Το Σπίτι της οδού Σκουφά

Ο Στεφανος,22 ετων,φοιτητης του Πολυτεχνειου, ειχε ερθει απ τον Βολο στην Αθηνα με μεγαλα,αν και ενιοτε αντικρουόμενα, ονειρα:να παρει καλες βασεις στις σπουδες του που θα του επετρεπαν μετα να αναζητησει μια καλη μετεκπαιδευση στην Αμερικη,να ζησει την Αθηναικη dolce vita και να γνωρισει οσα περισσοτερα διαφορετικα κοριτσια μπορουσε,οχι απαραιτητα με αυτη τη σειρα προτεραιοτητας.Με τη φυσικη του ανεση,το ωραιο παραστημα του και τον ανοιχτο χαρακτηρα του ενταχθηκε αμεσως στην φοιτητικη κοινωνικη ζωη,και δεν δυσκολευοταν να γινει κεντρικο μελος σε οποια παρεα επιθυμουσε.Αν και δεν προερχοταν απο οικογενεια με ιδιαιτερη οικονομικη ανεση,συχνα προεκυπταν απο φιλους δουλειες που του εξασφαλιζαν ενα προσθετο χαρτζηλικι,κι ετσι ο Στεφανος διατηρουσε μια χαλαρη σχεση με το χρημα που του επετρεπε να κινειται ανετα και σε κυκλους ανωτερης οικονομικης ταξης.Ετσι ειχαν περασει 3 ευχαριστα χρονια,με διαφορετικες παρεες,αρκετα κοριτσια,περισσοτερα ξενυχτια,αξιοπρεπεις βαθμους αλλα διχως κατι που θα μπορουσε ν'αποτελεσει σημειο αναφορας στην κατοπινη ζωη του.

Οταν πρωτογνωρισε την Λητω σε μια παρεα,δεν του εκανε καποια ιδιαιτερη εντυπωση:ευχαριστη παρουσια σιγουρα,ξανθουλα,ανοιχτα ματια,καλο υψος,με λιγο πιο γενναιοδωρες καμπυλες απο το προτυπο που επικρατουσε και χωρις την διαρκη ενταση που χαρακτηριζε συχνα τις κοπελες που γνωριζε.Ειχαν ανταλλαξει μερικες κουβεντες στα πλαισια της παρεας,"τι σπουδαζεις","απο που εισαι" κτλ,ειχε κανει ο Στεφανος μερικα αστεια με αφορμη δυο βιβλια που ειχαν αγορασει αυτη και η φιλη της,και ειχαν χωρισει χωρις την αισθηση οτι θα ξαναβρισκονταν συντομα.Αλλα 2-3 βδομαδες αργοτερα,την ξαναειδε σε ενα παρτυ,καλεσμενη απο ενα κοινο γνωστο και μιλησαν λιγο παραπανω,χορεψαν και λιγο μαζι και αποχωρησαν εχοντας ανταλλαξει μεν τηλεφωνα,αλλα με την αδιορατη αισθηση οτι δεν θα τα χρησιμοποιουσαν...Παρ'ολα αυτα την επομενη μερα ο Στεφανος θα δοκιμαζε μια ξεχασμενη αισθηση γλυκυτητας,μια νοσταλγια για κατι που δεν ειχε,μια αυξανομενη επιθυμια για μια δοση ακομα ,και περιεργως για αυτον,χωρις να αισθανεται επιτακτικη την αναγκη για σωματικη επαφη.Παλεψε λιγο με την επιθυμια του,αλλα δεν εβρισκε λογο να μην υποκυψει κι ετσι την καλεσε για εναν καφε.

