Τρίτη, Νοεμβρίου 30, 2010

Κάντο όπως η Barca...




Αν ο Ευκλείδης ζουσε σήμερα αναμφίβολα θα ήταν θαυμαστής της σημερινής Barcelona:
δεν έχει υπάρξει πληρέστερη εφαρμογή της Τριγωνομετρίας στο ποδόσφαιρο.Οι παικτες της,σαν καλοκουρδισμένοι χορευτές ανοίγονται στον χώρο ώστε να δίνουν πάντα 2 και 3 επιλογές στον συμπαίκτη τους που κατέχει την μπάλα.Κάπως έτσι κάθε ματς τελειώνει με κατοχή μπάλας >70%:ο πιο σίγουρος τρόπος για να επικρατήσεις στο απρόβλεπτο αυτό άθλημα.

Όταν η Μπαρτσελόνα προσέλαβε τo 1988 τον παλιό της θρύλο Γιόχαν Κρόιφ για προπονητή,ξεκινούσε κάτι πολύ βαθύτερο απ το να δώσει τα ηνία της ομάδας σε έναν παλιό της άσσο:ως πρώτο βιολί των ομάδων που δίδαξαν τα πρώτα χρόνια του '70 το ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο(Αγιαξ και Εθν.Ολλανδίας) ο Κρόιφ θεωρήθηκε ο πιο ενδεδειγμένος για να διδάξει αυτό που οι Καταλανοί αποφάσισαν οτι ήταν ο πιο σίγουρος τρόπος να φτάνεις σε νίκες:το ολλανδικό μοντέλο,προσαρμοσμένο στην λάτιν υψηλή τεχνική.Όταν αναπόφευκτα ήρθε η παρακμή του Κρόιφ,η ομάδα συνέχισε στην ίδια φιλοσοφία.Αρχικά ο Φαν Χάαλ και μετά ο Ράικαρντ(μαζί με τον γνωστό μας Τεν Κάτε) συνέχισαν την διδασκαλία της καταλανικής εκδοχής του ολοκληρωτικού ποδοσφαίρου,διδασκαλία που εφαρμοζόταν κάθετα σε όλο το οικοδόμημα της ποδοσφαιρικής Μπαρτσελόνα.
Κάπως έτσι,η πρώτη γενιά παικτών που γεννήθηκε μέσα σε αυτό το ΄συστημα(Πουγιόλ,Βικτ.Βαλντέζ,Τσάβι,Ινιέστα κλπ)
άρχισαν να "βρίσκονται' μεσα στο γήπεδο με κλειστά τα μάτια,και με την έλευση και της δεύτερης γενιάς σούπερ ταλέντων "εσωτερικής παραγωγής"(Μέσι,Πέντρο,Μπούσκετς,Μπόγιαν) και την προσθήκη λίγων,εξαιρετικά επιλεγμένων,μεταγραφών που να 'δένουν' στο σύστημα της Barca,υπό την καθοδήγηση ενός "παιδιού" του Κρόιφ και της Μπάρτσα,του Γκουαρντιόλα,δημιουργήθηκε αυτή η απίστευτη ομάδα των τελευταίων 2-3 ετών: βλέπετε,είναι η μόνη απ τις μεγάλες ομάδες που στηρίζεται κατά 70% σε" δικά της παιδιά" κι όχι σε συνεχείς πανάκριβες μεταγραφές,όπως η υπερφίαλη Ρεάλ την οποία ισοπέδωσε χτες.
Χρειάστηκε 2 γενιές που γαλουχήθηκαν απ τα πρώτα τους βήματα στον συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού,για να φτάσει στο σημερινό ζενίθ ποδοσφαιρ.τελειότητας.

