Τετάρτη, Νοεμβρίου 16, 2011

Σύ είπας...


Obama:" Ευχαριστώ τον Παπανδρέου για τη θητεία του στην Ελλάδα"

Αν κάποιος διατηρούσε αμφιβολίες για τον ρόλο του ΓΑΠ στην Ελλάδα και ποιών τα συμφέροντα αντιπροσώπευε ήρθε η απόλυτη επιβεβαίωση!
Ετσι ευχαριστούν τους πρέσβεις όταν αποχωρούν απ την χώρα που είχαν τοποθετηθεί,όχι τους εκλεγμένους πρωθυπουργούς!
Ρολογάκι άραγε του έδωσε?

5 σχόλια:

thinks είπε...

Φίλε squarelogic, κατάλαβα ότι το ποστ είναι χιουμοριστικό μόλις είδα τη φωτογραφία από παλαιότερες διακοπές του Γιωργάκη στη Χαβάη. Αυτή είναι νομίζω εκείνη που τραβήχτηκε τη στιγμή που κάποιος τον πληροφόρησε πως ο Θεός είπε στον πατέρα του να διαλέξει: ή να αρνηθεί να τον παντρευτεί η Δήμητρα, ή να θυσιάσει τον υιό του κάνοντας τον πρωθυπουργό της Ελλάδας που θα επωμιστεί τις αμαρτίες του ΠΑΣΟΚ 1981-89, 30 χρόνια μετά. Και ο πατέρας του διάλεξε το δεύτερο. Όπως διακρίνεις στην φωτογραφία ο Γιωργάκης έχασε τα μισά μαλιά του και τα άλλα μισά άσπρισαν αμέσως αφού δέχτηκε αυτή την πληροφορία.

Πέρα όμως από χιουμοριστική, η ανάρτηση, είναι και καυστική, ξεσκεπάζοντας την άπειρη ανευθυνότητα με την οποία η Ελληνική πραγματικότητα νομίζει ότι καταλαβαίνει την θέση της στον κόσμο με ένα αριστοτεχνικό συνδυασμό παραποίησης λεγομένων και κακής μετάφρασης. Διότι, όπως κατάλαβες και εσύ όταν αποφάσισες να το καυτηριάσεις, η φράση:
"to thank him for his many contributions to Greece and to Greek-American relations, and for his leadership and service over the past two years"
(http://online.wsj.com/article/BT-CO-20111115-718012.html)
απέχει πολύ από την φράση:
"Ευχαριστώ τον Παπανδρέου για τη θητεία του στην Ελλάδα"

Η πραγματική φράση λέει: "ευχαρίστησε (τον Παπανδρέου) για τις πολλές προσφορές (που προσέφερε στην [προσφορά προς την Ελλάδα όχι προς την Αμερική]) Ελλάδα, και στις Ελληνο-Αμερικανικές σχέσεις, και για την ηγεσία (της Ελλάδας) και υπηρεσία/πρωθυπουργική θητεία (προς την Ελλάδα) κατά τα περασμένα δύο χρόνια.

Το τηλεφώνημα, ή καμιά φορά τηλεγράφημα, και η συγκεκριμένη αγγλική φράση είναι στάνταρ, ρουτίνα πρωτόκολλο για απερχόμενους υψηλά ιστάμενους ανά τον κόσμο και το State Department (Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ) απλά αλλάζει το όνομα του ατόμου και της χώρας στην στάνταρ φράση.

Στην συγκεκριμένη συζήτηση πάντως ο Ομπάμα ρώτησε το Παπανδρεου εαν είχε δει πουθενά το χρυσό ου ρόλοι το οποί έχασε γύρω στην στιγμή που κάνανε χειραψία.

hroni είπε...

Η επίσημη δήλωση περιέχει και την φράση "ευκαριστό γκιά τις πίπες " στα ελληνικά παρακαλώ. Κάπου εκεί εξαφανιζόλ και το ρολόι.

Λωτοφάγος είπε...

Δεν του έδωσε ρολογάκι, διότι έχει ακόμα εκείνο που του άφησε ο παππούς του!
Λίγο σκούρα τα έχει βρει, όμως, ο Ομπάμιας, διότι ο "πρέσβης" του δεν θέλει να φύγει...

Ανώνυμος είπε...

Τίτλος: Η τετράγωνη λογική αδυνατεί να περιλάβει την στρόγγυλη.

Δεν πρόκειται να σχολιάσω τίποτα απ' τα αυτοσχολιαζόμενα. Όλοι μας βρισκόμαστε στην απολύτως κρίσιμη σωματική και ψυχονοητική κατάσταση εκείνου δεν τον βγάζουν απ' τον πάγκο του ΕΑΤ-ΕΣΑ, ας είναι πια κιμάς. ΟΜΩΣ, ένα μένει που δεν μπορούν να σου το πάρουν: το Φρόνημα, ακόμα κι αν σαπίσουν το κορμί σου. Αυτό το Φρόνημα που έκανε έναν Παναγούλη να γράφει στίχους με το αίμα των φλεβών του.
Σου τόχω ξαναπεί πάμπολλες φορές: μια Πραγματικότητα χωρίς Φεγγίτη είναι μια Φυλακή-Τάφος. Κι όσο προσμετράς και προσμετριέσαι με τους Τοίχους αυτής, τόσο χ ά ν ε σ α ι. Ναι, δεν είναι όχημα Φυγής η Τέχνη - δεν μπορεί αυτή να ...σπουδάζει όταν οι άλλοι βασανίζονται. Όμως, και πότε η Αληθινή Τέχνη δεν γράφτηκε με Γαίμα; "Θα ξαναβρούμε τους φίλους μας, θα βγαίνουμε τα βράδυα όπως και πριν. Το καλοκαίρι θα πιάσουμε ένα σπίτι, ξαναγυρνώντας στ' απότομα ατέλειωτο ρεφραίν" τους τραγουδούσα προχτές στην γιορτή του Πολυτεχνείου στο σχολειό. Ναι, δεν γίνεται ν' αντέξεις την Τρέλλα χωρίς τα Τρελλά διαβήματα Εκείνων που γράψαν με το αίμα τους. Κι εδώ η στρόγγυλη λογική εκτοπίζει την γωνιώδη τετράγωνη. Πού είν' οι φωτογραφίες σου; Πού οι ανησυχίες σου και οι αναζητήσεις σου; Το να αρνείσαι την Μαλακία του Πραγματικού με την Ευφυία των Βραδεμβουργιανών κονσέρτων δεν είναι φυγή από την Πραγματικότητα αλλά Νίκη επ' αυτής. Πού είναι η κατάδυση στον κόσμο του Ανσέλου προκειμένου να κάνεις μια δημοσίευση όπως άριστα ξέρεις να ποιείς - όταν τα λοιπά σε αποδεσμεύουν; Πού 'ναι η συντροφικότητα της παρέας, μ' αυτόν τον κακοχρονεμένο κωλοκομπιούτορα που όλα τα λύνει και τα δένει εικονικώς;
Πού 'ναι η Αντίσταση κι η Άρνηση; Πάντως όχι στο επίμονο σκάλισμα της γαγγραινιασμένης πληγής.
Με την εκτίμηση και την φιλία μου,
κι επιμένοντας στην λυτρωτική περιπλοκότητα της Φούγκας...
Ν.

Unknown είπε...

Έφυγε;