Η συναντηση ηταν ανεπιτηδευτα φιλικη,διχως ιδιαιτερα κρυμμενα νοηματα στις κουβεντες και τις εκφρασεις του προσωπου οπως συχνα συμβαινει στα πρωτα ραντεβου.Ηταν φανερο οτι ηταν μια κοπελα συμφιλιωμενη με τον εαυτο της,που δεν προσπαθουσε να ειναι η μοιραια της παρεας.Μετα τον καφε,πηγαν μαζι σ'ενα βιβλιοπωλειο και χαζεψαν αρκετη ωρα τους τιτλους ανταλλασσοντας γνωμες για το ποια ειχαν διαβασει και αν τους αρεσαν,προσλαμβανοντας υποσυνειδητα πολυτιμες πληροφοριες ο ενας για τον αλλον.Εφυγαν φορτωμενοι με δυο τσαντες βιβλια κι ετσι ο Στεφανος προσφερθηκε να βοηθησει τη Λητω να τα μεταφερει ως το σπιτι της.
"Follow me" του ειπε η Λητω και ανεβηκε τη Σολωνος με κατευθυνση προς την πλατεια.Την ακολουθησε στο δρομο χωρις να ξερει που πηγαινουν.Σκεφτηκε οτι μπορει να ηθελε να χαζεψει καμια βιτρινα ή να ζητησει τη γνωμη του για καποιο ρουχο που της αρεσε.Λιγο πριν τον Αγιο Διονυσιο η Λητω εστριψε προς τη Σκουφα και συντομα σταματουσε στην εισοδο μιας πολυκατοικιας απεναντι απ το Φιλιον."Εδω ειμαστε" ειπε.
"Εδω μενεις?" ρωτησε,οχι διχως καποια εκπληξη, ο Στεφανος."Εδω μελετω και κοιμαμαι κανα βραδυ αν εχω ξενυχτησει στο κεντρο. Το πατρικο μου ειναι στη Γλυφαδα,οποτε τα πηγαινε-ελα με τη Σχολη ειναι δυσκολα.Ειναι ενα μικρο διαμερισμα που μου παραχωρησε ο πατερας μου"Ανεβηκαν τα σκαλια της εισοδου και η Λητω ξεκλειδωσε μια πορτα ασφαλειας στο υπερυψωμενο ισογειο.Οταν αναψε το φως ο Στεφανος βρεθηκε σ'ενα καλογουστα διαρυθμισμενο διαμερισμα με εναν ενιαιο χωρο εισοδου-κουζινας-σαλονιου και αλλο ενα δωματιο που θα ηταν προφανως η κρεβατοκαμαρα,με προσοψη κι αυτο στη Σκουφα.Για καποιο ανεξηγητο λογο ενιωθε οικεια,σαν στο σπιτι του.Προχωρησε προς το παραθυρο και χαζεψε τη θεα στο δρομο ενω η Λητω τακτοποιουσε τα πραγματα της.Καλοντυμενος κοσμος περνουσε μπροστα του,αυτοκινητα ανεβαιναν σημειωτον,αλλα χωρις τη συνηθη σε αλλους δρομους αδημονια,απεναντι διαφορες παρεες απολαμβαναν τον ευχαριστο καιρο στο Φιλιον...ηταν κατι που θα του αρεσε να βλεπει καθε μερα.Πανω στην ωρα η Λητω ανοιξε την πορτα της κρεβατοκαμαρας για να αφησει το σακακι της κι ο Στεφανος την ακολουθησε για να δει τον χωρο."Ωραια θεα εχεις" της ειπε."Δεν χρειαζεται να βγαινεις απ το σπιτι για να δεις κοσμο"
"Ναι,μου κανει εντυπωση που το ειπες αυτο.Οταν κατι με απασχολει, μπορει να μεινω ωρα ακινητη στο κρεβατι μου χαζευοντας τους περαστικους,και ξερεις,τελικα, παντα ξεμπλοκαρω"
Ηπιαν ενα χυμο,συζητησαν λιγο ακομα και μετα ο Στεφανος,που ολη αυτη την ωρα ειχε τις κεραιες του τεντωμενες για να ανιχνευσει τι θα επιθυμουσε ενδομυχα η Λητω,αποφασισε οτι δεν ηθελε να πιεσει τα πραγματα τουτη τη φορα.Ενιωθε πολυ γλυκα και οικεια για να διακινδυνευσει να το χασει αυτο με μια αδεξια κινηση.Ανανεωσαν το ραντεβου τους για σινεμα την επομενη μερα στο Before the Sunset.

Λιγο η ρομαντικη ταινια,λιγο το κοκκινο κρασι με το οποιο συνοδεψαν τις αλμυρες κρεπες που κερασε ο Στεφανος μετα,ηρθαν πιο κοντα,κι ετσι οταν γυρνωντας προς το σπιτι της Σκουφα, της επιασε απαλα αλλα σταθερα το χερι και την αγκαλιασε,της φανηκε το πιο φυσικο πραγμα στον κοσμο.Μπηκαν μαζι στο σπιτι της χωρις να χρειαστει να ρωτησει τιποτε...

