του εξαίρετου Πετρουλάκη απ την σημερινή Καθημερινή
Στην Ευρώπη οι Κυβερνήσεις μειώνουν τους φόρους προσπαθώντας να δώσουν ρευστότητα σε μια αγορά που απειλείται με κατάρρευση,προσπαθούν να στηρίξουν τους άνεργους ώστε να παραμείνουν καταναλωτές.Εδώ τα τεράστια ελλείμματά μας,απότοκα διανοητικής και φυσικής οκνηρίας των πολλών,υποχρεώνουν σε φορολογική επιδρομή που θα στεγνώσει εντελώς την ραγδαία μειούμενη ρευστότητα της αγοράς.
Αλλού,συνηθισμένοι να αξιοποιούν τη Γνώση,και συνειδητοποιημένοι για το ποιά είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματά τους,εν μέσω κρίσης επενδύουν και θέτουν τις βάσεις για ν'αποκτήσουν τις σημαντικές εταιρείες του Αύριο,που θα φέρουν έσοδα και θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης.Και μάλιστα σε επίπεδο Πολιτείας,κι όχι Κεντρικής Κυβέρνησης...Τα νούμερα έχουν επίσης ενδιαφέρον:500 εκατομ(όσα υποσχέθηκαν εδώ παρατύπως στους μηχανοκίνητους αγρότες-εκβιαστές πριν 1 μήνα)για ανάπτυξη υποδομών που θα διευκολύνουν τις εταιρειες βιοτεχνολογίας,250 εκατομ σε επιχορηγήσεις έρευνας και μικρών εταιρειών(τόσα υπολογίζουν εδώ να εισπράξουν απ τον εντελώς άδικο κεφαλικό φόρο στους ειλικρινείς "πλουσίους").
Μην ρωτήσετε εδώ για χρηματοδοτήσεις Ερευνας.Συνήθως όσες υπάρχουν καταλήγουν στις τσέπες Καθηγητών χωρίς να προκύπτει κάποια ανταποδοτική τεχνολογία που να μπορεί να μετουσιωθεί σε εξαγώγιμο προιόν.Εδώ μας λείπουν εκ νέου αγροφύλακες(!) και τέτοιους προτίθενται να προσλάβουν.Δεν πειράζει που κάθε καλοκαίρι μάχονται με τις φωτιές όλο και λιγότεροι(και χειρότερα εκπαιδευμένοι) Πυροσβέστες,δεν πειράζει που εκατοντάδες ζωές χάνονται κάθε χρόνο ελλείψει κλινών ΜΕΘ,δεν πειράζει που έχουμε το χειρότερο(και πιο θανατηφόρο...) οδικό δίκτυο της Ευρώπης,δεν πειράζει που τα σχολεία μας παράγουν αγράμματους εγκλωβίζοντας και τους άξιους δασκάλους στη μία άγουρη μεταρρύθμιση μετά την άλλη...Όχι,οι αγροφύλακες θα μας σώσουν!
Αναρωτιέμαι εδώ και καιρό τι συγκρατεί έναν Πολιτικό που υποτίθεται οτι δεν ενδιαφέρεται για προσωπικό πλουτισμό,παρά μόνο για την υστεροφημία του(άντε και του οκογεν.ονοματος)
απ το να βγει να πει μερικές επώδυνες Αλήθειες...Ας πούμε πως όταν πρωτοβγήκε έδωσε βάση
στις θεωρίες των συνεργατών του περί "ήπιας προσαρμογής",οτι καθώς τα πράγματα δεν ήταν ιδιαιτέρως πιεστικά προέταξε το παραταξιακό συμφέρον έναντι του μακροπρόθεσμα εθνικού.Τώρα που κάθε μέρα κάνει τους εφιάλτες της προηγούμενης να μοιάζουν με χαρούμενα όνειρα,γιατί διστάζει?
Χαμένος για χαμένος,ας χάσει τουλάχιστον μένοντας στην Ιστορία όχι ως "ο κουρασμένος Κωστάκης",αλλά ως αυτός που τόλμησε,έστω και αργά...
Ας βγει επιτέλους σε ένα πανεθνικο΄διάγγελμα εξηγώντας γιατί τα λαικίστικα παραμύθια μιας 30ετίας δυστυχώς μας τελείωσαν...εξηγώντας γιατί δεν μπορούμε πια να βγαίνουμε σε αναπηρικές συντάξεις για προβλήματα που είτε ξεπερνιούνται είτε απλώς ίσως απαιτούν μια αλλαγή πόστου,γιατί και οι κυρίες πρέπει να εργάζονται και να συνεισφέρουν ασφαλιστικές εισφορές όσες και οι άρρενες,γιατί εκτός από διεκδίκηση όλο και περισσότερων κεκτημένων πρέπει πια να βάλουμε κάτω τα κεφάλια και να δουλέψουμε...Και να δουλέψουμε έξυπνα,με σχέδια και στρατηγική,κι όχι επαναληπτικά,από συνήθεια και ατελέσφορα...
