Κυριακή, Απριλίου 29, 2012

Σημειολογία μιας Φωτογραφίας...




Προσέξτε αυτό το "τυχαίο" στιγμιότυπο...
Φυσικά μόνο τυχαίο δεν είναι...Ο φωτογράφος,αναμφισβήτητα ικανότατος και περιζήτητος επαγγελματίας έχει καταναλώσει αρκετή φαιά ουσία στο στήσιμο της σκηνης.
Η επιλογή καταρχήν της γωνίας του μπαλκονιού με τα κεντρικά κτήρια της Αθήνας από κάτω, ενισχύει την επιδιωκόμενη εντύπωση του ισχυρού Ανδρός και Πολιτικού που έχει όλο τον Κόσμο στα πόδια του.

Με την αδιαμφισβήτητη πείρα και ισχύ του το "Κυρίαρχο Αρσενικό' εξηγεί τα μυστήρια του κόσμου στην σαφώς πιο αδαή νεαρά και όμορφη σύζυγό του...Το σταυρωμα των χεριών της επελέγη για να υποδηλώνει σεμνότητα  και μια κάποια υποταγή,αλλά ο φωτογράφος δεν απέφυγε την έκφραση του Μοιραίου Θηλυκού στο πρόσωπο της κ.Σταμάτη,την αυτάρεσκη αντανάκλαση της έμφυτης γνώσης της βιολογικής υπεροχής της Νεότητας και της Ομορφιάς απέναντι στην Ισχύ και το Χρήμα,αν παίξουν το παιχνίδι σωστά...

  Το δε χέρι του πολιτικού στην δεξιά τσέπη,αν και μάλλον επελέγη για να 'αποστειρώσει" το στιγμιότυπο,άθελά του ίσως τονίζει που εδράζεται η Ισχύς και η Ελξη του...
Φυσικά,το σοβαρό ντύσιμο, καταλληλο για ασπρόμαυρη φωτογραφία και η επιλογή του Ασπρόμαυρου ως Μέσο,συνάδει με τον προορισμό της φωτογραφίας αυτής για την Ιστορία,ως ένα σύμβολο ισχύος και επιτυχίας...Σίγουρα πάντως κανείς τους δεν θα φανταζόταν τη φωτογραφία αυτή ως προφητική της Πτώσης του ζεύγους απ τον υπερυψωμένο εξώστη-σύμβολο της Εξουσίας τους...

18 σχόλια:

αθεόφοβος είπε...

Η παροιμία που λέει πως...σέρνει καράβι είναι λάθος!
Όπως απέδειξε η σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας .. σέρνει από ένα κωλόσπιτο σύμφωνα με τον προσφυή χαρακτηρισμό του Γιαννόπουλου.

Unknown είπε...

Μού έρχεται στο νού η γυναικεία φωνή έξω από τα κτίρια της πρώην Σχολής Ευελπίδων "ΟΥΣΤ ΒΛΑΧΑΡΑ!!.

Λωτοφάγος είπε...

Φοβερή φωτογραφία! Πολύ καλή η επιλογή σου.
Α, ώστε εκεί ακούστηκε αυτή η φράση, κ. Βαρδάκα; Νόμιζα ότι ήταν άποψη κάποιου δημοσιογράφου που την αναπαρήγαγε.

squarelogic είπε...

Κρίμα,πέρασα σήμερα το απόγευμα απο κει και δεν ήταν η Βικάρα να με κεράσει κανα...υποβρύχιο!!!
Ξεραιλα την έβγαλα,2 ώρες βόλτα...

squarelogic είπε...

Αθεό, το κωλόσπιτο και ο χλιδάτος γάμος ήταν απλώς η πρόκληση που ξεχίλισε το ποτήρι στη συνείδηση του κόσμου.Ο παντοδύναμος κ.Ακης ήταν κοινώς γνωστό οτι είχε λεηλατήσει τα εξοπλιστικά προγράμματα και όχι μόνο...

squarelogic είπε...

