Σάββατο, Απριλίου 14, 2007

DIAMONDS AND RUST


Το 1975,δεκα χρονια μετα το τελος της σχεσης της με τον Bob Dylan, η Joan Baez,κορυφαια καλλιτεχνις και ακτιβιστρια,γνωστοτερη για τις ερμηνειες της σε τραγουδια αλλων,παρουσιαζει στο νεο της αλμπουμ και ενα (θρυλικο πλεον)τραγουδι γραμμενο εξ'ολοκληρου απο την ιδια με πολλη τρυφεροτητα και νοσταλγια για την παλια σχεση της.

Φανταστειτε,Αμερικη 1962-1965,η 10ετια της αμφισβητησης,της ελευθεριας,των φοιτητων,η Joan απ τις πρωτοπορους του revival movement αλλα και συνεπης αντιπολεμικη και κοινωνικη ακτιβιστρια,ηδη γνωστη στο κοινο,ερωτευεται με τον ακομα σχετικο αγνωστο Bob Dylan που μολις εχει αρχισει να εμφανιζεται στη Νεα Υορκη...Το "blowin in the wind" και το " a hard rain's gonna fall"κυκλοφορουν και κανουν και εκεινον διασημο,και το ζευγαρι ζει μια πολυ δημοσια ερωτικη σχεση με συχνες κοινες εμφανισεις σε civil rights εκδηλωσεις,περιλαμβανομενης και της εμβληματικης "I have a dream..."ομιλιας του Μαρτιν Λουθερ Κινγκ.
Δυο καλλιτεχνες που σφραγιζουν με την τεχνη και την προσωπικοτητα τους την εποχη τους,ευλογημενοι να ζησουν και να δημιουργησουν σε μια εποχη συλλογικων οραματων,αλλαγων και μεγαλων ελπιδων που τους ειχε εξισου αναγκη...
http://www.youtube.com/watch?v=r2iJ4MnnbFM





Well I'll be damned
Here comes your ghost again
But that's not unusual
It's just that the moon is full
And you happened to call
And here I sit
Hand on the telephone
Hearing a voice I'd known
A couple of light years ago
Heading straight for a fall
As I remember your eyes
Were bluer than robin's eggs
My poetry was lousy you said
Where are you calling from?
A booth in the midwest

Ten years ago
I bought you some cufflinks
You brought me something
We both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Well you burst on the scene
Already a legend
The unwashed phenomenon
The original vagabond
You strayed into my arms
And there you stayed
Temporarily lost at sea
The Madonna was yours for free
Yes the girl on the half-shell
Would keep you unharmed
Now I see you standing
With brown leaves falling around
And snow in your hair
Now you're smiling out the window
Of that crummy hotel
Over Washington Square
Our breath comes out white clouds
Mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me
We both could have died then and there

Now you're telling me
You're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
Because I need some of that vagueness now

It's all come back too clearly
Yes I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid

οι στιχοι υποδηλωνουν μια αγαπη μυθικη,ζυμωμενη απ το κλιμα εξαψης και ελπιδας της εποχης οταν ολα φαινονταν δυνατα,σφυρηλατημενη απο κοινους αγωνες και ονειρα,ανεπηρεαστη απο περιορισμους χρονου και τοπου...μια αγαπη απ'αυτες που συσχετιζει κανεις με βιβλια κι οχι με την πραγματικη ζωη...

Speaking strictly for me
We both could have died then and there


με την εμπειρια 10 επιπλεον χρονων,ενος δυνατου γαμου(με αλλον καλλιτεχνη) και ενος παιδιου,η Baez δεν δισταζει να κρινει ως κορυφαια της στιγμη μια κοινη στιγμη τους και να το διατρανωσει σ'αυτο το μοναδικο τραγουδι.

Τι κι αν ο ιδιος ισχυριστει οτι δεν αισθανεται νοσταλγια...οι αναμνησεις φερνουν diamonds and rust,αλλα το τιμημα εχει ηδη πληρωθει...

And if you're offering me diamonds and rust
I 've already paid
Δεν μπορει κανεις παρα να ζηλεψει.....

14 σχόλια:

Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Univers είπε...

Το τραγούδι - σπό τα αγαπημένα μου - βρίσκεται σε μια κασέττα που συνηθίζω να ακούω σε μακρινά ταξίδια με το αυτοκίνητο.

Είναι συλλογή - δώρο ενός φίλου μου, τον οποίο γνώριζα από την σχολική ηλικία και τον ξανασυνάντησα υπό τις πλέον περίεργες συνθήκες. Ήταν η "απάντησή" του στις βουβές αιτιάσεις μου (μάλλον έκουγε τις σκέψεις μου, γιατί δεν τους τις είχα εκφράσει προφορικά) - ή τις δικές του, ενός δεύτερου εαυτού του, για την φαινομενική προτίμησή του σε νεοελληνικά "σκυλέ" της εποχής.

