ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΑ

Μια ολοενα και ενισχυομενη εντυπωση μου τον τελευταιο καιρο,αποτελεσε την αφορμη για μια μικρη,καθημερινη στατιστικη στους δρομους της Αθηνας,σχετικα με την συνεχη χρηση του κινητου ειδικα απ τις γυναικες.

Απο τις 7 το πρωι που πανε για τη δουλεια τους,βλεπεις τις νεωτερες κυριως γυναικες να περπατανε μιλωντας διαρκως στο κινητο τους.Οδηγουν με το clamshell κολλημενο στο αυτι και βεβαια το ενα χερι (και το 80-90% της εγκεφαλικης τους λειτουργιας) απασχολημενο...
παρκαρουν/ξεπαρκαρουν μιλωντας,λες και δεν μπορουν να περιμενουν να τελειωσουν τη συνομιλια για να βγουν στο δρομο...τελευταια,ειναι πολυ της μοδας να μιλουν στο κινητο κι ενω "γυμναζονται",δηλ.οταν κανουν διαδρομο σε ταχυτητα..βιτρινοθεραπειας στην Τσακαλωφ βεβαια(τι χαρη να εχει μια ξελαχανιασμενη συνομιλια?).Σε παρεα ή με τον καλο τους, μεγαλο μερος του κοινου χρονου αναλισκεται σε συνομιλια με αλλους "που θα πατε,τι θα κανετε,ποιος θα ελθει..."-μα αν καλη μου ηθελες να συζητησεις αυτα,γιατι καθεσαι τωρα με αυτο τον δυστυχη διπλα σου? γιατι και με αυτους που συνομιλει συνεχως στο κινητο να ηταν,παλι θα μιλουσε με αλλους...δηλαδη μονιμα απουσες απ τον παροντα χρονο σε διαρκη αναζητηση ενος διαφορετικου,αλλα τελικα τραγικα ομοιου εγγυς μελλοντος...

Γιατι ρε κοριτσια?

περα απ την γνωστη και καθιερωμενη ροπη προς τη γυναικεια φλυαρια,τι ειναι αυτο που πρεπει οπωσδηποτε να πειτε και το οποιο πριν 12-15 χρονια δεν ειχατε τη δυνατοτητα να λετε? δε νομιζω να αλλαξαν τοσο πολυ οι αναγκες-ειναι κλασικη περιπτωση οπου η παρουσια μιας δυνατοτητας οδηγει σε υπερμετρη καταχρηση της.Εκατομμυρια ωρες συνομιλιων-επαφων-εξηγησεων-gossip και παλι η συνεννοηση αποδεικνυεται ουτοπια...
Κι ας φωναζουν οι ειδικοι για τα ελαχιστα λεπτα που πρεπει να περναμε τη μερα με το κινητο στο αυτι μας,για την διασπαση της προσοχης που προκαλει κατα τη διαρκεια της οδηγησης,για την αντενδειξη καταχρησης απο αναπτυσσομενους οργανισμους-δε νομιζω να υπαρχουν πλεον πολλα 12χρονα χωρις δικο τους κινητο.Και οι δυστυχεις γονεις που θα θελησουν να επιβαλλουν μια αναβολη της αποκτησης κινητου θα βρεθουν αντιμετωποι με μια λιστα-καταπελτη ολων των συμμαθητων που διαθετουν την πολυποθητη συσκευη και τον κινδυνο κοινωνικης απομονωσης του παιδιου τους,οποτε ανακρουουν πρυμνη...

Ακομα και η χρηση hands-free κατα τη διαρκεια της οδηγησης εχει διαπιστωμενα συσχετισθει με τετραπλασιασμο των ατυχηματων.Ποσο μαλλον η οδηγηση με το ενα χερι απασχολημενο με το κινητο ή τον απολυτο τρομο,την αποστολη SMS την ωρα της οδηγησης που απασχολει και τα 2 χερια και τα 2 ματια!Η δυνατοτητα ελιγμων και αποφυγης μειωνεται δραματικα σε συνθηκες εγκεφαλικου multitasking.

