Τρίτη, Ιουνίου 17, 2008

Αντιπαράθεση δύο ειδώλων...



Εάν το ποδόσφαιρο είναι μια ειρηνική μίμηση του πολέμου,τοτε ο Εθνικός μας Όττο είναι ο ακραία ρεαλιστής Πρώσσος Στρατηγός,που αδιαφορεί για το κόστος,επιδιώκοντας μόνο το αποτέλεσμα. Τόσο ακραία ρεαλιστής ώστε ν'αποδέχεται με μειδίαμα την κατηγορία του "κυνικού κλεφτοκοτά"απο τους συμπατριώτες του δημοσιογραφους,λεγοντας οτι αν δεν έπαιζε έτσι θα είχε δεχθεί 5 γκολ στο ημίχρονο απ την ...Σουηδία!
Με μια υποσημείωση:
είναι ο 70χρονος πρώσσος στρατηγός,που όπως όλοι οι συνομίληκοι του δυσκολεύεται πολύ να αντιληφθεί (ή να παραδεχθεί...)οτι ο κόσμος αλλάζει,οτι η τακτική που έπιασε πριν 4 χρόνια είναι απίθανο να ξαναπιάσει σήμερα.Πέρασαν 130 χρόνια για να επαναλάβει ο Χίτλερ την ολέθρια επιλογη του Ναπολέοντα να τα βάλει με το Ρωσικό Χειμώνα.
Ο Ρεχάγκελ λέγεται οτι αποφεύγει να ενημερώνεται για τα γραφόμενα του ελλην.αθλητικού τύπου(και κατά τη γνώμη μου καλά κάνει),ενώ έχει κατηγορηθεί οτι περνά μεγάλα χρονικά διαστήματα εκτός Ελλάδος και δεν έχει σαφή προσωπική αντίληψη των ικανοτήτων νέων ποδοσφαιριστών.Παρά το ότι εμείς τον θεωρούμε Ελληνα,παραμένει ο τεχνοκράτης Βαυαρός που εχει σχηματίσει μια (σωστή αρχικά...) εντύπωση για τις ικανότητες και αδυναμίες των παικτών του,και πορεύεται μ'αυτήν,αρνούμενος να αναθεωρήσει έστω και μερικώς με βαση νεα δεδομένα.Έτσι στο ματς-ντροπή της πρεμιέρας με τη Σουηδία απέφυγε να ρισκάρει το παραμικρό,ατενίζοντας απαθής τις αμήχανες πασίτσες που αντάλλαζαν οι αμυντικοι μας επί πεντάλεπτο στην περιοχή μας,συνοδεύοντας την κουβέντα με τον βοηθό του με ελικοειδείς κινήσεις του χεριού,λες και περιέγραφε την ειδική της Οίτης στο Ραλυ Ακροπολις.
Εάν για κατι ευθύνεται, είναι οτι 4 ολόκληρα χρόνια δεν επιχείρησε να μπολιάσει κάποια στοιχεία δημιουργικότητας στην αμυντικογενή εθνικη ομάδα ή για να πάμε παραπέρα οτι δεν ενδιαφέρθηκε μαζί με την Ομοσπονδία να χτίσουν ενα διαφορετικό σύστημα παραγωγής και αναδειξης ταλέντων,πάνω στις νωπές δάφνες της ανέλπιστης επιτυχιας του 2004.
'Ισως,αν ήταν 20 χρόνια νεώτερος και έκαιγε ακόμα μέσα του η φλόγα της δημιουργίας,να το είχε απαιτήσει...Ακόμα κι έτσι όμως,έκανε για το ελλην.ποδόσφαιρο όσα δεν εχουν κάνει όλοι οι ελληνες προπονητές μαζί (εξαιρείται ο παντογνώστης Δάσκαλος του Λίπι,Νίκος Αλέφαντος).