Το οποίο μας φερνει στον δρόμο που πρέπει να πορευτούμε και στην Ελλάδα:
απ την στιγμή που όλοι συνομολογούν οτι η τωρινή κατάντια της χώρας είναι πρωτίστως συστημική Κρίση Αξιών,παράλληλα με τα βραχυπρόθεσμης οπτικής, έξωθεν επιβαλλόμενα οικονομικά μέτρα,θα έπρεπε ήδη να έχουμε στρέψει το βλέμμα στις επόμενες γενεές,να σμιλευθούν κατά τρόπο που να αναπτύξουν στο έπακρο τις αναμφισβήτητες ικανότητες μας ενώ ταυτόχρονα θα απευαισθητοποιούνται από τα παραδοσιακά ελαττώματα της φυλής:
τον ωχαδερφισμό,την τσαπατσουλιά,την ανευθυνότητα,τον αρρωστημένο ατομισμό,τη βολεμένη μοιρολατρία,τον εθισμό στην ήσσονα προσπάθεια.
Αλλά για αυτό μας χρειάζονται πολλοί 'Κρόιφ" και "Ράικαρντ",άνθρωποι να διδάξουν και να εμπνεύσουν τις νέες γενιές ώστε αυτές να δημουργήσουν μια νέα Ελλάδα όταν "έρθουν στα πράγματα"...Και δυστυχώς,θα τα διδάξουν κατα πλειοψηφία άνθρωποι εθισμένοι στην πλασματική σοσιαλιστική νιρβάνα της τελευταίας 30ετίας,δάσκαλοι που αγνοούν και αντιδρούν απέναντι σε κάθε προσπάθεια αξιολόγησης(ίσως όχι εντελώς άδικα όπως διαστρέφεται εδώ κάθε μέτρο που εφαρμόζεται με επιτυχία σε άλλες κοινωνίες),δάσκαλοι που κάθε 15 μέρες εφευρίσκουν κάποια συνέλευση που "πρέπει" να γίνει τις ώρες των μαθημάτων,αλλά και που όταν κάνουν μάθημα,συνήθως αρκούνται στην αποστήθιση του "βιβλίου",αμελώντας ολέθρια να διδάξουν στα παιδιά τα ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ:τον τρόπο αναζήτησης της Γνώσης,την Κριτική Σκέψη,την άσβεστη περιέργεια,τον πόθο να γίνεται κανείς συνεχώς καλύτερος,την άμιλλα αλλά και τη συνεργασία...

Δεν τρέφω πλέον αυταπάτες για πολιτικούς-σωτήρες:
Στην καλύτερη των περιπτώσεων "Σωτήρας" θα ήταν ένας "Φωτισμένος Ανθρωπος" που θα συνειδητοποιούσε αυτά και θα έριχνε όλη του την επιρροή προς αυτήν την κατεύθυνση,ώστε,δυό γενιές μετά,να ενηλικιώνονται τα ελληνάκια που θα ξαναδώσουν ώθηση στην χώρα.
Αυτά που θα σιχαίνονται στο κύτταρό τους το πρότυπο του επιτυχημένου νεοέλληνα,
του απαιδευτου,τεμπέλικου, κομματόσκυλου των ΔΕΚΟ που εισπράττει μισθούς και υπερωρίες πολλαπλάσια της ανύπαρκτης προσφοράς και κατάρτισης του ή του "ξαδέρφου του,"του αεριτζή "ιδιώτη" ή "ελευθεροεπαγγελματία" που είτε παρασιτεί κι αυτός απ τις όχι και τόσο τυχαίες ανεπάρκειες του Δημοσίου,είτε "γδέρνει" κατά βούληση την πελατεία που πέφτει στα χέρια του,ελέω γνωριμιών,κοινής καταγωγής,ή πολιτικοκομματικής συνάφειας.
Αυτά που θα αισθάνονται αποστροφή για όποιον επιζητά "βόλεμα" με πλάγιους τρόπους,για την αισθητική της πίστας και των πρωινομεσημεριανάδικων της αισχρής TV,για τη φωνακλάδικη προβολή των νεόπλουτων με τα θηριώδη γερμανικά SUV,και το πρότυπο της σύγχρονης γυναίκας ως επιτυχημένης βιζιτούς που "έπιασε την καλή" μέσω ενός πλούσιου γάμου.
Όπως ο εκμαυλισμός της ελληνικής κοινωνίας εγινε μέσα σε 30 χρόνια όπου καταργήθηκαν κάθε ιεραρχία,έννοια αξιοκρατίας,σύνδεσης αμοιβής με κάποια κριτήρια απόδοσης,αντικαθιστάμενα από την κομματική ταυτότητα και τις 'γνωριμίες",έτσι και η πιθανότητα Ανάτασης θα χρειαστεί πολλά χρόνια σφυρηλάτησης των σωστών αξιών...

