Homo Disconnectus

Δεν το περίμενε τόσο εύκολο...
Αυτός,ο "εξαρτημένος" απ το internet και την ενημέρωση,τα blogs και το downloading,την αναζήτηση κάθε λογής πληροφοριών,απ το ποιός έγραψε την μουσική για την τάδε ταινία
ως τις κριτικές για το μοντέλο αθλητικού παπουτσιού που σκόπευε ν'αγοράσει,να μείνει δίχως συνδεση στις διακοπές για τρεις ολόκληρες εβδομάδες?
Η αλήθεια είναι οτι είχε προσπαθήσει να ικανοποιήσει την "έξη" του.
Είχε προσπαθήσει να βρει το μαγικό stickάκι που θα του χάριζε μερικές ώρες ασύνδετης σύνδεσης στας εξοχάς,για να διαπιστώσει οτι οι απίθανοι διαφημιζόμενοι του 'γρυλορούτερ" διέθεταν εκατομύρια για τηλεοπτ.διαφήμιση και από μόνο 1(ένα!)πακέτο σύνδεσης ανά κατάστημα,οπότε ποιός απ τους "εξαρτημένους" σαν αυτόν να πρωτοπάρει?
Μη διατεθειμένος να ξαναζήσει τις τραγελαφικές ιστορίες "μέσου" που χρειαζόταν να βάλει κανείς για ν'αποκτήσει τηλεφωνική σύνδεση κατά τη 10ετία του 80/αρχές 90,τους ενέταξε κι αυτούς στη μακρά σειρά των νεοελληνικών γελοιοτήτων και ανεχώρησε για τις διακοπές του με το κεφάλι ψηλά και το netbook "ασύνδετο"...

Το περίεργο είναι οτι απ'όταν εγκαταστάθηκε στο νησί έκοψε και τους παραδοσιακούς τρόπους ενημέρωσης: τηλεόραση μονίμως κλειστή,πλήρης απουσία εφημερίδων,ακόμα
και αθλητικών-η επιτομή της θερινής αποχαύνωσης!-έφτασε ακόμα στο σημείο να απέχει και απ το ιντερνετ καφέ του νησιού,που γέμιζε φυσικά από 15χρονους "πολεμιστές" εικονικών κόσμων...
Ακόμα και το κινητό έμενε μακρά χρονικά διαστήματα κλειστό,παρά την επαγγελματική του σημασία...έτσι κι αλλιώς από κει που ήταν δεν μπορούσε να κάνει και πολλά πράγματα.
Βυθίστηκε στην χαλαρωτική θερινή του ρουτίνα-μπάνιο ως τις 2,ελαφρύ μεσημεριανό,λίγο διάβασμα που συχνά έφερνε μια αναζωογονητική σιέστα (απ την οποία το εκπληκτικό ήταν ότι συνερχόταν φυσικά και δίχως τον τραυματικό ηχητικό βιασμό ενός ξυπνητηριού όπως τους υπόλοιπους 11 μήνες του χρόνου),καφέ,βόλτα ή απογευματινό μπάνιο,παιχνίδι με τα παιδιά,πριν το gran finale,τη νυχτερινή βόλτα ή έξοδο,στόχο και απωθημένο όλων των "αλυσοδεμένων" με high tech,επίχρυσες αορατες αλυσίδες μοντέρνων homo asticus...

Άλλες χρονιές θα βαριόταν μια τέτοια ρουτίνα...Όχι φέτος,όχι με το τραυματικό ψυχολογικό roller coaster που είχε ζήσει όλη τη χρονιά ως υπήκοος του Ελλαδιστάν και του "λεφτά υπάρχουν" Liar King...Η επανάληψη της ρουτίνας,το άδειασμα του μυαλού απ την ανούσια υπεπληροφόρηση,η φυσική άσκηση και τα γεμάτα γλυκούς χυμούς καλοκαιρινά φρούτα,η αποχή από τις τραυματικές 'ειδήσεις" και η άγνοια των νεώτερων "κυβερνητικών πρωτοβουλιών" ήταν το βάλσαμο που χρειαζόταν η ταραγμένη του ψυχή...

