Τετάρτη, Οκτωβρίου 28, 2009

Της διαδοχής το κάγκελο....

Όπως ένας δεσποτικός πατέρας αφήνει το στίγμα του στην αναποφασιστικότητα και αδράνεια της οικογενείας του για πολύ μετά αφότου εκλείψει,έτσι και η αδιαμφισβήτητα ηγετική προσωπικότητα του ιδρυτή της Ν.Δ. την μετέτρεψε για πάντα σ'ενα κόμμα αταβιστικά καταδικασμένο στην αναζήτηση του επόμενου Μεσσία.
Αντί να προβληματιστούν ειλικρινά και γόνιμα πως στο καλό καταφεραν την παντοδυναμία του 2004 να την μετατρέψουν στην ηχηροτερη ήττα της ιστορίας τους (και από ποιόν αντίπαλο...) και να συνάγουν πολύτιμα για το μέλλον συμπεράσματα και διδαχές,η (έμπλεη ανακούφισης) ανακοίνωση της παραίτησης του ηττηθέντος αρχηγού έθεσε άμεσα σε λειτουργία τους μηχανισμούς προσωπικής προβολής και πλασαρίσματος,υπερπηδώντας το αναγκαίο στάδιο ενδοσκόπησης.

Οι επίδοξοι δελφίνοι έσπευσαν να δηλώσουν υποψηφιότητες προλαμβάνοντας ίσως κάποιον άλλο που θα μπορούσε να αναδειχθεί μέσα από γόνιμες ζυμώσεις,και τα στελέχη δίχως τωρινές ηγετικές φιλοδοξίες έσπευσαν να ποντάρουν όπου θεωρούν επικρατέστερη την επικράτηση σε συνδυασμό με την επίτευξη των προσωπικών τους ανταλλαγμάτων.Μόνη τους έννοια τα διαδικαστικά ιδίως σχετικά με το ποιοί τελικά θα ψηφίσουν.Όποιοι θεωρούν οτι μειονεκτούν στον τομέα των εσωκομματικών μηχανισμών επιδιώκουν διεύρυνση του εκλεκτορικού σώματος ποντάροντας στα ώριμα κριτήρια με τα οποία ψηφίζει συνήθως το πόπολο:χαμόγελο,σκηνική παρουσία,στομφώδης λόγος άνευ συγκεκριμένων δεσμεύσεων,image.Μόνη τους έννοια η αναρρίχηση στη θέση του "Θεού",του έχοντος το Αλάθητο,τουλάχιστον μέχρι την επόμενη ήττα...
Κι έτσι οι δύσμοιροι θαμώνες του κεντροδεξιού χώρου,αλλά και όλοι οι πολίτες αυτής της χώρας που κατανοούν την αναγκαιότητα ύπαρξης μιας σοβαρής και συντεταγμένης Αντιπολίτευσης κάθε φορά,ως ένα αναγκαίο ερέθισμα για την καλύτερη λειτουργία της Κυβέρνησης καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα σε εμφανώς ανεπαρκείς και οπωσδήποτε καθόλου ανανεωτικές λύσεις.