Τρίτη, Νοεμβρίου 23, 2010

In Good Company?


Και η Ιρλανδία λοιπόν στον "μηχανισμό στήριξης"...
Οι 2 πιο ανυπότακτοι λαοί της Ευρώπης, αλλά 2 τόσο διαφορετικές χώρες:
η 'τελευταία Σοβιετική χώρα της Ευρώπης' όπως έχει χαρακτηρισθεί η χώρα μας για τις κρατικοδίαιατες εμμονές της που χρηματοδοτούνταν αφρόνως με δανεικά,και ο "κέλτικος Τίγρης' η χώρα-πρότυπο ως πριν 2-3 χρόνια,που είχε προσελκύσει με το ευνοικό φορλογικό καθεστώς τις μεγάλες εταιρείες,
σε συνδυασμό και με την γειτνίασή της με το καπιταλιστικό κέντρο του City,το νεανικό,καλά εκπαιδευμένο και φυσικά,αγγλόφωνο έμψυχο δυναμικό της...
Πως κατέληξαν από τόσο διαφορετικούς δρόμους στην ίδια μοίρα?
Άσχετα απ'αυτό,υπάρχουν ακόμα και τώρα τεράστιες διαφορές:

  • στην Ιρλανδία το πρόβλημα το έχουν οι Τράπεζες.Η Ιρλανδική Κυβερνηση αναγκάστηκε να εκτοξεύσει το φετινό έλλειμμα στο 33%(!) για να σώσει τις τράπεζες.Στο Ελλαδιστάν,το πρόβλημα είναι το Δημόσιο Χρέος,κι επειδή μεγάλο μέρος του κρατούν οι ελληνικές τράπεζες(στα πλαίσια της αγαστής(?) συνεργασίας τους που τόσα χρόνια εξασφάλιζε άκοπα κέρδη),γιάυτό έχουν πρόβλημα και αυτές.
  • Οι Ιρλανδοί και την ύστατη ώρα υπερασπίζονται το ευνοικό φορολογικό καθεστώς των επιχειρήσεων προσπαθώντας να αποτρέψουν περαιτέρω έξοδο που θα άυξανε κατακόρυφα την ανεργία,προσπαθούν δηλ.να σώσουν την επόμενη μέρα.
  • Εδώ, όλος ο καβγάς γίνεται για να μην απολυθεί κανένας υπεράριθμος βολεμένος στον Δημόσιο Τομέα,είτε εργάζεται,είτε "ξύνεται",δηλ.θυσιάζουμε την επόμενη μέρα για να σώσουμε την προηγούμενη...
  • Ο Ιρλανδός πρωθυπουργός καίτοι δεν εκλέχτηκε με σύνθημα "Λεφτά υπάρχουν" 'ηδη υποσχέθηκε εκλογές αρχές Γενάρη,αν και ήδη θα έχει προσυπογράψει τα περιοριστικά μέτρα.Το δικό μας "καμάρι",οχι μόνο εξελέγη ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ,αλλά 1 χρόνο μετά μας απείλησε με εκλογές που θα ισοδυναμούσαν σχεδόν με χρεωκοπία αν τυχόν του εκφράζαμε δυσαρέσκεια στην αυτοδιοικητική κάλπη! Βιοι ασύμπτωτοι...
  • Ακόμα κι ο φιλοκυβερνητικός Τύπος "ξεσκίζει" την ολιγομελή ιρλανδική κυβερνηση.Στα καθ'ημάς έχουμε την πιο μαζική,ελεγχόμενη και αυταρχική επιχείρηση προπαγάνδας από την εποχή ...του Χίμλερ!
Συμπερασμα?
Οι Ιρλανδοί θα βγούν πολύ πιο γρηγορα απ το Μνημόνιο...ενώ εμείς θα συνεχίζουμε την εφιαλτική περιδίνηση στις κατωφερείς σπείρες της ύφεσης/στασιμοπληθωρισμού...

Δευτέρα, Νοεμβρίου 22, 2010

Σαν προσευχή...



All the earthly aims were formed
From the earliest pass that climbs in my mind
Now the joy has burned out and it's gone
When the amber skies are filled
Seems the days around are ripe for conquering
Now the joy has burned out and it's gone
But I don't know where

Bring down, bring down
All thoughts of greatness
And leave all to be
Sound and nothing more
Pray for all to end
And silence be all
Now the joy has burned out and it's gone
But I don't know where

Σάββατο, Νοεμβρίου 20, 2010

Social Network: σκέψεις...