Φυσικα δεν ειναι γυναικεια αποκλειστικοτητα τα παραπανω...πολυ συχνα συναντω και ανδρες που κανουν τα ιδια,συνηθως οδηγους τεραστιων τζιπ/διθυρων κουπε/"φτιαγμενων" supermini.Απλα η στατιστικη που κανω καθημερινα στους δρομους ειναι συντριπτικη υπερ της γυναικειας καταχρησης.Η πατροπαραδοτη παροιμια "οσα δε φερνει η ωρα τα φερνει η στιγμη"εχει απολυτη εφαρμογη εδω.Ευτυχισμενες ζωες μπορουν να καταστραφουν σε δευτερολεπτα,ανθρωπινες απωλειες,πονος, μηνες και χρονια αποκαταστασης μπορουν να χρειασθουν για ενα ανοητο τηλεφωνημα.Πραγματικα δεν αξιζει!

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΜΕ!!!!

κερναμε (πολυ....) light γλυκο για την ονομαστικη εορτη (23/4)!

οι ευχες ευπροσδεκτες (...και τα δωρα επισης!)

.....αν σας βρισκεται και κανα καλοδομημενο ομολογο...

ΤΑ (ΔΟΜΗ)%$*@ ΜΕΝΑ ΣΑΣ ΟΜΟΛΟΓΑ!

"μαμα,μαμα,αυτοι οι κυριοι με τα γκρι κοστουμια τρωνε τη συνταξη μου"

Γνωριζετε την ιστορια με τα συνθετα ομολογα που αγορασαν πολλα ασφαλιστικα Ταμεια,προφανως κατοπιν υποδειξης απ το Υπουργειο Οικονομικων.
Εν συντομια η ιστορια εχει ως εξης:H Tραπεζα της Ελλαδος εκδιδει ενα πολυετες ομολογο 12ετους διαρκειας,αξιας 280 εκ ευρω με επιτοκιο euribor- 0,16%.
Τα ταμεια αντι να αγορασουν απευθειας απ τις τραπεζες-primary dealers,αγορασαν τελικα μετα απο πολλαπλες 'αγοραπωλησιες" μεταξυ τραπεζων-χρηματιστηριακων εταιρειων που επιβαρυναν το κοστος του ομολογου φτανοντας το στο 100% της ονομαστικης του τιμης(ενω ο πρωτος αγοραστης,η JP MORGAN το αποτιμησε στο 87,7% της ονομαστικης του αξιας).Ετσι αν και δεν θα καταγραψουν μαλλον λογιστικες απωλειες,στην ουσια παρκαραν ατοκα τα αποθεματικα τους για τα επομενα 12 χρονια,προς οφελος
των ενδιαμεσων σε αυτη την υποθεση και σε βαρος των ασφαλισμενων.Και αυτα,με φοντο το περιφημο "ασφαλιστικο προβλημα",δηλ.την αδυναμια του συστηματος να εγγυηθει τις συνταξεις αυτων που σημερα πληρωνουν εισφορες,περα απο ενα πολυ κοντινο χρονικο οριζοντα.
Περα απ τη δικαστικη διερευνηση του θεματος που βρισκεται υπο εξελιξη,εκεινο που ΔΕΝ υπογραμμιζεται ειναι με τι κριτηρια επιλεγονται οι διοικησεις των ταμειων και τι βαθμους ελευθεριας εχουν στην διαχειρηση της περιουσιας των ασφαλισμενων,αλλα και αν και με τι κριτηρια κρινεται η αποτελεσματικοτητα τους.
Παραδοσιακα οι διοικητες καθοριζονται απ το Υπουργειο Οικονομιας,και ειναι κομματικα στελεχη, πιθανον σχετικα με το χωρο που τοποθετουνται,αλλα συνηθως χωρις περγαμηνες σχετικες με διοικηση τετοιων τεραστιων οργανισμων και συχνοτατα χωρις χρηματοοικονομ.γνωσεις.Τα στελεχη αυτα λαμβανουν μισθους και μπονους για τη διαρκεια της θητειας τους και αποδιδουν ενα επι της ουσιας τυπικο απολογισμο της θητειας τους οταν ειναι ωρα να αναλαβει ο επομενος.Καμια διασυνδεση δεν υπαρχει μεταξυ αμοιβων τους-αποτελεσματικοτητας και αλλωστε οι περισσοτεροι το βλεπουν σαν εφαλτηριο για να "κατελθουν στην πολιτικη"(ειναι αραγε τυχαιο που χρησιμοποειται ο ορος "κατελθουν"?).


