Κυριακή, Μαρτίου 08, 2009

Ευλογία είναι...


... να φτάνεις τα 80 και να έχεις την ενεργητικότητα,τη διάθεση και το ταλέντο να φτιάχνεις ταινίες όπως το Gran Torino ή το Letters from Iwojima αποδεικνύειοντας οτι κάθε ρυτίδα του προσώπου σου κερδήθηκε μέσα από βαθιές εμπειρίες και πρόσθεσε σοφία...
...να αισθάνεσαι οτι η εποχή σου έχει παρέλθει και αντί να γκρινιάζεις πως "τίποτα δεν είναι σαν τις παλιές καλές μέρες" να στοχάζεσαι γόνιμα πάνω στα σύγχρονα προβλήματα καταθέτοντας ταινίες σαν το Mystic River, το Million Dollar Baby ή την τωρινή...

...να αφήνεις το ανεξιχνίαστο βλέμμα/πρόσωπο που σε έκανε διάσημο να γεράσει όμορφα,επιτρέποντας παράλληλα ένα ανεπαίσθητο αλλά σημαίνον μειδίαμα όταν οι βεβαιότητες και τα στερεότυπα μιας ζωής ανατρέπονται από την απτή πραγματικότητα(Walt Cowalski, Gran Torino)...
....Να είσαι το αρχέτυπο του σκληρού μπάτσου ή του cowboy των spaghetti western και όχι μόνο να μην εξαργυρώνεις την φήμη και το πρόσωπό σου στο Λας Βέγκας ή σε πάντα διψασμένα για αληθινές διασημότητες τηλεοπτικά σόου ή την Πολιτική,αλλά να ασκείς ήρεμα και χωρίς φανφάρες την πιο αδυσώπητη κριτική στο "αμερικάνικο όνειρο" μέσα απ το- όλο και καλυτερο- έργο σου(Million Dollar Baby)...

...να αποκαθηλώνεις τους ρόλους που σε έκαναν διάσημο αντιτάσσοντας στην βία την Θυσία (Gran Torino) ή διερευνώντας τη (συχνά χαώδη...) απόσταση ανάμεσα στην Αλήθεια και τον Μύθο της(Flags of our Fathers)...
...να έχεις το ταλέντο αλλά και την τύχη να εμπλουτίσεις την κληρονομιά που θ'αφήσεις πίσω σου με ταινίες όπως αυτές που μας χάρισε ο Eastwood στην 6η και 7η 10ετία της ζωής του... .
..και τελικά να λες το "αντίο" στην καριέρα σου ως ηθοποιός με μια παράσταση,
τόσο απόλυτη ,τόσο γνήσια,σαν αυτή ως Γουώλτ Κοβάλσκυ,όπου κάθε ρυτίδα,κάθε δυσκολία να πείσεις το (καλοδιατηρημένο) 80χρονο σώμα σου να σηκωθεί ή να κινηθεί,η ίδια η δυσοίωνη βραχνάδα στη φωνή σου μοιάζουν κομμένες και ραμμένες για τον ρόλο...
...και να αποχαιρετάς το βουρκωμένο από δέος ανά τον κόσμο κοινό σου μ'ένα τραγούδι τόσο όμορφο όσο και σοφό,όσο αυτό...

So tenderly
Your story is
Nothing more
Than what you see

Or What you've done

Or will become,

Standing strong

Do you belong
In your skin
Just wondering...

Your world Is nothing more
Than all
The tiny things
You've left Behind...

Αντάξιο ίσως γενικότερου" farewell",'εστω και just in case...

15 σχόλια:

Unknown είπε...

Τυχερός άνθρωπος!!

αθεόφοβος είπε...

Δυστυχώς στα Χανιά που έιμαι δεν την έχουν φέρει ακόμα για να την δώ, αλλά άσχετα από το εξαιρετικο σου ποστ από χρόνια έχω πειστεί για το ταλέντο του και δεν έχω χάσει ούτε μία ταινία του Ιστγουντ.

squarelogic είπε...

Χρίστο είναι τυχερός διότι είναι ακμαίος και διαυγής ακόμα στα 80 του αλλά για την τωρινή του μυθοποίηση εργάστηκε ο ίδιος προς τα μέσα, κόντρα στην ευκολία του,κόντρα στα αναμενόμενα...Γι'αυτό και ακόμα πιο αξιέπαινος!

