερίδες δυσκολεύονταν να επιβιώσουν.Θυμίζω επισης οτι η ένταξη τους σε συγκεκριμένα "στρατόπεδα" δεν ήταν πάντα σταθερή:πχ.το 91-93,επι Μητσοτάκη ο Τράγκας ήταν ο μεγαλύτερος πολέμιος του και ο Κακαουνάκης ο μόνιμος υπερασπιστής του απο τις συχνότητες του Flash.Συχνά οι "αποκαλύψεις τους" εντάσσονται αρμονικά στα πλαίσια καποιας κυβερνητικης πρωτοβουλίας που προκαλεί αντιδράσεις υπό την έννοια οτι οι αντιδρώντες βρίσκονται εκ των προτέρων αναγκασμένοι να απολογούνται υπό το φως κάποιων "αποκαλύψεων".Αλλοτε αποκαλύψεις που εχουν ξεσηκώσει το πανελλήνιο ενδιαφέρον με τρανταχτα-συνήθως υποκλεμμένα στοιχεία-εγκαταλείπονται ξαφνικά ημιτελείς,περιέργως χωρίς πειστικές εξηγήσεις...
Ενώ λοιπόν ολα αυτά τα χρόνια αυτοί οι τύποι παίζουν τον υπερασπιστή του απλού ανθρώπου έναντι της εξουσίας,σκάει η ιστορία με την απίστευτη διαπλοκη Θέμου με την Κυβέρνηση,εκβιαστές δικηγόρους και ιδιώτες,5 εκατομμυριάκια που ο είρων δημοσιογράφος αλλάζει 2-3 φορές γνώμη για το πως βρεθηκαν στο λογαριασμό του,και έτσι "πισω απ την σκισμένη κουρτίνα" ρίχνει κι ο απλός κόσμος μια σοκαριστική κλεφτή ματιά στο μεγάλο φαγοπότι που εκτυλίσσεται εν αγνοία του.Offshore εταιρείες, τεράστια δάνεια προς άλλη,ξεχωριστή εταιρεία με τους ιδιους μετόχους και σκοπό να εξαγοράσουν με τα δανεικά τους...εαυτούς τους στην τιμή που οι ίδιοι όρισαν,αφήνοντας την Τράπεζα με μια εταιρεία-κελυφος και μονο περιουσιακο στοιχείο τις μετοχές μιας εφημερίδας χωρίς πάγια στοιχεία( κι ενω οι ιδιοι θα μπορουσαν να ειχαν αποχωρήσει ή να εχουν προχωρήσει στην εκδοση ανταγωνιστικού εντυπου).Φυσικα θα ήταν αφελές να πιστέψει κανείς οτι η Τραπεζα δεν ήξερε να εξασφαλιστεί καλύτερα: κάποια ανωθεν εντολή θα υπήρχε για να κανει τετοια καταφανώς επισφαλή συμφωνία,με τη χασούρα απ το
συγκεκριμένο deal προφανώς να ισοσκελιζεται κάπου αλλού.Και παραπέρα μια Κυβέρνηση που εκβιάστηκε ή οχι,προσπάθησε να συναλλαγεί και να συμψηφίσει μυστικά,και τωρα βρίσκεται με μια καυτή πατάτα στα χέρια που παει πολύ πιό πέρα απο τις πιθανες ατασθαλίες Ζαχόπουλου που προσπάθησε να καλύψει στην αρχή της ιστορίας.
Και καταλαβαίνει ο αδαής πολίτης,ακόμα κι αυτός που υπερασπιστηκε το ένα ή το άλλο κόμμα,οτι Κυβέρνηση,Τράπεζες(και ιδιωτικές...),δημοσιογράφοι,εκδότες,εργολάβοι που κατέχουν μετοχές ή στηριζουν ολα τα παραπάνω αποτελούν ενα ενιαίο κύκλωμα όπου "ολοι κρατούν και κρατούνται" και που κανείς τους δεν εχει συμφέρον να σπάσει το απόστημα,γιατί ολοι τρώνε σε βαρος του απλού φορολογούμενου,αφού στο τελος ολων τις ζημίες αυτός θα κληθεί να πληρωσει.
Και φυσικά θα μας πουν "οτι το μαχαίρι θα φτάσει στο κόκκαλο",μόνο που δεν λενε σε τίνος το κόκκαλο,και φυσικα "θα εχουμε εμπιστοσύνη στην ελλην.δικαιοσύνη",ειδικά γιατι γνωρίζουμε αφενός πόσο επιρρεπής ειναι θεσμικά σ'επιρροές,αφετέρου πόσο δύσκολο είναι με το δεδομένο δικονομικό συστημα ν'ανοίξει και να συνδέσει παράπλευρες υποθέσεις,οπως πχ.την υπόθεση των υποκλοπών που κατι μου λέει ότι δεν ειναι και εντελώς ασχετη μ'ολα αυτά τα "dvd",και φυσικά θα διοχετευτούν τοσο πολλές και αντικρουόμενες θολές πληροφορίες που ο μεσος πολίτης θα βαρεθεί και θα αηδιάσει,αν και αυτό πως επεσήμανε σε σχολιό του και ο φακός δεν είναι κακό,γιατί αποθαρρύνει τους έντιμους και ικανούς απ το ν'αχοληθουν με τα "κοινά",αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο σ'αυτούς που "ξέρουν να ζήσουν"