Βγαίνοντας απ την αίθουσα όπου μόλις είχαμε παρακολουθήσει το εξαιρετικό Social Network η συνοδός μου αποκηρύσσει 'το αμερικάνικο όνειρο' του Ζούκερμπεργκ λέγοντας μου 'μα είναι ζωή αυτό?" και μόλις δεν το καταδίκασα κάθετα,αμετάκλητα και άμεσα αφήνοντας ένα σκεπτικό "χμφφ",συνέχισε με δηκτικό αποτροπιασμό,"δηλαδή θα σου άρεσε να είσαι
έτσι?"
Πέρα απ την προφανή ειρωνία του ότι 2 (προς το παρόν..)μεσοαστοί σε καθοδική πορεία στην επαρχιακή πρωτεύουσα μιας χρεωκοπημένης μικρής περιφερικής ευρωπαικής χώρας αισθάνονται σε θέση να κριτικάρουν έναν άνθρωπο που στα 20 του χρόνια είχε δημιουργήσει ένα παγκόσμιο φαινόμενο και μια εταιρεία με αποτίμηση δισεκατομυρίων,προσπαθώ να της καταδείξω ότι αν και δεν διαφωνώ φιλοσοφικά,

η ίδια η συζήτηση μπορούσε να λάβει χώρα μόνο στην Ευρώπη
,ή ίσως,ακόμα ειδικότερα,μόνο σε μια μικρή χώρα με πλούσιο ιστορικό-φιλοσοφικό υπόβαθρο,διαστρεβλωμένο απ την σοσιαλιστική φαντασίωση της σίγουρης,μόνιμης εργασίας για ένα τεράστιο,απρόσωπο Κράτος που όλους τους χωρά αλλά και σπάνια ελέγχει ,και που στερείται επιχειρηματικής κουλτούρας και κουλτούρας ρισκου.
Στην Αμερική,απλά δεν θα λάμβανε χώρα μια τέτοια συζήτηση.Εκεί,the name of the game is to be the First,δεν χωρούν συναισθηματισμοί και προτεραιότητες τύπου "ισορροπημένη Ζωή",όχι τουλάχιστον στα 20,όχι προτού γίνεις
κάποιος.
Βλέπετε εκεί η ηλικία των 30 δεν είναι η ηλικία που κάποιος θα σκεφτεί να φύγει απ το πατρικό σπίτι,αλλά η ηλικία που θα πρέπει ήδη να έχει πετύχει τους βασικούς επαγγελματικούς του στόχους.Η μεγαλόφωνη έκφραση τέτοιων ενδοιασμών αρκεί για να κατατάξει κάποιον ανεξίτηλα στους loosers,με τους οποίους η πλειοψηφία των αμερικανών δεν θέλουν ουδεμία σχέση.


