Με εκπληξη διαβασα στην Καθημερινη συνεντευξη του δρ.Παν/τη Αθανασοπουλου,πρωην επικεφαλης των Ευρωπαικων εργασιων της TOYOTA, ως Προεδρου και Δ/ντος Συμβουλου(CEO) της ΔΕΗ.
H εκπληξη μου βεβαια δεν εχει τοσο να κανει με την αλλαγη ηγεσιας στη μεγαλη ΔΕΚΟ,οσο για το οτι προταθηκε αυτη η θεση(και εγινε αποδεκτη η προταση)σε ενα καθαροαιμο μανατζερ διεθνους βεληνεκους,κι οχι σε ανευ χαρτοφυλακιου πολιτικαντη ή καθηγητη οικονομ/κης σχολης που συχναζει στα υπουργικα γραφεια.Ο κ.Αθανασοπουλος ειναι και καθηγητης στο Παν/μιο Πειραιως,θεωρειται ομως απ την αγορα εμπρακτως ο πιο πετυχημενος Ελληνας μανατζερ διεθνως.Αλλωστε δεν εχουμε και πολλους Ελληνες στο ανωτατο συμβουλιο της πιο επιτυχημενης εταιρειας παγκοσμιως.Στο ποστ για τα ομολογα εγραφα οτι στην μικρη και ιδιομορφη ελληνικη αγορα,που παραμορφωνεται απο την δεσποζουσα θεση κρατικων ή κρατικοδιαιτων επιχειρησεων ειναι εξαιρετικα δυσκολο να εχεις μια εικονα της αληθινης αξιας των μανατζερ,αφου τα αποτελεσματα και η ανελιξη τους εξαρτωνται πολυ περισσοτερο απ τις διαπροσωπικες σχεσεις και διασυνδεσεις με πολιτικους παραγοντες και χωρους,παρα απ τις καθαυτο διοικητικες τους ικανοτητες και ορθες αποφασεις.Γι αυτο αποτελει μια εμβληματικη αλλαγη πορειας η επιλογη ενος τετοιου στελεχους αλλα και η αποδοχη εκ μερους του μιας τετοιας "ηλεκτρικης"καρεκλας.
Ειδικα η Toyota θεωρειται το παγκοσμιο υποδειγμα εταιρικης κουλτουρας,μια εταιρεια που περα απ το οτι εχει καταφερει να εχει κερδη οσα ΚΑΙ ΟΙ 10 επομενες αυτοκινητοβιομηχανιες ΜΑΖΙ,περα απ το οτι θεωρειται αναφορα ως προς την αξιοπιστια των προιοντων της,ειναι πρωτοπορος και στο να κανει και τον πιο ταπεινο της εργατη να αισθανεται οργανικο μελος του γιγαντιαιου Οργανισμου και χρησιμος με τις γνωσεις στον τομεα του.Συχνα οι μεσαιοι και ανωτεροι μανατζερ της εταιρειας συζητουν με τους εργαζομενους στα εργοστασια και τα σχεδιαστηρια,καθε διαδικασια εξεταζεται εξονυχιστικα και οποιος εχει μια ιδεα που μπορει να απλοποιησει μια διαδικασια και να μειωσει το κοστος ή να αυξησει την αποτελεσματικοτητα εισακουεται ασχετα αν ειναι απλος εργατης στην γραμμη παραγωγης.Ειναι δηλ.υποδειγμα Οργανισμου που βασιζεται σε knowledge workers και επενδυει συνεχως στην αναπτυξη των ανθρωπων της.Βλεπετε τα θαυμαστα οικονομικα αποτελεσματα δεν ερχονται ετσι,τυχαια...
