ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ

Καταφερα τελικα να δω την ταινια που ολοι μου συστηναν:"τις ζωες των αλλων".Εξαιρετικη ταινια και αφορμη για σκεψη.

1.ειναι εντυπωσιακη η πορεια αυτης της γερμανοφωνης,χωρις γνωστους πρωταγωνιστες και χωρις διαφημιση απο τα δικτυα διανομης,ταινιας.Παιζεται σε 4-5 αιθουσες για 9η(!)εβδομαδα και το κοινο προσερχεται μαζικα παρακινημενο απο την πιο εγκυρη πληροφορηση: την συσταση φιλων/γνωστων στο γουστο των οποιων εχουμε μια εμπιστοσυνη.Στην εποχη της παντοδυναμιας των ΜΜΕ και παρα την προσπαθεια ελεγχου τους απο λιγους ισχυρους ομιλους που ελεγχουν και τα κινηματογραφικα στουντιο,και τα καναλια διανομης και τα μεσα που 'κρινουν"υποτιθεται,το προιον, η"στομα με στομα"διαδοση αποτελει ακομα το πιο αξιοπιστο διαβατηριο για την επιτυχια.Αλλωστε,δεν ειναι λιγες οι φορες που δηθεν εγκριτοι κριτικοι μας αποτρεπουν απ το να δουμε ταινιες σαν αυτη(πχ.Δανικας)λογω προσωπικων εμμονων/ιδεολογιας(που καμια σχεση δεν εχουν με το σινεμα)ενω προηγουμενα εχουν συστησει θερμα ανοητες κωμωδιες(πx, my super ex girlfriend!).Eπιπλεον τα "κοινωνικα φορουμ"(blogs,youtube,myspace etc) που εχουν κατακτησει τον κοσμο τα τελευταια χρονια πολλαπλασιαζουν τη δυναμη αυτου του τροπου διαδοσης αφου πολλαπλασιαζουν 'τις επαφες μας" με παρομοια σκεπτομενους ανθρωπους.Το ιντερνετ ειναι πραγματικα η μεγαλυτερη επανασταση στη διαδοση της γνωσης/πληροφοριας μετα την ανακαλυψη της τυπογραφιας απ τον Γουτεμβεργιο και η μεγαλυτερη ελπιδα για αληθινη δημοκρατια την εποχη της παγκοσμιοποιησης.Η μαζικη συμμετοχη και επικοινωνια ειναι αντισταση στην γενικευμενη προσπαθεια ελεγχου που προωθειται απο κυβερνησεις και υπερεθνικους ομιλους που προσβλεπουν σε ολιγοπωλιακες συνθηκες.

2.Αξιζουν συγχαρητηρια στους αιθουσαρχες που επιμενουν σε ταινιες σαν κι αυτην αντι να βαλουν στο πανι τους το επομενο χολυγουντιανο blockbuster.Δεν ξερω αν ειναι μονο σοφη επιχειρηματικη κινηση,αισθανομαι ομως οτι ειναι και πιστη στο 'διαφορετικο",σ'αυτο που εχει κατι να προσφερει στο κοινο.Ειναι μια δηλωση συνεισφορας στο συνολο,αφου δε γνωριζουν ποτε θα εξαντληθει το 'ψαγμενο"κοινο τους.Παντως και χτες,το ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ στο Παγκρατι( με το πιο γενναιοδωρο legroom ) ηταν γεματο,οπως και τις καθημερινες...και επειδη οι ανθρωποι αυτοι χρειαζονται την ηθικη επιβραβευση μη διστασετε να την προσφερετε...

3.ενα ενδιαφερον παραπλευρο θεμα που θιγεται στην ταινια ειναι οτι τιποτε δεν σκοτωνει τον ανθρωπο οσο η απωλεια της ελπιδας.Πολλοι φοβουνται τις κακουχιες,τις στερησεις,την προσωρινη δυστυχια.Ολα αυτα ο ανθρωπος εχει τη δυναμη να τα ξεπερναει αρκει να εχει κατι στο οποιο να ελπιζει.Υπαρχουν πολλες ιστοριες αιχμαλωτων πολεμου που αντεξαν ανειπωτα βασανιστηρια γα χρονια,επειδη ειχαν ενα ισχυρο κινητρο να ζησουν,μια ελπιδα να επαναφερουν κατι/καποιους στην ζωη τους.Στις ανατολικες χωρες η παρανοια για την προστασια του Κρατους,οδηγουσε στη φυλακη αλλα και στην απολυτη υπαρξιακη εξαλειψη οσους διανοουνταν οτι κατι μπορει να μην πηγαινει καλα με το σοσιαλιστικο Κρατος.Οι κρατουντες αξιοποιησαν ψυχολογικες μελετες που εδειχναν οτι ο καλυτερος τροπος να"σπασεις"εναν διανοουμενο ειναι να του στερησεις τη δυνατοτητα για δημιουργια,να τον αναγκασεις σε μια θλιβερη,μηχανιστικη,επαναλαμβανομενη υπαρξη-αυτη ακριβως που απαρνηθηκε οταν διαλεξε να ασχοληθει με την τεχνη του.

