Τετάρτη, Μαΐου 02, 2007

TRAIN STORIES 1:ΕΓΚΩΜΙΟΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΝ ΚΟΡΙΤΣΙΩΝ


...Μπηκε στο σταθμο της Βικτωριας.Καθισε απεναντι μου,και το βλεμμα μου που παντα ψαχνει κατι ενδιαφερον μεσα στο βαγονι,συντομα καταλαγιασε διακριτικα πανω της...Μαυρο πανωφορι/ημικαμπαρντινα-φαρδια φουξια μπλουζα που ανοιγε σαν σακουλα κατω απ το (μικρο)στηθος-λιτο τζην παντελονι-απλες ισιες μπαλαρινες.Λεπτα χαρακτηριστικα προσωπου,θα μπορουσες ευκολα ,να τα πεις 'νοστιμα",κανενα κοσμημα στα αυτια ή τον λαιμο,απλα νυχια χωρις βαφη.Βλεμμα ηρεμο,ευγενικο ισως,κοιτα χωρις σκοπο εξω.

Ενα απλο,καθημερινο κοριτσι που δε φωναζει με το ντυσιμο ή το περπατημα της 'Προσεξτε με" οπως τοσες αλλες γυναικες,πιθανον και λιγοτερο ομορφες.Μηροι οχι χοντροι,ισως λιγοτερο λεπτοι απ οτι ταιριαζει στο υπολοιπο σωμα της.Σκεφτομαι ασυναισθητα ποιων ανδρων την προσοχη θα μπορουσε να τραβηξει ενα τετοιο κοριτσι σημερα.Διακριτικο,ησυχο,οχι φανταχτερο και απαιτητικο.Σιγουρα οχι των macho τυπων με τις γυαλια ηλιου/μασκες καταδυσης που τους αρεσουν τα γρηγορα αυτοκινητα και(οι ακομα πιο γρηγορες και εντυπωσιακες..)γυναικες.Σιγουρα οχι των ανερχομενων επαγγελματιων-γιαπηδων που χρειαζονται να επιδεικνυουν μια γυναικα-επαθλο στο πλευρο τους.Και οι μεγαλυτεροι που ψαχνουν μια "πεταχτη"μικρουλα θα την προσπερνουσαν με το βλεμμα τους,παρασυρμενοι ισως απο καποια λικνιζομενη φουστα σε ψηλα τακουνια...Πολυ περιορισα τις επιλογες της κοπελας.Τι μενει?
Καποιοι "πειραγμενοι"(σαν εμενα..) καταδικασμενοι να ψαχνουν το διαφορετικο, διανοουμενοι ή απλοι βιβλιοφιλοι που δεν τραβουν με τη σειρα τους τη "φωναχτη"κατηγορια γυναικων,το ανδρικο αντιστοιχο της κοπελας ισως.Μα θα την ικανοποιουν οι επιλογες της?Θα διαλεξει εκεινη ή θα αφεθει να την διαλεξουν?
Απεξω περνανε γρηγορα τα φτωχικα σπιτια και οι γκριζες πολυκατοικιες της Αττικης,Αγ.Ελευθεριου,Κ.Πατησιων,Περισσου,Νεας Ιωνιας...Γηρασμενες μονοκατοικιες πνιγμενες απ τις γειτονικες προσβλητικες αισθητικα πολυκατοικιες,δημιουργουν ενα κλιμα μιζεριας.Παλι χωρις να το θελω,την φανταζομαι μετα χρονια να μενει σ'ενα τετοιο διαμερισμα,μετρημενα οικονομικα μεσα,μια ζωη που δεν ανθισε οπως θα μπορουσε,γιατι η εξωτερικη εμφανιση αν και μαλλον ομορφη δεν διεκδικουσε,δεν απαιτουσε τιποτε...Και δυσκολευομαι να φανταστω μια κοπελα τοσο διακριτικη στην εμφανιση της να ειναι πολυ πιο δυναμικη και διεκδικητικη σε αλλες πλευρες της ζωης.Το κοριτσι τοση ωρα δεν εχει μιλησει στο κινητο της(πολυ σπανιο...),κοιτα ηρεμα,δεν εχει αντιληφθει οτι ο απεναντι συνεπιβατης προβαλλει (μια εκδοχη απο...)την ζωη της νοερα.

Κατεβαινει τελικα στο πιο φωτεινο Ηρακλειο:πλατεια με δεντρα,ωραιες καφετεριες,νεαρο -κοσμος εξω, μεγαλη διαφορα απ τους προηγουμενους σταθμους...Να εκανα λαθος?
Ποιος ξερει?.Κατεβαινω παρακατω στο ΚΑΤ,ωραιο ανοιξιατικο απογευμα,ειναι ησυχα και μυριζει πολυ ομορφα ,μια αισιοδοξη διαθεση με καταλαμβανει ,αποχαιρετω νοερα το αγνωστο κοριτσι και της ευχομαι την ανθισμενη ζωη που της αξιζει.