Ήθελε μάλλον να μου δείξει ότι εκτός από τον Κώστα που ήξερα υπήρχε και ένας άλλος, με ευαισθησίες που ο ίδιος έθαβε σκοπίμως, πιθανώς γιατί τον κατέβαλαν και τον ίδιο.

Ακούω αργιά και πού αυτή την κασέττα - όταν διασχίζω γεωγραφικά διαμερίσματα οδηγώντας: Αττική - Θεσσαλία, Θεσσαλία - Μακεδονία...

Είναι κάτι μαγικό οι συνειρμοί, λοιπόν. Οι νότες του τραγουδιού στήνουν εν ριπή οφθαλμού μπροστά στα μάτια μου εθνική οδό, πράσινο τοπίο ολόγυρα, στο βάθος βουνό αριστερά και θάλασσα δεξιά. Ζουζούνια στο παρμπρίζ και μυρωδιές της άνοιξης από τον εξαερισμό. Και το μουρμούρισμα της ασφάλτου... (τέλος πάντων, μαζί και οι άκαιροι βρυχηθμοί του Peugeot 304 SL, παλιές δόξες, όταν υπερέβαλε εαυτό προσπαθώντας να με ικανοποιήσει).

...Και μαζί το αίσθημα της φυγής από το γνώριμο προς το άγνωστο. Αναμεμειγμένο με την σφοδρή επιθυμία να αγαπήσω και να ζήσω μία σχέση με τέτοιο λυρισμό σαν αυτό του τραγουδιού.

Όλα αναπαραγωγή του πραγματικού, 15 χρόνια πριν, όταν ανέβαινα με το αυτοκίνητο στο Πετρίτσι Σερρών για τη θητεία μου. Ένα πραγματικό που έφυγε ανεπιστρεπτί, όπως όλες οι φευγαλέες στιγμές του παρόντος.

Οι νότες ξυπνούν αναμνήσεις και φέρνουν πιο κοντά μια εποχή στην οποία η εμπορικότητα δεν είχε τόσο υπερμεγεθυνθεί ώστε να παράγονται απρόσωπα τραγούδια με το τσουβάλι, καταδικασμένα τα περισσότερα να ξεχαστούν πριν ακουστούν.

Ευχαριστώ για τους στίχους.

Ανώνυμος είπε...

εντυπωσιαστηκα που το γνωριζες καθως δεν ακουγεται στα ραδιοφωνα συχνα....

και γω πρεπει να ευχαριστησω τον old boy που ειχε το λινκ με το βιντεο και μου το θυμισε...

τοχα ακουσει παλια,απο ενα σπανιο βινυλιο ξαδερφου μου,και ειχα υπνωτισθει απ την πρωτη ακροαση...

βεβαια δεν ηταν ευκολο να πιασεις ακριβως τους στιχους,ουτε ηξερα την ιστορια στην οποια αναφεροταν...την ηξερες εσυ?

διοτι,δινει αλλο νοημα και αιγλη στους ηδη καταπληκτικους στιχους.

απο τις σπανιες και ευτυχεις συγκυριες που μουσικη,στιχοι και στορυ γυρω απ το τραγουδι συντεινουν ολα μαζι στην δημιουργια ενος ΜΥΘΟΥ.

Univers είπε...

Όχι, δεν ήξερα την ιστορία. Αλλά θα έπρεπε να υπάρχει ΚΑΠΟΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΝ ΑΥΤΗ για να γραφούν τέτοιοι στίχοι που να ακουμπάνε σε τέτοια μουσική...

Ακριβώς όπως το είπες, ένας μύθος, παραλλαγή του προαιώνιου.

Και για το τοπίο που σκιαγράφησα χθες: είναι αυτό που αντικρύζει κανείς για μερικά χιλιόμετρα μετά την έξοδο από τα στενά των Τεμπών προς την Μακεδονία. Οι πλαγιές του Ολύμπου προς το Αιγαίο στην Πιερία, ιδιαίτερα όταν φυσάει βοριάς και η ατμόσφαιρα είναι καθαρή, είναι οπτική πανδαισία.

Univers είπε...

...Πρέπει να αποκτήσεις ένα avatar. Θα είναι καλό και για την διαδικτυακή σου εικόνα!

Univers είπε...

ΕΠΕΙΓΟΝ:

Το Doncat επέστρεψε εκτάκτως με "πάρτυ φαντασμάτων". Η ατμόσφαιρα είναι εορταστική και εξαιρετική (υπό την έννοια ότι πρόκειται για έκτακτη λειτουργία, δεν επιστρέφει στην παλιά καθημερινή του ρουτίνα).

