Τετάρτη, Απριλίου 07, 2010

Dancing on the grass...

Αν στον κλασσικό χορό εμφάνιση κλάσεως θεωρείται η σχεδόν τέλεια εκτέλεση μιας προσχεδιασμένης χορογραφίας μετά μήνες εξανλητικών δοκιμών τότε πως να χαρακτηρίσει κανείς (και..)την χθεσινή εμφάνιση του θαυματουργού Αργεντίνου της Μπαρτσελόνα,Λιονέλ Μέσι?
Στο ποδοσφαιρο,χαρισματικοί παίκτες σαν τον Μέσι,ξεκινούν την χορογραφία βάσει ενστικτώδους έμπνευσης,αναλογα με το πως αντιλαμβάνονται-σε μια μόνο στιγμή- την μπάλα να τους έρχεται και σε σχέση με τις θέσειςτων αντιπάλων.Και αντίθετα απ οτι στο μπαλέτο,μια σειρά από αστάθμητοι παράγοντες μπορούν (και προσπαθούν...)να παρεμβληθούν για να καταστρέψουν την ενέργεια:από μια απρόβλεπτη αλλαγή του ανέμου έως τους αντίπαλους αμυνόμενους
,όλα συντείνουν στην διαρκή αναθεώρηση του πλάνου "της χορογραφίας" μέσα σε κλασματα του δευτερολέπτου και ενώ αυτή βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τρίπλα από δεξιά,επιτάχυνση,εκτίμηση των εγγύτερων αντιπαλων,μετατόπιση του βάρους του σώματος αριστερά προστατεύοντας ταυτοχρονα την μπάλα απ τον αμυντικό που μόλις ξεπεράστηκε,προσποίηση και πάλι δεξιά τρίπλα,κλωτσιά απ τον αμυντικό και αντί για πτωση επιτάχυνση τόση που ξεπερνά και άλλους 2 αμυντικούς,άλλη μια κλωτσιά στην προσπάθεια ανακοπής του "δαιμονα ",στροφή προς τα αριστερά ώστε να ξεφορτωθεί και τον τελευταίο
αμυνόμενο...

κι όλα αυτά μέσα σε λιγα δευτερόλεπτα υπερπροσπάθειας όπου δεν χωρά στην πραγματικότητα σκέψη συνειδητή,όπου το πάνω χέρι παίρνει η ενστικτώδης αντίληψη του παιχνιδιού που ονομάζεται ξεχωριστό ταλέντο,σφυρηλατημένη μέσα απ τους αγώνες και τις δυνατές προπονήσεις...καμία προπόνηση όμως δεν μπορεί να εμφυσήσει την μεγαλοφυία της στιγμιαίας εκπόνησης του πλάνου,
της ιδανικής συνεχούς αναθεωρησης του με αλλαγές ρυθμού,κατεύθυνσης,κέντρου βάρους,ταχύτητας,ώστε να δημιουργηθούν οι βέλτιστες συνθήκες για την τελική προσπάθεια που και αυτή,φυσικά,πρέπει να εκτελεστεί άψογα
για να καταγραφεί ως επιτυχής και η πιο μαγική ενεργεια...
ή έχει κάποιος το χάρισμα ή δεν το έχει...
Κι όταν έχει κανείς μια ομάδα,τόσο δουλεμένη και ταλαντούχα σαν την Μπαρτσελόνα των τελευταίων 2 ετών,που αλλάζει διπλάσιο αριθμό πασών απ οποιαδήποτε άλλη ομάδα με ποσοστά επιτυχίας κοντά στο 90%,να υποστηρίζει και να δημιουργεί για έναν τόσο χαρισματικό παίκτη σαν τον Μέσι,τότε τίποτε δεν φαίνεται ικανό να την σταματήσει.
Ακόμα και το πιστότερο αγγλικό αντίγραφό της,η καλοδουλεμένη Άρσεναλ των υπερηχητικών μαυρούκων του Βενγκέρ,υποτάχθηκε
εμφατικά,σε 2 παιχνίδια- αληθινή διαφήμιση του αθλήματος,αποδεικνύοντας στο πανάκριβα αγορασμένο σύνολο της Μαδρίτης οτι ο θρόνος της καλύτερης ομάδας είναι κατειλημμένος στις καρδιές των φιλάθλων,και οτι παρά τις εξαιρετικές προσπαθειες του επηρμένου Πορτογάλου Κριστιάν Ρονάλντο,και ο θρόνος του καλύτερου παίκτη του κόσμου ανήκει οριστικά στον Λιονέλ Μέσσι,τον παίκτη που με το σώμα του ξεπερνά ακόμα και τα όνειρα των καλύτερων χειριστών του ποδοσφαιρικού playstation...Christiano,cry again....
Θαυμάστε τον...



