Ρίχνοντας μια ματιά στις πρωινές ειδήσεις πίνοντας τον πρωινό καφέ,επεσα στην δυσάρεστη είδηση του αδικου θανάτου του Θοδ.Αγγελόπουλου.Τι ειρωνία αυτός ο διαφορετικός Ελληνας,απ τους λίγους που τιμούσαν ακόμα το όνομα της χώρας διεθνώς,να χάσει τη ζωή του συνεπεία της ανομίας και απόλυτης αδιαφορίας για νόμους και κανόνες που κυριαρχεί στη σημερινη Ελλάδα.
Πόσες φορές δεν έχουμε δει μηχανάκια να πηγαίνουν ανάποδα σε μονόδρομους,να κορνάρουν σε πεζούς να παραμερίσουν πάνω σε πεζοδρόμια,να προσπερνούν βρίζοντας απο δεξια κλπ.Βγαίνοντας το μεσημέρι απ το σπιτι να πάω μέχρι τον κεντρ.δρόμο,2 μηχανές της Αστυνομίας με 2 αναβατες η καθε μία καβάλησαν το πεζοδρόμιο της πλατείας και διέσχισαν πάνω σ'αυτό μερικά μέτρα μέχρι να παρκάρουν.Τους κοιτούσα μάλλον αποδοκιμαστικά καθώς προχωρούσα και ο οδηγός της μιας μάλλον το αντελήφθη και με κοιτούσε κι αυτός: λιγο ακόμα και θα είχε φωνάξει “τι κοιτάς ρε” με την χαρακτηριστική ευγένεια της εξουσίας απέναντι στον ανώνυμο “υπήκοο”,αλλά μην έχοντας διάθεση για αψιμαχίες με βλάκες,σταμάτησα το οπτικό μπρα ντε φερ και προχώρησα.
Φτανοντας στην Ευτυχίδου και περιμένοντας στο οδόστρωμα για να περάσω απέναντι,αντιλαμβάνομαι άλλη μηχανή η οποία προσπερνούσε την κίνηση κινούμενη επι πολλά μέτρα πάνω στο στενό πεζοδρόμιο και βγαίνοντας τελικά ακριβώς πίσω μου.
Λέω οτι δεν θα του την χαρίσω,σκεφτόμενος τα παιδια που διασχίζουν τους δρόμους, και του λέω “χτες κάποιος σαν εσένα σκότωσε τον Θοδ.Αγγελόπουλο”.Και τι μου απαντά ο κάφρος?
“Ελα μωρέ,σιγά τον μαλ..κα,τον Αγγελόπουλο!”.Δεν ξέρω πως κρατήθηκα να μην του χιμήξω,όχι τόσο για την προσβολή της μνήμης του σκηνοθέτη,όσο για την πλήρη έλλειψη ενσυναίσθησης της μαλακισμένης παρανομίας του και την ευκολία με την οποία μετέθεσε το πρόβλημα απ το “κάποιος σαν εσένα σκότωσε” στην ηθική απαξίωση του θύματος-παραδείγματος,,λες και το θέμα ήταν η γαμημενη άποψη του για τον Αγγελόπουλο!!!
Τις τελευταίες μέρες έχω έντονα την αίσθηση οτι επιταχύνεται η γενική πτώση,με τις απίστευτες ενέργειες και παραδοχές των υπουργών του Μνημονίου,αλλά τέτοιες συμπεριφορές με κάνουν πια να πιστεύω οτι μεγάλο μέρος αυτού του λαού ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ τίποτε καλύτερο από την πλήρη κατάρρευση...Format,delete and Reboot!
7 σχόλια:
Φίλε Squarelogic, αυτά ακριβώς τα αισθήματα οργής και αυτές τις σκέψεις έχω από την στιγμή που διάβασα τα νέα αυτά... Άμεση λύπη για τον θάνατο ενός από τους ελάχιστους Έλληνες που αντιπροσώπευαν κάτι θετικό γι αυτόν τον τόπο, αλλά άμεση οργή για τους ηλίθιους με τα μηχανάκια, τους εγκληματίες αυτούς, τα μηδενικά που βάζουν μια μηχανή ανάμεσα στα σκέλια γιατί δεν έχουν τίποτα άλλο εκεί πέρα, ούτε και ανάμεσα στ' αυτιά. Έλεγα ότι κάποιος μαλάκας θα βρεθεί να πει ότι, "αααα... φρουρός εκτός υπηρεσίας πήγανε σωστά και ο Αγγελόπουλος πέρασε τον δρόμο χωρίς να κοιτάξει", και το περίμενα ότι κάποιος θα την πει αυτή την πατάτα γιατί απολογητές μόνο οι ηλίθιοι και οι ξεδιάντροποι χρειάζονται. Αλλά φαίνεται ότι ήμουνα επιεικής σε αυτά που περίμενα... στο βάθος όμως, ξέροντας με τι έχουμε να κάνουμε, δεν με εξέπληξε η απάντηση που ήδη πήρες εσύ... νομίζω το delete γίνεται πρώτα... delete, format, reinstall, reboot.