Τωρα βεβαια αν ο κ.Αθανασοπουλος θα εχει την ευκαιρια να εφαρμοσει αυτες τις αρχες στην κρατικα ελεγχομενη(αν κατα το 50% ιδιωτικοποιημενη..)ΔΕΗ ειναι ενα θεμα...Βλεπετε οταν θα θελει να παρει καποιες αποφασεις που θα εχουν πολιτικο κοστος πιθανοτατα θα βρει απεναντι του τους επαγγελματιες συνδικαληστες(το η ηθελημενα),και πολυ πιθανο να "αδειαστει"απ την κυβερνηση.Φανταζομαι οτι οταν απεδεχθη την προταση της Κυβερνησης,εξασφαλισε (θεωρητικα... )τις απαραιτητες εγγυησεις.Ηδη ομως στην πρωτη αυτη συνεντευξη φαινεται ο διαφορετικος τροπος σκεψης.Σταχυολογω:
"σας θυμίζω ότι στο management έχουμε μάθει να μη θεωρούμε τις δυσκολίες σαν προβλήματα, αλλά σαν προκλήσεις. Αυτή τη φιλοσοφία προσπαθώ να την περάσω ως μέρος της νέας μας εταιρικής κουλτούρας"
"... εάν αφαιρέσουμε τους εργαζόμενους στα ορυχεία και στα νησιά, στη ΔΕΗ αναλογούν περίπου 1,7 εργαζόμενοι ανά εγκατεστημένο MW, όταν στην EdP της Πορτογαλίας -μια χώρας με ίδια οικονομικά και πληθυσμιακά χαρακτηριστικά με αυτά της Ελλάδας- η αντίστοιχη αναλογία είναι 1 εργαζόμενος ανά MW."
"εάν θέλουμε να αναλύσουμε την οικονομική κατάσταση της ΔΕΗ -της κάθε επιχείρησης- οφείλουμε, μεταξύ των άλλων, να κοιτάζουμε μια σειρά από δείκτες που προκύπτουν με βάση το απασχολούμενο προσωπικό. Το benchmarking είναι από τις πλέον διαδεδομένες μεθόδους για να αντλούμε συμπεράσματα συγκρίνοντας μια σειρά από στοιχεία ομοειδών επιχειρήσεων. Θα ήταν ουτοπία να συζητάμε για επίλυση διαρθρωτικών προβλημάτων της μεγαλύτερης επιχείρησης της χώρας και να θέλουμε να αποφύγουμε αναλύσεις και αξιολογήσεις για θέματα προσωπικού. "
"Ενώ φαίνεται ότι συνολικά έχουμε περισσότερο προσωπικό απ' ό,τι χρειαζόμαστε για να λειτουργήσουμε σωστά, η μέση ηλικία του προσωπικού μας είναι μεγάλη και πολλά από τα εξειδικευμένα στελέχη μας είναι κοντά στη συνταξιοδότηση.
Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν προλάβουμε να μεταφέρουμε στους νεότερους την πολύτιμη τεχνογνωσία που αποκτήσαμε ύστερα από δεκαετίες, κινδυνεύουμε να τη χάσουμε.
Επομένως, και δεν χρειαζόμαστε περισσότερο προσωπικό σε απόλυτους αριθμούς, αλλά και χρειαζόμαστε «νέο αίμα»"
"Η προτεραιότητά μου αυτή την περίοδο δεν είναι άλλη παρά η ενεργοποίηση όλων των στελεχών και εργαζομένων για την επίτευξη των στόχων και τη μείωση του κόστους της επιχείρησης και, μέσω αυτού, την ανάδειξη των περιπτώσεων όπου είτε υπάρχει έλλειμμα προσωπικού είτε περισσεύει"
"το κρισιμότερο θέμα δεν είναι η μετοχική σύνθεση, αλλά ο θεσμικός τρόπος διοίκησης της ΔΕΗ, που, παρότι είναι μια εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο και καλείται να λειτουργήσει σε μία πλήρως απελευθερωμένη αγορά, εν τούτοις δεν έχει τη θεσμική δυνατότητα οργάνωσης της διοικητικής της δομής σύμφωνα με του κανόνες διοίκησης των άλλων εισηγμένων εταιρειών.
Συγκεκριμένα, τα διοικητικά της στελέχη, μέχρι και του βαθμού του διευθυντή, δεν είναι διακριτά από τους εργαζόμενους καθώς οι εργασιακές τους σχέσεις διέπονται από την συλλογική σύμβαση των εργαζομένων. .."