Αλλά βεβαια ο ιδιος πολίτης χασκογελούσε τοσα χρόνια με τις χοντροκομένες ειρωνίες του Θεμου,είχε αναγάγει τον Μακη σε Ζορρό που ελυνε ολα τα προβλήματα,θαύμαζε την καπατσοσύνη και τις "πηγές" των "παπαγάλων"Τραγκα και Κακαουνάκη, αδιαφόρησε ή και εκμεταλλευτηκε τον πύρινο όλεθρο του καλοκαιριού,καποιοι τριπλοεισέπραξαν τις προεκλογικές "αποζημιώσεις",προσηλθε ευλαβικά να ψηφίσει όποιο απ τα δυσοσμα μορφώματα της ελλην.πολιτικης σκηνής του φαινόταν οτι βρωμά λιγότερο(ή εξυπηρετεί τα δικα του μικρά συμφέροντα καλυτερα),συνεχίζει να αδιαφορεί για το κοινό καλό,να σταματά και να παρκάρει όπου θελει,να χτίζει αυθαιρετα και να μπαζωνει ρεματα,ετσι ώστε να μην μπορεί κανείς καλοπιστος εκ των έξω να ξεχωρίσει αν όλο αυτό το σκηνικό ειναι το αίτιο ή το αποτέλεσμα.
Περαστικά μας!

Τετάρτη, Ιανουαρίου 16, 2008

ΔΥΣΚΟΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ...

city car
(κομψό αιλουροειδές)




ή


SUV?
(προβλέψιμη σταθερή δύναμη)





Δύσκολη αποφαση!

ΥΓ.
Φανταστείτε τις διαφημισεις με αντίστροφο casting:θα είχαν τον ιδιο αντίκτυπο?
Μαλλον οχι,έτσι δεν είναι?

Σάββατο, Ιανουαρίου 12, 2008

FORWARD TO THE PAST...Ηχητικώς...

Ένα παράδοξο της εποχής είναι οτι παρά την ύπαρξη των υψηλότερων τεχνικων δυνατοτήτων που εχει γνωρισει η ανθρωπότητα από πολλές απόψεις ζούμε χειρότερα: υπάρχει αφθονία προιόντων διατροφής αλλά συνολικά η ποιότητα διατροφης είναι πολυ κατωτερη.Υπάρχουν ολες αυτές οι ηλεκτρονικές συσκευές που υποτιθεται οτι θα εξοικονομούσαν χρόνο για τον συγχρονο ανθρωπο,αλλά η διαρκής διαθεσιμότητα που αυτές σημαίνουν εχει εξαφανίσει τον ελεύθερο χρόνο,Και παρά την παντού παρούσα μουσική,η ποιότητά της είναι ολο και χειρότερη.
Και δε μιλώ μόνο για το ειδος,το περιεχόμενο της (προωθούμενης) μουσικής αλλά και για τον
ήχο της.