Με ορους αγορας,απλα δεν μπορουν να κριθουν,αλλα μικρο το κακο για το Κρατος,αφου προεχει η ευπειθεια των διοικησεων στη βουληση του Υπουργου Οικονομικων και δεν αποτελει πρωτο ζητουμενο η αυξηση της περιουσιας των ασφαλισμενων.Στην ουσια για παρα πολλα χρονια το Κρατος υποχρεωνε τα Ταμεια να εχουν τα διαθεσιμα τους σχεδον ατοκα δεσμευμενα στην Τραπεζα της Ελλαδος ,κλεινοντας τις τρυπες των δημοσιονομικων του σημερα με τις συνταξεις και υγειονομικες παροχες του αυριο.
Καπως ετσι πχ.τα διαθεσιμα του ΝΑΤ δοθηκαν σε 'θαλασσοδανεια" σε εφοπλιστες και το καποτε ανθηρο ταμειο αδυνατει να ανταποκριθει στις υποχρεωσεις του.
Ακομα και σημερα που το καθεστως αυτο εχει σταματησει,παλι οι διορισμενες διοικησεις των ταμειων ανταποδιδουν την υποχρεωση διαθετοντας τα χρηματα των ασφαλισμενων τους οπου τους υποδειχθει.Αλλωστε ποιος θα τους ζητησει το λογαριασμο? Το μυστικο βρισκεται στον κανονισμο βασει του οποιου συγκροτουνται τα Δ.Σ.των Ταμειων:
Προεδρος και τα περισσοτερα μελη απευθειας απ το Υπουργειο Οικονομικων και το εκαστοτε κυβερνων κομμα,1-2 συνδικαλιστικοι εκπροσωποι των ασφαλισμενων(που τουλαχιστον στον βαθμο που προερχονται απ το κομμα που κατεχει την εξουσια παλι ειναι υποχρεωμενοι να συμφωνησουν με τον Προεδρο...),καποιος επισης συνδικαλιστης των εργαζομενων κλπ.
Ολοι αυτοι οι μη επαγγελματιες 'μανατζερ"εχουν περισσοτερα να κερδισουν αξιοποιωντας καταλληλα την "εσωτερικη τους πληροφορηση"/υποδειξεις παρα ασκωντας αποτελεσματικη διοικηση και αυξανοντας την περιουσια του ταμειου.Αλλωστε στην μικρη αγορα της Ελλαδας συχνοτατα μετρουν περισσοτερο οι διασυνδεσεις και τα "κονε"(που εξασφαλιζονται με την ευπειθεια και ενδεχομενως την διαπλοκη) παρα το ιστορικο της αποδοσης των "μανατζερ"στις προηγουμενες θεσεις τους. Και βεβαια με τις προδιαγραφες βασει των οποιων επιλεγονται ειναι απιθανο να εχουν τις ικανοτητες διαχειρησης τετοιων πολυπλοκων και λεπτων θεματων.
Αντι λοιπον να θεσμοθετουν καθε τοσο ορια και ποσοστα του ενεργητικου που μπορει το καθε ταμειο να επενδυσει σε μετοχες(με ποιων τις υποδειξεις?αυτο δεν ερευναται...),δεν ειναι προτιμοτερο να παιρνουν ανεξαρτητους επαγγελματιες διαχειριστες(ξενους οικους) και να συγκρινουν σε τακτα διαστηματα την αποδοση που αυτοι επιτυγχανουν σε συγκριση με τους μεγαλους γενικους δεικτες?


Και επιπλεον ειναι λογικο,ο ελεγχων δηλ.το υπουργειο Οικονομιας) να ειναι ταυτοχρονα ατυπος εντολεας τοποθετησεων και ταυτοχρονα αυτος που διοριζει τους ελεγχομενους?