Αντίστοιχα,ο Φατίχ Τερίμ είναι ο ζωντανός Θρύλος του Τουρκικού ποδοσφαίρου στα 55 του χρόνια.Ο μόνος προπονητής που έχει κοουτσάρει Ιταλικές ομάδες ,και δη Φιορεντινα και Μίλαν,κι ο μόνος που έχει κατακτήσει Κυπελλο Ουέφα με τη Γαλατάσαράι.Λέγεται οτι απαιτεί απ τους παίκτες του επαγγελματική πειθαρχία και οργάνωση με πάθος ερασιτέχνη.Και προχθές,όρθιος μες στην καταρρακτώδη βροχή με το σακάκι του (κι οχι καποιο αδιάβροχο),έδινε και με τη φυσική του παρουσία και το ανυπότακτο βλέμμα του το σύνθημα και το κίνητρο στους ψυχωμένους παίκτες του που έχαναν μέχρι το 75 με 2-0,για να γυρίσουν το παιχνίδι.Ήταν ο Σουλτάνος που δεν δεχόταν να ηττηθεί,που θα ρίσκαρε τη φήμη του (με μια βαριά ήττα)για να κερδίσει μια φαινομενικά χαμένη μάχη.Όποιος όμως έβλεπε την δίψα και την ένταση στα μάτια των τούρκων παικτών,καταλάβαινε οτι ήταν μόνο θέμα χρόνου:εαν το παιχνιδι παιζοταν αρκετά ακομη, κάποια στιγμή θα το γυρνούσαν.Φαίνεται όμως οτι το Σύμπαν συνωμοτεί υπέρ αυτών που θέλουν πάρα πολύ κάτι.Και στη θέση των Ελλήνων παικτών του 2004,βρίσκονταν τώρα οι Τούρκοι του 2008,κι έτσι μετά την ανέλπιστη ισοφάριση του 87 λεπτού ήρθε το γκολ-ποίημα του αρχηγού Νιχάτ στο 90 για να δικαιώσει τον Κοέλιο και τον Φατίχ Τερίμ.
Ο εκρηκτικός Τούρκος τεχνικός ρισκάρει μέσα στο παιχνίδι με επιλογές που συχνα ξενίζουν αλλά εχουν ποδοσφαιρική λογική και ευτυχώς για την μυθολογία του ποδοσφαίρου προχθες δικαιώθηκε.
Μεγάλο πράγμα η δίψα και το κίνητρο...

20 σχόλια:

Μιμης Ζερβος είπε...

ομολογώ πάντως ότι ζήλεψα..
γιατί αυτοί κι όχι εμείς?
εμείς γιατι δε μπορούμε?
γιατί?
ουαααααααααα

squarelogic είπε...

Μπορεσαμε κι εμεις,πριν 4 χρόνια,όταν υπήρχε η δίψα,μας πήγε η τύχη και οι παίκτες διέκριναν την ευκαιρια μιας ζωής και δεν την άφησαν να πάει χαμένη...
Το θέμα είναι οτι δεν χτίσαμε πάνω σ'αυτη την επιτυχία.
Αντι ο Ρεχαγκελ να εκπονήσει ενα συστηματικο σχεδιο αναπτυξης του ποδοσφαίρου σε συνεργασια με τους υπευθύνους των μικροτερων εθν.ομάδων,αφέθηκε να συνεχίσει να ζει κυρίως εκτος Ελλάδος,ξεκομμένος απ την πραγματικοτητα των ιθαγενών,και ο σεβασμός και η αναγνωριση που του έπρεπε εκφυλίσθηκε σε μια άνευ όρων ανοχή.
Βεβαίως η ευθύνη δεν είναι πρωτίστως του ιδίου,αλλά του Προέδρου της ΕΠΟ που δινει το προσταγμα σε όλους.

vasikos metoxos είπε...

Εάν ο Πρώσσος στρατηγός έχει μείνει στην ατυχή δόξα του Μαρίενμπεργκ ο Σουλτάνος φέτος επιχειρεί να επαναλάβει την πορεία που ατυχώς ανακόπηκε το 1683 στα τείχη της Βιέννης.
Είναι προφανές ότι η ομάδα που τερμάτισε πρώτη στον όμιλό της θα φύγει χωρίς πόντο και χωρίς γκολ. Η κωλοφαρδία του 2004 κράτησε έξι παιχνίδια. Ήταν αρκετά. Εκτός εάν ποτέ πιστέψαμε ότι γίναμε 8η ποδοσφαιρική δύναμη στον κόσμο. Με τις παράγκες και την καλαμαριά...

Ο άλλος είπε...

Φίλε μου δεν ασχολούμαι με το ποδόσφαιρο για να έχω άποψη. Με ενοχλεί όμως αφάνταστα αυτή η νεοελληνική αντίληψη που θέλει τον Ρεχάγκελ έλληνα , θεό και μετά δαίμονα και κολοβαυαρό. Αυτός ο κανιβαλισμός που ορμά για να επιβεβαιώσει τον κάθε καραγκιοζάκο που θέλει να υπάρχει και το κάνει όπως οι περισσότεροι γύρω του. Καταναλώνοντας ωμό κρέας μετά από ανοησίες

gatti είπε...

