Επί πτυχίω...

...Μια δροσερη νυχτα του Αυγουστου βγηκε θολωμενη απ το διαβασμα για ενα τσιγαρο.Ειχε μια μαλλον ασυνηθιστη για το χωρο ησυχια,πραγμα φυσιολογικο ομως αν σκεφτει κανεις οτι οι περισσοτεροι φοιτητες ελειπαν σε διακοπες.Λιγοι συνεχιζαν ακομη να παλευουν με τα βιβλια τους μες στο κατακαλοκαιρο,κι ακομη λιγοτεροι εμεναν εως αργα.Καθησε στο πεζουλι,αναψε το τσιγαρο της κι αφησε τα ματια της να πλανηθουν στον χωρο που ειχε γινει δευτερο σπιτι της τα τελευταια χρονια.Κοιταξε χωρις να εστιαζει το αγαλμα του Ιπποκρατη απεναντι της κι ενιωσε την πολυ μεγαλη κουραση που ειχε συσσωρευτει μεσα της.Αραγε,ποτε θα καταφερνε να πει τον ορκο του?Κι οταν επιτελους το καταφερνε θα ειχε μεινει διαθεση να κανει αυτο που την ειχε εξαρχης παρακινησει να μπλεχτει σε αυτη την πορεια ζωης?

Δεκα μαθηματα.Ειχε μολις ολοκληρωσει την παρακολουθηση του 6ου ετους και της εμεναν δεκα μαθηματα.Καποιοι συμφοιτητες της ειχαν μολις ορκιστει,καποιοι αλλοι χρωστουσαν μονο 1-2 μαθηματα και λογικα θα ξεμπερδευαν τον Σεπτεμβρη,και κεινη παλευε ανισα με δεκα μαθηματα.Και δεν ηταν μονο ο αριθμος τους,ηταν τα διαφορετικα αντικειμενα,το πηγαινε -ελα αναμεσα σε προκλινικες βασικες επιστημες και κλινικα μαθηματα που προυπεθεταν στερεα γνωση των βασικων επιστημων.Το προγραμμα των εξετασεων δεν αφηνε περιθωρια για μια πιο λογικη διευθετηση των μαθηματων,μια ομαδοποιηση τους σε συναφη αντικειμενα.
Ηταν παρακινδυνευμενο να αφησει εξεταστικες να παρελθουν χωρις να προσπαθησει,αφου,αν ειχε μαθει ενα πραγμα στην Ιατρικη,ηταν οτι επρεπε παντα να υπολογιζει την αβεβαιοτητα.Απο Σεπτεμβριο θα μπορουσε καλλιστα να αρχισει παλι καμια απεργια,που θα την εριχνε ακομη πιο πισω.Ηταν υποχρεωμενη λοιπον να διαβαζει παραλληλα 4-5 μαθηματα,αλλαζοντας αντικειμενο οταν κουραζοταν αλλα και συγχεοντας τα ορια μεταξυ τους:συχνα δεν μπορουσε να θυμηθει που διαβασε μια πληροφορια,στην Παθολογικη Φυσιολογια ή στην Χειρουργικη,ή μηπως σε κεινη την καταραμενη Βιοχημεια που κουβαλουσε στην πλατη απ το 2ο Ετος?
Η χαλαρωση που ειχε συνοδεψει την πολυποθητη κοινωνικοποιηση της μετα το πρωτο ετος,ειχε το κοστος της:Οι περισσοτεροι απ την παρεα της ανοιγαν τα φτερα τους ειτε για εναρξη ειδικοτητας ειτε για αγροτικο,ειτε οι πιο θαρραλεοι για το εξωτερικο.Και κεινη αισθανοταν ξεχασμενη πισω,παγιδευμενη σε ενα σταδιο ζωης που θα επρεπε να ειχε ξεπερασει.Εδω και ενα χρονο ειχε παρει την αποφαση της να σοβαρευτει και ειχε περιορισει στο ελαχιστο τον χρονο που αφιερωνε σ'οτιδηποτε αλλο εκτος απ τη μελετη.Κομμενες οι συναισθηματικες εμπλοκες που τοσο της ειχαν κοστισει στο παρελθον,κομμενες οι εκδρομες και οι διακοπες,κομμενες οι πολλες εξοδοι.Κανενα περιστασιακο σινεμα,αλλα συχνοτερα DVD στο σπιτι που μπορουσε να το δει οταν πια δεν μπορουσε να κανει τιποτε αλλο,τηλεφωνα με συμφοιτητες/συμφοιτητριες της και λιγο chat στον υπολογιστη,οι μονες διεξοδοι που επετρεπε στον εαυτο της,και αυτες για να "μην καψει καμια ασφαλεια" οπως της ελεγε πειραχτικα ο Ορεστης.Οχι οτι ελειπαν οι προτασεις,τουλαχιστον τον πρωτο καιρο...γιατι σιγα-σιγα,και με τις πολλες αρνησεις,καποιοι την ειχαν διαγραψει απο το νοητο καταλογο των "διαθεσίμων",και οσο κι αν το κατανοουσε,δεν μπορουσε να μην αισθανεται ενα τσιμπημα ζηλειας οποτε μαθαινε τυχαια οτι κανονιζοταν καποια εξοδος χωρις να εχει ενημερωθει.Απεχθανόταν τη ματαιδοξια που της προκαλουσε αυτη τη ζηλεια που την αποσυντονιζε για καποιες ωρες απο το στοχο της,αλλα δεν μπορουσε να παει κοντρα στην ανθρωπινη φυση της.