Να εξηγήσει γιατί δεν είναι δυνατόν όλοι να προσληφθούν στο Δημόσιο,και γιατί είναι ανάγκη κι αυτό να μικρύνει...οτι δεν είναι δυνατόν πχ.να ζητά το υπουργείο Παιδεία δεκάδες χιλιάδες αναπληρωτές όταν οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί διδάσκουν 12 και 15 ώρες την βδομάδα με 3,5 μήνες διακοπές!Οτι δεν είναι δυνατόν πλέον να συντηρούνται άχρηστες και επιζήμιες γραφειοκρατικές διαδικασίες που το μόνο που δημιουργούν είναι ευκαιριες παράνομης συναλλαγής για τους εμπλεκόμενους υπαλλήλους ενώ αποθαρρύνουν οιαδήποτε επενδυτική πρωτοβουλία.
Οτι κάποτε πρέπει να ξεκαθαρίσουν οι κανόνες του παιχνιδιού,φορολογικοί,ασφαλιστικοί,πολεοδομικοί και άλλοι ώστε να ελευθερωθούν παραγωγικές δυνάμεις που τώρα ασφυκτιούν ή παγιδεύονται απ τις νομοθετικές παλινωδίες...
Ότι δεν είμαστε όλοι οι άνθρωποι ίδιοι και άρα δεν μπρούν να είναι(όπως πράγματι δεν είναι αλλά για άλλους τώρα λόγους)ίδιες οι απολαβές μας.Οι πολλοί προτιμούν την ασφάλεια ενός μισθού χωρίς να θέλουν παραπάνω σκοτούρες ενώ υπάρχουν και λίγοι τολμηροί οι οποίοι εντοπίζουν κάποια επιχειρηματική ευκαιρία,αναλαμβάνουν το ρίσκο,και παλεύουν νυχθημερόν για την επιβίωση μιας επιχείρησης η οποία δημιουργεί κάποιο πλούτο για το κοινωνικό σύνολο εκ του μη όντος.Οτι διαφορετικό συντελεστή φορολόγησης πχ.πρέπει να έχει μια επιχείρηση που εξάγει τεχνογνωσία,και διαφορετικό ένας μεσίτης ή ένας μικροέμπρος
που το μόνο που κάνει έιναι να παρεμβάλλει το δικό του ποσοστό κέρδους ανάμεσα στα συμβαλλόμενα μέρη...
Ότι το παραμύθι της δωρεάν,καθολικής και δίχως φραγμούς Υγείας ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό.Τα πανάκριβα(παγκοσμίως) φάρμακα μοντέρνας τεχνολογίας,οι καταχρήσεις στις προμήθειες,και η αλόγιστη χρήση των υπηρεσιών υγείας(αφού δεν κοστίζουν τίποτε παραπάνω όσες φορές κι αν τις αναζητήσει κανείς-με λόγο ή χωρίς!),σε συνδυασμό με την γήρανση του πληθυσμού και την εδραιωμένη πλέον έλλειψη αποδοχής της θνητότητας του ανθρώπου(πανάκριβες θεραπείες σε υπέργηρους ασθενείς δίχως ρεαλιστικό προσδοκιμο επιβίωσης) έχουν καταντήσει την Υγεία βρόχο για την οικονομική αυθυπαρξία του κράτους.
Ότι δεν μπορεί πια τα Πανεπιστήμια να υπάρχουν ερήμην της Κοινωνίας,της Αγοράς και των αναγκών της.Οτι δεν μπορεί μια δράκα βολεμένων που εναλλάσσονται γενεαλογικά σε θέσεις φοιτητοπατέρων και διδασκόντων να αντιδρά σε κάθε απόπειρα αξιολόγησης και μεταρρύθμισης,και ενώ η αξιοπιστία των παρεχόμενων σπουδών είναι διεθνώς ανύπαρκτη.
Οτι δεν μπορεί πλέον το πολύ αξιόλογο επιστημονικό και φοιτητικό δυναμικό της χώρας να υποχρεώνεται είτε να μεταναστεύσει είτε να εγκλωβίζεται για πάντα προς χάριν κάποιων κομμάτων...