Πιστευω οτι ειναι ενα μεγαλο βημα μπροστα αυτη η επιλογη,αρκει να στηριχθει πολυπλευρα οταν θα χρειαστει.Για να δουμε αν θα μπορεσει να περασει κατι απ την φιλοσοφια της Toyota στους καλομαθημενους στα κεκτημενα "δημοσιους υπαλληλους" της ΔΕΗ.Αν το καταφερει,θα αποτελεσει υποδειγμα για το πως να βγουν απ το τελμα και αλλοι κρατικοι "δεινοσαυροι".Αν αποτυχει κι αυτος(ή,πιθανοτερα τον αναγκασουν να αποτυχει...),μαλλον δεν θα υπαρχει ελπιδα αλλη απο την απαξιωση τετοιων οργανισμων και αναγκαστικη ιδιωτικοποιησή τους στο μελλον(με οτι αυτο συνεπαγεται,βλ.ενεργειακο black out της Καλιφορνιας πριν 2 χρονια).
16 σχόλια:
Όπως επισημαίνεις και επισημαίνει ο (δύσμοιρος) συνεντευξιαζόμενος, το πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι στα πόδια της ΔΕΗ υπάρχουν δεμένα βαρίδια (εισηγμένη στο ΧΑΑ και υποτίθεται εκτεθειμένη στους νόμους της ελεύθερης αγοράς αλλά με παρεμβάσεις στον τρόπο διοίκησης που καμία ιδιωτική επιχείρηση δεν θα δεχόταν).
Υπόθεση, μ' άλλα λόγια, ίδια με αυτή του ΟΤΕ. Ο ελληνικός λαός, ίσως στην πλειοψηφία του αρνείται, και πάντως οι κυβερνήσεις (το - ας πούμε - σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ του ... κοινωνικού κέντρου) δεν αποτολμούν τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται, γιατί θα τους κοστίζουν σε ψήφους (όχι μόνον από το χώρο των εργαζομένων σε αυτούς τους οργανισμούς, αλλά και από αυτούς του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που θα αισθανθούν ότι έρχεται η ώρα τους).
Παραδίδουν λοιπόν τους οργανισμούς στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος χωρίς τις εξαρτήσεις από την κάλπη είναι ικανός να πάρει αποφάσεις. Αλλά ούτε αυτό δεν μπορούν να κάνουν σωστά. Με τις άτολμες μεταρρυθμίσεις όπου το κράτος κρατά στην ουσία το management των οργανισμών αυτών, κανένας μ@λ@κ@ς ιδιώτης δεν βρίσκεται να βάλει τα κεφάλαιά του για να κάνει το ελληνικό κράτος με αυτά κοινωνική - ψηφοθηρική πολιτική. Γι' αυτό και το ρίχνουμε στις μετοχοποιήσεις (αγαπημένο hobby του ΠΑΣΟΚ και νυν της ΝΔ), μεταθέτοντας τις πραγματικές ιδιωτικοποιήσεις σε εύθετο χρόνο (να το χωνέψει σιγά - σιγά και ο ψηφοφόρος).
Αναρωτιέμαι αν υπάρχει τελικά άλλος βιώσιμος δρόμος από τις ιδιωτικοποιήσεις, ή μήπως οτιδήποτε κρατικό είναι καταδικασμένο να γίνει προβληματικό υπό οποιαδήποτε διοίκηση. Θυμίζω ότι τα ίδια γίνονται και στην Γαλλία, όπου EDF (σαν τη δική μας ΔΕΗ) και Air France ιδιωτικοποιούνται σταδιακά (και δεν είναι οι μόνες).