Οι εξωτερικες πορτες του αναγνωστηριου ετριξαν παλι,προφανες σημαδι οτι καποιος απ τους νυχτερινους θαμωνες χρειαζοταν λιγο καθαρο αερα.Με την περιφερικη της οραση ειδε τον σιωπηλο τυπο που συχναζε τελευταια στο χωρο κουβαλωντας κατι τομους σχετικους με Ενδοκρινολογια.Τον ειχε καταταξει νοερα στους πρωην "πυλωνες του αναγνωστηριου",δηλ.εναν απ τους φοιτητες που-οπως και κεινη τωρα το ειχαν κανει δευτερο σπιτι τους-και επανερχονταν τωρα που τελειωναν την ειδικοτητα.Σταθηκε 2 μετρα μακρια της κοιτωντας κι αυτος προς τον Ιπποκρατη και τεντωθηκε αργα:πρωτα ανοιξε τα χερια του,μετα κυρτωσε την πλατη προς τα πισω και στο τελος σηκωθηκε στις μυτες σχηματιζοντας ενα ψηλολιγνο,αθλητικο τοξο...δεν μπορεσε να μην αισθανθει ενα ακαθοριστο αισθημα θαυμασμου για την ευλιγισια του μετα τοσα χρονια διαβασμα...παντα θαυμαζε τους ανθρωπους που καταφερναν να διατηρουν μια ισορροπια στη ζωη τους κατω απο συνθηκες που συνετριβαν τους περισσοτερους.

"Ποσα μεινανε?"
ο γνωστος -αγνωστος την κοιτουσε τωρα,αρα η βαθια φωνη που την εβγαλε απ την ονειροποληση της απευθυνοταν σε κεινη.
"Σε βλεπω μερες τωρα που κουβαλας διαφορα βιβλια,διαβαζοντας ποτε απ το ενα,ποτε απ το αλλο,οποτε συμπερανα οτι πρεπει να εισαι στο πτυχιο...συγγνωμη,Κων/νος"συνεχισε και της ετεινε το χερι
Ανταπεδωσε την χειραψια και τη συσταση και ειπε οτι μενανε 9-10 μαθηματα.Επιβεβαιωσε την εκτιμηση της οτι ετοιμαζοταν για τις εξετασεις της εδικοτητας και συνεχισαν για λιγο την διερευνητικη ανταλλαγη "ελεγχομενων" πληροφοριων.