Οι παλιότεροι θα θυμούνται τις θρυλικές εποχές της κασέττας.Τότε που για νάκουσεις το αγαπημένο σου τραγούδι υπήρχαν 3 λύσεις:είτε ειχες χρήματα κι αγόραζες το δίσκο,είτε ξενυχτούσες με το δάχτυλο κολλημένο στο rec του κασετοφώνου για εγγραφή απ το ραδιόφωνο(συνήθως απο ενοχλητικα ομιλητικούς "πειρατές") είτε αν ησουν τυχερός ειχες καποιο φίλο που μπορουσε να στο γραψει σε μια κασέτα με επιλογές.Ομως οι κασέτες ειχαν μολις αποδεκτό ήχο και συχνά πυκνά τα κασετόφωνα τις "μασουλούσαν",αλλά και τα βινύλια(ειδικά τα όψιμης ελληνικής κοπής) μετά απο μερικές ακροάσεις είχαν την ενοχλητική συνήθεια να μεταλλάσσουν τα "σσσ" σε "θθθ" λόγω φθοράς των αυλακιών του δισκου.
Η συλλογή των δίσκων υποτάχθηκε στην ελευση του cd που υποσχόταν "τέλειο ήχο για πάντα"(διαφήμιση της εφευρέτριας philips).
Μόνο που τα πρώιμα cd δεν ακούγονταν:ήχος ξερός,"ξυλινος",χωρίς τις αρμονικές που χαριζαν τον "αέρα" και την "υγρασία" που πηγαζε απ τα βινύλια.
Τα πράγματα βελτιώθηκαν σταδιακά καθώς και οι κατασκευαστές των cd players εξέλιξαν τεχνικες που εκαναν τα μηχανήματα πιο"αναλογικά" και η μεταφορά των ηχογραφήσεων βελτιώθηκε.Εξειδικευμένες εταιρείες μάλιστα(πχ.JVC XRCD,Telarc,Mobile Fidelity) επινόησαν πολύπλοκες μεθόδους transfer απο τις αρχικές ταινίες αποδίδοντας γνωστά αλμπουμ σε εκπληκτική ποιότητα ηχογράφησης.
Μέχρι...που τα πράγματα αρχισαν πάλι να παίρνουν την κάτω βόλτα,τόσο με την ολοένα κι αυξανόμενη κατανάλωση της μουσικής σε μορφή mp3,οσο και με την προηγηθείσα χρονικά γενίκευση της εφαρμογής συμπίεσης του δυναμικού εύρους(dynamic range compression) .

Αυτό το τελευταίο σημαίνει
την ελάττωση της διαφοράς ανάμεσα στο δυνατότερο και το ασθενέστερο ηχητικο σήμα μιας ηχογράφησης.Αυτό επιτρέπει στους τεχνικούς να 'ανεβάσουν" τα χαμηλοτερα περάσματα συμπιέζοντας τις περιστασιακές κορυφωσεις(peaks).
Οταν χρησιμοποιείται με φειδώ η τεχνική δίνει καλά αποτελέσματα κάνοντας συγχρόνως την ηχογράφηση ν'ακούγεται δυνατότερα.Στους υπευθύνους των δισκογραφικών όμως εχει κυριαρχήσει η νοοτροπία
louder is better,ωστε τα δισκάκια που πουλάνε "ν'αρπάζουν" τα αυτιά του κοινού.Παλιά η ακρόαση μουσικής απαιτούσε μια συμμετοχη:σταματούσες αυτό που εκανες για ν'ακούσεις μουσικη.Τωρα ακούμε μουσική κανοντας χιλια δυο αλλα πράγματα κι αρα οι χαμηλότονες ηχογραφήσεις εχουν μικρότερες πιθανότητες ν'αποσπάσουν την πολυδιασπασμένη προσοχή μας.Οι συμπιεσμένες δυνατές ηχογραφησεις λοιπόν τραβούν προσωρινά την προσοχή,αλλά αποστερούν την μουσική απο το δυναμικό της εύρος,τις αρμονικές και μικροδυναμικές της και τελικα απ την επιδρασή της στο συναίσθημα.
Γρηγορα προκαλούν εξοικείωση και κόπωση του ωτός,αναγκαζοντας τον ακροατή ν'αλλάξει σταθμό ή να κλείσει την μουσική.Είναι το οπτικό ανάλογο του να γράφει κανείς με ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ:

