Και μια και μιλούσα για ταλέντο,να και μια αναφορά που την χρωστώ από τις αρχές Μαρτίου,όταν πρωτοδιάβασα για την κυκλοφορία του επικείμενου νέου άλμπουμ των αμερικανών Decemberists,και χάρη στις..."αγαθές δυνάμεις"του διαδικτύου βρέθηκε στον σκληρό μου αρκετές μέρες πριν την επίσημη κυκλοφορία του.
Σε μια εποχή που οι περισσότεροι καλλιτέχνες προσπαθούν να βγάλουν 2-3 το πολύ singles απο κάθε άλμπουμ και όπου οι περισσότερες αγορές πλέον μουσικής είναι downloading μεμονωμένων κομματιών απ τα επίσημα δικτυακά "μαγαζιά",ο Colin Molloy και η παρέα του τολμούν για άλλη μια φορά να δοκιμαστούν στο απόλυτο τεστ, ένα concept album,και μάλιστα δίχως το προφανές single που θα τραβήξει το όλο εγχείρημα.Aπό πότε έχετε να δείτε ένα concept album που να σας κερδίσει την καρδιά?μήπως απ το θρυλικό The Wall? ακόμα κι αυτό,αν και λειτουργούσε ως υποβλητικό σάουντρακ,δύσκολα κάθεται κανείς να το ακούσει ολόκληρο:συνήθως το τηλεκοντρόλ θα επιλέξει τα 3-4 πιο catchy κομμάτια.Στην περίπτωση του Hazards of Love η συνολική ακρόαση δίνει μια σαφώς πληρέστερη αίσθηση μέθεξης απ'οτι η απομόνωση κάποιων απ τα εξαιρετικά τραγούδια.
Το αλμπουμ ξεκίνησε όταν ο λάτρης της βρεττανικής φολκ Colin Molloy "ερωτεύτηκε" ένα ομώνυμο EP απ το μακρινό 1966 κάποιας Annie Briggs,και βάλθηκε να γράψει ένα κομμάτι με τον τίτλο αυτό μια και το EP στερείτο ομότιτλου track.Σύντομα η έμνευση τον οδήγησε σε κάτι πολύ ευρύτερο καταλήγοντας σε μια πραγματική folk/rock opera,την καλύτερη των τελευταίων (πολλών...) χρόνων.Συνεπικουρούμενος στα φωνητικά από τις άξιες Becky Stark των Lavender Diamond’ και Shara Worden των My Brightest Diamond’s και τον "παλιόλυκο" Robyn Hitchcock,μοιράζει τους ρόλους που διηγούνται τη ρομαντική ιστορία της Margaret και του William,αξιοποιεί κάθε είδους έγχορδο,μια παιδική χορωδία και το δικό του υπερχειλίζον ταλέντο για να μας παρασύρει στο μεγαλειώδες όραμά του.Η μουσική πότε ίπταται και απογειώνεται και πότε χαμηλόφωνα αφηγείται επιτρέποντας στις αισθήσεις μας να απολαύσουν την επόμενη "πτήση"
.Η αλήθεια είναι ότι αυτό το δισκάκι έχει καταλάβει το player του αυτοκινήτου(το κύριο μέρος που ακούω μουσική πλέον...) εδώ και δυόμιση μήνες και αρνείται πεισματικά να παραχωρήσει τη θέση του.
Buy with confidence!(καθώς παραείναι καλό για να μείνει μόνο στην συμπιεσμένη εκδοχή του)
Πέμπτη, Μαΐου 21, 2009
The Hazards of Love
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Για δοκιμαστική ακρόαση εδώ....
http://www.sendspace.com/file/uj2fnp
Θα στοιχημάτιζα ότι ο ήχος έρχεται από μια πιο μουσική δεκαετία, από κάποια ξεχασμένα βράδια εφηβικών αναζητήσεων 25 χρόνια πίσω.
Πραγματικό ταξίδι square. Φρέσκο όσο μια draft στο Ρότερνταμ και ποιητικό όσο ένα διάφανο βλέμμα στο Elephant and Castle.