Κάθε ένας που φεύγει εδώ και τόσα χρόνια και τον πενθώ μόνος εδώ μακριά, Χατζιδάκης, Μερκούρη, ο Θανάσης, Αγγελόπουλος, μια μαχαιριά. Όσο για την επιμονή μου στο να λέω με διάφορους τρόπους ότι ο μεγαλύτερος ανθέλληνας είναι ο Έλληνας, έχω φάει πολλή γιούχα, κυρίως με την μορφή της σιωπής. Αντιμετωπίζω έτσι μια ιδιάζουσα μορφή ρατσισμού αυτή του ομογενή που πρέπει από τη μία να χρηματοδοτεί το χρέος με διάφορα πατριωτικά ομόλογα αλλά έχει απολέσει το δικαίωμα λόγου ως φυγόμαχος ή τέλος πάντων άσχετος. Δεν πα να χτυπιέσαι με ντιλίτ και ριμπούτ που είναι μόνο για τον σκληρό δίσκο, ο ιός είναι στη μητρική χωμένος.
Χρόνη,σήμερα σου δίνω απόλυτο δίκιο...
το βλέπω κι εγώ που λόγω δουλειάς έρχομαι καθημερινά σ'επαφή με κάθε καρυδιάς καρύδι...η γενιά που φεύγει έχει συχνά ένα φιλότιμο και πολλούς πόνους...η γενιά που έρχεται έχει μάθει μόνο στα δικαιώματα...και η γενιά μας που είναι,υποτίθεται,στα πράγματα είναι αυτιστικά ατομιστική...
Δημήτρη,
εκτός απ'αυτό που έγραψα είδαν κι άλλα σήμερα τα ματάκια μου,στο λίγο που οδήγησα.Κόκκινο φανάρι δεν υπάρχει για τους μηχανόβιους.Την κάσκα την φοράν απ το κυνηγητό της τροχαίας,όλα τ'αλλα στα @@τους...
Χρειάστηκα όλη μου την αυτοπειθαρχία να μην το παίξω Darth Vader σήμερα,και ξαπλώσω κανέναν τους κάτω...
Το βλέπω κι εγώ όποτε οδηγώ στην Αθήνα! Τα φανάρια είναι για τα αυτοκίνητα, όχι για τα μηχανάκια. Είναι εξοργιστικό αλλά και αστείο γιατί δεν καταλαβαίνουν πόσο γελοίοι είναι και πόσο ηλίθιοι φαίνονται -αλλά αυτό τους κάνει να νομίζουν ότι έχουν κάποια ιδιαίτερη σημασία μια που δεν μπορούν να την βρουν πουθενά αλλού.
Είχα για τρεις μήνες μια Honda 125 στο Λονδίνο, 1978, μόλις που θα άρχιζα το Film School, κράνος με σαγόνι, φόρμα, νομοταγής... βγήκε ένα αυτοκίνητο από δικό του STOP και μου διέλυσε την μηχανή και τον αστράγαλο. Ήταν Έλληνας γιός εφοπλιστή με το Alfa Romeo του μπαμπά.
Τι παιδιά περιμένατε να βγουν από αυτούς τους γονείς; Και κυρίως από αυτούς τους πατεράδες του "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο κώλος μας", αρκεί να είναι καλά το κόμμα;
Καλά τραγουδούσε ο Νιόνιος κάποτε, τους Κωλοέλληνες, αλλά εμείς παρεξηγηθήκαμε. Βλέπεις, αυτός ερχόταν σε επαφή με πολύ περισσότερα εκκολοαπτόμενα κομματόσκυλα και ήξερε.
Έχοντας δει όλες τις ταινίες του Αγγελόπουλου μπορεί να καταλάβει κανείς τα συναισθήματα μου για τον θάνατο του.
Έχοντας δε πριν λίγες μέρες στο τσακ γλυτώσει σε γωνία δρόμου από τρακάρισμα με μηχανή που μόλις πρόλαβε να περάσει από δεξιά μου κινούμενη ΕΠΑΝΩ στο πεζοδρόμιο ενώ εγώ κοίταζα αριστερά γιατί από εκεί κινούνταν τα αυτοκίνητα, καταλαβαίνει κανείς το ότι η ασυδοσία αρκετών μηχανόβιων δεν με τοποθετεί στους φίλους των δικύκλων.
Όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση, από ότι γράφτηκε, φαίνεται πως δεν έφταιγε ο οδηγός αλλά δυστυχώς ο ίδιος ο Αγγελόπουλος που βγήκε νύχτα με σκούρο κουστούμι χωρίς το ειδικό τζάκετ,σε δρόμο μεγάλης κυκλοφορίας και σε σημείο με κακή ορατότητα χωρίς να προσέξει, προφανώς για να βρει την σωστή γι΄αυτόν γωνία λήψης.
Δημοσίευση σχολίου