
Πολλοί λοιδωρούν τις τελευταίες μέρες τον πρωην ΓΓ.του Υπ.Πολιτισμου που βουτηξε στο κενό υπο την πίεση της επικείμενης δημόσιας διαπομπευσης του.
Ασχετα απ το πολιτικό/οικονομικό παρασκήνιο που μπορεί να υπάρχει, εμένα με αγγίζει ο κοινός παρανομαστής,η οικουμενικότητα των βαθυτερων κινήτρων που κρυβεται πισω απ τις ενεργειες ολων των ανδρών,ακόμα και των πολιτικων:πισω απ τον αγώνα για την επιβίωση,για την απόκτηση εξουσίας και χρήματος,πισω απ την παλη για την επικρατηση καποιας "ιδεολογίας",πάντα υπάρχει κρυμμένη η βιολογική αγωνία,η επιταγή του DNA για διαιώνιση του ...
Οσο κι αν στην εποχή μας το σεξ εχει αποσυνδεθεί απ την τεκνοποίηση(και αρα διαιώνιση του γενετ.υλικου),αυτή η αποσύνδεση ειναι εξελικτικα πολυ πρόσφατη-δεν εχει ακομη εγγραφεί στο φυλετικο μας ασυνειδητο-και συνεχίζει να μας "δυναστεύει".Μπορεί να "κοιμάται"για χρόνια υπο το επικριτικο βλέμμα κοινωνικων θεσμών και συμβάσεων(Οικογένεια),όταν ομως καποιος αποκτήσει ισχύ και εξουσία και αισθανθεί εστω και λιγο "παντοδυναμος",δεν θα αργήσει να σηκωσει κεφαλι.Βοηθά βέβαια οτι για μια μεγάλη κατηγορία Θηλυκων αυτή η κοινωνική ισχύς/εξουσία δρα εξοχως αφροδισιακά.Ξαφνικα χαμογελούν και προκαλουν,ακκιζονται και εκπέμπουν ξεκάθαρα μηνυματα διαθεσιμότητας ακόμα κι αν το σώμα του "ισχυρού" ειναι σαν το ανθρωπάκι της Michelen.Κι επειδή η ισχύς για τους περισσοτερους ανθρώπους ερχεται ατυχώς προς τη βιολογική Δυση,ποσοι μπορούν να αντισταθουν στην τελευταία ισως ευκαιρία να ξανανιώσουν ποθητοί?Λιγο η αίσθηση του "υπεράνω Νομου",λιγο η αίσθηση των μετρημένων πια ευκαιριών,καμπτονται εύκολα οι οποιες ηθικές/κοινωνικές αντιστάσεις κι ας εχει κανείς προσφατα ατυχή παραδείγματα,τυπου Βαρθολομαίου.
Λένε πολλοι "μα καλα,γιατι δεν φροντιζαν να κανουν τη δουλειά τους με 100-150 ευρω την εβδομάδα,με καποια"επαγγελματία",χωρίς αισθηματικά και υπηρεσιακά μπλεξίματα"?
1ον η ηθικολογικη κατακραυγή δεν θα διέφερε πολυ και σ'αυτη την περίπτωση.Θελουμε τους ηγήτορες φαινεται αγάλματα απαλλαγμένα απο ανθρωπινα παθη και επιθυμίες...ακομη κι απ αυτές που δυναστευουν και τον τελευταιο εξ ημών.
2ον ο καθε Ζαχοπουλος δεν αναζητά μόνο σεξ.Αναζητά την πιθανότητα να καταστεί ποθητος ξανά,τη δυνατότητα ενος γνήσιου αισθήματος και παλι μετα απο χρόνια,έστω κι αν αυτό το αίσθημα δεν εμπνέται πλέον απ την μορφή του ή τα (απο καιρού κοιμισμένα) νεανικά του όνειρα,αλλά απ τη θεση και την ισχύ του.Τι να κανει κανείς,παίρνει απ τη ζωή οτι μπορεί.
Ουσιαστικά αποζητά τη νεότητά του,τη χαμένη πια δυνατοτητα "παιχνιδιου" και το "ανοιχτό "των επιλογών.Δεν πρέπει βεβαια να μας ξεφευγει η ειρωνία οτι για καθε Ζαχόπουλο που μπαίνει σε τετοιες περιπέτειες αναζητώντας την ψευδαίσθηση του γνήσιου έρωτα(προτιμωντας τον απ την απλή βιολογικη ικανοποιηση του πληρωμένου),αντιστοιχει μία Εύα,που αν και δεν δηλώνει καταρχην κάποια ταρίφα οπως οι 'επαγγελματίες",εν τελει προσδοκά πολυ περισσότερα απ'οτι ο Ζαχοπουλος είναι διατεθειμενος να"καταβάλλει".Κι ετσι,οχι μεσα απ'αυτά που φαίνονται και λέγονται,αλλα μεσα απ'αυτά που υποννοούνται και με βαση αυτά που η Φυση ορίζει,επέρχεται η αντιστροφή των ρόλων κι ο "Ισχυρος",αυτός που κανει "κατάχρηση εξουσίας" γίνεται υποχείριο του "Αδυνάτου"που εχει όμως βιολογικά το πανω χέρι.
Φενάκη λοιπον κι ο "γνησιος έρωτας" κ.Ζαχοπουλε...κι ας το διαισθανόσουν καπου οταν γδυνόσουν δίπλα στην κατα 20 χρόνια νεωτερη "συντροφο σου",αναγκαζοντάς σε να καταφύγεις στην -τόσο εξασκημένη πια στα 55- αυτοειρωνία
"Κοιτάξτε κορμάρα που στηρίζει τον Καραμανλή" είπες,ελπιζοντας να αποφορτίσεις με το αστείο το παράταιρο του θεάματος.Που να φανταστείς τότε οτι αυτη η φράση καταγεγραμμένη μαζί με την εικόνα θα εκανε αναπόδραστη τη βουτιά στο κενο?Διότι τις ενδοοικογενειακές επιπλοκές απ τη δημοσιοποίηση της εξωσυζυγικης σχεσης θα μπορουσες να τις ελεγξεις,την ηθικολογιζουσα δημόσια κατακραυγή ίσως να μπορουσες να αντέξεις,αλλά την ατυχη συνδεση της πλαδαρης εικόνας σου με την εικονα αυτού που στηριξες και σε στηριξε 20 χρονια,την αντανάκλαση της μεγεθυμένης απ το δημόσιο βλέμμα ιδιωτικης σου γελοιότητας σε ολόκληρο τον κοινωνικό σου περίγυρο,την φυλή σου τελικά,και τον επακόλουθο εξοστρακισμό σου,πως να τον αντέξεις?
Ας δείξουμε λιγη συμπάθεια λοιπον για τον πρωην "ισχυρό ανδρα του ΥΠΠΟ".Ενας αδυναμος ανδρας ήταν κι αυτός,που καθοδόν προς την βιολογική του δύση του δοθηκε η ψευδαίσθηση οτι θα μπορουσε για λιγο να γυρίσει το χρόνο πισω.Νομιζε κι αυτός οτι-ισως και εκ της θεσεως του-δεν διακινδυνευε πολλά.Δεν ηταν ούτε ο πρωτος ούτε ο τελευταίος που πλανάτο...