Οταν το επομενο πρωι ξυπνησε διπλα της με μια γλυκεια ζαλη,ειχε για λιγο προβλημα προσανατολισμου.Γυρισε και ειδε το ξανθο της κεφαλι που ακομα κοιμοταν γαληνια διπλα του και θυμηθηκε.Σηκωθηκε απαλα να μην την ξυπνησει και κοιταξε το δρομο εξω απ τα στορια.Κοσμος πολυς ηδη κυκλοφορουσε εξω,ενω ηδη το Φιλιον ειχε τους πρωινους του θαμωνες.Ο Στεφανος ντυθηκε ησυχα και εψαξε στην κουζινα για να φτιαξει καφε και για τους δυο τους.Οταν ετοιμασε 2 κουπες καπουτσινο,πηρε τα κλειδια απ το τραπεζι που τα ειχε αφησει η Λητω και πεταχτηκε απεναντι για φρεσκα κρουασαν.Την ωρα που περιμενε να τον εξυπηρετησουν γυρισε και κοιταξε απεναντι το υπερυψωμενο ισογειο με την ξυλινη εξωτερικη επενδυση και τη θεα στην καρδια της Αθηνας.Απο τους πρωτους μηνες του στην πολη ειχε αισθανθει τις διαφορετικες "δονησεις" που εξεπεμπε αυτος ο δρομος.Και η Σολωνος ειχε κινηση και ωραια μαγαζια,αλλα δεν του εδινε την ιδια ικανοποιηση οταν την περπατουσε.Ισως εφταιγε οτι κατηφοριζε προς το πολυβουο κεντρο.Ο κοσμος περπατουσε πιο βιαστικα,τα αυτοκινητα κινουνταν με περισσοτερο εκνευρισμο,ολα εδιναν την αισθηση οτι ανυπομονουσαν να φυγουν απο κει για να φτασουν καπου αλλου.Ενω στην Σκουφα ο κοσμος περπατουσε πιο χαλαρα προς την Πλατεια,στεκοταν με τις ωρες στις βιτρινες,οι οδηγοι των αυτοκινητων διασκεδαζαν την αναμονη τους κανοντας χαζι τον κοσμο που περνουσε ή που καθοταν στα καφε/μπαρακια.Ναι,εδω ηταν ενα μερος που θα του αρεσε να μεινει.Ξαφνικα ειχε μια επιθυμια να παγωσει αυτη τη στιγμη στο διηνεκες.Να ξυπναει διπλα στη Λητω,να πηγαινει να της φερνει φρεσκα κρουασαν και μετα να ξαναχωνονται μαζι στο κρεβατι μεχρι το μεσημερι.

Απο την ονειροπόλησή του τον έβγαλε η φωνή ενος τακτικου θαμώνα του διασημου στεκιού,που φαινεται οτι τον περιεργαζόταν ώρα:
"Μερικοι ανθρωποι δεν αντιλαμβανονται την ευτυχία,ακομα κι αν τους την δείξεις με το δάχτυλο.Ελπιζω να μην εισαι ενας απ'αυτούς"
Ο Στεφανος κοιταξε ξαφνιασμένος τον λιποσαρκο ξένο που του μιλησε ετσι προσωπικά και αινιγματικα:φαρδια καπαρντινα πανω απο το κοστούμι,φουλαρι στο λαιμό,Καθημερινή και Guardian ανοιγμένες στο τραπεζακι του,φαινοταν ενας οικονομικά εξασφαλισμένος ανθρωπος με αφθονο χρονο στη διαθεση του για να φιλοσοφει...Ο ξενος του χαμογελασε στιγμιαία και υστερα στραφηκε παλι στην αναγνωση της εφημερίδας του.Ο Στεφανος εφυγε με τα κρουασαν χωρις να πει τιποτε,αλλα με την φραση του ανθρωπου καρφωμενη στο μυαλό του.

Περιμενοντας την Λητω να ετοιμαστεί προσπαθησε να παρει μια αποσταση απο την κατασταση του ωστε να την εκτιμησει καλυτερα:ναι,ο αινιγματικός ξενος ειχε διαγνωσει σωστά.Εδω ηταν σιγουρα μια ευκαιρια για μια ευτυχια που θα διαρκούσε...