Πάντως, η εντύπωση που δίνει το ελληνικό κράτος είναι θλιβερή. Έχει συγκεντρώσει όλες τις εξουσίες πάνω του, ήταν μέχρι πρότινος τραπεζίτης, πάροχος τηλεπικοινωνιών, παραγωγός ρεύματος, κατασκευαστής δρόμων, παρείχε εκπαίδευση, υγεία, ασφάλιση, σύνταξη. Ένα κράτος που υποτίθεται ότι τα κάνει όλα. Και το αποτέλεσμα; Οι Έλληνες θα πληρώνουν φορολογία (όσοι πληρώνουν) και θα τους γίνονται κρατήσεις από τις αποδοχές τους (σε όσους γίνονται) για να στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, να νοσηλεύονται σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, να παίρνουν συντάξεις κοροϊδίας και να ταξιδεύουν σε ιδιωτικοποιημένους εθνικούς άξονες, όπου τα διόδια θα κοστίζουν όσο και η βενζίνη που θα καίει το αυτοκίνητό τους. Για να μην μιλήσω για την δημόσια ασφάλεια που έχουν (μέρος και αυτή των παροχών του κράτους).
Τι μας χρειάζεται λοιπόν ένα τέτοιο κράτος;
μα για να καλοσιτιζονται ολος αυτος ο συρφετος των υπαλληλων του ευρυτερου Δημοσιου τομεα και ιδιως τα περιωνυμα 'ρετιρε"...
γιατι σε ποια ιδιωτικη επιχειρηση θα μπορουσαν αυτοι με τη συγκεκριμενη εργασιακη αποδοση να απολαμβανουν μισθους περι τα 2000 ευρω,ενα επιπλεον μηνα "αν αρρωτικης" και (καποιοι..) πεδιο δοξης λαμπρο για υπογειες συναλλαγες/εκβιασμους με το κοινο/πελατη του οργανισμου για τον οποιον 'δουλευουν"?
Ο έρημος ο Βουρλούμης είχε περίπου πει για τον ΟΤΕ ότι μοιάζει με (υπερρεαλιστικό) κρουαζιερόπλοιο όπου, παραδόξως, στις θέσεις των επιβατών που απολαμβάνουν την κρουαζιέρα βρίσκεται το προσωπικό του πλοίου, ενώ οι επιβάτες - πελάτες είναι κλεισμένοι στ' αμπάρια...
Εξ ου και οι της ΔΕΗ, αφηνιασμένοι, είχαν δηλώσει εν όψει μεταρρυθμίσεων στην δική τους υπηρεσία: "Δεν θέλουμε Βουρλούμη στη ΔΕΗ!"
Πω πω πονοκέφαλος... Και είναι και περίοδος εξετάσεων και θέλω να πάω για μπάνιο και δεν προλαβαίνω ούτε να πεθάνω από το διάβασμα και έρχομαι εδώ να δω μήπως κάνατε το ερωτηματολόγιο να γελάσουμε λίγο και μου έχετε κείμενο που καλύτερα να διαβάσω Θρησκευτικά παρα αυτό!
Να, τέτοιες προτάσεις να γράψω και στην έκθεση να μην πάρω ούτε 6!
(Έψαχνα κάπου να παραληρήσω γιατί τα'χω παίξει από το διάβασμα και τη ζέστη. "Ήταν στραβό το κλήμα, το'φαγε κι ο γάιδαρος" που μου είπε σήμερα και μια καθηγήτριά μου και ήταν και πρώτη ώρα και δεν καταλάβαινα τι έλεγε, αλλά μετά κατάλαβα ότι ήταν προσβολή, αλλά δεν είπα τίποτα, γιατί είναι καλή κατα βάθος)
Αν δεν σταματήσω τώρα δε θα σταματήσω ποτέ, οπότε καληνύχτα!
"καλύτερα να διαβάσω Θρησκευτικά παρα αυτό!"
πω,πω,προσβολη!
ελα εξω να λογαριαστουμε αν εισαι αντρας!(α,ξεχασα δεν εισαι...)
(κατα τα λοιπα εχεις δικιο-δεν ειναι στην κορυφη των ενδιαφεροντων σου αυτα τα θεματα τωρα.Κοντευε ομως να αραχνιασει στα drafts κι ειπα να το ανεβασω προτου τον απολυσουν τον ανθρωπο και παει χαμενος ο κοπος μου)
μολις τελειωσα το ερωτηματολογιο,αλλα το κρατω για αυριο-μεθαυριο.Απαντησα και καποιες σοβαρα,οπότε δεν θαναι μονο για γελια.