'Θαπρεπε να εκανες διακοπες τωρα"της ειπε καποια στιγμη..."ειναι κριμα ενα κοριτσι σαν εσενα να ξενυχτα μονη στο αναγνωστηριο μες στον Αυγουστο"
"Τι να κανει το κοριτσι που πρεπει καποτε να παρει πτυχιο,ωστε παλι,καποτε στο απωτερο μελλον να μπορει να ξανακαθεται εδω για να διαβασει για την Ειδικοτητα?" απαντησε ετοιμολογα,προκαλωντας το αβιαστο χαμογελο του.
"Ετοιμολογη βλεπω,παρα το προχωρημενο της ωρας".
"Τι να κανω ,σκυβω το κεφαλι και τραβαω την ανηφορα...καπου εκει ψηλα υπαρχει μια κορυφη,που αν ποτε καταφερω να την ανεβω,θα σταθω να παρω μια ανασα"
"Στην κορυφη θα ανεβεις,μα στο μεταξυ χανεις τη θέα"
"Δε βλεπω καμια θέα εδω..αισθανομαι μονο χρονικη πιεση να τελειωσω μια ωρα αρχυτερα,προτου οι λιστες αναμονης διπλασιαστουν.Εσυ τα εχεις περάσει αυτα και δεν εχεις τετοια αγχη.."
"Ναι,δεν εχεις αδικο σ'αυτο...αλλα μονο αφου τα περασεις συνειδητοποιεις οτι η φαση αυτη ειχε την ιδιοτυπη χαρη της...ειναι,πως να το πω μια μετεωρη φαση λιγο πριν βουτηξεις στα βαθια νερα της Ιατρικης"
"μμμ,δεν ξερω...μηπως το εξιδανικευεις λογω της χρονικης αποστασης?"
"In limbo, ειναι η εκφραση που μου ερχεται στο μυαλο οτι αποδιδει καλυτερα αυτο που θελω να πω.Δηλ.μια αιωρηση λιγο πριν το μεταιχμιο,οπως ενα πλοιο στεκεται αροδο περιμενοντας να μπει στο λιμανι,και το ταξιδι τελειωσει...αλλα οσο στεκεται εκει,το ταξιδι συνεχιζεται..."
"Μαλλον εσυ επρεπε να εισαι διακοπες,αφου κανεις παρομοιωσεις με νερα και πλοια" του γελασε.
"Σωστα! ξερεις θαπρεπε ιδανικα να απολαμβανουμε αυτη τη διαδικασια αποκτησης γνωσης κι οχι να βιαζομαστε να την τελειωσουμε οπως-οπως.Μαθαινεις καινουρια πραγματα,νεο τροπο σκεψης,ιδανικα θα επρεπε να εχεις ενα Δασκαλο διπλα σου να σε καθοδηγει...και το χαρτι ειναι απλα μια πιστοποιηση οτι ολοκληρωσες αυτη την διαδικασια,δε θαπρεπε να γινεται αυτοσκοπος"
"Μου φαινεται σωστα διαλεξες ειδικοτητα ετσι φιλοσοφος που εισαι...αστειευομαι,ωραια θα ηταν να ηταν ετσι τα πραγματα...Αλλα εγω αισθανομαι οτι εχω μεινει πισω και καθε μερα που περνα προστιθενται κι αλλοι στις λιστες πριν απο μενα,και δε θα τελειωσω ποτε για να ασκησω αυτο που τοσα χρονια σπουδαζω.Ανυπομονω να βγω εξω στην αληθινη ζωη,ν'αρχισω να παιρνω ευθυνες,να εχω δουλειά και ασθενεις που να απασχολουν την σκεψη μου το βραδυ,να μπορω να προχωρησω και να κανω σχεδια και για αλλους τομεις της ζωης μου..."
"Ολοι ετσι αισθανομαστε στην αντιστοιχη φαση...και χανουμε την μοναδικη αισθηση των ανοιχτων επιλογων.Βιαζομαστε να διαλεξουμε Ειδικοτητα,Νοσοκομειο,πολη χωρις να καταλαβαινουμε οτι κλεινουμε ταυτοχρονα τις διαθεσιμες επιλογες μας...θα μου πεις "τι να κανω?να μην διαλεξω?",οχι θα διαλεξεις,αλλα για την ωρα μπορεις να ασθανθεις οτι αιωρεισαι αναμεσα στις επιλογες και να αφησεις αυτες να σε σαγηνευσουν,να σε προσελκυσουν..."
"Δε μου λες,μηπως διαβαζες τιποτε Κοελιο τελευταια?"τον ρωτησε καχυποπτα
Ο Κων/νος γελασε με την καρδια του.