Από την στιγμή που αποφασίσαμε (και αποφάσισε και ο ίδιος) να συνεχίσουμε με τον Ρεχάγκελ ήταν σαφές ότι δεν θα μπορούσαν να αλλάξουν πολλά πράγματα.
"Δεν μπορείς να διδάξεις έναν γέρο σκύλο νέα κόλπα" λέει η παροιμία και ο Ρεχάγκελ είναι πολύ μεγάλος για να αλλάξει νοοτροπία και να δοκιμάσει νέα συστήματα. Οπως κάθε μεγάλος σε ηλικία άνθρωπος απεχθάνεται τις αλλαγές. Αλλά αυτό το ξέραμε, δεν το ξέραμε;
Αυτά που εφαρμόζει αρκούσαν σε συνδυασμό με τη δίψα των διεθνών και την εύνοια της τύχης το 2004 να μας φτάσουν στην κορυφή. Φέτος που όλοι μας γνώριζαν που η δίψα είχε κορεστεί και η τύχη μας εγκατέλειψε
φάνηκε ακριβώς η αποτυχία διαχείρισης της μεγάλης επιτυχίας της Πορτογαλίας. Δεν είχαμε κανένα σχέδιο, δεν είχαμε την παραμικρή εναλλακτική λύση. Τέσσερα χρόνια δεν δουλέψαμε καθόλου σ΄ αυτόν τον τομέα.
Ομως, έτσι κι αλλιώς, όποιος περίμενε επανάληψη του θριάμβου ήταν αιθεροβάμων. Αλλά και όποιος περίμενε στη γωνία για να τα χώσει στον Ρεχάγκελ είναι απλά αγνώμων.

Οσο για τον Τερίμ, που είναι και 15 χρόνια νεότερος του Ρεχάγκελ, σαφώς και ρισκάρει. Οι Τούρκοι έλεγαν μετά τον αγώνα πως προσπάθησαν να "γυρίσουν" το παιχνίδι γιατί η ιδέα να μπούν αποτυχημένοι στα αποδυτήρια και να συναντήσουν το αγριεμένο βλέμμα του Τερίμ δεν τους έμοιαζε διόλου ελκυστική προοπτική. Ομως και η Τουρκία γενικότερα έχει αυτό το "τσαγανό" που απουσιάζει από την δική μας εθνική. Μπορεί να χάσει ένα ή και περισσότερα παιχνίδια, αλλά πάντα σου δίνει την αίσθηση πως θα τα παλέψει. Πως θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της. Δεν "παραιτείται" όπως πολλές φορές κάνουμε εμείς. Το είχαμε δει στο Μουντιάλ της Ασίας, το ξαναβλέπουμε και φέτος.

Univers είπε...

Είναι προφανώς άλλο πράγμα να παίζεις ως outsider και ό,τι προκύψει και άλλο να έχεις πάνω σου το βάρος ενός τίλτου πρωταθλητή.

Πέραν αυτού, δεν πρέπει να έχουμε και υπερβολικές απαιτήσεις από την Εθνική, με βάση και το έμψυχο υλικό από το οποίο απαρτίζεται. Υπάρχουν και όρια στις ευνοϊκές συγκυρίες...

Για τις ευθύνες του προπονητή δεν είμαι σε θέση να κρίνω, ως μη ειδικός. Σέβομαι τις απόψεις - σκέψεις του squarelogic, ο οποίος ασχολείται επί μακρόν με τον χώρο (και ζωχαδιάζεται επί έτη με την Πανάθα).

Πάντως, αν ο Ρεχάγκελ αποφάσιζε να μην ακολουθήσει και πάλι την ίδια συνταγή και ωθούσε την ομάδα σε θεαματικό επιθετικό ποδόσφαιρο, χωρίς να υπολογίζει τον κίνδυνο, εγώ δεν θα του απέδιδα ψόγο. Ίσως όμως αν η νέα τακτική οδηγούσε σε συντριβή, οι πολλοί να μην ευχαριστιόντουσαν, πιστεύοντας ότι χάθηκε εξ αυτής της αλλαγής στρατηγικής μια ευκαιρία για επανάληψη του θαύματος του 2004.

squarelogic είπε...