Βίκυ Σταμάτη : '' Δεν ρωτούσα για χρήματα , εγώ κοιτούσα μόνο την αισθητική '' .


Όταν για λόγους αισθητικής παντρεύεσαι κάποιον 40 χρόνια μεγαλύτερον σου,πράγματι,πείθεις...

Unknown είπε...

Λωτοφάγε
Λες να την πάτησα και να θεώρησα την μονταρισμένη φωνή "δημοσιογράφου" ως την φωνή περαστικής;
Πιθανόν!
'Ολα επιτρέπονται σήμερα στην "δημοσιογραφία!!"

hroni είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
hroni είπε...

Σα να έχει πάρει βάρος η "Βίκυ" και γέρνει. Ξεκίνησε δίαιτα ακούω, πάλι καλά δηλαδή γιατί φαίνεται αξιόπλοη. Άντε να δούμε ποιά από τις αγορές του θα μπατάρει πρώτα. Αισθητικά πάντως, είναι ο μόνος ικανός να μας φέρει τον πύργο της Πίτσας, αφού πρώτα οικιοποιηθεί το ρετιρέ και μας χρεώσει δυό ουρανοξύστες έξτρα για να τον ισιώσει.

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετική ανάλυση των σημείων. Όμως αποσώπησες το ασπρόμαυρο της υπόθεσης.Γιατί;
Αμ.Φρ.

Ανώνυμος είπε...

Ως άνθρωπος του Μόχθου, κι όχι του κουστουμιού, ως ΕΡΑΣΙΤΕΧΝΗΣ (και ξέρεις πολύ καλά τι εννοώ) φωτογράφος κι όχι επαγγελματίας, ως φωτογράφος εν ΠΕΔΙΩ κι όχι στουντιάκιας, τέλος, ως φωτογράφος χειροποίητων φωτογραφιών κι όχι ψηφιακάκιας φωτοσοπο-aunan-ίας,
έχω να θέσω μια μικρή ερωτησούλα-απορία για την φωτογραφία στον ....εξώστη. Πόσα, άραγες, να τσέπωσε ο (οπωσδήποτε) επαγγελματίας (και οπωσδήποτε του περιβάλλοντος, γιατί σε τέτοιους εξώστες δεν ανεβαίνει κανείς εύκολα)γι' αυτήν την fake ασπρόμαυρη (καλύτερα ασπρομαυρισμένη)φωτογραφιούλα; Θα μου πεις, φθονερή και κακεντρεχής ερώτησις; Μπορεί. Ίσως και να την δικαιούμαι (την ερώτηση, όχι την ...απάντηση....) αφού οι φωτογραφίες μου μυρίζουν απίστευτα προσωπικά οικονομικά χρέη (και δεν είναι προπλερωμένες) αλλά ευωδιάζουν δάση, βουνά, ξερόνησα, πείνα, χειμωνιάτικο Ψύχος, θερινά καύματα και ιδρωτίλα, και δεν ζέχνουν ζιβανσύ εις τους εξώστας (της Κολάσεως).

Παστρικά λόγια, παστρικές δ'λειές.

Νίκος.

squarelogic είπε...

Αμ,
το έθιξα φυσικά το ασπρόμαυρο,βλέπεις η φωτογραφία ήταν προορισμένη για μια άλλη Αιωνιότητα από αυτήν στην οποία θα μνημονεύονται τελικά...

squarelogic είπε...

Νίκο,
φυσικά περίμενα το σχόλιο σου,ως του πλέον σχετικού με τα ταχνικά του θέματος...Διαμαντόπουλος μυρίζει?

Ανώνυμος είπε...