Ο ιδρυτής του Facebook δεν ενδιαφέρεται πρωτίστως για τα χρήματα:άλλωστε,ακοινώνητος καθώς είναι,δεν ξέρει και να τα ξοδέψει.Σκοπός του είναι να συνεχίσει να είναι Κάποιος,να μην ξαναγυρίσει στην ανωνυμία του πανέξυπνου,πλην περιθωριοποιημένου nerd.
Όσο μοναδικά αντιλαμβάνεται τις δυνατότητες αλλά και το appeal του Μέσου που δημιούργησε,άλλο τόσο αντιλαμβάνεται την σημασία του να μην φανεί ποτέ αναξιόπιστος στους χρήστες του.
Κι όμως,ο ίδιος άνθρωπος,αποδεικνύεται χωρίς τύψεις και ενοχές,
απολύτως αναξιόπιστος προς τους κοντινούς του ανθρώπους που τον εμπιστεύτηκαν: την κοπέλα με την οποία φλέρταρε,τον καλύτερο του φίλο και συνιδρυτή της εταιρείας,τους προνομιούχους τελειόφοιτους που τον προσέλαβαν για να τους υλοποιήσει την αρχική τους ιδέα.
Μονωμένος στην διανοητική του υπεροχή,υπεροχή που υφίσταται αποδεδειγμένα όταν βρίσκεται μπροστά στην οθόνη του laptop προγραμματίζοντας,υποκαθιστά τον πραγματικό κόσμο στον οποίον δεν τα καταφέρνει,με τον εικονικό του Facebook:δεν έχει πρόβλημα να προσβάλλει με κοφτές,υποτιμητικές φράσεις τον οποιοδήποτε σπαταλά τον πολύτιμο χρόνο του με τις συνήθειες του Παλιού Κόσμου(πχ.τον μεγαλοδικηγόρο των μηνυτών του για κλοπή της ιδέας τους),ενώ θα μπορούσε να προγραμματίζει το Μέλλον του Νέου.Ομοίως,δεν έχει τύψεις να αφήσει πίσω του τον καλύτερο "φίλο" του και αρχικό χρηματοδότη του,όταν αυτός παγώνει στιγμιαία την χρηματοδότηση,ριψοκινδυνεύοντας την αξιοπιστία του project του.
Καθώς τα όρια ανάμεσα στον πραγματικό κόσμο και τον εικονικό γίνονται δυσδιάκριτα ακόμα και γι'αυτόν,στην τελική σεκάνς είναι μόνος του και τσεκάρει στο δικό του δημιούργημα την σελίδα Facebook της κοπέλας,η δικαιολογημένη απόρριψη της οποίας υποτίθεται οτι αποτέλεσε το συμπτωματικό κίνητρο που τον οδήγησε στην δημιουργία της ιντερνετικής αυτοκρατορίας του.
.Η εκδίκηση του πραγματικού Κόσμου?

Είναι λοιπόν το δράμα της αυτιστικής μοναξιάς του Ζουκενμπεργκ σύμπτωμα της αφιλοσόφητης αμερικανικής,καπιταλιστικής μονομανίας του Ever Bigger,Ever More
ή παρενέργεια της ασάφειας των ορίων ανάμεσα στον πραγματικό,ατελή κόσμο μέσα στον οποίο κινούνται ατελή όντα,με πάθη και ελαττώματα,και στον πιο εξιδανικευμένο κόσμο που καθένας μπορεί να επινοήσει ή να υποθέσει στο Ιντερνετ,πόσο μάλλον που μπορεί να εξιδανικεύσει και τον εαυτό του?

Παρασκευή, Νοεμβρίου 19, 2010

Βαφτίστε το Κόμμα της Ντόρας...




"Το «ΠΟΝΤΙΚΙ» με υπερηφάνεια αλλά και σύνεση καταθέτει τα αποτελέσματα του μεγάλου διαγωνισμού για την εύρεση του πιο κατάλληλου ονόματος για το κόμμα της Ντόρας.

Λίγες ημέρες πριν την επίσημη παρουσίασή του (του κόμματος ντε) οι αναγνώστες μας, με πλήρη συνείδηση του ιστορικού τους ρόλου και της ευθύνης της ψήφου τους, αυτές τις δύσκολες ώρες, έκριναν αντικειμενικά και χωρίς φόβο και πάθος ότι η καταλληλότερη ονομασία για το εν λόγω κόμμα είναι. ΠΟ.Ρ.ΔΗ.

Προς αποφυγήν συνειρμών που θα μπορούσαν να θέσουν σε δοκιμασία τις σχέσεις μας με την οικογένεια Μητσοτάκη, αναλύουμε ότι το εύοσμον αυτό ακρωνύμιο προέρχεται από την αμιγώς πολιτική ονομασία ΠΟλιτική Ριζοσπαστική ΔΗμοκρατία.

Ενδεικτικές είναι και οι άλλες ονομασίες που ψηφίστηκαν αρκούντως από τους πολίτες και οι οποίες εμφανώς δίνουν ένα στίγμα για τον ενθουσιασμό με τον οποίο αναμένεται το νέο κόμμα.
ΠΑ.ΠΑ.ΡΙ.Α
(ΠΑνεθνική ΠΑτριωτική ΡΙζοσπαστική Αναγέννηση) έλαβε 11 ψήφους
ΝΤΟ.Λ.Μ.Α.Δ.Α.ΚΙ. (ΝΤΟρικό Λαϊκό Μέτωπο - Ανεξάρτητο Δρακουλικό Ανανεωτικό ΚΙνημα) έλαβε 9 ψήφους
Θ.Ε.Α (Θυγατέρα εν Αποστασία) έλαβε 8 ψήφους
Ο.Χ.Ι.Α. (Ομάδα Χριστιανοδημοκρατικού Ιδεολογικού Αποπροσανατολισμού) έλαβε 6 ψήφους
Δ.Ν.Τ (Δημοκρατική Νέα Τρομοκρατία) έλαβε 6 ψήφους