Αλλε
Νομιζω οτι σε λιγες γραμές προσπαθησα να δώσω μια ζυγισμένη και δικαιη εκτιμηση για τον Ρεχαγκελ.Ασφαλώς και κανεις δε μπορεί να μην τον τιμά για τον άθλο που επιτέλεσε το 2004,όπως και για την για δευτερη συνεχή φορά προκριση στην ιδια διοργάνωση.Υπενθυμιζω οτι μεταξυ της συννετοχης του 80 και αυτης του 2004 μεσολαβησαν 24 ολοκληρα χρόνια.
Αλλά οπως λεω και στο κειμενο και συμφωνει και η gatti παραείναι μεγάλος για να του αλλάξεις συνηθειες και ειμαι σιγουρος οτι εχει καταληξει πως αν και δεν είναι ασχημα να δουλεύει εδώ, αυτο δεν σημαίνει κατ'αναγκη οτι πρέπει να μας παίρνει στα σοβαρά τους ιθαγενεις.

Βασικε
ευστοχη η αναφορά στα τείχη της Βιέννης!

univers
Δεν ζητησε κανεις να παιξει φουλ επιθετικα,αλλά ολοι θα περίμεναν απο μια Πρωταθλητρια να έχει καποια επιθετικα πλάνα στην αναπτυξη της εκτος απ τον "αν μας βγει η φάση".
Τουλάχιστον σήμερα δεν φύγαμε εντελώς άαφαιροι.Βίοι παράλληλοι(περίπου) με την αγαπημένη σου Γαλλία!

Univers είπε...

Και οι Γάλλοι είχαν ανέκαθεν την ποδοσφαιρική λογική "Ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζουμε"...

hroni είπε...

To 2004 aifnidiasame tous pantes. I tixi epekse rolo alla kai to sistima itan aristo gia tous kleftokotades pou vrike o proponitis. I tixi omos pote den tha se paei 6 paignidia. I analisi kathe megalis diorganosis deixnei oti akoma kai oi kaluteres omades ston kosmo tin xreiazontai, opos kai tin panteli apousia mias "kakis meras", gia na kataktisoun ena Euro i ena Mundial.
Distixos i idiosugrasia mas os laou eno isos eguate tin epiviosi, periechei sustatika pou enisxioun tin aposinthesi otan ftanoume se ipsilotera epipeda. Sugekrimena, i prospathia mas na oikiopoithoume ti niki kapoiou allou me to na strepsoume to fos tis dimosiotitas pano mas, ala protoklasaton "opadon" sto Salzburg (alla kai ton omogenon sto Chicago to '94) den sou dinei tin dinatotita gia iremia, autosigentrosi kai sunoxi.

Tora ta diskola...O Rehhagel einai gata. Sxediazei mia seira apo prosektika epilegmenes ittes oste os outsider na paroume kai to mundial stin Afriki! Sumvolismo omos o kanivalos? Oute Тарковский!

Ypostirizontas tin Tourkia tora niothoume opos polloi Tourkoi to 2004. Etsi einai kathe ftoxogeitonia: O diplanos, tourkoguftos alla i geitonia mou...

Ανώνυμος είπε...

Στον αθλητισμό υπάρχει η αρχή πως νικητής δεν είναι ο καλύτερος, αλλά αυτός που κάνει τα λιγότερα λάθη. Και η απορία μου (άσχετη, αλλά δεν κρατιέμαι):

Το Euro του 2004 το πήρε η Εθνική Ελλάδας, επειδή έπαιξε πολύ καλά ή επειδή οι άλλες ομάδες έκαναν περισσότερα λάθη;

Unknown είπε...

Με την μανία μας να ανεβάζουμε και κατεβάζουμε είδωλα {είμαστε πάντοτε ειδωλολάτρες, εξ ού και η λατρεία μας προς τις εικόνες (απαραμίλλου υψηλής αισθητικής αξίας πάντως, πλησιάζουν ίσως την τελειότητα της αρχαίας τέχνης), τα άγια λείψανα και άλλα θρησκευτικά φετίχ} αντιμετωπίσαμε και προ 4 ετών και σήμερα τον προπονητή και την ομάδα!!
Ο Όττο έγινε πλέον ο κ. Ρεχάγκελ..
Θυμάμαι το ίδιο βράδυ μετά την ήττα του ΠΑΟ στο Γουέμπλευ στα διάφορα πηγαδάκια ο Πούσκας να αποκαλείται πλέον από τους κρίνοντες "προπονητές" της καφετέριας κ. Πούσκας..και να του υποδεικνύουν τι έπρεπε να κάνει (και δεν έκανε) για να κερδίσει τον ΑΓΙΑΞ..

hroni είπε...