Κάτω από οποιοδήποτε τυχαίο όνομα (η τυχαιότης δεν αφορά ούτε την εύνοια της Θεάς Τύχης ούτε το τυχάρπαστο του ονόματος, αφού αυτές οι ταμπέλες φίρμες φιλοτεχνούνται με προγραμματικές κινήσεις-διασυνδέσεις και επιμέλεια θαυμαστή ή θαυμαστά αποκρουστική), πίσω, λοιπόν, από το όποιο όνομα της επιγραφής του μαγαζιού που παρήγαγε την εικόνα αυτή, υπάρχει η σφραγίς του επαγγελματισμού με την έννοια της ήσσονος προσπάθειας που αποσκοπεί στο μέγιστο του κέρδους. Αυτός είναι ο ορισμός του "επαγγελματία" εις ελλαδιστάν,και η υπόκλιση εμπρός στις -αδιαπραγμάτευτες- αξιώσεις πληρωμής (ενώ απουσιάζει ο έλεγχος της αντιστοιχίας και της σχέσης Ποιότης υλικού-Χρόνος δημιουργίας-Γνώση της Τέχνης, να μην περιλάβω και τον ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ) αυτό το αδιαπραγμάτευτο είναι που προκαλεί το ρίγος στον πελάτη θέτοντας την τελική σφραγίδα της αυθεντίας κι αφήνοντας απ' όξω το Αυθεντικό. Έτσι, και με κάποιες κινήσεις στρατηγικής στην σωστή σκακιέρα (αυτήν με τα πολύ μεγάλα πιόνια που τα κουβαλάς και με τα δυο σου χέρια πατώντας επ' αυτής), έτσι γίνεσαι εδώ (κι αλλού) αυτός που ...πρέπει. Το όνομα δεν ενδιαφέρει, η Πρακτική είναι το μόνο καθοριστικό.

Ανάμεσα σ' όλα τ' άλλα που ο σύγχρονος άνθρωπος έμαθε πια(!!!) αρχικώς να ανέχεται (μιλούμε για εμας που μεγαλώσαμε σε προηγούμενες εποχές όπου κρατούσαν οι Άλλες παραστάσεις), ή αναθρέφεται πια μέσα στην σύγχρονη πραγματικότητα ως αυτονόητη χωρίς καν να υποψιάζεται την ύπαρξη του Άλλου (χωρίς το οποίο δεν θα υπήρχε το σημερινό) - τα παιδιά μας, δηλαδή,
όλοι αυτοί (παλιοί και νέοι) έμαθαν να ανέχονται ή να ενστερνίζονται ως αυτονόητο αυτό που απορρίπτει κάθε έλεγχο, επειδή δεν τον αντέχει. Το ίδιο ισχύει και για τ' αυτιά μας που η τραγωδία τους είναι ο Θόρυβος που καλείται μουσική, το ίδιο ισχύει και για την γεύση μας που η τραγωδία της είναι η χημική απομίμηση της γεύσης που εξαντλείται στην επισήμασνη επί των πλαστικών σακκουλιών "με γεύση .....", το ίδιο ισχύει και για την φωτογραφία αβρόχοις χερσίν που συντίθεται στα επιμέρους ή και στο όλον μέσα απ' ένα πληκτορλόγιο-ποντίκι, ένα πρόγραμμα και μια οθόνη.

(ο κομπιούτορας έκοψε την συνέχεια ως περισσευάμενη, οπότε ακολουθεί δεύτερη αποστολή)

Ανώνυμος είπε...