Υπάρχει κανείς που θα έβλεπε το φαβορί της κούρσας σε θέση ανώτερη από προισταμένη τοπικού supermarket αν διέθετε διαφορετικό επώνυμο?σε τι έχει διακριθεί η κυρία ώστε να διεκδικεί την αρχηγία της ΝΔ?από τότε που πήρε το οικογενειακό χρίσμα(δεδομένου ότι οι άρρενες κληρονόμοι ήταν ακόμα μικροί σε ηλικία) πολιτεύεται αξιοποιώντας τους μηχανισμούς του πατρός,μεριμνώντας αποκλειστικά για την προσωπική της προβολή,προσεταιριζόμενη αυτούς ακριβώς τους ισχυρούς που ο κόσμος έχει σιχαθεί να τον εκμεταλλεύονται,δίχως καμία ουσιαστική συνεισφορά στην ιδεολογία και την ατζέντα του κόμματος.Και μόνο το γεγονός ότι συνεχίζει με το συναισιθηματικά φορτισμένο επώνυμο του δολοφονηθέντος συζύγου και όχι με το πατρογονικό της ή/και αυτό του νέου συζύγου δείχνει οτι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα:κανείς δεν αποποιείται ενα πετυχημένο brandname.
Για τον αγαπημένο του ιστολογίου,κ.Αβραμόπουλο το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι οτι δεν εμφανίσθηκε τώρα πρόσφατα ως πολλά υποσχόμενος ευρωπαιστής:στα 18 χρόνια που μεσολάβησαν πρόλαβε να δικαιώσει πλήρως τον Πάγκαλο,αποδεικνυόμενος όχι μόνο 'ένα πουκάμισο αδειανό",αλλά και ενα πολύ επικίνδυνο τέτοιο,διατεθειμένο να παίξει οποιονδήποτε ρόλο(και για οποιονδήποτε....)θα μπορούσε να τον εκτοξεύσει στην κορυφή.
Παρά το ότι έσπευσε να κατοχυρώσει "οτι εμείς τουΛάχιστον δεν κλέψαμε", αποδείξεις αμοραλισμού έχει δώσει πολλές,απ την διάλυση του κόμματός του στον τηλεοπτικό αέρα δίχως να έχει προηγουμένως ενημερώσει ή συναποφασίσει με τα στελέχη του,μέχρι την πανηγυρική υπογραφή συλλογικής συμβάσεως με την ένωση των νοσοκομειακών γιατρών και την εντός μηνός εν κρυπτώ αθέτησή της κατά την κατάθεση του σχετικού νομοσχεδίου προφασιζόμενος οτι η κρίση ήταν βαθύτερη απ΄ όσο γνώριζε ενα μήνα πριν ή την επίσης εν κρυπτώ παράδοση της πρωτοβάθμιας υγείας στα μεγάλα συμφέροντα του χώρου με διάταγμα που προώθησε για υπογραφή 2 μέρες πριν τις εκλογές(είχε ήδη αποπειραθεί να το πράξει άλλες 2 φορές εξίσου ύπουλα,υποβάλλοντας το στα θερινά τμηματα της Βουλής και ενώ υποτίθεται οτι βρισκόταν σε διαβούλευση).Θα συζητηθεί επίσης αρκετά απ'ότι λέγεται η απευθείας παραγγελία 8 εκατομ.δόσεων του εμβολίου για την γριππη Η1Ν1 πάλι λίγες μέρες πριν τις μοιραίες εκλογές και ενώ οι ειδικοί είχαν καταλήξει οτι θα αρκούσαν περίπου οι μισές.
Ο τρίτος υποψήφιος δεν βρέθηκε αρκετά σε κυβερνητικό πόστο για να μας έχει δώσει τέτοια δείγματα.Γόνος γνωστών οικογενειών,με πτυχίο από ηχηρό Πανεπιστήμιο και ισχυρά ερείσματα στην στενά αλληλουποστηριζόμενη ¨μαφία" του νομού του,δεν έχει ουσιαστικά εργαστεί κι αυτός ποτέ,ενώ στα μείον του καταγράφεται όχι μόνο η αποτυχημένη τροχιά του πολιτικού σχηματισμού που δημιούργησε αλλά και το ότι τα τότε στελέχη του δεν επέλεξαν να σταθούν πλάι του και τώρα.Προς τιμήν του,είναι ο μόνος που έθεσε ουσιαστικά το θέμα του ιδεολογικού και πολιτικού επαπροσανατολισμού του κόμματος ως αλληλένδετο με την εκλογή του αρχηγού.Δεν εγγυάται κι αυτός όμως την ρήξη με τα φέουδα και την επετηρίδα του κόμματος.
Για τον γραφικό λαικιστή 4ο υποψήφιο δεν χρειάζεται να ξοδέψω φαιά ουσία καθώς η υποψηφιότητα του εξυπηρετεί προσωπικές του στρατηγικές τοπικής εμβέλειας.

Είναι σαφές λοιπόν,οτι ενώ οι νεοδημοκράτες ψάχνουν τον επόμενο Μεσσία που θα τους οδηγήσει και πάλι στο έπαθλο της Νίκης,ήτοι τον κρατικό κορβανά,έχουν χάσει την μεταστροφή της κοινωνίας που δε μένει πια περιορισμένη σε πατροπαράδοτα κομματικά στεγανά αλλά ταλαντώνει όλο και πιο βίαια και ανυπόμονα το εκκρεμές της Εξουσίας,αναζητώντας,επιτέλους,έναν άξιο κήνσορά της...Κι αφού οι πορφυρογέννητοι φορείς του "κληρονομικού χαρίσματος" αποδεικνύονται ανεπαρκείς ο ένας μετά τον άλλον,θ'ανοίξει ο δρόμος για μια εκ βάθρων αλλαγή του στάσιμου,εδώ και 50 χρόνια,πολιτικού σκηνικού.

