Τρίτη, Νοεμβρίου 30, 2010

Κάντο όπως η Barca...




Αν ο Ευκλείδης ζουσε σήμερα αναμφίβολα θα ήταν θαυμαστής της σημερινής Barcelona:
δεν έχει υπάρξει πληρέστερη εφαρμογή της Τριγωνομετρίας στο ποδόσφαιρο.Οι παικτες της,σαν καλοκουρδισμένοι χορευτές ανοίγονται στον χώρο ώστε να δίνουν πάντα 2 και 3 επιλογές στον συμπαίκτη τους που κατέχει την μπάλα.Κάπως έτσι κάθε ματς τελειώνει με κατοχή μπάλας >70%:ο πιο σίγουρος τρόπος για να επικρατήσεις στο απρόβλεπτο αυτό άθλημα.

Όταν η Μπαρτσελόνα προσέλαβε τo 1988 τον παλιό της θρύλο Γιόχαν Κρόιφ για προπονητή,ξεκινούσε κάτι πολύ βαθύτερο απ το να δώσει τα ηνία της ομάδας σε έναν παλιό της άσσο:ως πρώτο βιολί των ομάδων που δίδαξαν τα πρώτα χρόνια του '70 το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο(Αγιαξ και Εθν.Ολλανδίας) ο Κρόιφ θεωρήθηκε ο πιο ενδεδειγμένος για να διδάξει αυτό που οι Καταλανοί αποφάσισαν οτι ήταν ο πιο σίγουρος τρόπος να φτάνεις σε νίκες:το ολλανδικό μοντέλο,προσαρμοσμένο στην λάτιν υψηλή τεχνική.Όταν αναπόφευκτα ήρθε η παρακμή του Κρόιφ,η ομάδα συνέχισε στην ίδια φιλοσοφία.Αρχικά ο Φαν Χάαλ και μετά ο Ράικαρντ(μαζί με τον γνωστό μας Τεν Κάτε) συνέχισαν την διδασκαλία της καταλανικής εκδοχής του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου,διδασκαλία που εφαρμοζόταν κάθετα σε όλο το οικοδόμημα της ποδοσφαιρικής Μπαρτσελόνα.
Κάπως έτσι,η πρώτη γενιά παικτών που γεννήθηκε μέσα σε αυτό το ΄συστημα(Πουγιόλ,Βικτ.Βαλντέζ,Τσάβι,Ινιέστα κλπ)
άρχισαν να "βρίσκονται' μεσα στο γήπεδο με κλειστά τα μάτια,και με την έλευση και της δεύτερης γενιάς σούπερ ταλέντων "εσωτερικής παραγωγής"(Μέσι,Πέντρο,Μπούσκετς,Μπόγιαν) και την προσθήκη λίγων,εξαιρετικά επιλεγμένων,μεταγραφών που να 'δένουν' στο σύστημα της Barca,υπό την καθοδήγηση ενός "παιδιού" του Κρόιφ και της Μπάρτσα,του Γκουαρντιόλα,δημιουργήθηκε αυτή η απίστευτη ομάδα των τελευταίων 2-3 ετών: βλέπετε,είναι η μόνη απ τις μεγάλες ομάδες που στηρίζεται κατά 70% σε" δικά της παιδιά" κι όχι σε συνεχείς πανάκριβες μεταγραφές,όπως η υπερφίαλη Ρεάλ την οποία ισοπέδωσε χτες.
Χρειάστηκε 2 γενιές που γαλουχήθηκαν απ τα πρώτα τους βήματα στον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού,για να φτάσει στο σημερινό ζενίθ ποδοσφαιρ.τελειότητας.