WHY IS THE LOUDER IS BETTER APPROACH THE WRONG APPROACH?BECAUSE WHEN ALL OF THE SIGNAL IS AT THE MAXIMUM LEVEL, THEN THERE IS NO WAY FOR THE SIGNAL TO HAVE ANY PUNCH. THE WHOLE THING COMES SCREAMING AT YOU LIKE A MESSAGE IN ALL CAPITAL LETTERS.
AS WE ALL KNOW, WHEN YOU TYPE IN ALL CAPITAL LETTERS THERE ARE NO CUES TO HELP THE BRAIN MAKE SENSE OF THE SIGNAL, AND THE MIND TIRES QUICKLY OF TRYING TO PROCESS WHAT IS, BASICALLY, WHITE NOISE.


Οποιος άντεξε να διαβάσει μεχρι εδώ θα κατάλαβε τι εννοώ.
Το πρόβλημα ξεκινησε με δισκους σαν το What's the morning Glory (των oasis,1995)από τους κλασικούς δίσκους στους οποίους ειχε χρησιμοποιηθεί(μαλλον πετυχημένα) αυτη η τεχνικη και έφτασε στο απόγειο με τα χαιδεμένα παιδιά των κριτικων πριν 1-2 χρόνια Arctic Monkeys,των οποίων τον ήχο δεν μπορω στην κυριολεξία ν'ακούσω.
Αναδεικνύεται δε περίτρανα οταν συγκρίνει κανείς παλιές ηχογραφησεις με τις καινούριες επανεκδόσεις τους όπου εχει χρησιμοποιηθει εκτεταμένο dynamic range compression.
Χαρακτηριστικα συγκρίνετε τις κυματομορφές απο 2 εκδόσεις του ιδιου τραγουδιού των U2.

U2
"With or Without You" (Original)

U2
"With or Without You" (Remastered)

Ακομα πιο διαφωτιστικό είναι το παρακάτω βιντεο...



Εάν κανείς αναλογιστεί ποιές ηταν οι ποιοτικές ηχογραφήσεις που ξεχώρισαν τα τελευταία χρόνια θα θυμηθεί το θρυλικό πλέον Buena Vista Social Club των 70χρονων Κουβανών που ηχογράφησε ο Ry Cooder και πιθανώς το 1ο cd της Norah Jones: αμφότερα ηχογραφημένα με τους πιο κλασικους τρόπους που μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα.

Αντιστοιχα το mp3 είναι οπως ξερουμε ενας απωλεστικός αλγόριθμος μετατροπης του ηχητικού σήματος που συμπιέζει την ηχητικη πληροφορία στο 10% της αρχικής περίπου κοβοντας αυτά που το ανθρώπινο αυτί εχει μικροτερες πιθανότητες ν'ακουσει,περιλαμβανομένων και των ακραίων υψηλών και χαμηλών συχνοτήτων.

Παρ'οτι οπωσδήποτε έχει αποτελέσει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίον διανέμεται,ανταλλάσσεται και αποθηκευεται η μουσική,για ενα ποιοτικό μουσικό κομματι είναι το οπτικό ανάλογο του να παει κανείς στο Λούβρο και αντί να δει την αυθεντική Mona Lisa να δει στη θεση της μια φωτογραφία ανάλυσης 8-10 MP!Οπως και να το κάνουμε δεν είναι το ίδιο!Η μουσική ακούγεται συχνά ρηχή και στεγνή,στερώντας μας την αισθητική απόλαυση που μπορεί κανείς να προσφέρει.

Ο συνδυασμός και των δύο κακών αποτελειώνει τον ήχο:mp3 από δισκο ηχογραφημένο με εκτεταμένο dynamic range compression είναι σαν μια κούρσα "στα κόκκινα" με πειραγμένο zastava!Ακούγεται μια ακαθόριστη ηλεκτρική φασαρία απ την οποία δεν μπορεις να διακρίνεις επιμέρους όργανα ή στίχους.Μετά από λίγο το ανθρώπινο αυτί κουράζεται και επιζητά να σταματήσει η κακοφωνία.