Ειναι ακριβως αυτη η συνειδητοποιηση στο γραφειο του ανωτερου του που εμποδιζει τον Βισλερ να παραδωσει το φακελο με την αναφορα για τη "συνωμοσια"του συγγραφεα,κανοντας τον συνενοχο ως το τελος.Για αυτο και το επιμαχο αρθρο του συγγραφεα μιλα για την ανυπαρξια στατιστικων για τις αυτοκτονιες ως υπερτατη αποδειξη της απελπισιας στην οποια ειχαν οδηγηθει τα πιο σκεπτομενα τμηματα του πληθυσμου της DDR.

4.εξαιρετικες ερμηνειες για μια αληθινη και εξαιρετικη ιστορια!
ο HGW,διακεκριμενος λοχαγος της Σταζι ζει μια μοναχικη,στερημενη ζωη που παιρνει νοημα μονο απ τη συνεισφορα του στη στηριξη του καθεστωτος που εχει μαθει να υπηρετει.Οταν αντιλαμβανεται οτι ολος αυτος ο τρομερος καταπιεστικος μηχανισμος εχει κινητοποιηθει για να υπηρετησει μονο την ερωτικη αντιζηλια του υπουργου, ο σιωπηλος,απολυτα συγκρατημενος,θανασιμα αποτελεσματικος λοχαγος βρισκεται αντιμετωπος με την περιεργως εμμενουσα ηθικη του.Προφανως αυτος ο σκιωδης ηρωας πιστευε οτι ολα τα κακως κειμενα γινονταν για να υπηρετησουν ενα μεγαλυτερο,ευρυτερο καλο,γεγονος που τα εκανε ανεκτα στη συνειδηση του.Η καταρριψη αυτης της πεποιθησης τον κανει να παραβει τους κανονες θελοντας να συμβαλλει λιγο στην αποκατασταση του δικαιου και τελικα μπλεκεται σε μια αλληλουχια αποκρυψεων και πραξεων που εγκλωβιζει και τον ιδιον στο επικινδυνο παιχνιδι που παιζεται με τελικη συνεπεια να πληρωσει κι ο ιδιος τιμημα(χανοντας τη μεχρι τοτε νοηματοδοτρια εργασια του).Ο αγελαστος ανακριτης της Σταζι θα προδωσει το καθεστως του μη προδιδοντας την εσωτερη ηθικη του...σ'ολοκληρη την ταινια το προσωπο του ειναι ανεκφραστο και σφισμενο,μια μασκα καθηκοντος. 2 χρονια μετα την πτωση του τειχους,ακομα ανωνυμος και υποβαθμισμενος,θα δει το ποστερ με το προσωπο του συγγραφεα που προστατεψε και θα μπει στον πειρασμο να κοιταξει το νεο του βιβλιο "Σονατα για εναν Καλο ανθρωπο".Η θεαση της αφιερωσης στον Σταζι κωδικο του θα χαραξει στο προσωπο του το μοναδικο ανθυπομειδιαμα σε ολη την ταινια...η δικαιωση μιας αγνωστης σε ολους προσωπικης ιστοριας,μιας αγνοημενης,στερημενης υπαρξης που ομως παντα υπηρετουσε αυτο που θεωρουσε σωστο,σε λιγα συμβολα..."Να το τυλιξουμε για δωρο?"ρωτα ο υπαλληλος.
"Οχι,αυτο το βιβλιο ειναι για μενα"απαντα,και κυριολεκτει.

ΥΓ.η φωτογραφια ειναι δικη μου,απ το check point "charlie",το διαχωριστικο οριο του Αμερικανικου τομεα...ποσα δραματα εχουν παιχθει εκει περα...