Γιατί ήμουν σίγουρος....

Για να το ελαφρυνουμε και λιγάκι...

Έτυχε, πάλι, το Σάββατο το βράδυ,μετά από μια ωραία ταινία σε θερινό(Burning Plain) να πέσω πάνω στον τελικό του 'Ελλάδα έχεις ταλέντο",από τη μέση και μετά...Στους φιναλίστ και μάλιστα ανάμεσα στην 4άδα,μάλλον ανέλπιστα ήταν και ο νεαρός Μαυρίκιος Μαυρίκου,για τον οποίον είχα γράψει εδώ μετά την πρώτη του εμφάνιση.
Όταν ο παρουσιαστής Χρήστος Φερεντίνος έφτασε στους 2 τελικούς διεκδικητές της πρώτης θέσης και του επάθλου ήμουν σίγουρος για το ποιά θα ήταν η επιλογή του κοινού(σημειώνω εδώ οτι η επιτροπή επέλεξε ενα νούμερο στο οποίο δόθηκε ένα σπορ αυτοκίνητο,και το κοινό τον τελικό νικητή του διαγωνισμού)




Ανάμεσα στην αποενοχοποιημένη σάτιρα του θνησιγενούς σχήματος των Kiss Μαδιάμ και στο,έστω, παρουσιασμένο με στόμφο κλασικό τραγούδι του Μαυρίκιου,ήμουν βέβαιος οτι το ελληνικό κοινό-κάθε φορά- θα διάλεγε τον καινοτόμο χαβαλέ...Δεν βοηθησε βέβαια και το οτι ο νεαρός,που παίρνει τον εαυτό του πολύ στα σοβαρά, επιμένει ν'αναζητά την καταξίωση εκτός του φυσικού του χώρου,σε διαγωνισμούς 'γενικού" ταλέντου,βγάζοντας ίσως και μια απωθητική calculated δουλο/θηλυ/πρέπεια...Ομολογουμένως γέλασα με την αναπάντεχη χιουμοριστική διασκευή του concept group των Kiss Μαδιάμ,αλλά ακριβώς τα συστατικά της επιτυχίας του εγγυώνται και το βραχύβιο αυτής,μόλις δεν θα φαίνονται πια ως καινοτομία.Αναρωτιέμαι για παράδειγμα,αν στην Ιταλία με τη μεγαλύτερη παράδοση στο κλασικό τραγούδι,το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θα ήταν το ίδιο....