...mia pou polles fores vgaino ektos thematos. Thimasai pou sou elega na afisoume gunaikes kai paidia (ta dika sou giati ego den eixa akoma) kai na pame Portogalia kapou ton Mai tou 2004? Mou arxises ti analisi alla sou eipa tha ftasoume teliko. Gia Salzburg den eipa tipota afenos giati den ithela ontas fatsa me tin faklana tin Mastrokosta na skeftomai min tin kovei to tanga anapoda apo tin alli sxedon eleipe I DIPSA KAI TO KINITRO. Sumantikotero de I PIESI. Oi megales omades epireazontai ligotero logou tou talentou se atomiko alla kai silogiko epipedo. I ethniki mas den einai akoma se auti tin klasi. Auti i piesi sunefere stis 2 ittes tis Portogalias, tis ittes Gallias kai Tsexias opos kai tin isopalia tis Ispanias. Mia ap'ta idia pisteuo kai gia ta paidia tis ethnikis tora.
Oso gia ton Otto einai o monos sta xronika pou men to ufos kai tin epagelmatikotita tou katafere na aposiopoiisi tous kathe logois asxetous.

squarelogic είπε...

v

απάντηση στο ερώτημά σου εδω...
http://www.sport-fm.gr/article/135414

squarelogic είπε...

..και βλέποντας το τελος του σημερινού Προημιτελικού,μου φαίνεται οτι διέκρινα το άστρο της Εθνικης του 2004 στην Τουρκική ομάδα!
2 αποδράσεις στο τελευταίο λεπτό σε αυτό το επίπεδο,ελιναι κατι εκπληκτικό.Στη Θεση των μελλοντικων τους αντιπάλων Γερμανών,θα φοβόμουν...θα φοβόμουν πολύ...

Stepas είπε...

Ωραίο το άρθρο σου.

Ο Ρεχάγκελ έχει προσφέρει στην Εθνική αλλά νομίζω ήρθε η ώρα να φύγει.Τώρα που οι παίκτες με τους οποίους κατέκτησε το Γιούρο 2004 φεύγουν ένας-ένας,καιρός είναι να φύγει και ο Ρεχάγκελ και να αναλάβει κάποιος νεότερος ο οποίος να επιλέξει και νέα πρόσωπα.

Locus Publicus είπε...

Χωρίς να εχω τις ποδοσφαιρικές γνώσεις σας, θα ήθελα να πώ πως βρίσκω πολύ ενδιαφέροντα όσα αναφέρει οι οικοδεσπότης. Ωστε ο Οττο δεν μένει αρκετά στην Ελλάδα; Δεν γνωρίζει καλά τους παίχτες του; Δεν εκπλήσσομαι. Το ποδόσφαιρο θέλει τρέλλα, δοκιμές και τσαγανό. Για τον Τούρκο προπονητή, πείθομαι. Με δύναμη, με πάθος. Ετσι όμως δεν γίνεται παντού φίλοι μου; Αυτοί που παθιάζονται με κάτι, πετυχαίνουν. Είτε είναι μάνατζερς είτε προπονητές. Και τα σκαμπανεβάσματα της εθνικής μας, είναι αποτέλεσμα του χαρακτήρα μας. Του ύψους και του βάθους.

Το 2004 που πήραμε το κύπελλο, είδα όλους τους αγώνες. Αλλά δεν είχα ψευδαισθήσεις. Πιστεύω πως το επίπεδο του ποδοσφαίρου μας είναι ο μέσος όρος του επιπέδου της Α' Εθνικής.

vasikos metoxos είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
vasikos metoxos είπε...

Τολμώ να προβλέψω : Τουρκία - Ρωσία στον τελικό. Ο πόλεμος των πολιτισμών. Να φάει η μύγα σίδερο...

squarelogic είπε...

Λίγο έλειψε Βασικέ να το κάνει παλι το θαύμα του ο Τεριμ ο Μεγαλοπρεπής και τα αδάμαστα τουρκάκια του!
Με απόντες 7-8 βασικούς έκανε και πάλι την ανατροπή για να νικηθεί απ την κλάση του Λαμ και...τους ρευματισμούς του Τούρκου Αντωνάκη,Ρουστού!

Προσωπικά τους βγάζω το καπέλο!
Αύριο θέλω Ρωσια,και την Κυριακη θα γίνει χαμός!

Βάσκες είπε...

Θεϊκή η πίστη της ομάδας της Τουρκίας (τότε αλλά και τώρα με την ύστερη γνώση).

Πραγματικά θύμιζε το πάθος του 2004 και τους άξιζε και κάτι καλύτερο.