22 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πρώτη φορά γράφω σχόλιο σε ποστ που γράφτηκε 5' πριν και δεν είναι δικό μου!

Πάντως ένα έχω να πω. Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάστε, που λέει και η γιαγιά...

Univers είπε...

Η εμφάνιση και ο τρόπος που την πλασάρει μια γυναίκα ήταν και είναι (και θα είναι) σκληρό νόμισμα προς ανταλλαγή στο χρηματιστήριο αξιών της ζωής.

Θα έπρεπε όμως; Θα έπρεπε οι γυναίκες φαντεζί να επιδιώκουν σε ένα γύρο του "πάρτα όλα, εδώ κληρώνει", και εν όσω περνάει ακόμη η μπογιά τους, να εξασφαλίσουν την υπόλοιπη ζωή τους με μόνο αντάλλαγμα την εξωτερική εμφάνιση και το κραυγαλέο πλασάρισμά της;

Σ' αυτό φταίμε κυρίως εμείς. Πάντως έχω την εντύπωση ότι αυτός ο "μεγαλοϊδεατισμός" των γυναικών είναι πολύ έντονος στην Ελλάδα και πιθανώς στις Μεσογειακές και Λατινικές χώρες. Στη Γαλλία έβλεπες γυναίκες σαν τα κρύα τα νερά με πολύ χαμηλό profile. Μια τέτοια εδώ θα είχε τουπέ πρωτοκλασσάτου μοντέλλου που απαιτεί τα πάντα από τους πάντες και θέλει τον σύμπαντα κόσμο στα πόδια της.

Univers είπε...

Το ζητούμενο στην γυναίκα, όπως και στον άνδρα, είναι να προσέρχεται στον έρωτα για να δώσει και όχι για να πάρει (ηδονή, χρήμα, ισχύ, αναγνώριση, επίδειξη, αίσθημα ασφάλειας κοκ.).

Ακούγονται ωραία, δεν σημαίνει ότι και εγώ που τα λέω τα κατορθώνω, αλλά είμαι βέβαιος ότι αυτό κάνει τη διαφορά ανάμεσα στον έρωτα - ζωή και στον έρωτα - θάνατο.

Univers είπε...

@ mathilde (Πάντως ένα έχω να πω. Τα σιγανά ποταμάκια να φοβάστε, που λέει και η γιαγιά...)

Δεν θέλουμε γυναίκες ασεξουαλικές. Θέλουμε γυναίκες να τα κάνουν όλα, να χαίρονται τον έρωτα και να ζητούν να δώσουν και να πάρουν ηδονή. Αλλά να μην τα πρήζουν στον εραστή τους και στον κόσμο ολόκληρο με ύφος "αυτό που δίνω το έχεις ανάγκη - όπως κατάλαβες, δεν είναι δωρεάν - τι είσαι διατεθειμένος να δώσεις γι' αυτό;"

Δεν υπάρχει πιο αντιερωτικό από αυτό. Και τι διαφέρει στο κάτω κάτω από τον πληρωμένο έρωτα; Και δεν δικαιώνει κάποιους που λένε "ο πιο φτηνός έρωτας είναι τελικά ο πληρωμένος";

Ανώνυμος είπε...

mathilde σωστη η παροιμια.

προσεξτε ομως-δεν κανω καμια αναφορα στο αν η κοπελα πραγματι ΕΙΝΑΙ οπως την παρουσιασα.
Απλως ειναι μια fictional εκδοχη καποιων σκεψεων που μου προκαλεσε ΣΕ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟ με τον περιβαλλοντα χωρο εξω απ το τραινο...δηλ.αν το ταξιδι ειχε αρχισει στην πιο γκλαμορους Κηφισια πολυ πιθανο οι σκεψεις μου να ειχαν παρει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ οδο...
οπως επισης η εκτιμηση του απλου της ντυσιματος,πιθανον να ειναι διαφορετικη σε ενα αλλο περιβαλλον/context(δηλ.σε ενα περιβαλλον με τσαντορ πχ ή σε μια παραλια γυμνιστων θα το ελεγαν overdressed!).
Αυτο ειναι το κρυμμενο σε 2ο επιπεδο νοημα της ιστοριας!

Ανώνυμος είπε...

