ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟΥ

Μεγαλη ουρα προχθες στο ταχυδρομειο,αρκετη αναμονη και ευκαιρια για κοινωνικη παρατηρηση.Μεγαλος και ο κυριος της μικρης μας ιστοριας,πιθανως γυρω στα 80,με τη συζυγο στο πλευρο του και 2 μεγαλα ταχυδρομικα κουτια ανα χειρας.
Αναρωτηθηκα τι να εχουν μεσα και εβαζα στοιχηματα με τον εαυτο μου.Δε φαινονταν πολυ βαρια,για να εχουν βιβλια,ημερες που ειναι καποιο δωρακι θα εχουν,καλωσυνη τους μεγαλο ανθρωποι να στεκονται στην ουρα για να στειλουν το νοιαξιμο τους,σε καποιο παιδι ισως(που βεβαια θαχε παψει προ πολλου ναναι παιδι-θαχει δικα του παιδια κ αυτος/η).

Οταν εφτασαν στο γκισε,παρεδωσαν τα πακετα στην υπαλληλο,περιπου 20 ευρω τους ειπε εκεινη,κατι θα τους ρωτησε αν ειναι ευθραυστο,οπότε εμαθα το περιεχομενο των κουτιων:χριστουγεννιατικα γλυκα,σπιτικοι κουραμπιεδες και μελομακαρονα,φυστικια και αλλες λιχουδιες.Τον προορισμο δεν τον ακουσα,εμεινα με την αρχικη μου εντυπωση οτι προοριζονταν για το παιδι τους,αλλα δεν μπορεσα να μη χαμογελασω μπροστα στη γλυκια φροντιδα των χαμογελαστων γεροντων,που σε μια ηλικια που οι ιδιοι ειχαν αναγκη το νοιαξιμο των παιδιων τους,δεν σταματησαν να ΕΝΑΙ ΓΟΝΕΙΣ,συνεχισαν την ζωη ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ που χαρακτηριζει τους περισσοτερους Ελληνες γονεις.

Μπορει μερικες φορες να ειναι αποπνικτικος ο εναγκαλισμος της ελληνικης οικογενειας,
αλλα μπροστα σε αυτη την τρυφερη εικονα ποιος θα προτιμησει την βορειοευρωπαικη αδιαφορια?το γηραιο ζευγαρι υπεμεινε αναμονη τουλαχιστον 40 λεπτων,πληρωσε 20 ευρω(πιθανως περισσοτερα απο τη αξια των εδεσματων που ταχυδρομουσε)απο την περιορισμενη του συνταξη,για να στειλει οχι κουραμπιεδες και μελομακαρονα αλλα την ιδια την χωρις προυποθεσεις και διαχρονικη αγαπη του στο παιδι τους που ζουσε τη ζωη του μακρια τους.

Και δε μπορω να μη σκεφτω,τι θα γινει οταν εκλειψει αυτη η γενια του χρεους και της προσφορας,πως θα ειμαστε εμεις στη θεση τους(οσοι τελικα υπεταξαν τον εγωισμο τους αρκετα για να βρουν κουραγιο και διαθεση να μεγαλωσουν παιδια), οι γενιες του me and only me...για χειροποιητα γλυκα το βλεπω δυσκολο..ας ελπισουμε να διατηρουμε τη φλογα της επικοινωνιας και της επαφης και να μη μενουμε αποχαυνωμενοι μπροστα στην ολο και χυδαιοτερη τηλεοραση .
Το συστημενο που επρεπε να παραλαβω δεν αξιζε τιποτε-το τρυφερο ζευγαρι ομως εκανε τη συνηθως εκνευριστικη αναμονη worth the while