"Μπα,πανε 8-10 χρονια απ τον "Αλχημιστη",και δεν διαβασα κανενα απ τα επομενα του...Κι ομως σκεψου,εισαι ακομα φοιτητρια,χωρις σαφως καθορισμενες υποχρεωσεις,ωραρια,εφημεριες.Εχεις την αγωνια σου και των δικων σου να τελειωσεις,αλλα εχεις και τη δυνατοτητα να πεις οτι"σημερα θελω να παω για μπανιο στη θαλασσα" ή "χρειαζομαι μια εκδρομη 4-5 ημερων" 'η "θα παω για 5 μερες στο Λονδινο".
Αν σκεφτεις τις αναμονες που σε περιμενουν,οι καθυστερησεις αυτες ειναι ασημαντες.Ακομα κι αν δεν τις κανεις,εχεις την πολυτελεια να μπορεις να τις κανεις...και ξερεις αυτο δε θα ισχυει για παντα."
"Σαν να καταλαβαινω τι εννοεις...αλλα ειναι δυσκολο να το δω ετσι απ τη δικη μου θεση.Εγω αισθανομαι μονο πιεση εσωτερικη και εξωτερικη να τελειωνω"
"Το ξερω..ετσι αισθανομουν κι εγω.Ισως χρειαζεται η χρονικη αποσταση για να μπορεις να το εκτιμησεις.Αλλη μια περιπτωση που το παρον μας διαφευγει τη στιγμη που το ζουμε..Δε σου εχει τυχει συχνα να συνειδητοποιεις εκ των υστερων οτι περνουσες πολυ ομορφα ενω τη στιγμη που αυτο συνεβαινε ειχες καποιες αγωνιες,σκεφτοσουν κατι αλλο και δεν ειχες εκτιμησει την ιδιαιτεροτητα της στιγμης?"
"Μμμ,να που το σημερινο μενου ειχε και τροφη για σκεψη εκτος απο αγχωδη μελετη...Ισως καποια στιγμη δηλαδη ν'αναπολω αυτη την κουβεντα"
"Ομολογω οτι θα κολακευομουν αν με συναντουσες μετα 10 χρονια και μου ελεγες οτι σκεφτοσουν συχνα την κουβεντα μας.Αλλα επειδη εχω και αλλες σοφιες να πω,εχεις σκοπο να κανεις πολυ διαβασμα ακομα?"

Η κρυμμενη προταση του την αιφνιδιασε λιγακι...ενστικτωδως πηγε να απαντησει οτι ναι,θα καθοταν 1-2 ωρες ακομη,αλλα ειχε πολυ καιρο να κανει συζητηση που να την αγγιζει τοσο,ηταν Αυγουστος και ειχε ξεχασει τον εαυτο της πανω απ τα βιβλια for too long,τα παρτερια της σχολης σκορπουσαν μια δροσερη ευωδια και η εσωτερικη της φωνουλα της ελεγε οτι αποκλειοταν να ξανασυγκεντρωθει σημερα....

"Μπορουμε να τα μαζεψουμε και να συνεχισουμε την κουβεντα μας πανω απο καμιά κρέπα ή ενα ποτήρι δροσερό λευκό κρασί...κι εγω αισθανομαι οτι η σχεση μου με την Επιστημη για σημερα ελαβε τελος.."

Διχως να πει κουβεντα,τον τραβηξε ελαφρα απ τη μπλουζα προς την κατευθυνση του αναγνωστηριου...πηγε στο τραπεζι της και μαζεψε τα απλωμενα της βιβλια,ενω προσπαθουσε να ελεγξει τον ρυθμο της καρδιας της...τελικα,σκεφτοταν ποτε δεν ξερεις απο που θα σου ρθει...Βγαινοντας μαζι με τον Κων/νο απ το κτηριο,αισθανθηκε για πρωτη φορα ζωντανη και αισιοδοξη μετα απο παρα πολυ καιρο.Βγαινοντας της φανηκε οτι η προτομη του Ιπποκρατη μειδιουσε...