Δεν θα ξεχάσω την ακρόαση σε μιά εκθεση hi-end ενός κομματιού των yello (the race) απο βινύλιο 180 γραμμ. σε ένα σουπερ πικάπ της CLEARAUDIO :Απίστευτος ήχος,εκπληκτικά δυναμικά και τεράστιες διαφορές ηχητικής σταθμης.Το ελβετικό δίδυμο, γνωστό για την τελειομανία του και την πρωτοπορία του σε θέματα ηχογράφησης και ηχητικών εφφέ έιχε φτιάξει μιά ηχητική πανδαισία που όμοιά της δεν είχα ξανακούσει!Οταν αγόρασα ολο προσμονή τον ιδιο δισκο σε cd,(και μην εχοντας βέβαια αντιστοιχα ενισχυτικά),το κομμάτι δεν είχε καμία σχέση:flat και με μειωμένες διαφορές δυναμικων δεν σου τραβούσε πια το ενδιαφέρον,μπορουσες να το προσπεράσεις σχεδόν αδιάφορα...

Βέβαια τα πράγματα αλλάζουν και εκεί που παλιά ψαχναμε ποιός ενισχυτής είναι πιο γλυκόηχος, τωρα κοιτάμε ποιος φέρει τα περισσότερα λογότυπα ηχητικών φορμά και ποιός συνδέεται με το σύγχρονο φετίχ,i-pod.H εξέλιξη κρύβει μεσα της το σπέρμα της οπισθοχώρησης...Είναι το αντάλλαγμα,φαίνεται, για την διαθεσιμότητα πολύ μεγαλύτερου όγκου μουσικής στα αρχεία μας,με πολύ μικρότερο κόστος.όπως συμβαίνει και με τη διατροφή κερδίσαμε σε ποσότητα χάνοντας σε ποιότητα.Times are achangin' όπως έλεγε κι ο μεγάλος Bob Dylan ή "όλα τα ίδια μενουν"(υπο την έννοια οτι η ποιότητα του ήχου επανέρχεται σε επίπεδα κασσέτας)?





Δευτέρα, Ιανουαρίου 07, 2008

SQUARE AWARDS 2007


Μια και το 2007 μας τελείωσε , σκεφτηκα να απονείμουμε ορισμένα βραβεία επιλεκτικά ,εν είδει ανασκόπησης,σε πρόσωπα και καταστάσεις που ξεχώρισαν θετικά ή αρνητικά μέσα στη χρονιά:
βραβείο πομπώδους πολιτικης ανικανότητας
αν και πολλοί οι διαγωνιζόμενοι,ξεχώρισε δικαιωματικά ο ένας,ο μοναδικός,ο ανεπαναληπτος,ο Βύρων-"εκτίω ποινή"-Πολύδωρας,ο οποίος αφού αρχικά κάλυψε πολιτικά τις ασχήμιες των αστυνομικών,στη συνέχεια συγκρουστηκε μαζί τους,ομολόγησε οτι υπουργεύει ενάντια στη θέληση του από αίσθηση καθήκοντος,για να δει τελικά τη μισή Ελλάδα να καίγεται υπο τις οδηγίες" οργανωμένου σχεδίου" του "στρατηγού Ανέμου"
Runners up:
Γεωργ.Βουλγαράκης
(για την αξιοθρήνητη παρουσία του όταν καιγόταν η Ολυμπία)
Γ.Α.Παπανδρέου(για τις διαδοχικά προεκλογικά αυτογκόλ του)

βραβείο έμπρακτης αποδειξης τι θα έπρεπε να σημαίνει δήμαρχος
Χρηστος Κορτζίδης του Ελληνικού
ο μόνος δήμαρχος που αντί να αυξήσει την περιφέρεια της κοιλιάς του κατα τη θητεία του,προέβη σε απεργία πείνας διαμαρτυρόμενος για τον ξυλοδαρμό 2 αντιδημάρχων του απο τους μπραβους νυχτερινού "επιχειρηματία",τακτικού θαμώνα των τηλεπαραθύρων,που είχε καταλάβει την παραλια του Αγ.Κοσμά υπό τις 'δημοκρατικές" ευλογίες της ΕΤΑ,του νομικού οχήματος ιδιωτικοποίησης της κοινής μας κληρονομιάς,που εφηύρε η σοσιαλιστική κυβέρνηση.

