Να που έγινε κι αυτό...

Ηλ.Μακρής,Καθημερινή

Δεν πίστευα ότι θα τον αναπολούσα ποτέ,αλλά να που ο κόσμος αλλάζει τόσο απρόβλεπτα που έγινε κι αυτό...Ο λόγος για τον πατέρα του σημερινού πρωθυπουργού,τον ιδρυτή και εμψυχωτή του βαλκάνιου λαικισμού που μάς έφερε εδώ που είμαστε...Και η ειρωνία της Ιστορίας,όπως πολύ εύστοχα διαπίστωσε ο Locus,είναι ότι έτυχε στον αθλητικό και clean cut υιό να πρέπει να αλλάξει το DNA του πατρικού κόμματος και του κακομαθημένου απ τον πατέρα λαού για να μην μείνει στην Ιστορία κι αυτός με την Τρικούπεια ρήση 'Δυστυχώς επτωχεύσαμε"...Δεν μπορεί κανείς να μην παραδεχτεί οτι η Ιστορία έχει χιούμορ...




Βλέποντας όμως του ξένους τοκογλύφους(sorry,τραπεζίτες εννοώ) να κάνουν ουρά για να προσφέρουν 25 δις ευρώ στην υπό χρεωκοπία(όπως μας λένε...) χώρα μας,αφού βεβαίως εξασφάλισαν τοκογλυφικά επιτόκια 4% πάνω απ τα γερμανικά (6,2%),πράγμα που πρακτικά σημαίνει επιβάρυνση 2,5 δις πάνω απ τους τόκους που θα πλήρωνε η Γερμανία ή 1,5 δις πάνω απ τους τόκους που θα πλήρωνε η νωρίτερα χρεωκοπημένη Ιρλανδία,δεν μπόρεσα να μην αναλογιστώ αν θα γίνονταν αυτά αν στη θέση του μειλίχιου ποδηλάτη Γιώργου και του θανάσιμα σφιγμένου και 'σοβαρού" φορομπήχτη Παπακων/νου βρισκόταν ο γήινα μουρντάρης και αινιγματικά γοητευτικός Ανδρέας...
Υπήρχε ποτέ περίπτωση να αφήσει να τον στριμώξουν έτσι με τους οίκους αξιολόγησης και τις αλλεπάλληλες δηλώσεις πότε αμφισβήτησης και πότε "στήριξης" απ τους παράγοντες της ΕΕ,ο δεινός εκείνος παίκτης του πολιτικού πόκερ?
Είτε που θα είχε "γοητεύσει"μέχρι παρεξηγήσεως τη Μέρκελ είτε που θα είχε παίξει μέχρι τέλους την μπλόφα των εξοπλισμών και των αθροων εκ Γερμανίας εισαγωγών,είτε θα είχε εγείρει θέμα εκκρεμών πολεμικών αποζημιώσεων για να εξασφαλίσει την έμπρακτη(και στην ουσία αμοιβαίως επωφελή..) γερμανική στήριξη προτού βρεθεί στο έλεος των τσακαλιών της αγοράς...Αφήστε που θα είχε οργανώσει (στον Αστέρα ή την Ελούντα φυσικά,γιατί ο εκλιπών είχε και ενα στυλ..) τον συνασπισμό των ομοιοπαθών του Νότου και της Ανατολής αποσκοπώντας στην χαλάρωση της προσήλωσης της ΕΕ στην δημοσιονομική πειθαρχία στην δίνη της παγκόσμιας κρίσης.
Διότι,άσχετα απ τις δικές μας αμαρτίες,η πορεία της χώρας προς την χρεωκοπία επιταχύνθηκε ραγδαία απ τις συντονισμένες κερδοσκοπικές επιθέσεις στην αξιοπιστία της,επιθέσεις που προέρχονται στην ουσία απ τους ίδιους περίπου ανθρώπους που βύθισαν τον πλανήτη σε ύφεση,εξαυλώνοντας με τις περίεργες οικονομικές πρακτικές τους το 50% του παγκόσμιου πλούτου. Όπως και νάχει με τον Σαρκοζύ εύκολα στο πλευρό του,ο δαιμόνιος και απρόβλεπτος Ανδρέας θα κουλάντριζε με τις ανορθόδοξες τακτικές του,Μέρκελ,Γιούνκερ κ σία ,πολύ καλύτερα απ'ότι οι "ευπειθείς μαθητές" Γιωργος+Γιώργος ...
Αυτό βέβαια σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι δεν πρέπει να ποιήσουμε την ανάγκη φιλοτιμία και να αποτινάξουμε τις ιδεοληψίες και τα συντεχνιακά κατεστημένα μιας 30ετίας,που μας οδήγησαν στο να μην παράγουμε τίποτε και να ζούμε με δανεικά ανταλλάσσοντας μεταξύ μας υπερτιμημένες υπηρεσίες χαμηλής μάλιστα ποιότητας. Είναι άλλο όμως να το κάνεις με κάποια περιθώρια άνεσης και άλλο υπό τον πανικό της επικείμενης κατάρρευσης,Ή μήπως δεν γίνεται αλλιώς?