Οτι δεν μπορεί ενα σοβαρό Κράτος να μην έχει ιδέα πόσοι και ποιοί παράνομοι μετανάστες βρίσκονται στην επικράτεια του,που απασχολούνται έστω και ημιπαράνομα,και πόσους αντέχει να σηκώσει προτού κινδυνεύσει η κοινωνική συνοχή και ασφάλεια,όταν σε κάθε φανάρι,κάθε αθηναικού δρόμου πλέον περιμένουν-όλο και πιο φορτικοί,πιεζόμενοι προφανώς απ τους δουλεμπόρους τους, 4-5 τουλάχιστον δυστυχείς ασιάτες...
Οτι δεν μπορεί το Κράτος να μην εγγυάται την ασφάλεια της Ζωής(2-3 απόπειρες δολοφονία καθημερινά τους τελευταίους μήνες)και της Περιουσίας,έννοιες αυτονόητες σε οποιοδήποτε συντεταγμένο Κράτος της προνομιούχας λέσχης που μας ταίζει εδώ και χρόνια...Οτι δεν μπορεί να απασχολεί χιλιάδες αστυνομικούς για ορντινάτσες "επωνύμων" δημοσία δαπάνη,και οτι δεν μπορεί πια οι αστυνομκοί να διέπονται από τη πιο τελματωμένη νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου με ευθυνοφοβία και λήψη αναρρωτικών όποτε δεν τους αρέσει η ανατεθείσα υπηρεσία...
Γιατί να μη βρεί έστω και την ύστατη ώρα το "θάρρος του τρελλού" ή αυτού που δεν έχει τίποτε να χάσει?
Κυριακή, Μαρτίου 29, 2009
Το θάρρος του Τρελλού μπροστά στην Εαρινή Σύναξη των Αγροφυλάκων
Posted by squarelogic at 10:21 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Το θάρρος που περιγράφεις απαιτεί και ανάλογη θέληση γιατί όπως σωστά γράφεις άλλο η καινοτομία και άλλο η μεσιτεία. Τι περιμένεις από μία εξουσία που στήθηκε για να κυβερνήσει με μόνο εφόδιο το όνομα χωρίς καμία άισθηση φρεσκάδας και ανανέωσης?
Αλλά και ο θείος αυτό δεν έκανε? Έριξε το '63 ένα "ποιός κυβερνάει αυτόν τον τόπο" και την κοπάνησε στο Παρίσι...
Ποια συμπεριφορά ήταν αυτή κατά τα πέντε χρόνια διακυβέρνησης που μπορεί να πείσει για δείγματα γενναιότητας. Η διαχείρηση του κυπριακού το 2004, του σκοπιανού ή της οικονομικής κρίσης? Πάντα οι άλλοι καθάριζαν για μας. Ο συχωρεμένος ο Παπαδόπουλος, ο Σαρκοζύ και τώρα ο Μαμούνιας.
Απλά είναι μοιραίοι φίλε squarelogic. Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα...
Αυτό δεν αρκεί να βγεί να το πει ένα μόνο άτομο.
Χρειάζεται και ανθρώπους να το στηρίξουν.Μπορεί λοιπόν να το κάνει αυτό ο εσμός των ανικάνων που τον περιστοχίζει;
Προφανώς όχι.
Έτσι λοιπόν τελικά προσλαμβάνουμε αγροφύλακες!
Τι τα θες τι τα γυρεύεις;
Πως μπορούμε να ξεφύγουμε από το χωρίς προηγούμενο πελατειακό σύστημα που έχει κυριαρχήσει στην χώρα μας τα τελευταία 30 χρόνια;
Προσυπογράφω ολόκληρο το κείμενο, το οποίο περιέχει εν συνόψει μια περίληψη της θλιβερής καθημερινότητας, του είδους της πολιτικής που ασκείται, και τι θά έπρεπε να γίνει.
"Αν αποφασίσεις να χτυπήσεις, τότε χτύπα δυνατά", λέει μια ρήση που μ'αρέσει. Αλλιώς μην χτυπάς καθόλου.
Απο την αρχή της θητείας του, ο κ. Καραμανλής έδειξε απειρία, αναποφασιστικότητα, δισταγμό. Το οποίον σημαίνει πως δεν είχε ξεκαθαρίσει μέσα του τί στόχους είχε, δεν είχε μελετήσει τη θέμα της ηγεσίας και τους κινδύνους της. Δεν είναι όμως απλή απειρία, ή δισταγμός. Απο ένα σημείο και πέρα, φάνηκε καθαρά, οτι ο ίδιος ενέδωσε στην αυλή. Και εκείνη τον κατάπιε. Ηταν δηλαδή συνειδητή του απόφαση να μην παλέψει.
