Σάββατο, Μαΐου 30, 2009

Αποχαιρετώντας ένα άξιο Άνθρωπο....


Όταν ο Μιχ.Παπαγιαννάκης διεκδικούσε την ηγεσία του ΣΥΝ,προφανώς κάποιες πτυχές της προσωπικότητας του αποτιμηθηκαν από τους δικούς του ως λιγότερο ελκυστικές σε σχέση πχ.με του Αλαβάνου,κι έτσι ηττήθηκε στην διαδικασία.
Αν και μόνο εικασίες μπορεί να κάνει κανείς για το αν η πολιτική στην Ελλάδα θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί διαφορετικά σε περίπτωση επικράτησης του,η ομοφωνία της μετά θάνατον θετικής αποτίμησης δικαιώνει το Ήθος και την στάση ζωής του ανδρός.
Είναι σαν το πέρασμα στην άλλη πλευρά να σβήνει επιτέλους τις υποκειμενικές αποτιμήσεις των ελαττωμάτων και πλεονεκτημάτων του καθενός,και να επιτρέπει την
απόσταξη της ουσίας του βίου δίχως ιδιοτελείς χρωματισμούς και ερμηνείες.

Και
εκεί πλέον,όπου τα χαρίσματα του εκλιπόντος δεν απειλούν πλέον τις μετριότητες αλλά και το συμφέρον παύει να υπάρχει,όπου τα επιμέρους περιστατικά χάνονται και ομογενοποιούνται σε μια αλάνθαστη γενική αίσθηση,είναι το crash test για τον τρόπο που επέλεξε καθένας να ζήσει την επίγεια ζωή του.

Αποχαιρετώ και γω με σεβασμό τον έντιμο και άξιο Άνθρωπο Μιχάλη Παπαγιαννάκη,τον βαριά δοκιμασμένο απ τη Μοίρα,με την θλιβερή επίγνωση ότι έχουν μείνει πλέον ελάχιστοι σαν αυτόν,σε μια εποχή που αφθονούν οι φελλοί και οι βουλγαράκηδες....

5 σχόλια:

squarelogic είπε...

ψάχνοντας για τη φωτογραφία έπεσα στο κάτωθι άρθρο της Κ,με τον απόλυτα ταιριαστό τίτλο
"Η αιώνια λιακάδα του Μιχ.Παπαγιαννάκη"

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_29/05/2009_316514

Ναι,αξίζει να ζει κανείς τη ζωή του με τρόπο τέτοιο που να οδηγεί σε τέτοιες αποτιμήσεις....

Ανώνυμος είπε...

" Και εκεί πλέον,όπου τα χαρίσματα του εκλιπόντος δεν απειλούν πλέον τις μετριότητες (...)"

Πολύ σωστά το εντοπίζεις και το προσδιορίζεις : όλες οι κούφιες επικήδειες φλυαρίες επί ενός που έχει πλέον καταστεί ακίνδυνος, είναι από τα πιο αποκρουστικά κι εξοργιστικά χαρακτηριστικά της κατά σύμβασιν (και ΜΟΝΟΝ) "δημοκρατίας" "μας". Είναι σαν να λέγεται το : "Τώρα που ξεμπερδέψαμε και με σένα, μπορούμε να προβληθούμε υμνώντας σε! Κάτι θα κερδίσουμε κι απ' αυτό".
Κοράκια της πολιτικής,
κοράκια της φήμης,
κοράκια αδίσταχτα της Αρπαγής.
Νίκος.

αθεόφοβος είπε...

Δυστυχώς στην Ελλάδα μερικοί άνθρωποι αναγνωρίζονται όταν φύγουν είτε από την ζωή είτε στο εξωτερικό.

squarelogic είπε...

Βεβαίως Αθεόφοβε,διότι τότε παύουν να είναι απειλητικοί για την μετριοκρατία(λαμογιοκρατία κατ'αλλους).

Locus Publicus είπε...

Δεν άντεξαν τελικά φίλε Σκουέαρ και έβγαλαν το δίδυμο της επιτυχίας. Με βασική φιλοσοφική θέση να φύγουμε απο την Ευρώπη. Αυτό το κομματικό κουφάρι φίλε μου, δεν σώζεται με τίποτα.