Πέμπτη, Οκτωβρίου 06, 2011

i Sad: Tribute to Steve Jobs

Η σημερινή μέρα σημαδεύτηκε παγκόσμια από την (αναμενόμενη βέβαια...) "αναχώρηση" ενός απ τους μεγαλύτερους οραματιστές και καινοτομιστές του 20ού και 21ού αιώνα:
ενός αντισυμβατικού ανθρώπου που κατάφερε ό,τι κατάφερε διότι πάντα αμφισβήτησε την πεπατημένη,έπεσε,ξανασηκώθηκε,εργάστηκε σκληρά αλλά δεν ξεχνούσε να δίνει χρόνο στον εαυτό του να πειραματιστεί και να ονειρευτεί.
Και είχε τη γενναιοδωρία,αυτά που ο ίδιος ονειρευόταν,να τα υλοποιεί και να τα προσφέρει στο επόμενο προιόν του,σε μια premium μεν,προσιτή δε,τιμή αν συνυπολογίσει κανείς οτι σχεδόν κάθε φορά,δημιουργούσε μια νέα αγορά,βάζοντας τους ανταγωνιστές να τρέχουν για να μιμηθούν την Apple.


Aπό την εφεύρεση του προσωπικού υπολογιστή,στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο ο χρήστης αλληλεπιδρούσε με αυτόν(ποιός θυμάται τις εντολές σε DOS?),στο ποντίκι,στα υπέροχα γραφικά,στην επανεφεύρεση και αναζωογόνηση του κινούμενου σχεδίου μέσα απ το τεχνικό και καλλιτεχνικό θαύμα της Pixar,και τελικά πίσω στο τιμόνι της πρώτης αγαπημένης(που εκείνη την εποχή έμοιαζε με την ελλην.οικονομία...) και τη διάσωση της με το πιο γλυκό pc ως εκείνη την εποχή(το πρώτο i mac),την επανάσταση στον τρόπο αρχικά,που ακούμε μουσική,μέσα απ τις διαδοχικές-εκθετικά καλύτερες κάθε φορά-εκδόσεις των i pod,και στη συνέχεια,στον ίδιο τον τρόπο διανομής της Μουσικής μέσα απ το i-Tunes και το δικτυακό τους μαγαζί,την εκθρόνιση των παραδοσιακών κατασκευαστών κινητής τηλεφωνίας από την πρωτόπειρη στον χώρο Apple με το εντελώς επαναστατικό( το πρώτο δίχως φυσικό πληκτρολόγιο...) i phone,και την εφευρεση μιας νέας κατηγορίας gadget με τα ipad,και τις άπειρες,και εξαιρετικά χρήσιμες εφαρμογές τους...




Και στα καλύτερα από αυτά τα χρόνια,στα χρόνια της μεγαλης επιτυχίας,ο ίδιος να παλεύει γενναία με τον χειρότερο καρκίνο που μπορεί να τύχει σε άνθρωπο...

Το γεγονός οτι τόσο πολύς κόσμος-παγκόσμια-αισθάνεται την ανάγκη να αποχαιρετήσει και να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του απέναντι σε έναν επιχειρηματία,έναν κομπιουτερά,έναν χαρισματικό πωλητή,
μιλά από μόνο του για την μοναδικότητα του Steve Jobs :
αφήνει πίσω του,εκτός απ τα εκπληκτικά προιόντα του και μια παρακαταθήκη-στάση ζωής όπως την εξέφρασε το 2005
στο παν/μιο του Stanford:



ΥΓ. Αξίζει να αναρωτηθεί κανείς (και ιδίως αυτοί που μας κυβέρνησαν τα τελευταία 30 χρόνια) ποια θα ήταν η μοίρα του ίδιου ανθρώπου αν είχε την ατυχία να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα κι όχι στην Καλιφόρνια...

10 σχόλια:

Λωτοφάγος είπε...