Ω, μα ελάτε τώρα, μην το παίρνετε προσωπικά, τα Θρησκευτικά δεν είναι τίποτα τρομακτικό, είναι ωραίο μάθημα!
Είναι μέσα στα 16 αγαπημένα μου μαθήματα!! (Και δεν είναι σίγουρα το 16ο, γιατί αυτό είναι η Γυμναστική!)
Θα ερχόμουνα έξω, αλλά ντάξει τώρα, άστο, σε συγχωρώ..
A, drafts, καλή φάση!
Οκ, οπότε περιμένουμε το ερωτηματολόγιο έτσι?
φυσικό να ενδιαφέρεται η γερουσία για τη ΔΕΗ. Καύσωνας έρχεται, υπερφόρτωση του δικτύου, no aircondition, αντίο και οι φορτιστές του βηματοδότη...
βγάλτε τον παππού από την πρίζα και βάλτε τον στη γεννήτρια!!!
τι λέω τώρα... εδώ δε μπορούν να μεταφέρουνε blog σε blog, τους βάζω σύνθετα ζητήματα με υπερφορτώσεις και γεννήτριες...
sniper, ένα έχω να πω:
τς τς τς...
Α, και διάβασα και το ποστ! Για να μη λες... Νταξ, ναούμ, άλλαξε πρόεδρο η ΔΕΗ και πήρε αυτόν.
Ε? Σωστο?
Ματιλδη
τα θρησκευτικα ηταν το δικο μου βασανιστικο μαθημα μεχρι τα 16-17.
Τα κοιτουσα και με κοιτουσαν για 3ωρο στο τελος της μελετης γιατι η (τετραγωνη) λογικη μου δε μπορουσε να κατανοησει ταυτολογιες του τυπου "ο Θεος ειναι Αγαπη γιατι η Αγαπη ειναι ο Θεος".
Σοβαρα τωρα,τετοια εγραφαν τα βιβλια μας εμενα ΚΑΙ του σναιπερ!
Καπου εκει στη Β Λυκειου επιασα το νοημα,εριχνα μια ματια στο κειμενο,εντοπιζα τις σχετικες παπαρολογιες και την επομενη μερα διανθιζοντας τες καταλληλα φαινομουν διαβασμενος!Κι ετσι γλυτωσα τα βασανιστικα 3ωρα...
αντιστοιχα και συ,διαβαζοντας γρηγορα θα καταλαβαινες οτι το ποστ γραφτηκε οχι επειδη αλλαξε προεδρο η ΔΕΗ(....η φοραδα στο αλωνι)αλλα γιατι επιτελους βαλανε εναν πετυχημενο τεχνοκρατη με κορυφαια θητεια σε μια απο τις πιο πετυχημενες εταιρειες του κοσμου.Η ουσια ειναι οτι αν δεν βοηθησουν κι αυτον να πετυχει,παει για φουντο το "μαγαζι"!
sniper
περιμενω γραπτες οδηγιες μεταφορας ολοκληρου του μπλογκ.Μεγαλα γραμματα παρακαλω,λογω ηλικιας...
"...λογικη μου δε μπορουσε να κατανοησει ταυτολογιες του τυπου "ο Θεος ειναι Αγαπη γιατι η Αγαπη ειναι ο Θεος"
Πολλά δεν μπορεί να κατανοήσει η λογική μας αλλά είναι εξ ίσου υπαρκτά και παρόντα όσο και αυτά που εξηγούνται με την (τετράγωνη) λογική. Παράδειγμα: η συνείδηση της υπάρξεως. Δεν προκύπτει από καμιά εξίσωση, κανένα φυσικό νόμο, αγνοούμε πόθεν εκπορεύεται και τι νόημα έχει. Αλλά είναι εξ ίσου προφανής (για τον καθένα από μας) όσο και ο νόμος "τα προς τρίτα ίσα και μεταξύ τους ίσα" της λογικής, όσο και ο νόμος της βαρύτητας.