Ασπρόμαυρη φωτογραφία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς επίστρωση (σε οποιαδήποτε επιφάνεια) αλογονιδίων του Αργύρου (silver halides) ή -προ αυτών- αλάτων του Σιδήρου (Ferric salts), χωρίς την δράση του Φωτός πάνω τους και χωρίς την χημική μετατροπή τους δι' ενός εμφανιστή. Αυτό το πράγμα είναι η ασπρόμαυρη φωτογραφία. Πες μας, λοιπόν, τι επιστρωμένο υλικό χρησιμοποίησες (φιλμ ονομάστηκε, υμένιο στα ελληνικά), αν αυτό ήταν επί ζελατίνης ή επί πολύ ειδικών χαρτιών (οι εκπληκτικές, αξεπέραστες και σε Μαγεία και σε ποιότητα τεχνικές που χρονολογούνται απ' το 1842 έως την δημιουργία του επαργυρωμένου χαρτιού), πες μας τι εμφανιστή χρησιμοποίησες και με τι τρόπο (διάλυση, θερμοκρασία, χρόνο και ανάδευση), πες μας (στην περίπτωση των έτοιμων βιομηχανικά επαργυρωμένων χαρτιών) το χαρτί στ οποίο τύπωσες και τον εμφανιστή του, και στο τέλος θα ξέρουμε τι δουλειά έκανες και μας σερβίρεις. Αυτά, σήμερα, ο πανικόβλητος αστός τα ακούει ως εφιαλτικά. "Θέλω να φάω μια τυρόπιτα ανάμεσα στην παράλογη καθημερινή μου τρεχάλα και στο πόδι για να μην χάσω το τρόλλεϊ και συ μου λες αν ξέρω όχι τι τυρί έχει μέσα αλλά το πώς γίνεται το καλό τυρί; Στην στρούγκα σου , θεοπάλαβε, φτιάξ' το και φά' το μόνος σου!". Κι αυτά μέχρις εδώ, γιατί εάν ακούσει και την τιμή -έστω και μόνον του κόστους αυτών, και το μέγιστο Κόστος είναι ο Χρόνος της Μαθητείας στην Τέχνη- θα καλέσει την "άμεση δράση". Την ίδια ώρα όμως, δίδει το τίμημα της τυρόπιτας που εμπεριέχει κέρδος 700% και άνω (σε σχέση με την συνάρτηση υλικού-χρόνου-γνώσης), ως φτηνή και αυτονόητη. Π.χ. μια φωτογραφία διαβατηρίου 10 ευρώ, τζάμπα πράμα, τι είναι 10 ευρώ; Μια εκτυπωμένη φωτογραφία (και με πιστοποιητικό αυθεντικότητας) σε χαρτί FB 255 γραμμαρίων (με ό,τι δουλειά αυτό σημαίνει) και μετά περιθωρίου = 300 ευρώ, - είσαι τρελλός! 300 ευρώ για ένα χάρτινο πράμα;

Μ' αυτήν την έννοια μπορείς να αντιληφθείς :
α. γιατί μίλησα για ασπρομαυρισμένη κι όχι για ασπρόμαυρη (στην θέα της μόνο)φωτογραφία,
και
β. γιατί η Τέχνη (κι ο έρωτας γι' αυτήν) και ο επαγγελματίας έχουν κάποιες πρόσφατες δεκαετίες αποφασίσει ότι έλυσαν οριστικά τα δεσμά του πρότερου γάμου τους, στις περιπτώσεις που αυτός υπήρξε κάποτε).

Δεν πειράζει καθόλου!
Τουναντίον, επιτέλους

Υ Γ Ε Ι Α !

Ανώνυμος είπε...

"...Όταν για λόγους αισθητικής παντρεύεσαι κάποιον 40 χρόνια μεγαλύτερον σου, πράγματι, πείθεις..."

Χα, χα, χα.. είπε ο γάϊδαρος τον πετεινό κεφάλα

thinks είπε...

Καλό καλοκαίρι, φίλε Squarelogic!

Unknown είπε...

Σου γράφω πολύ καιρό μετά την αφορμή της αν'άρτηση και ακόμα ψάχνουν ψύλλους στα άχυρα.

Ελλάς...

Τέλος πάντων, εγώ πέρασα για να σου πω ότι μου έλειψε η λογική σου γνώμη επί της επικαιρότητας και ότι άλλαξα όνομα και στέκι.

ΑΠό αθηνόβιο έγινα blue athina, και πλέον θα με βρίσκεις εδώ:

http://mesastokazani.blogspot.gr/

Καλά να περνάς.