Συμπληρώνω,
Π.Ο.ΔΙΑ (Πολιτικός Όμιλος ΔΙΑπλεκομένων)
Π.Ε.Ι.Ν.Α. (Πολιτική Ένωση Ιταμών Νεοδημοκρατών Αποστατών)
Τ.Ο.ΜΝΗ (Τοπική Οργάνωση ΜΝΗμονίου)
Δ.Ο.ΔΕΚΑ (Δεξιό Ολέθριο ΔΕΚΑνίκι)
Σ.ΤΕ.ΜΝΗ.Τ.Σ.Α (Σύλλογος ΤΕχνοκρατών ΜΝΗμονίου "Τα Σαγόνια Ανοιχτά" !!!

Κυριακή, Νοεμβρίου 14, 2010

Square Vote...

ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΗ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΩ
ΑΝΑΜΕΣΑ
ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΝΤΟΠΑΣ




ΚΑΙ
ΣΤΟΝ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤΜΠΟΛΙΣΤΑ
ΠΟΥ ΤΟΥ ψιλοΧΑΡΙΣΑΝΕ ΚΙ ΕΝΑ ΠΤΥΧΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ



ΚΙ ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ Η ΘΗΤΕΙΑ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗ ΗΤΑΝ
Σ Κ Ε Τ Η Α Π Ο ΓΟ Η Τ Ε Υ Σ Η
ΔΙΑΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΠΡΟΣΟΝ
ΤΟΥ Γ.ΚΑΜΙΝΗ
ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ
ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟΣ....

σε περίπτωση δε,που τυχόν επικράτηση του
χαιρετιστεί σαν επιδοκιμασία της κυβερνητ.πολιτικης
(από αίφνης "αυτοδιοικητική ψήφος"),
πόσο μ..κες θα αισθανθούν οι ψηφοφόροι του
μεθαύριο που θα ανακοινωθούν νέα μέτρα?

Δευτέρα, Νοεμβρίου 08, 2010

Ποσα θες να μας τρελλάνεις?



Orbans:" Like a Liar"...προφανώς καθόλου τυχαίος ο τίτλος...


Τα καλά νέα είναι οτι δεν θα πάμε σε καταστροφικές-αυτή την στιγμή- Εθνικές Εκλογές.
Τα κακά νέα είναι ότι ο Παπανδρέου υποσχέθηκε να "συνεχίσει το έργο του"...

Σαν εθισμένος μαθητευόμενος στο πόκερ ο ΓΑΠας έβγαλε και πάλι το "περίστροφο" και σημάδευσε το εκλογικό σώμα:
ή" με επιδοκιμάζετε όταν σας κόβω το ψωμί ή σας τινάζω στον αέρα".

Κοινώς,ο βιαστής ζητά και...αίσθημα από τα θύματά του...
Ο ελληνικός λαός τελικά προτίμησε να μην προκαλέσει την μπλόφα του Γιώργου:
με λίγες μάρκες στην τσέπη,προτίμησε να μην ρισκάρει να τις χάσει σε μία ζαριά.
Τουτέστιν,αντίο κ.Δημαρά...
Βέβαια,οι πιο διορατικοί φανταζονταν που θα του έβαζαν το "περίστροφο" οι Τρισέ και Στρος-Καν αν ο Γιωργάκης προχωρούσε σε αιφνίδιες εθνικές εκλογές:βλέπετε,οι υποθήκες έχουν την δική του υπογραφή...Η μπλόφα του πάντως έπιασε σε αρκετό κόσμο ώστε προς το παρόν να αισθάνεται "δυνατός" να συνεχίσει το "έργο" του δίχως δεκανίκια.
Το μήνυμα πάντως των εκλογών όλοι-για μια ακόμη φορά-το ερμήνευσαν όπως τους βόλευε.
Η απαντηση στον πρωθυπουργικό εκβιασμό ήταν η αναμενόμενη και την περιγράφει εναργώς ο Παπαχελάς:
"Οχι, ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε. Καταλαβαίνουμε ότι, ό,τι και να γίνει, θα χρειασθεί να ληφθούν ακόμη πιο σκληρά μέτρα αλλά μην μας ζητάς να σου δώσουμε και πράσινο φως
"ενώ δεν γοητεύτηκαν κι απ τις αντιμνημονιακές σειρήνες που στερούνται πειστικής αντιπροτάσεως.
Αναμένουμε τις 16 Νοεμβρίου για να μάθουμε τη συνέχεια του "παπανδρεικού έργου"...