Τρίτη, Οκτωβρίου 13, 2009

Γνήσια Τέχνη με Άμμο...



Η Ξένια Σιμόνοβα,εξ Ουκρανίας,κερδίζει το 'Ουκρανία έχεις ταλέντο"
Με χέρια που πετούν σαν πουλιά,ζωντανεύει την τραγική ιστορία της χώρας της,εικονογραφώντας στιγμιότυπα απ τη ζωή ενός νέου ζευγαριού καθώς η ανέφελη προοπτική της σκιάζεται απ τα γερμανικά βομβαρδιστικά.Η Ουκρανία έχασε στον Β Παγκ.Πόλεμο το 1/4 του πληθυσμού της,και η Σιμόνοβα αποτείνει συγκινητικό φόρο τιμής με τους μαγικούς μετασχηματισμούς των εικόνων της,που μιλούν-σε παγκόσμια γλώσσα-για τα αιώνια της Ζωής ζητήματα:τον Έρωτα,την ελπίδα,το θάνατο,την απώλεια,την Γέννηση,τον Πόλεμο και την Ειρήνη.
Απλά υπέροχο...

Κυριακή, Οκτωβρίου 11, 2009

Ο Ευλογημένος Αρχηγός....



Ποιός να το έλεγε,εκείνο το μακρινό καλοκαίρι του 90...όταν ο Παύλος Γιαννακόπουλος,που πλήρωνε ακόμα πανάκριβα "δίδακτρα" ως παράγοντας,αποφάσιζε να δώσει κοντά 100 εκατομύρια και να διαλύσει το ιστορικό τμήμα πόλο για χάρη ενός 16 χρονου μαθητή από την Γλυφάδα.Οι 'εσωκομματικοί του αντίπαλοι" έμελλε να του το χτυπάνε σαν σκάνδαλο μέχρι να έρθει το παλλιροιακό κύμα των τίτλων και να τους πνίξει...
Το λεπτό παλικαρράκι με το φαρμακερό "χέρι" βρέθηκε αναγκαστικά στα βαθιά ελλείψει αληθινής ποιότητας στην τότε ομάδα,πήρε πολύ νωρίς φανέλα βασικού και άρχισε να ζυμώνεται στον ρόλο που η Μοίρα του επεφύλασσε.Η έλευση ολοένα και μεγαλύτερων ονομάτων στην ομάδα βοήθησε και τον ίδιο να γίνεται καλύτερος παίκτης,αίροντας τις δυσβάστακτες προσδοκίες απ τους δικούς του μόνο ώμους,με τις επιτυχίες να έρχονται ακριβώς την ώρα που έπρεπε,λίγο πριν η απογοήτευση και η εσωστρέφεια αρχίσουν να κατατρώνε την ομάδα.
Γιατί τελικά,οι πολύ μεγάλες καριέρες,εκτός από ταλέντο και δουλειά,χρειάζονται 2 ακόμα δυσεύρετα συστατικά:
Τύχη και σωστή Κρίση...
Η τύχη
έγκειτο στο ότι η μπασκετική ωρίμανση του αρχηγού,σε νεαρή μάλιστα ηλικία,συνέπεσε με την καρποφορία, επιτέλους, των κόπων των Γιαννακοπουλέων σε τίτλους, που τους παρακινούσε σε ολοένα και νέες επενδύσεις χτίζοντας τελικά στα χρόνια του Ομπράντοβιτς μια Αυτοκρατορία που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο ελληνικός αθλητισμός.
Η σωστή κρίση εκδηλώθηκε για 1η φορά το καλοκαίρι του 97(αν δεν κάνω λάθος),όταν ο διόσκουρός του Νίκος Οικονόμου" εκβιαζοντας" τον Παύλο γα μερικά εκατομύρια παραπάνω γύρισε την πλάτη του στο πεπρωμένο του,καταστρέφοντας ουσιαστικά την καριέρα του.
Ο Φράνκι,που ακολουθούσε στις διαπραγματεύσεις,τήρησε διαφορετική στάση και έμελλε να δικαιωθεί πλουσιοπάροχα,και υλικά,και-κυρίως-από πλευρά δόξας και τίτλων.Την ίδια εμπιστοσύνη στους διοικούντες έδειξε σε κάθε ανανέωση του συμβολαίου του και αυτοί του το ανταπέδωσαν χαρίζοντάς του μεγάλα συμβόλαια και όταν πια ο αγωνιστικός του ρόλος στην ομάδα ήταν πια περιορισμένος.Στο πλευρό του τεράστιου Ομπράντοβιτς όμως,είχε σφυρηλατήσει έναν διαφορετικό,πολύ πιο σημαντικό ρόλο,αυτόν της ζωντανής Ιστορίας του Παναθηναικού,του αληθινού Ηγέτη που συνόψιζε το πνεύμα αυτής της Ομάδας,του εμψυχωτή αλλά και του θρύλου που δεν είχε πρόβλημα να μπεί μόνο για 5 λεπτά "βρώμικης" δουλειάς,δίνοντας το
μέτρο και στους νεώτερους συμπαίκτες του,Και εδώ ανιχνεύεται η σωστή κρίση του ανθρώπου Αλβέρτη:άλλοι στη θέση του θα δυσανασχετούσαν για την αγωνιστική τους απραξία,θα αρνούνταν να υποβληθούν στην βάσανο της προετοιμασίας και των προπονήσεων μόνο για να παίζουν αραιά και πού 3λεπτα...ο Φράνκι αποδέχτηκε μεγαλόθυμα τον ρόλο του και δεν δισταζε όταν καλούνταν να προσφέρει και στο παρκέ,να παίξει κάποια λεπτά "σκυλίσιας" άμυνας περιμένοντας την ευκαιρία για το trademark σουτ του...
Η ανταμοιβή του εξαιρετικά πλουσιοπάροχη:25 τίτλοι,μεταξύ αυτών και 5 ευρωπαικά κύπελλα,καθολική αναγνώριση,δόξα και χρήμα...Κυρίως όμως η ηθική αναγνώριση απ τους συμπαίκτες του που εκδηλώθηκε με των ωραιότερο τρόπο με το επίμονο κάλεσμα του διαδόχου του Δημ.Διαμαντίδη να σηκώσουν μαζί το πέμπτο Ευρωπαικό,στην O2 Arena του Βερολίνου.