Δεν υπαρχει δηλαδη πασιδηλη συγκρουση συμφεροντων(conflict of interest)?Ειναι γνωστο οτι μια απο τις σημαντικοτερες αιτιες της ανθησης και γιγαντωσης των ΗΠΑ ειναι η εγκαθιδρυση εξαρχης πολλαπλων αντισταθμιστικων μηχανισμων εξουσιας ωστε να ειναι εξαιρετικα δυσκολο να συγκεντρωθει ολη η ισχυς στα χερια ενος ή ολιγων...Οι founding fathers(Τζεφερσον κλπ)παρα τον ιδεαλισμο τους ειχαν επιγνωση της αχορταγης ανθρωπινης φυσης και ελαβαν προκαταβολικα τα μετρα τους.Εδω,170 χρονια μετα,ειναι πολυ δυσκολο να καταλαβουμε την αναγκη υπαρξης διακρισης και ανεξαρτησιας του ελεγκτη απ τον ελεγχομενο?


ΥΓ. εννοειται βεβαια οτι η ιστορια με τα ομολογα ειναι μαλλον πολυ μικροτερου βεληνεκους απο την καταληστευση των Ταμειων πριν τις εκλογες του 2000,οταν για λογους μικροπολιτικης σκοπιμοτητας διαταχθηκε η ανευ ορων στηριξη του Γενικου Δεικτη περιξ των 5000 μοναδων ωστε να συνεχισθει η ψευδαισθηση οικονομικης ευμαρειας και να κερδηθουν οι εκλογες,οπερ και εγενετο (για να καταληξει μετα ο δεικτης κατω απ τις 2000 μοναδες και κατι δις ευρω απ τις συνταξεις μας στις τσεπες 100-200 ανεξελεγκτων απ τις εποπτικες αρχες επιτηδειων)Ετσι,για να μην ξεχναμε....


Ασχετα με τα κινητρα,η παθογενεια που δινει τετοια δικαιωματα παραμενει και απο κει οφειλουμε να αρχισουμε!

ΟΜΟΛΟΓΑ....

ΠΑΝΕΥΤΥΧΕΣ ΣΤΕΛΕΧΟΣ ΤΗΣ STINKY DIAPERS ASSET MANAGEMENT ΜΕΤΑ ΕΠΙΚΕΡΔΗ ΠΩΛΗΣΗ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΟΜΟΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ.

DIAMONDS AND RUST

Το 1975,δεκα χρονια μετα το τελος της σχεσης της με τον Bob Dylan, η Joan Baez,κορυφαια καλλιτεχνις και ακτιβιστρια,γνωστοτερη για τις ερμηνειες της σε τραγουδια αλλων,παρουσιαζει στο νεο της αλμπουμ και ενα (θρυλικο πλεον)τραγουδι γραμμενο εξ'ολοκληρου απο την ιδια με πολλη τρυφεροτητα και νοσταλγια για την παλια σχεση της.

Φανταστειτε,Αμερικη 1962-1965,η 10ετια της αμφισβητησης,της ελευθεριας,των φοιτητων,η Joan απ τις πρωτοπορους του revival movement αλλα και συνεπης αντιπολεμικη και κοινωνικη ακτιβιστρια,ηδη γνωστη στο κοινο,ερωτευεται με τον ακομα σχετικο αγνωστο Bob Dylan που μολις εχει αρχισει να εμφανιζεται στη Νεα Υορκη...Το "blowin in the wind" και το " a hard rain's gonna fall"κυκλοφορουν και κανουν και εκεινον διασημο,και το ζευγαρι ζει μια πολυ δημοσια ερωτικη σχεση με συχνες κοινες εμφανισεις σε civil rights εκδηλωσεις,περιλαμβανομενης και της εμβληματικης "I have a dream..."ομιλιας του Μαρτιν Λουθερ Κινγκ.
Δυο καλλιτεχνες που σφραγιζουν με την τεχνη και την προσωπικοτητα τους την εποχη τους,ευλογημενοι να ζησουν και να δημιουργησουν σε μια εποχη συλλογικων οραματων,αλλαγων και μεγαλων ελπιδων που τους ειχε εξισου αναγκη...

http://www.youtube.com/watch?v=r2iJ4MnnbFM





Well I'll be damned
Here comes your ghost again
But that's not unusual
It's just that the moon is full
And you happened to call
And here I sit
Hand on the telephone
Hearing a voice I'd known
A couple of light years ago
Heading straight for a fall
As I remember your eyes
Were bluer than robin's eggs
My poetry was lousy you said
Where are you calling from?
A booth in the midwest