Το οποίο μας φερνει στον δρόμο που πρέπει να πορευτούμε και στην Ελλάδα:
απ την στιγμή που όλοι συνομολογούν οτι η τωρινή κατάντια της χώρας είναι πρωτίστως συστημική Κρίση Αξιών,παράλληλα με τα βραχυπρόθεσμης οπτικής, έξωθεν επιβαλλόμενα οικονομικά μέτρα,θα έπρεπε ήδη να έχουμε στρέψει το βλέμμα στις επόμενες γενεές,να σμιλευθούν κατά τρόπο που να αναπτύξουν στο έπακρο τις αναμφισβήτητες ικανότητες μας ενώ ταυτόχρονα θα απευαισθητοποιούνται από τα παραδοσιακά ελαττώματα της φυλής:
τον ωχαδερφισμό,την τσαπατσουλιά,την ανευθυνότητα,τον αρρωστημένο ατομισμό,τη βολεμένη μοιρολατρία,τον εθισμό στην ήσσονα προσπάθεια.
Αλλά για αυτό μας χρειάζονται πολλοί 'Κρόιφ" και "Ράικαρντ",άνθρωποι να διδάξουν και να εμπνεύσουν τις νέες γενιές ώστε αυτές να δημουργήσουν μια νέα Ελλάδα όταν "έρθουν στα πράγματα"...Και δυστυχώς,θα τα διδάξουν κατα πλειοψηφία άνθρωποι εθισμένοι στην πλασματική σοσιαλιστική νιρβάνα της τελευταίας 30ετίας,δάσκαλοι που αγνοούν και αντιδρούν απέναντι σε κάθε προσπάθεια αξιολόγησης(ίσως όχι εντελώς άδικα όπως διαστρέφεται εδώ κάθε μέτρο που εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες κοινωνίες),δάσκαλοι που κάθε 15 μέρες εφευρίσκουν κάποια συνέλευση που "πρέπει" να γίνει τις ώρες των μαθημάτων,αλλά και που όταν κάνουν μάθημα,συνήθως αρκούνται στην αποστήθιση του "βιβλίου",αμελώντας ολέθρια να διδάξουν στα παιδιά τα ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ:τον τρόπο αναζήτησης της Γνώσης,την Κριτική Σκέψη,την άσβεστη περιέργεια,τον πόθο να γίνεται κανείς συνεχώς καλύτερος,την άμιλλα αλλά και τη συνεργασία...

Δεν τρέφω πλέον αυταπάτες για πολιτικούς-σωτήρες:
Στην καλύτερη των περιπτώσεων "Σωτήρας" θα ήταν ένας "Φωτισμένος Ανθρωπος" που θα συνειδητοποιούσε αυτά και θα έριχνε όλη του την επιρροή προς αυτήν την κατεύθυνση,ώστε,δυό γενιές μετά,να ενηλικιώνονται τα ελληνάκια που θα ξαναδώσουν ώθηση στην χώρα.
Αυτά που θα σιχαίνονται στο κύτταρό τους το πρότυπο του επιτυχημένου νεοέλληνα,
του απαιδευτου,τεμπέλικου, κομματόσκυλου των ΔΕΚΟ που εισπράττει μισθούς και υπερωρίες πολλαπλάσια της ανύπαρκτης προσφοράς και κατάρτισης του ή του "ξαδέρφου του,"του αεριτζή "ιδιώτη" ή "ελευθεροεπαγγελματία" που είτε παρασιτεί κι αυτός απ τις όχι και τόσο τυχαίες ανεπάρκειες του Δημοσίου,είτε "γδέρνει" κατά βούληση την πελατεία που πέφτει στα χέρια του,ελέω γνωριμιών,κοινής καταγωγής,ή πολιτικοκομματικής συνάφειας.
Αυτά που θα αισθάνονται αποστροφή για όποιον επιζητά "βόλεμα" με πλάγιους τρόπους,για την αισθητική της πίστας και των πρωινομεσημεριανάδικων της αισχρής TV,για τη φωνακλάδικη προβολή των νεόπλουτων με τα θηριώδη γερμανικά SUV,και το πρότυπο της σύγχρονης γυναίκας ως επιτυχημένης βιζιτούς που "έπιασε την καλή" μέσω ενός πλούσιου γάμου.
Όπως ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας εγινε μέσα σε 30 χρόνια όπου καταργήθηκαν κάθε ιεραρχία,έννοια αξιοκρατίας,σύνδεσης αμοιβής με κάποια κριτήρια απόδοσης,αντικαθιστάμενα από την κομματική ταυτότητα και τις 'γνωριμίες",έτσι και η πιθανότητα Ανάτασης θα χρειαστεί πολλά χρόνια σφυρηλάτησης των σωστών αξιών...

8 σχόλια:

hroni είπε...

Η σύνδεση του ποδοσφαιρικού θαύματος της Μπαρτσελόνα με την πορεία που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα δεν με εκφράζει αφού ως γνωστόν όταν ο Ζαγόρ το σήκωνε το 2004 οι Ίβηρες ζούσαν ακόμη στις σπηλιές or something. Όπως όλοι οι Αμερικάνοι εδώ μου υπενθυμίζουν μετά από 1000 χρόνια κανείς δεν θα θυμάται αν ο ΑΓΠ μας χαντάκωσε ή ο ΓΑΠ, αν θα είναι το ΚΚΕ-ΜΛ που θα μας ξελασπώσει ή το ΜΛ-ΚΚΕ or whatever αλλά όλοι θα θυμούνται ως βάση της τότε γαλαξιακής δημοκρατίας την τρίπλα στον Λιζαραζού.