ΥΓ. Το αποτέλεσμα που ευχαριστήθηκα περισσότερο χθες,ήταν το μαύρισμα της
"αυτοκρατορικής" κ.Παγκάλου-μαζί τα φάγαμε-Χριστοφάκη,στην Σαρωνίδα.
Όποιος είδε ή άκουσε σε κάποια εκπομπή την έπαρση της κυρίας Τίποτε θα με κατανοήσει.Θαυμάστε δε πως ερμήνευσε το 28% που έλαβε παρά την κινητοποίηση
όλων των κυβερνητικών μηχανισμών:
"
Ο λαός μίλησε. Και το μήνυμα ήταν σαφές. Μας έδωσε καθαρή εντολή να συνεχίσουμε την προσπάθεια, να εντείνουμε τον αγώνα μας ώστε επιτέλους να τερματιστεί ένα σκληρό καθεστώς που δεν έχει γνωρίσει ουσιαστική αντιπολίτευση εδώ και 20 χρόνια...Δώσαμε έναν τίμιο αγώνα.
Μείναμε όρθιοι.Το ταξίδι μόλις ξεκίνησε…Το μέλλον μας ανήκει."

Μετά απ 'αυτό, I rest my case που θάλεγε κι ο Ματλοκ...

Κυριακή, Νοεμβρίου 07, 2010

Η τελευταία Λέξη...


από το Νεκροταφείο Ζωγράφου

Μπορεί κανείς να το δει και ως αλληγορία για το εκβιαστικό δίλημμα
που μας τέθηκε...

Πέμπτη, Νοεμβρίου 04, 2010

Τρομοκρατία a la carte...

Τι "βολική" ιστορία αυτή με τους παγιδευμένους φακέλους του Παγκρατίου από σεσημασμένους αντικαθεστωτικούς υπό παρακολούθηση, 5 μέρες πριν τις εκλογές...
Τι "αποτελεσματικοί" που ήταν οι "προστάτες του πολίτη",να εντοπίσουν τους 2 ύποπτους νεαρούς να κόβουν βόλτες στην περιοχή κρατώντας έναν σάκκο γεμάτον ενοχοποιητικό υλικό...
Κάποια λίαν επικίνδυνα "παιχνίδια" παίζουν και πάλι οι Μυστικές Υπηρεσίες,με εκτελεστικά πιόνια απ το δήθεν αριστερό Παρακράτος με τις βαθιές,υπόγειες σχέσεις με το κύριο κόμμα εξουσίας των τελευταίων 30 χρόνων.Κάποιοι δεν διστάζουν να καταρρακώσουν ξανά την εικόνα της βαρύτατα προσβεβλημένης χώρας στο Εξωτερικό και να επηρεάσουν προεκλογικά δημιουργώντας κλίμα φόβου και τρομοκρατίας.
Μήπως όμως βλέπουν και λιγο μακρύτερα,στα επόμενα,λίαν σκληρά μέτρα που έρχονται μετά τις εκλογές(αυτοδιοικητικές ή/και Εθνικές...)και προετοιμάζουν τις δικαιολογίες για γενικευμένη καταστολή?Είναι τυχαίο οτι επίλεκτες ομάδες της Αστυνομίας και των Ειδικών Δυνάμεων εκπαιδεύονται εδώ και μήνες σε "τεχνικές αντιμετώπισης όχλου"?
Μήπως κάποιοι "ετοιμάζουν" με αφορμή κάποια προβοκάτσια νέο "Δεκέμβρη"?
Ας έχουμε μάτια ανοιχτά να κοιτάμε πέραν του προφανούς που μας σερβίρουν αμάσητο στα δελτία μαζικής προπαγάνδας...