Ten years ago
I bought you some cufflinks
You brought me something
We both know what memories can bring
They bring diamonds and rust
Well you burst on the scene
Already a legend
The unwashed phenomenon
The original vagabond
You strayed into my arms
And there you stayed
Temporarily lost at sea
The Madonna was yours for free
Yes the girl on the half-shell
Would keep you unharmed
Now I see you standing
With brown leaves falling around
And snow in your hair
Now you're smiling out the window
Of that crummy hotel
Over Washington Square
Our breath comes out white clouds
Mingles and hangs in the air
Speaking strictly for me
We both could have died then and there

Now you're telling me
You're not nostalgic
Then give me another word for it
You who are so good with words
And at keeping things vague
Because I need some of that vagueness now

It's all come back too clearly
Yes I loved you dearly
And if you're offering me diamonds and rust
I've already paid

οι στιχοι υποδηλωνουν μια αγαπη μυθικη,ζυμωμενη απ το κλιμα εξαψης και ελπιδας της εποχης οταν ολα φαινονταν δυνατα,σφυρηλατημενη απο κοινους αγωνες και ονειρα,ανεπηρεαστη απο περιορισμους χρονου και τοπου...μια αγαπη απ'αυτες που συσχετιζει κανεις με βιβλια κι οχι με την πραγματικη ζωη...

Speaking strictly for me
We both could have died then and there

με την εμπειρια 10 επιπλεον χρονων,ενος δυνατου γαμου(με αλλον καλλιτεχνη) και ενος παιδιου,η Baez δεν δισταζει να κρινει ως κορυφαια της στιγμη μια κοινη στιγμη τους και να το διατρανωσει σ'αυτο το μοναδικο τραγουδι.

Τι κι αν ο ιδιος ισχυριστει οτι δεν αισθανεται νοσταλγια...οι αναμνησεις φερνουν diamonds and rust,αλλα το τιμημα εχει ηδη πληρωθει...

And if you're offering me diamonds and rust

I 've already paid

Δεν μπορει κανεις παρα να ζηλεψει.....

Ενα εξαιρετο Κ: Kαθημερινη 7 Απριλιου

Το τευχος 201(7/8 Απριλιου) του Κ της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ηταν ολοκληρο ενα εξοχο αφιερωμα στους ακριτες της Ελλαδος,στους ανθρωπους που σε βαρος των ανεσεων τους δινουν νοημα με την παρουσια τους στον αφηρημενο ορο "ελληνικα συνορα".Γιατι τα συνορα δεν διατηρουνται μονο με την στρατιωτικη παρουσια:χρειαζεται και η ζωη και παρουσια των απλων ανθρωπων,που δρα και σαν κινητρο και αιτιολογηση της στρατιωτικης παρουσιας.

Ορεστιαδα,Γαυδος,χωρια του Πωγωνιου,Καστελοριζο,ΚατωΝευροκοπι,Τηλος,Μαστοροχωρια.

Οι ανθρωποι τους,τα προβληματα που αντιμετωπιζουν(ολα αυτα που εμεις θεωρουμε δεδομενα-επικοινωνια,συγκοινωνια,ιατρικη περιθαλψη,παιδικοι σταθμοι,δυνατοτητα γνωριμιων κλπ),τα χωρια που ερημωνουν αλλα και ελπιδοφορες ιστοριες ανθρωπων που επιστρεφουν στα πατρογονικα εδαφη στο ανθος της ηλικιας τους για να δημιουργησουν εκει,οι ηρωικοι εκπροσωποι της "κρατικης προνοιας"(αγροτ.γιατροι,νοσηλευτριες,δασκαλοι,νηπιαγωγοι..)που κανουν τη ζωη τους πιο υποφερτη,κλασικες ιστοριες ελληνικης γραφειοκρατιας-κακοδιοικησης,τοπικων διχονοιων(π.χ.Γαυδος,Τηλος).Αξιζει τον κοπο να βρειτε το τευχος αυτο,και για το εξαιρετικο φωτογραφικο ρεπορταζ που το συνοδευει και για να θυμομαστε ολοι οτι οι ανθρωποι στα μερη αυτα δεν βρισκονται εκει μονο για να μας ψηνουν καφεδες οταν τους επισκεπτομαστε το καλοκαιρι.Οτι με την παρουσια τους και την επιμονη τους στον τοπο τους,παρα τις τεραστιες αντιξοοτητες επιτελουν πραγματικα "εθνικο εργο".