Αν πάλι με το "Φωτισμένος Ανθρωπος " προσπαθείς να με ψήσεις να γυρίσω πίσω σου παραθέτω τον χαρακτηρισμό του Μουρίνιο ως "δε τσόζεν ουάν", οπότε άσ' το.

Locus Publicus είπε...

Απο ποδόσφαιρο δεν ξέρω πολλά, αλλά το παράδειγμα το κατάλαβα και συμφωνώ ότι χρειαζόμαστε κάποιους Κρόιφ. Η συλλογική συνείδηση θέλει μια ολόκληρη γενιά για να χτιστεί και το ΚΚΕμ-λ μάλλον δεν είναι υποψήφιο.

Ειλικρινά δεν ξέρω πως θα ξεκινήσουμε κάποιο κίνημα ηθικής, πώς θα μπεί στο σχολείο, πως θα διδαχθεί. Απο την τηλεόραση πάντως μόνον τσόντα θάρθει. Πάντως τώρα με την επιμήκυνση, κάναμε το πρώτο βήμα. Αντε δειλα δειλα και στην αναδιάρθρωση. Πρώτα βέβαια εκλογές φίλε σκουέαρ γιατί τούτος ο κυβερνητικός σχηματισμός είναι στα πρόθυρα νευρικής κρίσεως και το δείχνει. Θα τιναχτούν καρέκλες στον αέρα. Εχουμε ακόμα πολλές ένδοξες στιγμές μέχρι να φτάσουμε στον πάτο.

Ανώνυμος είπε...

@Locus: γιατί, νομίζεις ότι ο συγγραφέας του πονήματος ξέρει από μπάλλα? Για ρώτα τον αν η μπάλλα έχει κορδόνι ή βαλβίδα.

Στη θεωρία καλός είναι, αλλά δε "βλέπει" μοντέρνα μπάλλα... Είναι απομεινάρι άλλης εποχής, ένας Μπάγιεβιτς του blogging...

Α.Φρ. είπε...

Ευτυχώς που με προέτρεψες να αγνοήσω τα ποδοσφαιρικά κι έτσι διάβασα για μια ακόμη φορά τα εύστοχα πριν πικρά έως τραγικά που γράφεις.Το σημερινό σου ποστ έρχεται σαν επιδόρπιο σε ένα καταπληκτικό πόνημα (κυριολεκτικά)που πρόσφατα με χόρτασε, με προβλημάτισε και με λύπησε βαθιά... Στο συστήνω: Β Καραποστόλης,2010, "Διχασμός και Εξιλέωση,Η Πολιτική Ηθική των Ελλήνων", εκδ. Πατάκη, Αθήνα

Αν συσχετίσω τα όσα λέει κι αν κατάλαβα τα όσα λες για την Μπαρτσελόνα, φοβάμαι ότι οι Κρόιφ έχουν από καιρό πατηθεί από κάποιο τραίνο (εποχής Τρικούπη, βεβαίως, βεβαίως)

Ανώνυμος είπε...

...Και ο γνωστός "μαιντανός' που νομίζει ότι τώρα φύτρωσε...

Ντούσαν Μπάγιεβιτς είπε...

Τι τέλετε κύριε? Τι τέλετε? Η προσπάτεια τα μπορούσε να είναι καλύτερη και οι παίκτες ντεν έκουν ντικιολογκία σε αυτά που είπα.

Τα έκω πεί πολλές φορές σε πρόεντρο κύριος Κόκκαλη, η ομάντα τέλει μεταγραφές.

Μαϊντανός είπε...

Είμαι νοστιμότατο και χρησιμότατο μυρωδικό και τα αρνητικά σχόλια είναι δείγμα ζήλιας και δήγμα στον αέρα.

Βάσσια είπε...

Η BARCELONA μου μοιάζει σαν έκθεμα με την επιγραφή μην αγγίζετε.....

Είμαι αισιόδοξη φύση, αλλά τέτοιο όραμα για την Ελλάδα δεν το βλέπω.

υ.γ.
Την λατρεύω αυτή την ομάδα, αυτήν την περιοχή, αυτή την ιδεολογία!

Καλό μήνα
:-)