Άλκμαν
Η ψυχολογική σημασία του μουσικού μοτίβου ή αντιραπίζοντας το ράπισμα του ραπ - θα μπορούσε κάλλιστα να λειτουργήσει ως τίτλος στο αιφνιδιαστικά ενδιαφέρον ακρόαμα. Χρειαζόταν αυτή η δειγματοληπτική ενσωμάτωση στο κείμενό σου η οποία και μ' έβγαλε εμέ τον σκράπα περί τα κομπιουτερίστικα απ' τον μπελά να ψάχνω το τι φταίει που ενώ αποθήκευσα το "αρχείο" από την σελίδα που προτείνεις, αυτό δεν παίζει. Εν πάσει περιπτώσει, όντως γραφή άλλης εποχής. Ή απόηχός της στο κραυγαλέο σήμερα όπου η λέξη "μέλος" δεν υπάρχει ούτε ως λεξικογραφική πληροφορία και η λέξη "ρυθμός" έχει ανασκολοπισθεί από την μονοτονία. Σκέφτομαι, Γιώργο μου, ότι σ' αυτόν τον πρεζωμένο κόσμο που γεννήσαμε τα τέκνα μας, η απουσία αυτών των δυο "λέξεων" (ουσιαστικά, όμως, Συνθηκών ζωής) είναι η φασκιά και η προεξαγγελία της ανατροφής αναισθήτων υπηκόων στην θέση των συνειδητών Πολιτών : αν δεν μπορείς να νοιώσεις το όμορφο, αν δεν μπορείς να συγκινηθείς με το αληθινό (που -ως Αληθινό- μπορεί να σε ποιεί και το απείκασμα του άσχημου), γιατί να μπορείς να αντιληφθείς το δίκαιο; (με όλες τις κατοπινές της αντιλήψεως συνέπειες). Δεν ξέρω, αλλά στο άκουσμα του τραγουδιού ένοιωσα κάτι να σκιρτά μέσα μου. Κάτι από την όψιμη για την εποχή μου ανακάλυψη του ροκ (ανακάλυψα το ροκ στα 20 μου, μετά την "κλασσική" και τότε κατάλαβα πόσο ροκ είναι η "κλασσική" και πόσο κλασσική -από άλλην ποταμορροή ερχόμενη- μπορεί να είναι η εμπνευσμένη ροκ).Από την εποχή που δεν κατέβαζα το βινύλιο των Κρόσμπυ-Στιλς-Νας και Γιαγκ από το πικ-απ.
Θα μπορούσα να πάρω κι άλλο τον κατήφορο αλλά .... μας βλέπουν!...
Νάσαι καλά.
Αυτή η ιστορία με τα ηλεκτρονικά μας κελιά όπου περνά ο καθένας και διαβάζει το έσω ημερολόγιο του ενοίκου, είναι αρκετά περίεργη : και βοηθά και ψευδαισθητοποιεί συνάμα την επικοινωνία.
Κατοικούμε σε κελιά.
Έστω κι έτσι, τα κελιά μας ακόμα κατοικούνται.
Νίκος.
alkman
τι μας θύμισες...κι όμως είναι κυκλοφορία 3/2009 και αμερικανικό όσο το Πόρτλαντ του Όρεγκον!αλλά πραγματικά παραπέμπει σε ξεχασμένες έννοιες όπως λέει κι ο Νίκος στο σχόλιο του.
Νίκο,
το λινκ σου επιτρέπει να κατεβάσεις όλο το άλμπουμ αλλά πρέπει να κάνεις
extraction με το WinRar για να τα έχεις σε μορφή mp3.
..τροφή για πολλή σκέψη το σχόλιο του Νίκου...
"Κατοικούμε σε κελιά.
Έστω κι έτσι, τα κελιά μας ακόμα κατοικούνται." Φοβερή ατάκα!και προφητική θα έλεγα,γιατί σε λίγα χρόνια τα κελιά θα έχουν μέσα μόνο ζόμπι...δες πως (εκ)παιδεύουν τον κόσμο σπέρνοντας τον πανικό υπό προθεσμία με δουλειές που προφανώς θάπρεπε να κάνουν οι κρατικές υπηρεσίες από μονες τους:
περσι το Κτηματολόγιο,τώρα ο ΑΜΚΑ,σε λίγο κάποια άλλη μ@..κία για να δούνε πόσο αντέχουν τα πρόβατα μέχρι να βελάξουν δυσαρστημένα...Και εν τω μεταξύ βέβαια,24ωρη πλύση εγκεφάλου με Sakis,Θώδη και άλλους σταρ a la carte...
..γι'αυτό η εντελώς αντισυμβατική πρόταση των Δεκεμβριστών είναι τόσο επαναστατική:γιατί πάει εντελώς κόντρα στο πνεύμα και την προφανή ευκολια της εποχής.
..Και με τόσο γοητευτικό όσο και επικό τρόπο...
Το απόλαυσα πραγματικά και σε ευχαριστώ και από εδώ φίλε square για την πρόταση.
Δημοσίευση σχολίου