Συγχαρητηρια στην εφημεριδα,τον αρχισυντακτη του αφιερωματος Γιωργο Τσιρο και τους απεσταλμενους δημοσιογραφους και φωτογραφους του Κ.

THE GOOD SHEPHERD-(Ο ΚΑΘΟΔΗΓΗΤΗΣ)

Μια πολυ ενδιαφερουσα,ενημερωμενη και λεπτομερης 3ωρη "ματιά"στις διαδικασιες και τα γεγονοτα που οδηγησαν στη δημιουργια της OSS αρχικα, τα χρονια του Β Παγκοσμιου πολεμου και στην μετεξελιξη της,την CIA τα χρονια του 'ψυχρου πολεμου".Ταυτοχρονα(και για μενα πιο ενδιαφερουσα) μια μελετη των ιδιων των ανθρωπων των μυστικων υπηρεσιων,του τι τους παρακινει να εμπλακουν σ'αυτο τον κοσμο της σκοτεινης παρανοιας οπου τιποτε δεν ειναι αυτο που φαινεται,καθως και του προσωπικου κοστους που υφιστανται.

Μυθιστορηματικο κεντρικο προσωπο ο Εντ.Γουιλσον,πιστο αντιγραφο του πραγματικου CIA man Αγκλετον,ο οποιος εχοντας να αποδειξει κατι εναντια στο οικογενειακο του παρελθον,δεχεται την προσκληση να βυθιστει στον κοσμο των Μυστικων υπηρεσιων,παρα το οτι εχει μολις παντρευτει και περιμενει παιδι,παρα το οτι το αντικειμενο του ειναι ασχετο με αυτο που καλειται να κανει(σπουδαζε ποιηση),και παρα την προειδοποιηση του Δασκαλου του(αρχικα στην ποιηση και μετα στην αντικατασκοπεια)να ξεφυγει "οσο εχει ακομα ψυχη".
Ο ανεκφραστος Γουιλσον κερδιζει την εμπιστοσυνη των ανωτερων του με τον πατριωτισμο του ,τη σχολαστικοτητα και αποτελεσματικοτητα του και συχνα γινεται αποδεκτης υποδειξεων για συναδελφους του,των οποιων η αφοσιωση τιθεται υπο κριση,αναδεικνυομενος σε κομβικο στελεχος της αντικατασκοπειας.
Κεντρικο προσωπο στην αποτυχημενη προσπαθεια αποβασης των Αμερικανων στον Κολπο των Χοιρων,στην Κουβα,ο Γουιλσον θετει ως 1η προτεραιοτητα να βρει τον ανθρωπο που προδωσε την επιχειρηση στους Ρωσους,αγνοωντας το προσωπικο κοστος που συσσωρευεται ολα αυτα τα χρονια:
Αγνωστος μεχρι τα 6 για το γιο του,"ξενος" για τη γυναικα του,αποκομμενος απ την κοινωνικη ζωη εκτος της υπηρεσιας...Ο γιος του επιλεγει παρα την δικη του απροθυμια να ακολουθησει τα χναρια του,μεσα απ την αναγκη του να βρισκεται κοντα στον παντα "απόντα" πατερα και να αποδειχτει ανταξιος του,οδηγωντας τον τελικα σε πολυ οδυνηρα διλημματα.

Περα απ το ενδιαφερον που εχει η ταινια σαν ιστορικη αναφορα στις Μυστικες υπηρεσιες που παλεψαν για την κυριαρχια του κοσμου τα τελευταια 65 χρονια,ειναι και μια βαθια σπουδη στα κινητρα και την ψυχολογια των ανθρωπων τους καθως και των συνεπειων στην προσωπικη τους ζωη.

