Διπλή Ονομασία

Οσο καιρό την γνωριζε σαν φίλη το όνομά της δεν τον είχε ενοχλησει.Δεν τον ενόχλησε ουτε όταν τον κάλεσε να βγουνε μαζί,δεν τον ενόχλησε οταν προς το τελος της βραδιάς ,μάλλον απρόσμενα έγινε πιο θερμή μαζί του,ούτε οταν τον φίλησε πρωτη φορά βγάζοντάς τον απ την ερωτική χειμερία νάρκη του.Όσο καιρό βρίσκονταν μόνο οι δυό τους δεν είχε προβλημα να την αποκαλεί με τ'ονομά της. Μόλις ομως παρουσιάστηκε η προοπτική να εμφανιστούν μαζι σαν ζευγάρι,αρχισε να τον χαλάει:πως εκείνος,που μέχρι τότε είχε σχετιστεί μόνο με Αλκηστες,Νιόβες,άντε και Κατερίνες ,θα την σύστηνε λέγοντας "απο δω η Βούλα"?
Ξεπέρασε τους αρχικούς δισταγμούς του και της είπε οτι θα του άρεσε να την αποκαλεί 'Σταύρα"-απο μια ανεξάρτητη γκόμενα που ήξερε στο σχολείο.Προσπέρασε την φυσική ερώτηση "γιατι,δε σου αρέσει το ονομα μου?" χρυσώνοντας το χάπι ότι η καινούρια εκδοχή της πηγαινε περισσότερο,ότι ήταν πιο σοφιστικέ οπως εκείνη κλπ.Καλοβολη (και φρεσκοερωτευμένη..) η Βούλα δεν έφερε καθετες αντιρρήσεις-οταν αρχισε ομως να την καλεί ετσι δημοσίως,και εκεινη τις περισσοτερες φορές να μην αντιλαμβάνεται οτι της απευθυνόταν, συναισθανθηκε το γελοίο του πράγματος.Ασε που και στα δικά του αυτιά ηχούσε ψεύτικο.
Συντομα το αντικατέστησε με το "Σταυρούλα" αν και του θύμιζε μια θεία του στο χωριό,με παρόμοια αποτελέσματα στην συνεννόηση τους, και ως εκ τούτου εγκαταλείφθηκε κι αυτό ως εξόχως αντιερωτικό και πάντως αναντίστοιχο προς το θεσπέσιο πλάσμα που του δινόταν τόσο ανεπιτήδευτα.Ήδη ομως η Βούλα είχε αρχισει να καταλαβαίνει οτι δεν αισθανόταν και τόσο περήφανος γι'αυτήν και άρχισε να ζητά φορτικά επιβεβαιώσεις:παρουσιαζόταν ξαφνικά μπροστά του όταν εβγαινε μόνος του με φίλους του,υποχρεώνοντάς τον απρόθυμα να την συστήσει,τηλεφωνούσε στην δουλειά του δίνοντας το όνομα της στην φιλοπερίεργη γραμματέα η οποία του φαινόταν οτι τον κοιτούσε περιπαικτικά όταν του έδινε το τηλεφωνο.Εκείνος με τη σειρά του είχε αρχίσει να της κάνει συστάσεις να περπατά πιο θηλυκά,κι "όχι σαν τσολιάς",της αγόραζε ρούχα πιό "ενήλικα" από τα casual που προτιμούσε εκείνη,καί εξέφρασε την δυσφορία του με τη νέα της σγουρή κόμμωση.
Εντωμεταξύ φλέρταρε με την ιδέα να την αποκαλεί 'αγάπη μου"όσο περισσότερο μπορούσε,αλλά αυτό δεν του έλυνε το πρόβλημα της σύστασης σε τρίτους αφενός,αφετέρου είχε κατι το τελεσίδικο πανω του για το οποίο δεν αισθανόταν έτοιμος.
Όταν κατέληξε στο "κούκλα μου" αρχισε να ψυχανεμίζεται οτι ούτε αυτό ηταν πλέον ακριβές:ο τρόπος που του μιλούσε πλέον η Βούλα,η αναποφασιστικότητα για τα ραντεβου τους,η αισθητή πτώση της θερμοκρασίας στις ερωτικές τους περιπτύξεις έκαναν βάσιμη την υπόνοια οτι δεν ήταν πλέον (αποκλειστικά..) κούκλα "του".Η επακόλουθη αραίωση των συναντησεων τους όμως,τον έκανε να αισθανθεί επιτέλους πόσο σημαντική ήταν η παρουσία της στην ζωη του και έτσι άρχισε να καταβαλλει ιδιαίτερες νοητικές προσπάθειες να ξεπεράσει το πρόβλημα,που τώρα καταλάβαινε,αφορούσε μόνον τον ίδιον.
Όταν πια έφτασε ο καιρός ν'αποδεχθεί οτι η Βούλα ήταν απλά η Βούλα,κι ότι κι έτσι του επεφτε αρκετή,εκείνη είχε ήδη βρεί κάποιον ,που ηταν ευτυχής να την χαίρεται δίχως να προσπαθει να την αλλάξει.