ΥΓ. Και παρά την ευρέως διαδεδομένη στους ελληνικούς θολοκουλτουριάρικους αριστερόστροφους "κύκλους" άποψη οτι το "ποδόσφαιρο είναι το όπιο του Λαού",
το να βλέπεις,στην Ισπανία του 22% επίσημης ανεργίας(άρα >40% ουσιαστικής..), 100.000 ανθρώπους να παραληρούν όρθιοι στο γήπεδο χάρη στην εξωπραγματική εμφάνιση μιας ομάδας-συμβόλου και του διαπλανητικού της καλύτερου παίκτη,και πολλούς περισσότερους να ξεχνούν-έστω και προς στιγμήν- τα προβλήματα τους και να εμπνέονται με την αίσθηση πως
τίποτε δεν είναι πλέον αδύνατο,όσο νάναι.έχει κι αυτό την αξία του...

6 σχόλια:

gatti είπε...

To κείμενό σου είναι υπέροχο! Εχεις καταφέρει να "αιχμαλωτίσεις" σε λέξεις ό,τι ακριβώς έκανε ο Μέσι στον αγώνα κόντρα στην Αρσεναλ. Σα να έχεις περιγράψει ένα ένα τα αμέτρητα πίξελ μιας εικόνας. Δεν ξέρω πώς το έκανες, αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό.

Μέχρι να το διαβάσω δεν είχα συνειδητοποιήσει αυτή τη μεγάλη αλήθεια που αναφέρεις. Ο Μέσι καταφέρνει να παρουσιάσει μια χορογραφία χωρίς να χρειαστεί να την έχει δουλέψει όπως θα έκανε ένας χορευτής. Αλλάζοντας κάθε φορά τις κινήσεις του ανάλογα με τα δεδομένα που προκύπτουν. Σαν ένας μεγάλος σκακιστής που ξεκινά μια δύσκολη παρτίδα και είναι πάντα έτοιμος να αντικρούσει επιτυχημένα οποιαδήποτε κίνηση του αντιπάλου του, ακόμα κι αν δεν την είχε προηγουμένως προβλέψει...

Βάσσια είπε...

Εξαιρετικό κείμενο!!!!
Και είχα την τύχη- ευτυχώς να το δω το παιχνίδι το τελευταίο.

Πιστεύω ότι μια τέτοια περιγραφή/κριτική/ανάλυση του ταλέντου του, του ταίριαζε.

Καλησπέρα :-)
Χρόνια Πολλά

Univers είπε...

Και κάποιοι να σου λεν ότι όλα είναι στημένα για το στοίχημα!

Έχει γούστο;

squarelogic είπε...

univers,
μην μπερδεύεις τα εγχώρια αλώνια με τα ευρωπαικά σαλόνια...Μιλάμε για 2 απ τις πιο καθαρές και περήφανες ομάδες του κόσμου με σταθερή παραγωγή και ανάδειξη ταλέντου πρώτης κλάσης.
Η μεγαλοφυία,βλέπεις, δεν "στήνεται"...

squarelogic είπε...

Βάσσια
χαίρομαι που το είδες.Και τα 2 ματς ήταν από τα σπάνια που και μια εχθρική προς την ανδρική ποδοσφαιρομανία γυναικα με γούστο,μπορούσε να τα απολαύσει.

squarelogic είπε...

gatti
ευχαριστώ πολύ για τα εξαιρετικά σου λόγια,ειδικά προερχόμενα απο σένα.Να μοιραστώ μαζί σου κάτι?
(εσύ νομίζω θα με καταλάβεις)
θάθελα νάμουν 14 ετών και να έβλεπα αυτούς τους αγώνες!Είναι απ τα ματς που χαράζονται μέσα σου και γίνονται ορόσημα αναφοράς,σε αυτές τις "παρθένες" από παραστάσεις ηλικίες.
Ακόμα θυμάμαι την προσμονή των επικών συγκρούσεων της Ρεάλ του Χουανίτο και του Σαντιγιάνα με τους Γερμανούς στις αρχές των 80ς...Σύνηθες σκορ? ήττα 4-2 εκτός,νίκη 5-1 εντός...
φοβερές εναλλαγές φάσεων και συναισθημάτων,ακόμα και απόντος ενός Μεσσι(α)...