300ή,έτσι,,χωρίς πρόγραμμα...

Αν τα στατιστικά του Blogger είναι σωστά,αυτή είναι η 300ή ανάρτηση στον 6ο χρόνο λειτουργίας(λέμε τώρα...) του ιστολογίου...
Έχοντας απελευθερωθεί απ την ανάγκη προσέλκυσης περισσότερων αναγνωστών,αρκούμενος στην ολιγάριθμη,ενίοτε ανανεούμενη, εκλεκτή συντροφιά των φίλων που με τιμούν με την παρουσία και τα σχόλια τους,δεν έχω πια την ανάγκη της εβδομαδιαίας,τουλάχιστον,παρουσίας που εξασφαλίζει την επάνοδο του αναγνωστ.κοινού.
Οχι οτι απ την τελευταία ανάρτηση δεν υπήρχαν σημαντικότατα γεγονότα που σκόπευα να σχολιάσω.
Χρωστώ πχ.μια ανάρτηση για το πως,ένα ογκώδες,έξωθεν υπαγορευμένο,εκ των προτέρων έτοιμο,νομικό κατασκεύασμα αποκτά το κωδικό όνομα "Μεσοπροθεσμο",συνδέεται εκβιαστικά και άρρητα με την επίσημη και άμεση χρεωκοπία(vs. την χρόνια και ανομολόγητη που όλοι βιώνουμε 15 μήνες τώρα..)της χώρας,και καταλήγει να γίνει γηπεδικού επιπέδου αυτοσκοπός επικράτησης επί του αντιπάλου (στην ουσία εμείς είμαστε ο "αντίπαλος"),από βουλευτές που στην πλειοψηφία τους δεν το έχουν διαβάσει διεξοδικά και άρα αγνοούν τι φοβερούς και καταχρηστικούς όρους ψήφισαν...Αλλά ως συνήθως συμβαίνει,δεν συνέπεσε ο χρόνος στον οποίον είχα διαμορφώσει και γω άποψη για τις νοητικές διεργασίες που χρειάσθηκαν,με τον δικό μου διαθέσιμο χρόνο αλλά και το κουράγιο απ τα όσα τρομακτικά ζούμε...Το οφείλω όμως...
Το άλλο που με στεναχωρεί είναι οτι με την ραγδαία περιδίνηση μας στην άβυσσο της διογκούμενης κρίσεως το blog κατήντησε μονοθεματικό.Που μυαλό να σκεφτεί κανείς διηγήματα,που μυαλό να γράψει για ταξίδια...ευτυχώς που υπάρχουν και οι εκτός Ελλάδος φίλοι,που έχοντας μια υγιή απόσταση απ την ελληνική καθημερινότητα μιας δίνουν μια άλλη προοπτική των πραγμάτων(πχ.Locus,Thinks...)
Ελπίζω οτι είναι μια φάση κι αυτή του blog,και θα περάσει οπως και άλλες...
Πέρασε έτσι και ο Ιούλιος άγραφος,και το περασμένο Σάββατο ξεκίνησε η άδεια μου,με πρώτο σταθμό το νησί που διαθέτει πολλές υπέροχες παραλίες σαν την εικονιζόμενη.
Ενας 2 μερος πυρετός με καθήλωσε για αντίστοιχες μέρες στο ευχάριστο ομολογουμένως τουριστικό συγκρότημα,στερώντας μου μεν τα μπάνια,επιτρέποντας μου όμως να "ρουφήξω" ενα εξαιρετικό βιβλίο,το Big Short του πραγματικού δημοσιογράφου Michael Lewis,που είχε δημοσιεύσει στο Vanity Fair κι 1-2 πάρα πολύ ενδιαφέροντα άρθρα για τη χώρα μας,(με αφορμή το Βατοπέδι κλπ): ο μπερδεμένος κόσμος των CDs και της υποτιμητικής κερδοσκοπίας των διαφόρων funds μπορεί να μην φαίνεται το ιδανικό θερινό ανάγνωσμα,η διεισδυτική όμως ματιά,η χωνεμένη γνώση και οι ευφάνταστες παρομοιώσεις του Lewis,με έκαναν να μη θέλω να το αφήσω κάτω,λες κι ήταν αστυνομικό της "Άγρας",ανοίγοντας ταυτόχρονα το μυαλό μου σε μια πραγματικότητα εντελώς άγνωστη στους περισσότερους εξ ημών.πολύ φυσική όμως για τους ασχολούμενους με το χρημα που έχουν ζήσει στις ΗΠΑ...
Ειλικρινά θα ήθελα ο Lewis να επανερχοταν στο ελληνικό ζήτημα,για ένα νέο βιβλίο,μήπως και μαθαίναμε απ την έρευνα του και την ανεξάρτητη ματιά του αυτά που υποψιαζόμαστε για το πως φτάσαμε να γίνουμε ο περίγελως της οικουμένης και μια χώρα δίχως μέλλον.
Παροδική διέλευση σήμερα από Αθήνα και από αύριο συνέχεια στα "οικεία" εξοχικά,τα οποία στερούνται ιντερνετικής σύνδεσης...Κακό για την ενημέρωση,καλό για την αποτοξίνωση...Λυπάμαι για τις αναρτήσεις φίλων που θα "χάσω",υπόσχομαι όμως να κάνω catching up μετα τις 17/8 που επιστρέφω...
Καλή ξεκούραση σε όλους,φορτίστε μπαταρίες για έναν ακόμα πιο δύσκολο Χειμώνα,και εδώ θα είμαστε να τα λέμε...Αφορμές θα μας δώσουν άφθονες...