Καμία τύχη δεν θα είχε, φίλε μου!
Υιοθετημένο παιδί που δεν τελείωσε το πανεπιστήμιο;
Ακόμα και στις καλές εποχές, η Ελλάδα δεν έδινε καμιά ευκαιρία.
Πόσω μάλλον πριν από 36 χρόνια!
Ιδιοφυία και ταυτόχρονα συγκροτημένος άνθρωπος και οραματιστής: εξαιρετικός συνδυασμός.

squarelogic είπε...

θα ήταν μια καλή ευκαιρία για σκέψη για τον φανατικό "μηλαρακια" Γιωργάκη αυτή,Λωτοφάγε μου...
Τώρα,αν μετά απ'αυτό,κατέληγε στην επιλογή της αυτοκτονίας,τότε η ανάρτηση θα είχε διπλό όφελος...

squarelogic είπε...

επειδή-γαμώ την ΕΜΙ τους- δεν αφήνει
να εμφανιστεί στην Ελλάδα το βίντεο που ετοίμασα,με πολύ αγάπη,για τον
Steve,δοκιμάστε με copy/paste

http://youtu.be/DFblHWpOG1s

αθεόφοβος είπε...

Εάν είχε γεννηθεί εδώ θα είχε φύγει σίγουρα για την Καλιφόρνια!

squarelogic είπε...

αν είχε την ατυχία να εχει προσληφθεί στο Δημόσιο Αθεόφοβε,θα
τον έβαζαν να ανοίγει τα email του Δντή και να τους βγάζει τους ιούς που θα κολλούσαν απ το περίεργο surfing...

hroni είπε...

"Aπό την εφεύρεση του προσωπικού υπολογιστή"...κόψε λίγο.

hroni είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
hroni είπε...

Για να μην παρεξηγούμαι, τον πάω αφάνταστα και στεναχωρήθηκα πολύ για το νεαρό της ηλικίας του και τον πόνο με τον οποίο η επώδυνη ασθένεια τον βάρυνε, απλά δεν εφεύρε τον προσωπικό υπολογιστή. Έχει μείνει μιά πικρία βέβαια σκοϋέρ και αθεόφοβε, αφού ανεξαρτήτως τόπου γέννησης ο Στιβ όπως και εγώ πήγαμε στην Καλιφόρνια, αυτός πουλάει φιρίκια εγώ τα αγοράζω, παίζω Beatles ανελλιπώς ενώ αυτός τώρα πρόκοψε να τους βάλει στο itunes, λίγο πολύ τα ίδια δηλαδή...και όσο για αναγνώριση για την συνεισφορά μου στο μεγαλείο της apple, πίπες.

squarelogic είπε...

hroni,
είχα την αίσθηση οτι ο macintosh ήταν ο πρώτος πραγματικά προσωπικός υπολογιστής,πέρα απ τα "παιχνιδάκια"της spectrum ή της amstrad.
Να ομολογήσουμε δε και την...αρχαιότητα μας,αναφέροντας οτι ο 48Κ Spectrum που "φόρτωνε" προγράμματα (όταν φόρτωνε...) με...κασέτα ταινίας κάνοντας έναν απαίσιο ήχο,ήταν το δώρο-υπέρβαση
του πατέρα,για την οδύσσεια των πανελλαδικών,όταν φυσικά αυτή έλαβε τέλος...

squarelogic είπε...

ενώ ο macintosh,άπιαστο όνειρο τότε,με τιμή >350χιλ.,ήταν ένας κανονικός υπολογιστής,με δική του οθόνη(έστω και μονόχρωμη..),δισκέττα,κλπ...
Τα μηχανάκια της ΙΒΜ νομίζω τότε ήταν πιο bulky,και πάντως εξ΄σου μη προσιτά για τον μέσο άνθρωπο.
Ο απίθανος αυτός τύπος πάντως κατάφερε μέσα σε 35 χρόνια να φέρει τα πάνω-κάτω στην βιομηχανία ηλεκτρον.υπολογιστών 2-3 φορές,
να αναζωογονήσει την βιομηχανία κινουμένων σχεδίων και την Disney,και να εφεύρει νέες αγορές
με τις συσκευές με το πρόθεμα i.
Μόνο την συσκευή i-xasou δεν πρόλαβε να βγάλει,να την χρησιμοποιούσαμε κατά των πολιτικών...