βραβείο πολιτικής αυτοχειρίας
εδώ θα δοθεί σκληρή μαχη μεταξύ Γ.Α.Παπανδρέου(για την προεκλογική του παρουσία και επιλογές) και Ευ.Βενιζέλου (για την έπαρση με την οποία κατάφερε να χάσει το αρχικό του προβάδισμα στις εσωκομματικές διαδικασίες παρά την προκλητική στήριξη απ τους Βαρώνους των media).Το βραβείο προσπάθησε να κλέψει στο νήμα ο κ.Μαγγίνας που αφενός προσπάθησε να "λύσει" το Ασφαλιστικό διατηρώντας ο ίδιος ανασφάλιστους εργάτες,αφετέρου είχε την απρονοησία να ξεκινήσει βαζοντάς τα με τους Δημοσιογράφους.

βραβείο νεοεφανιζόμενου πολιτικού ηγέτη
φυσικα στον Νικολά Σαρκοζύ,που και τα δυσάρεστα είπε προεκλογικά και εξελέγη πανηγυρικά,και άρχισε να τα εφαρμόζει αγνοώντας μέχρι στιγμης το πολιτικό κόστος,και το χωρισμο με τη Σεσιλιά ξεπέρασε,και την θεά Carla Bruni κερδισε και σε αντίθεση με τους εγχώριους Δον Ζουάν,καταφέρνει να κουμαντάρει πρώην και νυν,πεθερές,ετεροθαλή παιδιά κλπ,χωρίς να χρειάζεται να ...εκπαραθυρωθεί.
Διαφορά πολιτικής ωριμότητας της κοινωνίας ή χαώδης διαφορά ικανοτήτων διαχείρησης?


βραβείο μανατζερ της χρονιάς
Ζελικο Ομπράντοβιτς,
ο φιλοσοφημένος προπονητής της ομάδας μπασκετ του ΠΑΟ,που οδήγησε την ομάδα του στον 4ο ευρωπαικό τιτλο της ιστορίας του,παρά το οτι είχε ελάχιστη βοήθεια απο τις 2 πιο ακριβοπληρωμένες μεταγραφές του.Εκτός αυτού δεν δίστασε να τα βάλει με τους οπαδούς της ομάδας του όταν ασχημονούσαν,αλλά και με διοικητικούς παράγοντες που εμπνεύστηκαν την προβολή ειρωνικού βιντεο έναντι του αντιπάλου προπονητή(Γκέρσον).Φιλοσοφημένος,διότι έχοντας βρεί διοίκηση με την οποία συνεννοείται άριστα,η οποία μεριμνά να εκπληρώσει οποιαδήποτε επιθυμία του(ακόμα κι αν έχει κάνει δαπανηρά λάθη επιλογών,οπως Γεβτόκας) και κόσμο που τον έχει αποδεχτεί σαν "προφήτη" δεν ψάχνεται για μερικά χρηματα παραπάνω ,όπως θα εκαναν οι περισσότεροι,αλλά δηλώνει και το δείχνει εμπράκτως οτι η ομάδα και η Αθήνα είναι το σπίτι του.




τηλεοπτική σειρά της χρονιάς
μα φυσικά,το "Πενήντα-Πενήντα" των αμίμητων Π.Χαικάλη-Π.Φιλιππίδη-Σ.Μπουλά και των συνεργατών τους(Νικολέττας Καρρά περιλαμβανομένης!).Ειδικά ο πρώτος νομίζω θα περιληφθεί στο πάνθεον των μεγάλων Ελληνων κωμικών.Απολαυστική σειρά στη 2η σεζόν της που δυστυχώς ολοκληρώθηκε το καλοκαίρι.