Στρατολογημενοι απο επιλεκτες μυστικες αδελφοτητες ανθρωπων με το "σωστο υποβαθρο/προελευση"(βλ.WASP),με την πιστη οτι προσφερουν υπηρεσια στην πατριδα τους απο ποστα τα οποια λιγοι ειναι προορισμενοι να αξιωθουν,βυθιζονται σταδιακα στον κοσμο των ανακλασεων και των "καθρεφτων μεσα σε καθρεφτες",ενα κοσμο οπου δεν υφιστανται σταθερες αναφορας,οπου οι χτεσινοι αδελφοι ειναι πιθανοτατα οι αυριανοι εχθροι ή προδοτες.Ειναι αδυνατο να μη γινει κανεις παρανοικος σε αυτο τον κοσμο και εξισου αδυνατο να αφηνει αυτη την παρανοια στην πορτα του σπιτιου του.
Την πιστη τους οτι αυτο που κανουν μπορει να γινει μονο απο αυτους τους "εκλεκτους"την εκφραζει (στη μονη φορα που εκδηλωνεται)στον Ιταλο μαφιοζο-πρωην ιδιοκτητη καζινων στην Κουβα οταν κι αυτος τον ρωτα τι ειναι αυτο που τους κινει-που τους ενωνει
"οι Ιταλοι εχουμε τη φαμιλια και την Ιταλια,οι Εβραιοι τη θρησκεια τους,οι Ιρλανδοι την Ιρλανδια ακομα και οι νεγροι τη μουσικη τους.εσεις?"
"εμεις εχουμε τις ΗΠΑ.Οι υπολοιποι ειστε απλοι επισκεπτες" .

Η ταινια ακολουθει ενα δυσκολο αφηγηματικο δρομο στην παραδοση που χαραξαν προσφατα η Συριαννα(Κλουνευ) και το Μοναχο(Σπηλμπεργκ) με το οποιο εχει κοινο σεναριογραφο(Ερικ Ροθ),η σκηνοθεσια του Ντε Νιρο ειναι εστιασμενη στη λεπτομερεια και στην αναδειξη της διπλης ζωης και της υποκρισιας των πρακτορων(χαρακτηριστικη η σκηνη με τα χριστουγεν.τραγουδια στο σπιτι του Γουιλ.Χαρτ-Αl.Dulles),οποτε μην περιμενετε σκηνες δρασης.Ενδεχομενως μερικοι να τη βρουν βαρετη-ειμαι σιγουρος ομως οτι δεν ειναι ετσι-η ταινια χρηζει και 2ης θεασης γιατι σιγουρα καποια στοιχεια διαφευγουν την 1η φορα.

Απο ερμηνειες,ο Damon εχει τελειοποιησει την τεχνικη της ανεκφραστης μασκας και ετσι πορευεται σ'ολο το εργο.Εδω μπορει πραγματι να απεικονιζει τον χαρακτηρα του αλλα η εντυπωση μου ειναι οτι σε ολες τις τελευταιες ταινιες που τον εχω δει παιζει περιπου το ιδιο,οποτε μιλαμε για μανιερα.Η Τζολι ειναι απλα ΑΚΑΤΑΜΑΧΗΤΗ στις σκηνες που "αποπλανει "τον Γουιλσον,αλλα δυσκολα πειθει ως παραμελημενη συζυγος με τετοιο παρουσιαστικο(κλασικη περιπτωση overcast).Σε δευτερους ρολους πολλοι σπουδαιοι ηθοποιοι (Wil.Hurt,Joe Pesci,Al.Baldwyn,De Niro,Torturo)

"TICKETS"Μια ταινια των Olmi/Kiarostami/Loach

3 χαλαρα συνδεδεμενες ιστοριες απο 3 σημαντικους σκηνοθετες του καιρου μας,για τα γοητευτικα ταξιδια με τρενο(σε πρωτη αναγνωση).Χαμηλων τονων σινεμα,με εμφαση στα βλεμματα και στις εκφρασεις του προσωπου(αλλα οχι ωστε να γεμιζει το καδρο οπως στις αιωνια συνεχιζομενες σαπουνοπερες),και ενταση που πηγαζει απ'την παλη των πρωταγωνιστων να παρουν μια ηθικη αποφαση.

Στην 1η ιστορια,σκηνοθετημενη απ τον Ολμι,ο ωριμος φαρμακολογος,αμφιταλαντευεται απο τη μια για τις λεξεις που θα διαλεξει για να στειλει ενα μηνυμα/μηνυμα στην ομορφη συνεργατιδα του που φροντισε να του κλεισει 2πλη θεση στο τρενο ωστε να ταξιδεψει ανετα,κι απ την αλλη,για το αν πρεπει να παραχωρησει τη μια θεση του στη νεαρη γυναικα με το μωρο στην αγκαλια,ορθια εξω απ το κουπε της 1ης θεσης.