"Ποιό είναι το μυστικό της επιτυχίας σας;", ρώτησαν κάποτε τον Bill Gates. "Περιστοιχίζομαι απο ανθρώπους που είναι εξυπνότεροι απο μένα" απάντησε ο Bill. Σοφό. Ο κ. Καραμανλής έφερε μαζί του στην αυλή τους ΟΝΝΕΔΙΤΕΣ του κλάμπ, Βουλγαράκη, Ρουσόπουλο, και λοιπούς εντελώς μετρίου επιπέδου μάνατζερς. Στελέχωσε τα πάντα με κολλητούς, κρυβόταν κάθε φορά που έπρεπε να μιλήσει, και στο τέλος κάποιοι τον έπεισαν (ο Σουφλιάς;) πως το παλαιομοδίτικο μαντρί πρέπει να συντηρηθεί όπως είναι. Με ψέματα.
Τον υποστήριξα, γιατι θεωρώ πως ο τόπος χρειαζόνταν ένα κίνημα ηθικής. Δεν περίμενα Επανίδρυση, περίμενα όμως να κρεμάσει μερικούς στο κατάρτι, και να δώσει στην πολιτική του τόνο αντιλαϊκό, σαφή, προσαρμοσμένο στις παγκόσμιες δυναμικές. Να έλθει σε σύγκρουση με τα κατεστημένα. Γιατί είχε τη δύναμη να το κάνει. Και δεν το έκανε.
Μετά τα Δεκεμβριανά, έκοψα τα τσανάνια μαζί του. Πρέπει να παρατηθεί. Και αντί τούτου, τώρα παίζει τώρα καινούργια παιχνίδια (πάλι Σουφλιά μυρίζομαι), για Κουρασμένους, και άλλα πονηρά. Σήμερα διαβάζω οτι φέρνει το νομοσχέδιο για Ψηφο των Ομογενών. Καινούργιο κόλπο να κερδίσει τις εκλογές. Οτιδήποτε για να μείνει γατζωμένος στην εξουσία.
Φίλε Squarelogic ο άνθρωπος ειναι ανίκανος, και εξ επιλογής διαπλεκόμενος. Οι αγροφύλακες, η υγεία, όσα αναφέρειες είναι τεχνικές που έχουν πιά εκπνεύσει. Οπως και η διαμάχη μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς. Αυτός νόμισε πως οι παραδοσιακοί άνθρωποι της Δεξιάς θα υποστηρίξουν το μαντρί με την νοοτροπία του 1950.
Μακάρι σε κάποιον προσεχή πρωθυπουργό, να βρεί ο λαός μας έναν αξιο ηγέτη.
* Ευχαριστώ για την παραπομπή. Χαίρομαι που χρησίμευσε σε κάτι θετικό.
"Μοιραίοι και άβουλοι αντάμα"
Βασικέ μου,
΄'οπως λέει κι ο ποιητής.Θα περίμενα μια τέτοια πράξη γενναιότητας επειδή έιχα την εντύπωση οτι επρόκειτο για άνθρωπο που δεν έχει το σύνηθες κόλλημα των πoλιτικών με την Καρέκλα του,ότι βρέθηκε-κυρίως λόγω ονόματος-στη θέση που βρέθηκε και αποδεικνυόμενος ικανός ρήτορας κατάφερε να πλασαριστεί ως "ο Καταλληλότερος".
Με την υστεροφημία του να κινδυνεύει με ανεπανόρθωτο στίγμα θα περίμενα από ενα τέτοιον άνθρωπο να κάνει την έξοδό του ηρωική.
Εκτός αν όπως λέει ο Λόκους η αρχική μου εκτίμηση είναι λάθος και είναι κι αυτός(απ την αρχή ή στην πορεία-μικρή σημασία έχει)όπως οι άλλοι.
Την ίδια γενναιότητα όμως περιμένω
(και οι περιστάσεις απαιτούν!)κι απ τον απόγονο της δυναστείας των Αχαιών (όπως γράφει ο Βασικός),κι απ τις συνδικαλιστικές ηγεσίες(τώρα σώθηκα!),κι απ τον Αλέξη τον καλαμοκαβαλάρη.
Αλλά ποιός έχει τα κότσια να δυσαρεστήσει την κακομαθημένη "πελατεία"?
mesothelioma support and information!
[url=http://www.mesothelioma-support.org/]symptoms lung cancer[/url]
Δημοσίευση σχολίου