αναπάντεχος πρωταγωνιστής της χρονιάς
Τακης Λεμονής,
προπονητής του Ολυμπιακού.Αν και φαινομενικά ο αδύναμος κρίκος στην φετινή "ακριβή" ομάδα του ΟΣΦΠ, θα πρεπει να του πιστωθεί οτι πήρε δύσκολες αποφάσεις οι οποίες τον δικαίωσαν:"καθάρισε" τους παλιούς Γεωργάτο,Ανατολάκη κλπ,απαλλαξε την ομάδα απο τους παγκίτες που έμειναν στασιμοι,επέλεξε να πορευτεί χωρις τον σταρ της ομάδας Ριβάλντο και μαζί με τον Ιβιτς προχώρησαν σε "μεταμόσχευση DNA"(Γκαλετι,Κοβάσεβιτς,Λεντέσμα κλπ) στον πυρήνα της πιο αποτυχημένης ευρωπαικά ελλην.ομάδας.Παρότι κλυδωνίστηκε αρχικά,διεκδικησε το ονειρο παίζοντας με την πλάτη στον τοιχο στην Βρέμη(υπό διαφαινόμενη απόλυση)και κατάφερε να σπάσει το αρνητικό σερί που βάραινε τα πόδια των παικτών του όποτε έβγαιναν απ το FIR Αθηνών.Με ώριμο coaching και λογική κατάφερε και να πάρει δίκαια προκριση στον επόμενο γύρο κανοντας ματς που οι οπαδοί του Ολυμπιακού θα θυμούνται για μια ζωή.


blogger της χρονιάς

παρά το οτι η συναισθηματικά φορτισμένη κραυγή απελπισίας και οργής της ετοιμοθάνατης Αμαλίας Καλυβίνου τάραξε τα λιμνάζοντα ύδατα της ελλην.κοινωνίας και προκάλεσε μαζικές εκδηλώσεις συμπάθειας και κατακραυγής για την κατάσταση στον χώρο της υγείας,θα ψηφίσω κάποιον που το 90% των κειμένων του είναι αναπάντεχα,ανατρεπτικά και εν τέλει κινητοποιούν τον νου να σκεφθεί.Επιπλέον ποστάρει με αξιοθαύμαστη συχνότητα,απρόσιτη στους περισσότερους απο μας.Κύριε old boy,παρακαλώ εγερθείτε να παραλάβετε το βραβείο σας.

ΥΓ.αυτό δε σημαίνει οτι φέτος δεν γνώρισα κι άλλες πολυ αξιόλογες φωνές,οι περισσότερες εκ των οποίων περιλαμβάνονται στις "περιηγήσεις μου"(univers,locus publicus,βασικός μέτοχος,λωτοφάγος κλπ)

και για να κλείσουμε με ομορφιά...

τηλεοπτικό πρόσωπο της χρονιάς
η Κατερίνα Λέχου στο 'Ευτυχισμένοι μαζί".




Γιατί αν και πολύ όμορφη γυναίκα,κοιτά με τέτοια γλυκύτητα είτε τα τηλεοπτικά της "παιδιά",ειτε τον τηλεοπτ."συζυγο" και τους φίλους του,που δεν μπορεί παρά να είναι ενας υπέροχος άνθρωπος με αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους.Το βλέμμα της δείχνει μια γυναίκα ευγνώμονα για τα "δώρα" που της δόθηκαν(ομορφιά,δυνατότητα να είναι στην σκηνή) που ανταποδίδει απλόχερα σκορπώντας γύρω αγάπη και λάμψη . Η ωριμότητα που χαράζει τις πρώτες ρυτίδες στο πρόσωπό της την κάνει ακόμα πιο ελκυστική.Ισως,γιατί αναδεικνύει ακόμα πιο σπάνιο το ότι δεν "ξέχασε" το κοριτσάκι που κάποτε υπήρξε και κράτησε τα καλύτερα του στοιχεία.Ας παραδειγματίζονται οι πλείστες ναρκισσιστικά αυτάρεσκες "μοιραίες" που συναντούμε καθημερινά...