Το έβλεπε άλλωστε,καθημερινά ολόγυρά του:αλαφιασμένοι όλοι οι συμπατριώτες του,έτοιμοι για καβγά δια ασήμαντον αφορμή,πολύ λιγότερο ανεκτικοί απ'οτι πάντα θυμόταν,και πολύ πιο μετρημένοι με τα βιαίως μειωμένα νομίσματά τους.Ίσως εκείνοι να μην είχαν κόψει-έστω και πρόσκαιρα- τους δεσμούς με τη ζοφερή "πραγματικότητα"...
Οι μέρες πέρασαν,χαλαρωτικές και πανομοιότυπες,και πλησίαζε το τέλος της ετήσιας φυγής...
Τα τηλεφωνήματα τα σχετικά με την δουλειά άρχισαν να πληθαίνουν,όταν θυμόταν να ανοίγει το κινητό.Ο ερχομός κάποιων φίλων εθισμένων στην "ενημέρωση" έφερνε άθελά του τα πρωτοσέλιδα εμπρός στα μάτια του.Άρχισαν οι τηλεφωνικές οχλήσεις για λογαριασμούς που είχε σχετικά καθυστερήσει η τακτοποίηση τους,μια και παρέμεναν εν αναμονή του παραλήπτη στην γραμματοθυρίδα του.

Μισόκλεισε τα μάτια του αλλάζοντας το βάθος εστίασης,εκεί όπου το γαλάζιο της θάλασσας μετέπιπτε αναπαίσθητα σε κείνο του ουρανού...η φαινομενική,'φουσκωμένη' ακινησία της θάλασσας κάτω απ το ανελέητο,διάχυτο πρωινό φως...απ το σακίδιο ακούστηκε και πάλι η μελωδία του ήχου κλήσης του κινητού δυνάστη.
Απρόθυμα ψαχούλεψε με το χέρι του τη θήκη και το ανέσυρε..στην οθόνη,φορτικό,το όνομα της ιδιοκτήτριας του γραφείου του...σίγουρα,η παραδόπιστη φάλαινα ήθελε να διασφαλίσει το νοίκι της,γνωρίζοντας πολύ καλά οτι το μέσα στα χρόνια διαμορφωθέν ποσό ελάχιστα πια συμβάδιζε με την μετά ΔΝΤ εποχή.
Το ραδιόφωνο ενός γειτονικού λουόμενου,συντονισμένο ατυχώς σε ειδησεογραφικό φερέφωνο,μιλούσε για την αποστολή των εκκαθαριστικών της εφορίας,των ΕΤΑΚ και των ΦΜΑΠ και άλλων καταδυναστευτικών ακρονυμίων.Προτίμησε να συντονίσει τ'αυτιά του στον βόμβο των τζιτζικιών ώστε η φωνή του εκφωνητή να γίνει ακατάληπτος θόρυβος.
Ξαναπέταξε το κινητό,αναπάντητο μέσα στην θήκη του σακιδίου,και εστίασε σένα ζεύγος γυναικείων οπισθίων,προκλητικά υπογραμμιζόμενων από τη στενή λουρίδα τυρκουάζ υφάσματος που υποτίθεται ότι τα κάλυπταν,όπου η ευτυχής σύμπραξη γονιδίων,διατροφής και γυμναστικής,είχε οδηγήσει σε μυστικιστικής τελειότητας καμπυλότητες.
Ναι, οι καμπυλότητες αυτές μιλούσαν σε κάτι το αρχέγονο μέσα του,ικανοποιούσαν κάποια παγκόσμια,έστω και λησμονημένη γεωμετρική σταθερά,κάτι σαν το π,ώστε θα μπορούσαν ν'αποτελέσουν το αντικείμενο σχεδόν θρησκευτικής λατρείας...
Σχεδόν...
Ναι,η πραγματικότητα μπορούσε να περιμένει ακόμα...