Αθεόφοβε
Μην την χάσεις!
Στο κλιπ που παραθέτω τραγουδά ο James Culloum.Το τραγούδι ακούγεται στα credits του τέλους και ανοίγει με την συγκλονιστική βραχνή φωνή του Κλίντ,που σε κάνει να ανατριχιάζεις...μπορείτε να το κατεβάσετε σε αυτή την μορφή από το κόκκινο λινκ.Από προχθές με στοιχειώνει...

vasikos metoxos είπε...

Ωραίο ποστ!!! Μακράν η καλλίτερη ταινία της χρονιάς. Ωστόσο ελπίζω να γνωρίζεις ότι στη μουσική των ταινιών του πάντα βάζει το χεράκι του ο Κλιντ..

@ αθεόφοβος

Αφού θα γυρνάμε από αύριο στα ίδια στενά λες να συναντηθούμε?

hroni είπε...

Όντως, είναι να θαυμάζεις την εξέλιξή του μέσα από τα έργα του. Λοιπόν θα το δω το βράδυ, όταν οι μικρές θα έχουν εκκενώσει τις οθόνες και θα σου πω. Α, το κόκκινο link παραπέμπει στο Gran Torino των Zenzile και όχι σε αυτό του Jaime Cullum. Αν θες Zenzile δε, http://www.youtube.com/watch?v=rmXarfCdd-Y

@ Αθεόφοβος
Μπορείς να κατεβάσεις το έργο, όπως και πολλά άλλα, πριν κάνουν πρεμιέρα όχι στα Χανιά αλλά και στο Hollywood! ( και χωρίς υπότιτλους, ε, είναι θέμα αισθητικής ).

squarelogic είπε...

Αντε polychroni

και σε περίμενα!που είσαι να πιάσουμε τις σινεφιλ αναλύσεις...
Ταινιάρα,θα αδικηθεί αν την δεις στην οθόνη του λαπτοπ...

Βασικέ,
ναι το ξερω οτι είναι και σπουδαίος μουσικός.Αλλά οι στίχοι-απόσταγμα σοφίας σε συνδυασμό με αυτή τη φωνή
με καθήλωσαν την ώρα που όλοι σηκώνονταν να φύγουν.Πάλι εγκατέλειψες τον Βορρά για χάρη της αγαπημένης σου Κρήτης?

pensierix είπε...

Ο,τι και να πούμε για τον Eastwood, είναι λίγο. Σαν παλιό καλό κρασί...Είναι αξιοθαύμαστη η πορεία του. Ενας μέτριος, κατά γενική ομολογία, ηθοποιός στα νιάτα του (ο Λεόνε είχε πει κάποτε ότι έχει μόνο δύο εκφράσεις, με ή χωρίς πούρο), εξελίχθηκε τόσο ως ηθοποιός όσο ως σκηνοθέτης (τον θεωρώ καλύτερο σκηνοθέτη από ηθοποιό) και γερνάει με τον τρόπο που περιγράφεις, square...

Το Gran Torino δεν το εχω δει ακόμα. Το Changeling ήταν αρκετά καλό, αν και η επιλογή της Αντζελίνα στο ρόλο της πρωταγωνίστριας δεν με έπεισε. Αγαπημένη ταινία: "Unforgiven"

αθεόφοβος είπε...

vasikos metoxos-
Για την ακρίβεια δεν γυρνάω στα στενά των Χανίων,εκτός όταν μπώ(όπως λένε εδώ!) για δουλειές και θέαμα, απλά γυρνάω,όταν δεν βρέχει, σε ένα φαρδύ χωράφι του Αποκόρωνα σε ένα πορτοκαλεώνα!

polychronis-
Το ξέρω, αλλά πάντα προτιμώ την μεγάλη οθόνη.

hroni είπε...

Δεν είμαστε καλά, ο Μπαγάσας να αλωνίζει και ο Τεν Κάτε να έχει τον Κλιντ στο πάγκο. Μετά το φιάσκο και την απαραίτητη αλλαγή τεχνικής ηγεσίας, του πέρασα περιβραχιόνιο και τον έριξα στη μάχη. Άλλο αν μια αντιαθλητική μου πέταξε μια πάνα στη μούρη. Σκέφτηκα τα χάλια μου, αλλά λέω και σινεμά να ήμουν ίσως να έβγαινα για τσιγάρο. Όχι ότι καπνίζω αλλά θ'αρχίσω μπας και με χωρίσει.