Κορυφαία στιγμή για έναν αληθινά Ευλογημένο αθλητή...μέχρι το σημερινό σούπερ τιμητικό Αντίο που θα κάνει και τον Μήτσο,τον Bill και τ'άλλα παιδιά να ονειρεύονται την δική τους αντίστοιχη βραδιά.Έτσι χτίζονται και διατηρούνται οι μεγάλες Ομάδες...

Παρασκευή, Οκτωβρίου 02, 2009

Επίφαση Δημοκρατίας η Τελετή παράδοσης....

του Ηλ.Μακρή απ την Καθημερινη

Μια μέρα έμεινε για να ολοκληρωθεί η διαδικασία παράδοσης της Εξουσίας στο νέο "εκλεκτό".Προσέξτε,σκοπίμως δεν γράφω 'εκλεγμένο" αφενός γιατί οι εκλογές δεν έγιναν ακομα,αφετέρου διότι η επιλογή από τα Αφεντικά (εγχώρια τε και εξωχώρια...) έχει γίνει προ πολλού.Απομένει η τυπική επικύρωσή της από τους "πολίτες" δια της ψήφου τους ώστε να παραμένει η κατευναστική ψευδαίσθηση της επιρροής,της συμμετοχής στην "δημοκρατία" και ο "εκλεκτός" να καταστεί και "εκλεγμένος".