Επειδή η συζήτηση γίνεται και γύρω από τις χαρές και πίκρες του παλιών ημερών, επειδή είναι πάρτυ και άρα χρειάζεται και μουσική, επειδή και άλλοι γράψαν στίχους και παραπέμψαν στο youtube και επειδή το diamonds and rust είναι η τέλεια μουσική επένδυση για έναν χαμένο έρωτα:

...για όλα αυτά σε προκαλώ να κάνεις post τους στίχους στο doncat και την παραπομπή στο youtube.

Επιπλέον ηχητικά είναι καλύτερα να παραπέμψεις στο "http://www.youtube.com/watch?v=2lk-GiNQFTU" (ορίστε και ο σύνδεσμος για να μην κουράζεσαι... Ο ήχος είναι καλύτερος, χωρίς βέβαια την καλλιτέχνιδα live. Αλλά αυτό είναι δικό σου θέμα.

Είναι πολύ καλή ιδέα. Κάντο τώρα πριν κλείσει το πάρτυ (τελειώνει απόψε και η μαγεία εξατμίζεται).

Univers είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Mathilde είπε...

Δεν το έχω ακούσει.. Αλλά και πάλι, δε μπορώ να πω ότι ζήλεψα, παρα μόνο το ταλέντο της για στιχογραφία (πραγματικά καταπληκτικοί στίχοι).

Ανώνυμος είπε...

mathilde δεν πατησες το λινκ για το βιντεο?

ζηλευω για την συγκυρια της εποχης,για τη συγκυρια του ερωτα αναμεσα σε δυο τοσο ταλαντουχους ομοτεχνους με background ενα καθολικο νεανικο αιτημα για αλλαγες,με το αρωμα της ελπιδας να κανει τον αερα μεθυστικο....

τι κι αν οι ελπιδες διαψευστηκαν...

καποιοι αξιωθηκαν τον Ολυμπο...

και εχουν και την αυτογνωσια να το συνειδητοποιησουν...

και να γραψουν για αυτο τρυφερα και αληθινα...

univers οπως το ειπες-επρεπε να υπαρχει μια ιστορια πισω απο αυτους τους στιχους.
Για το αβαταρ δεχομαι προτασεις...ξερεις εσυ!

Univers είπε...

Λοιπόν, δεν βλέπω και πολλή προκοπή με τα links. Φταίει κυρίως ότι ενώ εγώ σου τα έστειλα σε κώδικα html αυτά εμφανίστηκαν user friently, οπότε είναι φυσικό που δεν σου έλυσαν καμία απορία.

Σου στέλνω λοιπόν τον σύνδεσμο, από τον οποίο εκπαιδεύτηκα και εγώ.

Ανώνυμος είπε...

εγώ είδα ένα κρυμμένο γαύρο και εδώ...πίσω από τη joan.... τι να πεις ζουν ανάμεσα μας....στα άσχετα σχόλια....στους δρόμους...

με αφορμή τον υβριστή του άλλου και κατ' εσέ γαύρο!
...υπάρχει συνωμοσία ότι όλα είναι συνωμοσίες ;)

Ανώνυμος είπε...

lombardia να υποθεσω οτι δεν ησουν εσυ ο ανωνυμος υβριστης "του αλλου".

Με πολυ μεγαλυτερη βεβαιοτητα επιμενω στην υποθεση μου,οχι απο αντιολυμπιακα αισθηματα,αλλα λογω του εντελως απροκλητου και ασχετου της επιθεσης,οπερ υποδηλει αξιωματικη απορριψη του αλλου,ασχετα με το τι γραφει και τι γενικοτερα πρεσβευει...αλλιως θα σκισω το διπλωμα Σερλοκ Χολμς που διαθετω...

δεν εχω κανενα προβλημα να συζητησω και να κανω παρεα με ενα σοβαρο ανθρωπο αντιθετων φρονηματων(πολιτικο/οπαδικων)που ομως ΣΥΖΗΤΑ...

κατα τα αλλα welcome!Ποθεν το
"lombardia"?σπουδες εκει?

Ανώνυμος είπε...

βέβαια και δεν είμαι,
εγώ τον εκτιμώ. αλλά καμιά φορά είναι πρόκληση να κάνουμε τον Σέρλοκ του άλλου, έτσι κραυγαλέα, αν με εννοείς!φαίνεται εξαιρετικά άκομψο! ειδικά εκείνος είναι ευγενέστατος και δεν έχει ανάγκη υπερασπιστές!
κατά τ' άλλα δε διαφωνώ. τα σέβη μου!

Aiantas είπε...

Apistefti diaskevi apo Judas Priest, eite akoustika, eite epimetallwmena. Psakste to.