Λένε πως ο εσωτερικός μας κόσμος αντανακλάται στην εξωτερική μας εμφάνιση. Με βάση αυτό, λοιπόν, ο εσωτερικός κόσμος της κοπέλας παίζει να είναι αδιάφορος. Αλλά πάλι, εμένα μου αρέσει να σκέφτομαι ότι η ομορφιά είναι ένας κεκρυμμένος κόσμος, που επειδή δεν κάνει μπαμ με την πρώτη ματιά, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει κιόλας. Και δεν εννοώ την ομορφιά του εσωτερικού κόσμου. Ποιος νοιάζεται στην τελική γι' αυτήν σήμερα;
Η κοπέλα του μετρό είναι όμορφη. Απλά αυτή η ομορφιά θα αποκαλυφθεί σ'αυτόν που θα την αγαπήσει, γιατί σ' αυτόν θα ανοίξει τον κόσμο της, τον εαυτό της, τη ζωή της. Και δεν είπα σ' αυτόν που θα την ερωτευτεί! Aυτός θα είναι τύφλα εξ ορισμού. Αυτός που θα την αγαπήσει... Θα θελήσει να γίνει όμορφη γι' αυτόν που θα την αγαπήσει ως ένα μικρό, δίπλα στα άλλα μεγάλα, αντίδωρο στην αγάπη του.
Όσο για τους περαστικούς, ναι είναι απλά ένα κορίτσι μέτριας εμφάνισης.

ΥΓ Έχετε παρατηρήσει πως στο μετρό, μια και δεν υπάρχουν τοπία για να χαζέψουμε -έστω και τα μουντά τοπία των αθηναϊκών συνοικιών- η ματιά μας περιπλανιέται στα 'τοπία των ανθρώπων', που συνταξιδεύουν μαζί μας;

v667

squarelogic είπε...

καλως ηρθες v667!(ως 1ο σχολιο!)

εχεις απολυτο δικιο,γι'αυτο και μενα κατι με τραβηξε σ'αυτη την ησυχη διακριτικοτητα και εγεννηθη...ιστορια!

συμφωνω και με το ΥΓ.
το μετρο ειναι μια ανεξαντλητη πηγη ιστοριων για μενα-καθε διαδρομη φερνει μπροστα σου τοσο διαφορετικους ανθρωπινους τυπους,"αναγκασμενους" για λιγο να δινουν την "παρασταση τους" μπροστα στα ματια σου.Αρκει να εχεις διαθεση να ΚΟΙΤΑΞΕΙΣ.

Και ποσο χαιρομαι που στην κουλτουρα μας το σχεδον φευγαλεο κοιταγμα δεν ειναι καταδικαστεο οπως πχ.στην Αγγλια.Εκει ειναι ολοι χωμενοι μεσα σ'ενα βιβλιο οχι απο λογοτεχνικο ενδιαφερον,αλλα απο τρομο μηπως το βλεμμα τους συναντησει αυτο του απεναντι συνεπιβατη...

Mathilde είπε...

Μα τι λέμε τώρα...

Άπειρες φορές έχω πιάσει κουβέντα με ανθρώπους στο μετρό μόνο και μόνο γιατί είχαν πάνω τους κάτι το διαφορετικό/περίεργο/ασυνήθιστο.

Μία φορά είχα πάει μέχρι την κατεχάκη για να αφήσω μία κοπέλα που δεν ήξερε που είναι το 401, και εγώ ήταν να πάω Αγ. Αντώνη...

Αλλά εντάξει, ήταν τόσο ενδιαφέρουσα σαν άτομο και είχε τέτοιο χιούμορ που δεν είχα ξανασυναντήσει, που νομίζω ότι "πέρασα ωραία" σε εκείνη τη διαδρομή του μετρό, και δεν έχασα και τιποτα!

Α, και αφού λες για Αγγλία, γιατί στη φωτογραφία είναι το μετρό της Ιταλίας? Ε?

Ανώνυμος είπε...

Α, και κάτι άλλο. Γιατί νομίζω ότι από κάποιον την έκλεψες αυτή την ιδέα για stories στο μετρο?
;)

gasireu είπε...

διαβάζω, διαβάζω και έχω καταλήξει ότι το έχεις το θεματάκι σου με τις σύγχρονες γυναίκες! δεν είναι τόσο απλά τα στερεότυπα, ούτε τόσο άμοιρα από τα φύλα και την εποχή μας! γενικά μιλώντας πάντα!

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ μου square,

Τόχει αυτό η Άνοιξη: σε βοηθά να παραβλέψεις τα περιττά, να εστιάσεις στην ουσία: σ΄ ένα λαμπερό βλέμμα, σ΄ ένα όμορφο χαμόγελο, σ΄ ένα ζεστό, γνήσιο άγγιγμα, που έχει τη δύναμη να είναι πιο ερωτικό κι από το πιο επιδέξια στημένο "θεατρικό" σκηνικό των "φετίχ" και των "τοτέμ"...