Στη 2η ιστορια(Κιαροσταμι)παρακολουθουμε την κλιμακωση της πιεσης που συσσωρευται εντος του νεαρου Φιλιππο απο την δεσποτικη χηρα που του ελαχε να υπηρετει αντι θητειας στο στρατο.Η κυρια θελει να επιβαλλει τη θεληση της σε ολους καταλαμβανοντας θεσεις στο βαγονι της 1ης θεσης ενω εχει εισιτηρια της 2ης,και συνεχιζει ετσι μεχρι ο καλος κι αγαθος Φιλιππο να μην αντεξει αλλο.

Στην 3η ιστορια(Loach)βλεπουμε 3 φαν της Σελτικ που κατευθυνονται με το ιδιο τρενο για Ρωμη για εναν ποδοσφαιρ.αγωνα,γνωριζουν εναν 12χρονο Αλβανο με φανελα Μπεκαμ,αδελφο της κοπελας με το μωρο της 1ης ιστοριας ,κερνανε αυτον και την οικογενεια του σαντουιτς ,για να ανακαλυψουν λιγο μετα οτι το εισιτηριο του ενος λειπει.Οι υποψιες τελικα θα πεσουν-δικαιολογημενα οπως αποδεικνυεται -στο παιδι,και οι σκωτσεζοι καλουνται να αποφασισουν αν θα "δωσουν"το νεαρο Αλβανο(που ισχυριζεται οτι πουλησαν ολα τους τα υπαρχοντα για να συναντησουν τον πατερ-φαμιλια στη Ρωμη,ταξιδευοντας ασφαλεστερα απ'οτι με τους θαλασσιους σκυλοπνιχτες) ή θα χασουν τον αγωνα,αφου δεν εχουν χρηματα για να πληρωσουν το προστιμο με επιπλεον κινδυνο να χασουν και τη δουλεια τους αν κρατηθουν καποιες μερες απο την ιταλικη αστυνομια.

Τελικα βεβαια αυτες οι 3 ιστοριες που διαδραματιζονται στο τρενο ειναι απλως το οχημα για να αναδειχθουν τα εισιτηρια(αλλωστε η ταινια λεγεται tickets) ως μεταφορα για τις κοινωνικες/ταξικες διαιρεσεις.

Ο καθηγητης της 1ης ιστοριας εχει στη διαθεση του 2 εισιτ.1ης θεσης για να ταξιδεψει πιο ανετα,η χηρα της 2ης θεσης καταφερνει με τον συνδυασμο απολυταρχικης συμπεριφορας/επικλησης σεβασμου στην ηλικια της και την συνακολουθη αδυναμια ταλαιπωριας να παραμεινει παρατυπα στην 1η θεση ,ενω οι φαν της Σελτικ,αν και ταξιδευουν 2η θεση,βρισκονται εγκλωβισμενοι σε ηθικο διλημμα απ τους ακομα πιο αδυναμους αλβανους που ολο αυτο το διαστημα ταξιδευουν κυριως ορθιοι.

Ενα ακομη στοιχειο που παρατηρησα εχει να κανει με τη διαφορετικη συμπεριφορα του Ιταλου ελεγκτη εισιτηριων.Ενω ειναι πολυ υποχωρητικος απεναντι στη δεσποτικη χηρα και παρα το οτι αυτη αρνειται να παραχωρησει τις κατειλημμενες θεσεις στους νομιμους κατοχους τους της βρισκει κενο κουπε στην 1 η θεση,δε δειχνει καθολου κατανοηση απεναντι στους φαν της Σελτικ,ενω ειναι μαλλον εμφανες οτι κατι περιεργο εχει συμβει..σχολιο για τη διαφοροποιηση συμπεριφορας της γραφειοκρατιας/εξουσιας αναλογα με τη δυναμη αυτου με τον οποιο συναλλασσεται?
Αξιολογη ταινια για οσους αρεσκονται σε 'εσωτερικες",χαμηλων τονων ταινιες...σου αφηνει

πραγματι ενα χαμογελο στα χειλη...