Όσο για το laptop με μειώνεις. Το συνδέω με 47άρα LCD που βέβαια δεν την έχεις δει αφου τέτοιο γαϊδούρι που είσαι έχεις να μου κάνεις επίσκεψη 20 χρόνια. Όσο για το έργο, από λίγο που είδα δεν έκοψα πούρο οπότε μάλλον μάπα θα είναι.

@Αθεόφοβος,
Βάλε μια χοντρή μπροστά στον καναπέ να μασουλάει πασατέμπο και θά'ναι σα να είσαι στο Ελληνίς.

Mathilde είπε...

Καλό τελικά το Gran Torino δηλαδή? Ωραία, γιατί είχα μία επιφυλακτικότητα. Θατο δω το Σάββατο..

Χαίρετε!

gatti είπε...

Δεν την έχω δει την ταινία, αλλά σκοπεύω να το κάνω και τώρα που διάβασα και την ανάρτησή σου θα το κάνω ακόμα πιο σύντομα.

Μου αρέσει ο Κλιντ Ιστγουντ γιατί γερνάει όμορφα όπως λες, αλλά κυρίως επειδή έχω σε ιδιαίτερη εκτίμηση τους ανθρώπους που δεν μένουν στην εξαργύρωση του όποιου μύθου τους, πολύ δε περισσότερο που καταφέρνουν από σχετικά "ελαφρύ ρεπερτόριο" να περάσουν σε κάτι πιο σύνθετο, άρα πιο δύσκολο, να ψαχτούν, να δουλέψουν και να γίνουν καλύτεροι με το πέρασμα του χρόνου.

Δεν είναι πολλοί αυτοί, ειδικά στο χώρο του θεάματος, έτσι; Οι περισσότεροι μένουν προσκολλημένοι σε μια μανιέρα που την ακολουθούν μέχρι το τέλος.

Locus Publicus είπε...

Θα συμφωνήσω απόλυτα. Ο άνθρωπος που για χρόνια ήταν η προσωποποίηση του στάρ, σε ρόλους βασισμένους σε απίθανα στερεότυπα, αποδεικνύεται τελικά πως διαθέτει μια καταπληκτική ωριμότητα και σκέψη. Είδα πρόσφατα την ταινία του Changleling, μια υπέροχη ταινία την οποία και συνιστώ. Στον αντίποδα της σοβαρότητας του κ. Κλιντ Ιστγουντ, θα αντιπαρέθετα τον κ. Χάρισον Φόρντ, που όσο μεγαλώνει φαίνεται να γίνεται και πιο ανώριμος σε κινηματογραφικές επιλογές και προσωπικές δηλώσεις.

fpboy είπε...

ταινιάρα !!!!και με ωραίο χιούμορ !!!

squarelogic είπε...

pensierix
Το changeling δεν το έχω δει και απ'οτι ξέρω δεν είναι μια ταινία την οποία κάθεσαι εύκολα να δεις στο σπίτι σου...Είναι μάλλον απ'αυτές που απαιτούν την δέσμευση του να έχεις κανονίσει την έξοδο σου για αυτή την ταινία.

gatti
γι'αυτό ακριβώς και του αφιερώνω το κομμάτι.

Ματίλδη
Πολύ χάρηκα που σε καναείδα απ τα μέρη μας.Περιμένω εντυπώσεις!

squarelogic είπε...

locus

αυτό που έκανε ο Ιστγουντ φυσικά είναι η εξαίρεση.Δεν είναι καθόλου αυτονοητο να απαρνείσαι την ευκολία και την ασφάλεια που προσφέρουν τα στερεότυπα για να ψαχτείς και να διακινδυνεύσεις σε κάτι ολότελα διαφορετικό.
Είναι όμως γενναίο να υπακούσεις στην εσωτερική παρόρμηση οταν η ψυχή το ζητά.
Ο Φορντ(παρ'οτι πολύ αγαπημένος ηθοποιός πριν χρόνια)πράγματι δεν απέφυγε την παγίδα να θέλει να μείνει παγ(ι)ωμένος στους ρόλους που τον έκαναν διάσημο πριν 30 χρόνια.θΕΏΡΗΣΕ κι αυτός οτι μπορεί να ξεγελάσει το κοινό και το Χρόνο.
Πλανήθηκε και για τα δύο...
Άλλο τώρα αν δεν αισθάνθηκε την ανάγκη ή δεν έχει το ταλέντο της αυτόφωτης δημιουργίας.
Ποινή του οτι στο Πάνθεον των Μεγάλων της 7ης Τέχνης θα κοιτάζει τον Κλιντ από πολύ χαμηλότερα...