Θα μου πεις, κι αυτά δεν τα χρειαζόμαστε; Φυσικά και τα χρειαζόμαστε - θα έρθει κι ο χειμώνας, δεν θα το αποφύγουμε...

Μέχρι τότε όμως, ας μη σπαταλάμε τα δώρα της Άνοιξης - ακόμα κι αν έμεινες στην άσκηση του νου, ακόμα κι αν δεν της μίλησες...

Ανώνυμος είπε...

Ματιλδη

μονο ο τιτλος μπορεις να πεις οτι προερχεται απο την ταινια-αλλα παλι πως θα ανομαζες μια ιστορια που διαδραματιζεται ή γεννιεται στο τρενο?Κατα τα αλλα η ιστορια ηθελε να βγει.

gasireu
σωστα διεγνωσες (φανταζομαι απο αλλα μου σχολια,γιατι εδω απλα εστιασα στο απλο και διαφορετικο)οτι εχω το θεματακι,οχι ομως εναντιον του γυναικειου φυλου γενικα,αλλα με οποιονδηποτε εκπροσωπο και των 2 φυλων επιδεικνυει αναλογες εγωκεντρικες συμπεριφορες.Απλως συχνοτερα οι γυναικες ως πιο ευεπιφορες στους πειρασμους και στην επιφανειακη θεωρηση των πραγματων(ή απλα επειδη οπως υπαινιχθη η Ματιλδη τις προσεχουμε περισσοτερο...)επιδεικνυουν πολυ εγωκεντρικες συμπεριφορες.

Γκρην
πολυ ομορφο σχολιο!
οπως λες και συ ολα χρειαζονται...η ιστορια απλα εστιαζει και σε αυτο που δεν τραβαει το ματι με την πρωτη,σ'αυτο που απαιτει καθαρο βλεμμα και δεκτικοτητα ψυχης.

Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...

Α!, και θα το ξεχνούσα.

Όπως είπες squarelogic, τό 'χεις που το 'χεις το κινητό με κάμερα, μπαίνεις που μπαίνεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, (απ' τους λίγους, μαζί με μένα, σ' αυτή τη χώρα των hyper-snob νεόπλουτων και ξιπασμένων λούμπεν νεόπτωχων) πήγες που πήγες στο ΚΑΤ, ιδού η ευκαιρία να βγάλεις φωτογραφία από τον σταθμό για το blog.

Άντε, συγχωρείσαι, από την επόμενη.

Univers είπε...

...Αν τραβούσες και την νεαρά, (ξέρεις εσύ, διακριτικά) θα μπορούσαμε και εμείς να βάλουμε τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων. Για να ξέρουμε περί τίνος ομιλούμε δηλαδή.

Τέλος πάντων.

Ανώνυμος είπε...

univers
ομολογω οτι επαιξα λιγακι με την ιδεα της λαθροφωτογραφησης.Δεν το εκανα ομως
α)λογω δεοντολογιας
β)γιατι θα προτιμουσα να ζητουσα την αδεια της,αλλα τι να της ελεγα,οτι πιθανον να την κανω ποστ?
γ)οτι τωρα αρκειστε στην περιγραφη μου,ενω μια εικονα μπορει να ερμηνευθει διαφορετικα απ τον καθενα-πχ,αυτο που εμενα μου φαινεται απλο και διακριτικο σε καποιον αλλο μπορει να φανει κακογουστο ή αταιριαστο,οποτε χανεται το νοημα της ιστοριας προσπαθωντας να συμφωνησουμε στον ΕΚΠ.(ελαχ.κοινο παραν/τη-θυμασαι???).
Ειδες εχει και τα καλα του ,να εισαι αυτος που ποσταρει!

Ματιλδη που το καταλαβες οτι η φωτο ειναι απ τους Ιταλικους σιδηροδρομους?
(ολο με εκπλησσει αυτη η 7χρονη!)

SniperAthens είπε...

μάλιστα - κάθονται 3 γέροι και συζητάνε για πιπίνια...

ε.. τι να κάνουνε...

Univers είπε...

Ο sniper συγεφαλαίωσε κλείνοντας τη συζήτηση.

Ανώνυμος είπε...

"κάθονται 3 γέροι και συζητάνε για πιπίνια..."

"και ηρθε κι ο 4ος κερνωντας κουρκουμπινια" προσθετω εγω...

αληθεια ο 3ος ποιος ηταν σναιπερ?

Univers είπε...

Δεν βλέπει καθαρά λόγω γεροντικής αμβλυωπίας...

Univers είπε...

... Εκτός αν, σε κρίση ειλικρινείας, προσμετρά και τον εαυτό του στην τρίτη ηλικία...