θα πρέπει να έχω παρακολουθήσει (με άλλοτε άλλο ενδιαφέρον) κοντά 30 χρόνια προεκλογικών εκστρατειών.Πάντα οι έχοντες την Εξουσία,κορεσμένοι ή/και κουρασμένοι μετέρχονταν οποιουδήποτε μέσου(διατυμπάνιση έργου,εκμετάλλευση κρατικών ΜΜΕ,προσπαθεια 'εξαγοράς" εξαρτημένων εργασιακά ψηφοφόρων κλπ) για να διατηρηθούν σ'αυτήν και οι διεκδικώντες υπόσχονταν μετεκλογικούς παραδείσους με πιασιάρικα σλόγκαν όπως "Αλλαγή","Εκσυγχρονισμός"(άσχετα αν οι υποσχέσεις τους υπονομεύονταν πάντα από την παραλαβή της ..... παραδοσιακά "καμμένης γης").Δεν θυμάμαι πάντως άλλη φορά υποψήφιο να κάνει μια εντελώς αγέλαστη προεκλογική εκστρατεία με βασικό σύνθημα το πόσο πιο υπεύθυνα θα μας αφαιμάξει μετεκλογικώς...γεγονός που ενισχύει την υποψία μου οτι η χρεωκοπία ειναι ήδη εδώ.Σαν μια παρωδία του Ουίνστον Τσώρτσιλ ο Πρωθυπουργός μας υποσχέθηκε 'υπεύθυνα" "αίμα και πόνο",προσπερνώντας βέβαια την προφανή ένσταση του γιατί ο κόσμος να εμπιστευτεί ξανά κάποιον ο οποίος 5,5 χρόνια δεν έκανε τίποτε για να μην φτάσουμε σ'αυτό το σημείο.
Βλέποντας όμως στιγμιότυπα από τη χθεσινή επικοινωνιακή "παράσταση" στην Ηλιούπολη βεβαιώθηκα οτι-ακόμα και τώρα-ο τύπος δεν έχει καταλάβει τίποτε και (νομίζει οτι..)μας δουλεύει:
ερωτηθείς κατά πόσο το "δραστικό φάρμακο" που προτείνει μπορεί να είναι ανεκτό απ τους χαμηλόμισθους και τους επί ξύλου κρεμάμενους νέους,ο κ.Καραμανλής ύψωσε τα χέρια για να προσδιορίσει τους "υψηλόμισθους" και κατεβάζοντας τα,τα άνοιξε διαγράφοντας μια αποφασιστική οριζόντια γραμμή που συνόδευε τη λέξη "πάγωμα",προτού τα χαμηλώσει για να προσδιορίσει τους "χαμηλόμισθους",για να τα τείνει μετά προς τα μπρός σα νάδινε ένα δώρο,εν προκειμένω κάποιο απροσδιόριστο "βοήθημα",λες και η κατάσταση της Οικονομίας οφείλεται στις υπερβολικές αυξήσεις των "υψηλόμισθων"...
Σαν διάγγελμα σε κωφούς,η ικανότητα του στη Γλώσσα του Σώματος υπερτονίστηκε τόσο ώστε η Εικόνα να υποκαθιστά πλήρως τον Λόγο,για να εντυπωθεί στο ασυνείδητο των ψηφοφόρων το ¨μήνυμα" του αποφασιστικού και υπεύθυνου Ηγέτη.Κι όμως η ίδια αυτή Εικόνα του ασφυκτιώντος στο τεράστιο άψογο κοστούμι του υπερσιτισμένου "Μπούλη", εικονογραφούσε με ανατριχιαστική ενάργεια μια 5ετία ράθυμης και "καλοσιτισμένης" εικονικής διακυβέρνησης,της οποίας η κύρια παρακαταθήκη αν δεν είναι η Χρεωκοπία της χώρας,θα είναι η ανάδειξη-επιτέλους- του Γιωργάκη πρωθυπουργού.
Ναι, νιώθω θυμό για την κατασπατάληση της ηχηρής εντολής που έλαβε το 2003,μιας εντολής που συμπεριελάμβανε και την σιωπηρή αποδοχή μεγάλου μέρους και εκείνων που δεν τον είχαν ψηφίσει και σηματοδοτούσε την τελευταία,ίσως, ευκαιρία νοικοκυρέματος της Ελλάδας σε σχετικά ήρεμα νερά ,πριν ξεσπάσει η παγκόσμια Κρίση που ξεγύμνωσε και μεγέθυνε τις χρόνιες παθογένειες μας απειλώντας να τσακίσει το καρυδότσουφλο "η ανέμελη Ελλάς' στις ξέρες της υπερχρέωσης και του ΔΝΤ.
Κι έτσι,μεθαύριο ο "Κυρίαρχος Λαός"θα επικυρώσει την προαποφασισθείσα μεταβίβαση της εξουσίας από τον Καραμανλή τον Β΄ στον Παπανδρέου τον Γ¨(τον "Τρίτο τον Μακρύτερο" κατά Καλαιτζή)και την ομάδα των 'έτοιμων από καιρό" πρωτοκλασάτων του,γνωστών και μη εξαιρετέων για να συνεχιστεί το 'παιχνίδι" των πολιτικών στις πλάτες των υπηκόων τους...πως ήταν η σχολική Βυζαντινή Ιστορία? κάπως έτσι...
Μένει μόνο να δούμε τον πανάκριβο λογαριασμό....