Αυτό στο οποίο μας καλεί η εκκλησία είναι να ΒΙΩΣΟΥΜΕ αυτή την ταυτολογία (όχι να την αποδεχθούμε ως αξίωμα): Ζήστε για να δίνετε και όχι για να παίρνετε, ζήστε για το κοινωνείν και όχι για το κατέχειν, παραδώστε τον εαυτό σας στους άλλους και θα δείτε το Θεό.
Ο θρησκειοποιημένος χριστιανισμός, βέβαια, μετέτρεψε τις βιωματικές εμπειρίες σε δόγματα και τους καρπούς της κοινωνίας προσώπων σε νομοκανονιστικές διατάξεις. Έτσι όλες οι θρησκείες τελικά μοιάζουν και όλες καταλήγουν να εξυπηρετούν την απάλυνση των μεταφυσικών ανησυχιών με βεβαιότητες (παράδεισος, μεταθάνατον ζωή) που δωρίζονται ως αντίδωρα στην πιστή τήρηση κανόνων. Ένα βήμα μετά έρχεται ο παραλογισμός των κανόνων: όσο πιο παράλογοι, όσο πιο αυστηροί, όσο πιο ανεξήγητοι και απάνθρωποι, τόσο πιο πειστική γίνεται η υπόσχεση της εσσαεί διαιωνίσεως του ατομικού εγώ (για ένα τόσο πολύτιμο δώρο οι θυσίες πρέπει να είναι μεγάλες). Γι' αυτό και η επίθεση στη γενετήσια λειτουργία. Αφού είναι τόσο ισχυρή, το να την καταπιέσεις θα πρέπει να είναι μια λογική θυσία για την αιωνιότητα. Όλα είναι δούναι και λαβείν, ανταμοιβές αξιομισθίας.
Έτσι βλέπεται (με δύο τρόπους) και το "θανάτω θάνατον πατήσας". Τι κι αν κάποιος νίκησε (έτσι λεν, ήμασταν εκεί;) το θάνατο και αναστήθηκε; Εμείς εξακολουθούμε να πεθαίνουμε. Τι μας αφορά λοιπόν η νεκρανάσταση;
Ο θρησκειοποιμένος χριστιανισμός λέει: "Ελάτε βρε σε μένα που κατέχω τα μυστικά της νεκρανάστασης και θα 'ρθει και η δική σας η σειρά. Μόνο να κάνετε ακριβώς αυτά που λέω, και κάτι έχω εγώ για σας".
Η εκκλησία αντίθετα λέει: "Ελάτε σε μένα. Ζήστε ως σώμα προσώπων που εγείρονται πάνω από τις αναγκαιότητες και τις νομοτέλειες του ατομικού εγώ. Το ατομικό είναι θα πεθάνει. Κάθε βήμα μακριά από το εγώ είναι και ένα βήμα μακριά από το θάνατο. Και, ναι, ο θάνατος ως νομοτέλεια πατεί και καταλύει το θάνατο, όταν είναι καταλύτης για αυθυπέρβαση.
Τα είπα αυτά όχι για να σας πω ότι έζησα την αποκάλυψη, αλλά για να σας σκιαγραφήσω την μόνη θεολογία που θα με ενδιέφερε.
Και βέβαια (για να επιστρέψω στο ερέθισμα που ήταν τα λόγια του squarelogic) προκειμένου να πω ότι ένα πράγμα μπορεί να είναι πολύτιμος λίθος ή ευτελής χάνδρα, ανάλογα πώς το διδάσκεις ή το βιώνεις.
το τελευταιο σου σχολιο ηταν ενα ωραιοτατο ποστ μονο του univers!
ομολογω οτι ποτε δεν σκεφτηκα ετσι αυτη την ταυτολογια(μαλλον ποτέ δεν τη σκεφτηκα ετσι κι αλλιως-παντα μου φαινοταν λεκτικο τεχνασμα ελλειψει αποδειξεων...).
Αλλα παλι το "πιστευε και μη ερεύνα"ποτέ δεν ηταν το φορτε μου.
Δημοσίευση σχολίου